Η Διαθήκη του Μωάμεθ που αποκρύφτηκε από τους Τούρκους

Κάτι που πραγματικά θα σας εκπλήξει

• Ο άγνωστος Έλληνας ευεργέτης και σωτήρας του Μωάμεθ
• Οι αυστηρότατες εντολές του Μωάμεθ για προστασία Ελλήνων και Χριστιανών ως το τέλος του κόσμου!

Πόσοι από εσάς γνωρίζετε την ύπαρξη αυτής της ιδιόχειρης διαθήκης – διαταγής του Μωάμεθ προς όλο το γένος του; Προφανώς ελάχιστοι, πράγμα λογικό αφού γενικώς τις λεπτομέρειες άλλων δογμάτων τις γνωρίζουν μόνο οι ενδελεχείς μελετητές θρησκειών.

Σήμερα λοιπόν έχουμε άλλη μία τρανταχτή απόδειξη της διαστρέβλωσης των θρησκειών από μισανθρώπους ώστε αυτές να συνηγορούν στις εγκληματικές τους επιδιώξεις αντί να χαλιναγωγούν τα μισαλλόδοξα τους ένστικτα. Μιλάμε για την ηθελημένη απόκρυψη ενός μοναδικού χειρογράφου του Μωάμεθ το οποίο βεβαίως παραδόθηκε στα χέρια ενός Τούρκου …ευσεβούς το 1517. Διαβάστε τα μοναδικά στοιχεία και τις λεπτομέρειες όπως αυτές ήρθαν πρώτη φορά στην επιφάνεια από την εκπληκτική έρευνα του Β. Μισύρη στο περιοδικό ΙΧΩΡ (τ. 45, Μάιος 2004). Αξίζει όμως πριν από όλα να διαβάσουμε το περιεχόμενο της διαθήκης σε μετάφραση του πατριάρχου Ιεροσολύμων Νεκταρίου.

ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ αξίζουν και στο πανεπιστήμιο Κρήτης για την τιτάνια προσπάθεια που κάνει με το πρόγραμμα “Ανέμη”, την ψηφιακή βιβλιοθήκη δηλαδή που κάνει διαθέσιμα τέτοια έργα όπως αυτό του Νεκταρίου ώστε να είναι προσβάσιμα σε κάθε ερευνητή.

Πρέπει νά διευκρινίσουμε ότι ό πατριάρχης άπό υπερβολική θρησκολη­ψία αρνείται νά άποδώση τήν έννοια τής λέ­ξης Έλλην στην αντίστοιχη Αραβική (Γιουνάν) και τήν μεταφράζει χριστιανός. Ό Μωάμεθ όμως ξεχωρίζει μέ σαφήνεια τις δυο έννοιες. Τούς “Ελληνες τούς ονομάζει φυλή τών Γιουνάν και τούς χριστιανούς γενεά τών Ναζωραίων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

«Τό παρόν γράμμα, επειδή ό θεός εστί μέ­γας και κυβερνήτης, ύστερον άφοϋ ήλθον πά­ντες ο’ι προφήται, δια νά μή μείνη μαρτυρία αδικίας προς τον θεόν, δια τά προς ανθρώ­πους διδόμενα χαρίσματα έγραψεν ό Μωά­μεθ, ό υιός τοϋ Άμπτουλάχ και απόστολος τοϋ θεοϋ, ό θεωρός και επιμελητής τοϋ παντός κό­σμου προς όλους τοϋ έθνους του και τής θρη­σκείας του, ώς στερεόν και βέβαιον τάξιμον και ϋπόαχεσιν, διά τήν φυλήν τών Γ ιουνάν (Ελλήνων) και διά τήν γενεάν τών Ναζωραίων (χριστιανών) όπου και αν εύρίσκωνται, σιμά ή μακράν, ευγενείς νά ήναι ή δυσγενεΐς, ένδο­ξοι ή και άδοξοι λέγον ούτω.

»Α’) “Οποιος άπό τό έθνος μου θέλει χαλά­σει τήν υπόσχεσιν και τον όρκον όπου είναι εις τήν παροϋσαν συμφωνίαν, φθείρει τήν υπόσχεσιν τοϋ θεοϋ, και αρνείται τον όρκο του, και έναντι ε’ίτα εις τό πρόσταγμα του, αντι­στέκεται τής πίστεως του (μή γένοιτο θεέ) γί­νεται άξιος τοϋ  αναθέματος, ή Βασιλεύς νά ήναι ό τοιούτος ή και πτωχός, και απλώς ειπείν όστις και αν ήναι.

»Β’) Λοιπόν οπόταν τινάς άπό τους μονα­χούς περιηγητάς θέλει κατοίκηση εις κανένα όρος, ή κορυφήν, ή σπήλαιον, ή χωρίον και τό­πον οίκούμενον, ή περιγιάλι ή αμμουδιά ή εις μονοστήριον, ή έκκλησίαν και οίκον εύκτή-ριον, έγώ είμαι έν μέσω αυτών προστάτης και φύλαξ αύτονών και όλων τών πραγμάτων τους μέ τήν ιδίαν μου ψυχήν και μέ τήν βοήθειαν και προστασίαν μου, και μέ όλον μου τό έθνος-διατϊ αύτοι είναι μέρος μου και τιμή μου.

»Γ) “Ετι προστάζω και εμποδίζω τούς έμίνη-δες νά μή γυρεύουσιν όπ’αυτούς χαράτσι, ή άλλα νέα δοσίματα ότι εις αυτούς βία και δυ­ναστεία δέν γίνεται.

»Δ’) Τούς κριτάς τους, και ηγουμένους τους νά μήν τούς άλλάσση τινάς, άλλά νά μένουσι άμετάτρεπτοι.

»Ε’) Τούς περιηγητάς τους νά μήν τούς έμπο-δίζη τινάς άπό τήν περιήγησίν τους.

»ΣΤ’) Άπό τά υπάρχοντα τών εκκλησιών τους κανένα νά μήν ήμπορή νά έξοδιασθή εις κτί-σιμον Μετζιτίου, ή άλλου τινός τόπου Μου­σουλμανικού.

»Ζ’) “Οποιος θέλει κάμη κανένα από ταύτα, όπου όπηγόρευσα, άς ήξεύρη βέβαια πώς έλυ­σε τον όρισμόν τοϋ θεοϋ και έναντιώθη τοϋ Αποστόλου του.

»Η’) “Ετι νά μή πληρώνουσι χαράτσι ο’ι Κριταί τους, και ηγούμενοι τους, και δούλοι τους, και μαθηταί τους, και άλλοι πώς υποτακτικοί ούτε νά πειράζωνται, ότι έγώ είμαι προστάτης αυτών όπου και αν εύρίσκωνται εις τήν γήν ή εις τήν θάλασσαν, εις Άνατολήν και Δύσιν, εις “Αρκτον και Μεσημβρίαν επειδή αυτοί και πά­ντα τά περί αυτούς είναι χρέος μου, και όρκος και παρακαταθήκη μου.

»Θ’) Και άπό εκείνους όπού έν ησυχία όσκη-τεύουσιν εις τά όρη, νά μή πέρνουσι χαράτσι, ούτε δέκατον διά τά εισοδήματα τους- ούτε τινάς μουσουλμάνος νά γίνεται σύντροφος μετ’αύτούς, επειδή και αύτο’ι άλλοι δέν εργά­ζονται μόνον τά προς τροφήν.

»Ι΄) “Οταν φθόση έν εύθηνία ό καιρός τοϋ καρπού, νά τούς δίδουσιν εις κάθε έρπέτι ένα καυχι.

»ΙΑ’) Ούτε εις τον καιρόν τοϋ πολέμου νά τους εύγάζουσι διά νά ευγουν ε/ς τον πόλε-μον, οϋτε νά τούς ζητοΟσι χαράτσι.

»ΙΒ’) “Ετι άπό τους χριστιανούς ο’ι εντόπιοι και πλούσιοι όπου με πλούτο πραγματεύονται και είναι άξιοι διά χαράτσι νά μην πληρόνου-σι άλλο παρά δώδεκα δραχμάς.

»ΙΓ) “Εξω άπό τό κεφαλοχάρατζον, άλλο νά μή τούς ζητοϋσι, κατά τό πρόσταγμα τοϋ Θεού όπού λέγει. Μή ένοχλήται τούς σεβόμενους τά έκ τοϋ Θεού πεμφθέντα βιβλία, άλλά κατά τον άγαθώτερον τοϋ άγαθωτέρου τρόπον νά τούς άγαθοποιήσετε και μάλιστα με τούτους συναναστράφητε’ και εκείνους όπού τούς πει-ράζουσι (όποιοι και άν ήναι) νά τους έμποδί-ζητε.

»ΙΔ’) Μία γυναίκα χριστιανή έάν ύπαν-δρευθή μέ έναν μουσουλμάνο νά κάνη τό θέ­λημα της γυναικός εκείνης και νά μή τήν έμπο-δίζη άπό τήν έκκλησίαν, και προσευχή της και ταίς συνήθειες της πίστεως της.

»ΙΕ’) Τινάς νά μή τούς έμποδίζη εις τό νά άνακαινίζουσι τάς εκκλησίας τους.

»ΙΣΤ’) Όστις θέλει κόμη τι παρά ταύτην τήν ύπόσχεσιν, ή νά πιστεύση τό εναντίον γίνεται βέβαια αποστάτης τοϋ Θεού, και τού Θεϊκοϋ Αποστόλου: Ότι τούτο είναι μία βοήθεια εις αυτούς κατά τάς υποσχέσεις τους.

»ΙΖ’) Και εις αυτούς απάνω νά μήν σηκώνη τινάς άρματα, μάλιστα ο’ι μουσουλμάνοι δι’ αυτούς νά πολεμούσι.

»ΙΗ’) Και διά τοϋτο προστάζω ούδεις άπό τό έθνος μου νά άποκοτήση νά κάμη τό εναντίον ταύτης της υποσχέσεως έως νά άφανισθη ό Κόσμος.

Μάρτυρες

Άλής, υιός τοϋ Άμπιταλίπ- Ομάρ, υιός τοϋ Χατάβ’ Άμπουντελντάρ, υιός τοϋ Αμπομπέρ’ Άββάς, υιός τοϋ Άμτελμουταλίβ- Ζιβήρ, υιός τοϋ Άββάμ- Σαάτ, υιός τοϋ Μαάτ Θηβήτ, υιός τοϋ Νεφίς’ Μπουχανιβέ, υιός τοϋ Αβίδ’ Μοκα-δέμ, υιός τοϋ Καρσή Άμπτιλαζίμ, υιός τοϋ Χα-σάν Άζίβ, υιός του Γιασίν Άμπομπέκερ, υιός τοϋ ‘Αμπι κααφί’ ‘Οτμάν, υιός τοϋ Γαφάς’ Αμπουλάχ, υιός τοϋ Μεσούτ Φαζέρ, υιός τοϋ ‘Αββάς· Ταλάτ, υιός τοϋ ‘ΑμπτουλάχΣαάτ, υιός τοϋ ΑββάτΖεήτ, υ’ιός τοϋ ΘαβίτΧασμέρ, υιός τοϋ Αβίδ’ Χάτιθ, υιός τοϋ Θαβίτ- Άμπτουλάχ, υιός τοϋ Όμέρ.

Τό παρόν έγραψε ό οδηγός και διάδοχος Αλής τοϋ Άμπιταλίπ, βάλλοντας τό χέρι του ό προφήτης είς τό Μεντζήτι τοϋ προφήτου (εν ω εϊη ειρήνη) τφ δευτέρω χρόνω τής φυγής (Έγείρας 624 μ.Χ.) τήν τρίτη ήμερα τοϋ Μα-χαρέμ μηνός».

Οι λόγοι για τη συγγραφή αυτής της διαθήκης – διαταγής προστασίας ες αεί Ελλήνων και Χριστιανών, έχουν ορισμένες ιστορικές εξηγήσεις:

Α’) Όταν ό Μωάμεθ έγινε δώδεκα ετών συ-νώδευσε τόν θείο του στήν Συρία, όπου φιλο­ξενήθηκε άπό κάποιον “Ελληνα μοναχό. Πολ­λοί εκείνη τήν εποχή πίστευαν ότι όσοι ήταν γνώστες τής Βίβλου γνώριζαν και τήν προφη­τική αποστολή τοϋ Μωάμεθ. Φημολογείται λοιπόν ότι μόλις ό καλόγηρος άντίκρυσε τό παιδί «άνεφώνησε ως άλλος Σαμουήλ ίδών τόν Δαβίδ: Ούτος έστι ό μέγας προφήτης!». Και συ­νεπαρμένος ψηλάφισε τήν ωμοπλάτη τοϋ νε­αρού Μωάμεθ, όπου βρήκε τήν σφραγίδα τής προφητείας. (“ΙΧΩΡ” No 16, σελ. 66).

Εικάζεται λοιπόν ότι αυτός είναι ό ένας λό­γος συμπάθειας τοϋ γιου τής Έρημου προς τούς ορθοδόξους χριστιανούς, οί όποιοι κα­τάλαβαν άπό τήν άρχή τήν άξια τών προφη­τικών λόγων του.

Β’) Ό άλλος, ό όποιος εκφράζει και τήν ευγνωμοσύνη τοϋ προφήτη προς τούς “Ελλη­νες, είναι ό έξης: ΟΊ «βοηθοί» (μαθητές) τοϋ Μωάμεθ άνεκάλυψαν ένα σχέδιο δολοφονίας τοϋ προφήτη έκ μέρους τών έχθρων του, γι’ αυτό τόν πήραν εσπευσμένα κα’ι έφυγαν άπό τήν Μέκκα μέ κατεύθυνση τήν Μεδίνα. Ή επι­τυχία αυτής τής φυγής συνδέεται άμεσα μέ τήν επέμβαση ενός πλούσιου “Ελληνα, ό όποιος, προκειμένου νά πραγματοποιηθή ή έξοδος τοϋ Μωάμεθ άπό τήν Μεδίνα, προσέ­φερε αντάλλαγμα ολόκληρη τήν τεράστια πε­ριουσία του. Αυτόν τόν “Ελληνα ό προφήτης τόν ονομάζει “Πρώτο καρπό τής Ελλάδος”. Ή φυγή τοϋ Μωάμεθ λέγεται Έγειρα και πραγ­ματοποιήθηκε στίς 20-24 Σεπτεμβρίου τοϋ 622 μ.Χ. (“ΙΧΩΡ” Νο 16, σελ. 70). Φαίνεται ότι τήν εποχή τής ‘Εγείρας ό Σινάί’της ηγούμενος, αντιλαμβανόμενος έγκαιρα τήν αύξηση τής δύναμης τοϋ άσημου τότε Μωάμεθ κα’ι γνωρί­ζοντας ότι ή μονή τοϋ Σινά όπως κα’ι ή αξιό­λογη “Ελληνική εμπορική κοινότητα τής Πε-τραίας Αραβίας θά ήταν εκτεθειμένες στις δηώσεις τών Αράβων, έζήτησε κα’ι έλαβε άπό αυτόν τό υπέρ τής “Ελληνικής κοινότητας κα’ι τών ορθοδόξων μοναστηριών ευεργετικό διά­ταγμα. Ό Μωάμεθ, ευχαριστημένος κα’ι κολα­κευμένος άπό τήν “Ελληνική αναγνώριση τής αλήθειας τών λόγων του, όχι μόνον εξέδωσε τό διάταγμα, άλλά, όπως γράφει ό πατριάρχης “Ιεροσολύμων Νεκτάριος, «ήγάπα πολλά τό γέ­νος τών’Ελλήνων (Γιουνάν) παρά άλλο κανένα γένος, και πολλά έσπούδαζε νά φυλάττωνται άπείρακτοι έν ειρήνη- όθεν κα’ι δέν φαίνεται εις άλλο γράμμα νά βάλλη τό ϊδιόν του χέρι παρά εις αυτό όπου έδωκε τών χριστιανών» (Νέκταρ. Ίεροκ. Ίστορ., σελ. 275). Αρχικά οι προσπάθειες τοϋ Μωάμεθ επικεντρώθηκαν όχι στον προσηλυτισμό τών “Ελλήνων χριστιανών, άλλά στό νά μήν επικριθούν κα’ι πολεμηθούν οί προφητείες του και τό ύπό διαμόρφωση θρήσκευμα τοϋ Ισλάμ.

Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η αποκάλυψη θα ήταν η καλύτερη απάντηση στους Σουνίτες που γίνονται πειθήνια όργανα των βάρβαρων επιδιώξεων της Δύσης. Για τους Τούρκους, ας μην το συζητάμε. Εκεί η θρησκεία είναι αλα κάρτ και όταν γίνεται “ενοχλητική”, επιστρατεύεται είτε ο Κεμάλ ή το “συνταγματικό δικαστήριο”.

Ίσως λοιπόν κύριε Ραγκούση να έπρεπε οι μουσουλμάνοι που συρρέουν στη χώρα να διδάσκονται πρώτα αυτό το ιστορικό στοιχείο. Αλλά είπαμε, πρέπει να είναι άβουλοι και εχθρικοί για να υπηρετούν χωρίς ερωτήσεις τα κελεύσματα των βαρώνων – κατασκευαστών αλλά και του real estate της “αριστεράς” ρίχνοντας κατά το δοκούν τιμές περιοχών – φιλέτων που έπειτα άξαφνα γίνονται mall και lofts.

Αναζητήστε οπωσδήποτε το ΙΧΩΡ, τεύχος 45 (Μάιος 2004) για να δείτε τα συνταρακτικά ιστορικά στοιχεία που παραθέτει ο Βασίλης Μισύρης σχετικά με τη διαθήκη, καθώς και άγνωστε πτυχές της συνεργασίας Ελλήνων – Μουσουλμάνων σε κοινούς πολέμους.