Οι διαπιστώσεις που αφορούν τη μουσική, το τραγούδι και το χορό αποκαλύπτουν πως γλεντάμε αρχαιοελληνικά. Πως θα σας φαινόταν, λ.χ., αν αντικρίζατε σε ένα μουσείο μια Ταναγραία να κρατά ένα μπουζούκι; Κι όμως υπάρχει! Στην κλασική εποχή ονομαζόταν πανδουρίδα και το κοίλο μέρος του κατασκευαζόταν από καύκαλο χελώνας. Εξίσου αρχαία καταγωγή έχουν και το κανονάκι, η φλογέρα και τα τύμπανα. Ο μεγάλος Ελβετός εθνομουσικολόγος Σάμουελ Μποβί γράφει στο δοκίμιό του για το Ελληνικό δημοτικό τραγούδι: «Η ομαλή εξέλιξη και της Ελληνικής γλώσσας και μουσικής δεν διακόπτεται ποτέ». Το ίδιο ισχύει και για τους χορούς. Ο σημερινός καλαματιανός είναι ο αρχαίος «επίτριτος» ενώ ο μπάλος είναι ο αρχαίος πηδηχτός χορός «βαλλίστραι» από τον οποίο προέρχεται η λέξη χορός σε διάφορες ξένες γλώσσες (μπαλ, μπάλο, μπαλέτο κ.λ.π.). Ο πυρίχιος χορός που χορεύεται από τους Πόντιους, είναι ακριβώς ο ίδιος με αυτόν που χόρευαν οι Αργοναύτες, ενώ ο ενεάσημος ρυθμός του Πινδάρου και της Σαπφούς εξακολουθεί να δονεί και σήμερα τους χορευτές του ζεϊμπέκικου. Όσο για τον δήθεν τούρκικο καρσιλαμά, δεν είναι παρά πανάρχαιος αντικριστός χορός των Ελλήνων της Ιωνίας, ενώ ο αμανές προέρχεται από το επιφώνημα «ΑΧ ΜΑΝΑ» γι΄ αυτό και αρχικά λεγόταν αχμανές. Με αυτές τις δύο λέξεις τέλειωνε ο 15σύλλαβος στίχος του, παραπέμποντάς μας κατευθείαν στις αρχαίες ελεγείες, στους βυζαντινούς ήχους και στα κλέφτικα μοιρολόγια. Στα βάθη του χρόνου βυθίζονται, επίσης, οι ρίζες του «αγέρανου» του χορού που μέχρι σήμερα χορεύεται στην Πάρο, όπως ακριβώς τον χόρεψε ο Θησέας επιστρέφοντας από την Κρήτη. Κι αν εμείς έχουμε κρουαζιερόπλοια και πλωτά κέντρα διασκέδασης, δεν κάνουμε τίποτα περισσότερο από τους προ- προ- παππούδες μας, που το 2Ο π.Χ. αιώνα είχαν κατασκευάσει τη “Συρακουσία”, ένα τεράστιο πλοίο ψυχαγωγίας με τρία καταστρώματα, ναό της Αφροδίτης, λουτρά και γυμναστήρια.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ... ΖΕΥΣ + ΒΑΚΧΟΣ = ΖΕΥ– ΒΑΚΧΙΚΟΣ = ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΒΑΚΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ. ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ Ο ΘΗΣΕΥΣ . (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ”ΒΙΟΣ ΘΗΣΕΑ”)
Πηγή: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
