Η ΙΕΡΗ ΔΕΚΑΔΑ

Η δεκάδα δεν είναι νόμος της φύσεως όπως συμβαίνει με τις Μονάδες 2 έως 9 αλλά στην δεκάδα συγκεντρώνονται τα δημιουργικά αίτια της Φύσεως και οι νόμοι τους, γι’ αυτό ο θείος Πυθαγόρας χαρακτήριζε την Δεκάδα ως ιερά. Οι Μονάδες 2 έως 9 περι­γράφουν τις γενικές αρχές της γένεσης, της λειτουργίας και του σκοπού του Σύμπα­ντος και δικαιολογημένα χαρακτηρίζονται ως πρωταρχικοί νόμοι ([1]) των Κό­σμων αφού αποτελούν τις βάσεις στις οποίες στηρίζεται η ύπαρξη, η λειτουρ­γία και η εξέλιξη των Κό­σμων. Συνε­πώς το σύνολο αυτών των πρωταρχικών νό­μων ως ένα ολοκληρω­μένα σύνολο αποτελεί έναν σταθμό στην εξέλιξη των Κόσμων που δικαιολογημένα χαρακτηρί­ζεται ως ΙΕΡΗ ΔΕΚΑΔΑ.

Οι πρωταρχικοί νόμοι της Φύσεως συνεργάζο­νται μεταξύ τους. Η συ­νερ­γασία όμως αυτή είναι στε­νότερη μεταξύ νόμων που επιτελούν έναν ιδιαί­τερο σκοπό. Αποτέλεσμα αυτού είναι ο διαχωρισμός τους σε τρεις “ομά­δες” στενότερα συνεργαζομένων νόμων όπου η κάθε ομάδα περιλαμ­βάνει τρεις νόμους και χαρακτηρί­ζεται ως τρίγωνο συνεργαζομένων νόμων. Εκ της συνεργασίας των θεμελιωτικών νόμων των ουσιών και μορφών της Φύσεως εξαρτάται η εξέλιξη (δηλαδή η αύξηση της ενεργείας) των κόσμων.

Η συ­νεργασία αυτή των θεμελιωτικών νόμων της Φύσεως έχει παράγωγα. Τα παράγωγα αυτά είναι νόμοι και μάλιστα όχι πρωταρχικοί νόμοι αλλά νόμοι λε­πτομερειακοί με μεγα­λύτερη δυναμικότητα που εμ­φανίζουν πιο λεπτές λειτουρ­γίες της Φύσεως και του Πνεύματος οι οποίοι εικονίζονται δια της εννοίας των συνθέτων αριθμών των μο­νάδων. Συνεπώς οι σύνθετοι αριθμοί συνιστούν παράγωγους νόμους των οποίων (νόμων) η επέκταση δεν έχει όρια (όπως δεν έχει όρια η επέκταση των αριθμών) με αποτέλεσμα η παραγωγή και επέκταση των παραγώγων νόμων να είναι ατελεύτητη και άπειρη στον άπειρο χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι και η εξέλιξη των κόσμων και της πνευματικής φύσεως να είναι άπειρη και ατελεύτητη στον άπειρο χρόνο. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο κάθε σύνθετος αριθμός (όπως αναφέρεται ανωτέρω) εμπεριέχει την έννοια των θεμελιωτικών νόμων εκ των οποίων προέκυψε.

Όπως είδαμε η Ιερή Δεκάδα είναι ο πρώτος σταθμός ή ανα­μορφωτικός κύκλος των κόσμων του Απείρου. Ασφαλώς πέραν της Ιερής Δεκάδας θα υπάρχουν και άλλοι σταθ­μοί στην εξέ­λιξη των Κόσμων.

Δια των νόμων των τριών τριγώνων των εικονιζό­μενων υπό των 9 αριθμητικών  μονάδων απετελέσθησαν αι αρμο­νία των Κό­σμων πάσης Φύσεως. Το σύνολο των νό­μων αυτών συγκεντρού­μενο αποτελεί την ΙΕΡΑ ΔΕ­ΚΑΔΑ, δηλαδή τον  πρώτο  σταθμό ή κύκλο των λει­τουρ­γούντων Κόσμων. Εις την ΙΕΡΑ αυτήν ΔΕ­ΚΑΔΑ συνεργάζο­νται όλοι οι νόμοι οι εικονιζόμενοι υπό των εννέα αριθμών ή καλύτερα οι εκφραζόμενοι υπό των εννέα αριθ­μών. Οι νόμοι αυτοί είναι τα πρώτα θεμέλια της Φύσεως.

Την Ιερή Δεκάδα αποτελούν όλοι οι συνεργα­ζόμενοι θεμελιωτι­κοί νόμοι της Φύσεως (δηλ. οι μονά­δες 2 έως 9) οι οποίοι είναι τα πρώτα θεμέλια της Φύσεως και από τους οποίους συντελέστηκαν οι αρ­μονίες όλων των κό­σμων. Με την επίτευξη όμως αρ­μονίας στους κόσμους εξασφαλίζεται η σύμμετρη και ισόρροπη εξέλιξη των κόσμων. Η συντέλεση της αρ­μονίας είναι καθολικός κόπος των ατομικοτή­των που εκδηλώνεται με την επίτευξη από κάθε ατομι­κότητα ιδίας μορφής. Εάν δεν επιτυγχανό­ντουσαν οι αρμονίες των κόσμων, το άπειρο δεν θα επετύγχανε του σκο­πού του με αποτέλεσμα την εξαφάνιση των μορφών και την επα­ναφορά του απείρου στο Χάος. Αυτό όμως δεν είναι δυνατόν να συμβεί διότι οι δυ­ναμικότητες των ουσιών του απείρου συνεχώς αυξά­νουν και συνεπώς η επίτευξη της αρμονίας είναι άμεσο συνεπακόλουθο αυτής της αύξησης των δυνα­μικοτήτων.

Το Άπειρο στο σύνολο του διευθετείται από επιστατό νόμο ο οποίος, αφού προηγουμένως συντε­λέσει την αρμονία των κόσμων και μεταβάλει την αποτελούσα αυτούς θεία ουσία σε ειδικές μορ­φές τις εξαναγκάζει να ακο­λουθήσουν κυκλική τροχιά (δηλ. να διαγράφουν αναμορφωτικούς κύ­κλους). Συνεπώς οι ουσίες του Απείρου ακολουθούν αναμορφωτικούς κύ­κλους των οποίων το τέλος ποτέ δεν επανέρχεται στην αφετηρία του γιατί η κατάληξη στο ίδιο σημείο θα σήμαινε διάσπαση της αρμονίας του Απείρου και καταστροφή του [Απείρου] (πράγμα που σημαίνει ότι οι ανα­μορφωτικοί κύκλοι ακολουθούν σπειροειδή τροχιά όμοια με τε­ντωμένο ελατήριο).

Η Ιερή Δεκάδα είναι ο πρώτος σταθμός στην εξέλιξη των κό­σμων ή ο πρώ­τος αναμορφωτικός κύ­κλος των λειτουργούντων κό­σμων. Τον πρώτο αυτόν αναμορφωτικό κύκλο ακολουθούν και άλ­λοι αναμορ­φωτικοί κύκλοι όπου το τέλος του προηγούμενου συ­μπίπτει με την αρχή του επόμενου και τους οποίους ακολουθούν οι ουσίες των κόσμων εξαναγκαζόμενες από τον επι­στατό νόμο που είναι κι’ αυτός μια από τις εκδηλώσεις τους. Οι ανα­μορ­φω­τικοί κύκλοι εί­ναι άπειροι κατά το πλήθος αφού άπειρη και ατε­λεύ­τητη είναι η εξέλιξη των κόσμων. Ο κάθε επόμενος από τους ανα­μορφω­τικούς κύκλους είναι όμοιος με τον προηγούμενο αλλά μεγαλύτερης ενέρ­γειας γιατί συντελείται από νόμους παράγωγους των θεμελιωτι­κών νόμων των οποίων οι δυναμικότητες είναι από τις δυναμικότητες των νό­μων του προηγούμενου ανα­μορφωτικού κύκλου.