Η επέτειος του ΟΧΙ είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ. Συμπίπτει με ένα μονολεκτικό σύνθημα αντίστασης σε μία κατάσταση που έχει τα χαρακτηριστικά του πολέμου, παρ’ όλο ότι ο πόλεμος αυτός είναι ασύμμετρος και όχι συμβατικός.
Οι περισσότεροι από τους συμπατριώτες μας -στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο- που αντιλαμβάνονται ότι ο πόλεμος αυτός βρίσκεται σε εξέλιξη και αισθάνονται υπεύθυνοι για την νικηφόρα διεξαγωγή του, μιλούν για Αφύπνιση.
Πράγματι, η έννοια αυτή απεικονίζει σήμερα καλύτερα από κάθε άλλη το δέον γενέσθαι.
Ο λήθαργος και η απάθεια που μαστίζει τον λαό μας οφείλεται στη δόλια και συστηματική καλλιέργεια ‘ιδιωτών’ ως μέρος του ασύμμετρου αυτού πολέμου, έναντι της οφειλομένης δραστηριοποίησης ενεργών πολιτών.
Ο πόλεμος αυτός γίνεται σήμερα με την μορφή που γίνεται για έναν κυρίως λόγο : Η κοινή γνώμη διαμορφώνεται περισσότερο μέσα από την Τέχνη και πολύ λιγότερο μέσα από τη Διανόηση, όσον αφορά τουλάχιστον την πλειονότητα.
Και οι περισσότεροι Έλληνες, όπως η μεγάλη πλειονότητα κάθε λαού, επαφίενται στο ένστικτο για την επαλήθευση της πραγματικότητας. Αυτό το πανανθρώπινο χαρακτηριστικό, ήταν ανέκαθεν αντικείμενο συστηματικής εκμετάλλευσης και προπαγάνδας με τη χρήση παραπλανητικών μεθόδων επιβολής αντιλήψεων και τεχνητής διαμόρφωσης συνειδήσεων.
Οι μέθοδοι αυτοί έχουν κοινά χαρακτηριστικά : Μέσα σε φευγαλέες και φαινομενικά ασήμαντες ‘πληροφορίες’ που κατά κανόνα περνούν απαρατήρητες, συμπυκνώνουν πλαστά ή ανύπαρκτα στοιχεία που ως μεμονωμένα θεωρούνται αθώα και ασήμαντα…
Αυτό το προϊόν είναι διαμορφωμένο με σκοπό να υποκαταστήσει μέρος από το περιεχόμενο μιας σύνθετης νοητικής εικόνας, με υλικό δευτερεύουσες πληροφορίες που ελέγχονται ασυνείδητα. Στη συνέχεια συμπληρώνεται συντονισμένα με άλλες πληροφορίες μέσα από τα ΜΜΕ και συνήθως όλα μαζί δομούν με επιτυχία μια μη συνειδητή βεβαιότητα, με την πειστικότητα και την αληθοφάνεια μιας συνειδητής.
Τέτοιου είδους κατευθυνόμενες ‘πληροφορίες’, τις βρίσκουμε εξυφασμένες μέσα στη μία ή την άλλη μορφή Τέχνης και είναι σχεδόν πάντα μεταδόσιμες μέσα από τα ΜΜΕ. Είναι λοιπόν προφανές πως σε έναν ασύμμετρο πόλεμο είναι απαραίτητη η αντιμετώπιση του αντιπάλου με ανάλογα ‘όπλα’.
Είναι πολλές και αξιέπαινες οι προσπάθειες όλων των συμπατριωτών μας μέσα από το Διαδίκτυο με σκοπό να Αφυπνίσουν τον Έλληνα Πολίτη από τον λήθαργο του ιδιώτη, ενάντια στις μεθόδους αυτές.
Παράλληλα όμως, αν και οι δυνατότητες του δικτύου είναι τεράστιες και πρωτόγνωρες για τις γενιές των μεγαλυτέρων, ο πόλεμος συνεχίζεται το ίδιο ανηλεής και για τους υπολοίπους – τους μη έχοντες πρόσβαση στο Διαδίκτυο, οι οποίοι δυστυχώς στη χώρα μας αποτελούν και την πλειονότητα. Η πραγματικότητα αυτή δεν επιτρέπει ψευδαισθήσεις, γι’ αυτό και είναι αναγκαίο η κάθε προσπάθεια για την Αφύπνιση να έχει χαρακτηριστικά που θα της επιτρέπουν να αναπαραχθεί και να δράσει και έξω από τους περιορισμούς του Διαδικτύου όπως :
* Συμπυκνωμένα και εμπνευσμένα συνθήματα – όχι μόνο εκτενείς αναλύσεις.
* Μηνύματα μέσα από την Τέχνη – όχι μόνο γραπτές αναφορές και παραπομπές με ατέρμονες αποκαλύψεις.
* Ενεργή σύνδεση της καθημερινής μας ζωής με το Πνεύμα των Αρχαίων με λειτουργικό τρόπο και όχι μια στατική αναπαραγωγή του έργου τους, που απλά το τοποθετεί σε έναν απόμακρο και πάλαι ποτέ ένδοξο κόσμο, έξω όμως από τις ανάγκες τις σημερινής καθημερινότητας.
* Ανάδειξη της φιλοσοφίας ως μητέρας των επιστημών μέσα από τη σύνθεση τους και όχι μέσα από την προβολή τους ως μεμονωμένων επιστημονικών ειδικοτήτων, αποκομμένων από το κοινωνικό σύνολο.
* Ανάδειξη του πλούτου της Ελληνικής γλώσσας και περιορισμό των ξένων γλωσσικών στοιχείων.
* Μηνύματα μέσα από τις εικαστικές τέχνες, τα τραγούδια και τα ποιήματα – όχι μόνο μέσα από τις πάσης φύσεως ιστορικές αναδρομές.
* Ανάδειξη των προτερημάτων του Έλληνα σε κάθε βήμα, με σκοπό την αναπτέρωση του ηθικού του και όχι στην αδιάκοπη καταβαράθρωση του με την δημιουργία επί πλέον ενοχών για το σημερινό του κατάντημα.
Δεν ευθύνεται ο μέσος Έλλην Πολίτης για την σημερινή κατάσταση. Τουλάχιστον όχι στον βαθμό ούτε στο ποσοστό που του αποδίδουν οι διάφοροι επιπόλαιοι υποστηρικτές της ‘βελτίωσης δια των ύβρεων’. Είναι οι ζηλωτές της επίπληξης που βλέπουμε με θλίψη και αγανάκτηση να εξαντλούν το πλούσιο υβρεολόγιο τους επάνω στον ‘Έλληνα’ αδιάκριτα. Δυστυχώς δεν συνειδητοποιούν ότι παίζουν το παιχνίδι των εχθρών του ‘Έλληνα’, οι οποίοι πασχίζουν να ρίξουν την ψυχολογία του και να του φορτώσουν το δυσβάστακτο βάρος της ευθύνης για την σημερινή παρακμή.
Δεν ευθύνεται ο σημερινός νέος εάν έχει έντεχνα αποκοπεί από την παράδοση της πατρίδας του, με νόμους των οποίων δεν ελέγχει την ισχύ και την έκταση. Δεν ευθύνεται εάν έχει δόλια παραποιηθεί η γλώσσα του. Δεν ευθύνεται εάν του προβάλλονται μαζικά ξένα πρότυπα που εισβάλλουν μέσα από κάθε μορφή τεχνικής επικοινωνίας, εκμηδενίζοντας παραδοσιακές συμπεριφορές, έθιμα και αντιλήψεις. Δεν ευθύνεται όταν του στερούν την επαφή με τις ρίζες του με μεθόδους που εκδηλώνονται σε μια κλίμακα δυσανάλογη με το μέγεθος του.
Ο Ελληνικός πολιτισμός υφίσταται ανηλεή και πρωτοφανή πόλεμο επιβίωσης σε όλα τα επίπεδα και είναι πολύ λίγοι οι λαοί στον κόσμο που θα άντεχαν έναν τέτοιο εξοντωτικό πόλεμο, με την υπομονή και την αξιοπρέπεια που επιδεικνύει ο Ελληνικός Λαός, λέγοντας καθημερινά χιλιάδες φορές ΟΧΙ στον νεοταξικό κατακτητή.
Κώστας Σκανδάλης
