Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΤΑΥΤΙΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ – ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
Δημοσιεύθηκε από lykofron στο 05/07/2010
1. Πίστη στην Αυθεντία
Αυθεντία στο πλαίσιο του Χριστιανισμού είναι ο Χριστός, ενώ στο Κομμουνιστικό πλαίσιο ο Μάρξ. Οι λαοί και το πνεύμα τους, επιβάλλεται να υποτάσσονται στις κατασκευασμένες αυθεντίες.
Χριστός – Μάρξ: Οι αυθεντίες, στις οποίες οφείλουν να υποτάσσονται οι καλοί χριστιανοί ή οι καλοί κομμουνιστές, αντίστοιχα.
2. Προπαγάνδιση της «εκτός τόπου και χρόνου» ευτυχίας
Οι μεν χριστιανοί προπαγανδίζουν τον μετά θάνατο Παράδεισο οι δε κομμουνιστές την ουτοπία της αταξικής κοινωνίας του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η ματαιότητα των προσπαθειών και των αγώνων των χριστιανών «δούλων» του Θεού ή των προλετάριων κομμουνιστών διακηρύσσεται παράλληλα με την αξία της μακαριότητας και της ευτυχίας, σε ουτοπικό χώρο και χρόνο.
3. Ιερά Βιβλία
Η αυθεντία και οι οπτικές της καταγράφονται σε βιβλία, τα οποία «χρίονται» την ιερότητα. Έτσι, ιερό βιβλίο για τους χριστιανούς είναι η «Αγία Γραφή» ή «Βίβλος», ενώ για τους κομμουνιστές το «Κεφάλαιο», έργο των Μάρξ και Έγκελς.
Αγία Γραφή – Κεφάλαιο: Τα ιερά βιβλία χριστιανών – κομμουνιστών, αντίστοιχα.
4. Κοινή καταγωγή
Δημιουργοί του χριστιανισμού ήταν Εβραίοι. Στις “Πράξεις των Αποστόλων” περιγράφεται το πώς δημιουργήθηκε από Εβραίους ο χριστιανισμός και πώς εξαπλώθηκε μέσω των συναγωγών της διασποράς.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κομμουνιστών, που έκαναν την Επανάσταση στη Ρωσία ήταν επίσης Εβραίοι. O Kάρλ Μάρξ καταγόταν από οικογένεια ραββίνων. Ο ιδρυτής του Κ.Κ.Ε. στην Ελλάδα ήταν επίσης Εβραίος, ο Αβραάμ Μπεναρόγια.
5. Δογματισμός
Η θεωρητική σκέψη τόσο των χριστιανών, όσο και των κομμουνιστών θεωρητικών επιβάλλεται, δεν επιλέγεται αυθόρμητα και ενσυνείδητα με αποτέλεσμα να περιορίζει την σκέψη του ατόμου. Επιβάλλεται μονολιθικά και λειτουργεί δογματικά. Προβάλλεται, μάλιστα, ως αλάνθαστη και απαραβίαστη.
6. Κήρυγμα ενότητας κι οργάνωσης (των εξαθλιωμένων)
Οι χριστιανοί καλούνται να αποτελέσουν τα πρόβατα, το «ποίμνιον», που θα κατοικήσει στο «μαντρί», κάτω από τις διαταγές του εκάστοτε «αρχι-μανδρί-τη».
Στον κομμουνισμό (στον αντίποδα της προσωπικής ελευθερίας, της μοναδικότητας του ατόμου, της ομορφιάς της ποικιλομορφίας) κυριαρχεί η συνένωση των κοινωνικά αδύναμων με το περίφημο σύνθημα: «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε».
7. Πτωματολατρία
Οι αυθεντίες συνεχίζουν να εμπνέουν και να καθοδηγούν τους οπαδούς τους -τόσο του χριστιανισμού, όσο και του κομμουνισμού- ακόμη και μετά το θάνατό τους. Οι χριστιανοί λατρεύουν τα πτώματα των αγίων τους (λείψανα) είτε ολόκληρα είτε μέρη αυτών (κρανία, άκρα κ.λ.π.). Σε όλες τις κομμουνιστικές χώρες αναγέρθηκαν μαυσωλεία με τα πτώματα των πεθαμένων ηγετών. Ας συγκρίνουμε:
το πτώμα του Αγίου Νεκταρίου. Στα πτώματα των χριστιανών αγίων αποδίδονται υπερφυσικές ιδιότητες (κάνουν θαύματα, θεραπεύουν, ευωδιάζουν κ.τ.λ.).
η βαλσαμωμένη σορός του Λένιν στο ομώνυμο μαυσωλείο στη Μόσχα. Οι σοβιετικοί επιστήμονες σημείωναν στις περιοδικές εκθέσεις τους, ότι «παρουσιάζει εκπληκτικά σημάδια αναζωογόνησης των κυττάρων» -πραγματικό κομμουνιστικό θαύμα. Αποσυντίθονταν όμως, σταδιακά, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στις μετακομμουνιστικές εκθέσεις τους.
8. Kήρυγμα Ισότητας – Ισοπέδωσης
Η πλαστή αρχή της ισότητας των φύλων, των φυλών, των ατόμων και των λαών ισοδυναμεί με ισοπέδωση και πολιτιστικό ανακάτεμα, τόσο στο χριστιανισμό, όσο και στον κομμουνισμό.
9. Τεχνητό ιδανικό της ειρήνης
Και οι δύο ασχολούνται με το τεχνητό και κατευθυνόμενο ιδανικό της ειρήνης (ειρήνη υμίν), το οποίο φέρει τον εφησυχασμό και την αποβλάκωση. Εάν είσαι φιλειρηνιστής κι όχι ετοιμοπόλεμος, αργά ή γρήγορα θα γίνεις έρμαιο στις ορέξεις των εχθρών σου που σε επιβουλεύονται.
«Πόλεμος εστί πατήρ πάντων» πρέσβευε ο Ηράκλειτος. Μόνον εάν είσαι πάντα δυνατός και προετοιμασμένος για πόλεμο, σε σέβεται ο αντίπαλος και θα το σκεφτεί αρκετά, αν θα αναμετρηθεί μαζί σου. Μόνον εάν είσαι πάντοτε έτοιμος για πόλεμο, ενδέχεται να μπορέσεις να απολαύσεις τα αγαθά της ειρήνης.
Ο αγώνας για επιβίωση ποινικοποιείται προς όφελος της ειρήνης, που προβάλλεται ως απόλυτο ιδανικό. Το «ειρήνη υμίν» λειτουργεί ισάξια με το κήρυγμα της ειρήνης και της διεθνούς αλληλεγγύης στον κομμουνισμό.
10. Διεθνιστική Αλληλεγγύη
Η αλληλεγγύη είναι ένα ακόμη ιδεολόγημα, κοινό στο χριστιανισμό και στον κομμουνισμό, που λειτουργεί, ωστόσο, σε κατεύθυνση αντίθετη από την πρόοδο, τον ανταγωνισμό και την άμιλλα.
11. Οικονομική Ενίσχυση
Η οικονομική ενίσχυση της χριστιανικής εκκλησίας, αλλά και του κομμουνιστικού κόμματος είναι ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό τους. Η ελεημοσύνη, το ταμείο για την αποπεράτωση των ναών ή της αγιογράφησης είναι στοιχεία, που ελάχιστα σχετίζονται με την αξιοπρέπεια και τις αξίες γενικότερα. Προϋποθέτουν την αιώνια και αέναη ύπαρξη φτωχών, που ζουν σε βάρος των άλλων.
12. Επανάσταση
Το ιδεολόγημα της κοινωνικής επανάστασης -κοινό στο χριστιανισμό και στον κομμουνισμό- κάθε άλλο παρά αληθινό είναι. Και οι δύο «–ισμοί» στηρίζουν και ενισχύουν την οικονομική και κοινωνική τάξη πραγμάτων προς όφελος και κέρδος των ιθυνόντων. Η έννοια της Επανάστασης ήταν άγνωστη στην Αρχαία Ελλάδα∙ αποτελεί -όπως ο χριστιανισμός και ο κομμουνισμός- ένα ακόμη γέννημα του Ιουδαϊκού πνεύματος.
Γιάννης Λάζαρης
ΠΗΓΗ http://freeinquiry.gr/pro.php?id=358
Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΕΡΑ
