Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί για την ευτυχία, την αφθονία και την πνευματική ανάπτυξη – ιδιαίτερα σε καιρούς δοκιμασίας. Οι περισσότεροι βιώνουν περισσότερο πόνο και στεναχώρια γι’ αυτά που δεν έχουν παρά ευγνωμοσύνη γι’ αυτά που έχουν. Όταν στεναχωριόμαστε και παραπονιόμαστε για όσα δεν έχουμε ή για όσα δεν είναι όπως θα θέλαμε, αυτόματα χάνουμε την επίγνωση, την εκτίμηση και την απόλαυση όλων αυτών που έχουμε και τα θεωρούμε δεδομένα. Είμαστε λιγότερο ελεύθεροι να απολαύσουμε αυτά που έχουμε.
Σύμφωνα με στατιστικές που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο (τις οποίες δεν μπορώ να αποδείξω ή να αναιρέσω, αλλά μοιάζουν να είναι αληθινές), αν διαβάζετε αυτό το βιβλίο, μπορείτε να θεωρήσετε τον εαυτό σας ανάμεσα στους ευλογημένους και τυχερούς του πλανήτη.
Ακολουθούν κάποιοι αριθμοί που θα μπορούσαν να μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε πόσο ευλογημένοι είμαστε.
80% από τα αδέλφια μας στη γη ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
70% είναι αμόρφωτοι.
50% είναι αναλφάβητοι.
1% έχουν υπολογιστές.
1% έχουν ανώτερη μόρφωση.
Αν έχετε ένα σχετικά υγιές σώμα, είστε σε καλύτερη κατάσταση από το ένα εκατομμύριο ανθρώπους, που είναι άρρωστοι και θα αφήσουν τα σώματά τους μέσα στις επόμενες επτά μέρες.
Αν δεν ζείτε σε συνθήκες πολέμου, πείνας ή στη φυλακή, τότε είστε πολύ πιο τυχεροί από τα 500.000.000 που ζουν σε τέτοιες συνθήκες.
Αν έχετε τροφή, ρούχα, ένα σπίτι και ένα κρεβάτι, τότε είστε σε καλύτερη κατάσταση από το 75% των ψυχών που είναι ενσαρκωμένες σ’ αυτό τον πλανήτη.
Αν έχετε λογαριασμό στην Τράπεζα και χρήματα στην τσέπη σας, τότε βρίσκεστε μέσα στο τυχερό 8% της ανθρωπότητας.
Τόσα πολλά από αυτά, που θεωρούμε δεδομένα, δεν είναι έτσι για τους περισσότερους ανθρώπους πάνω στη γη. Υπάρχουν πάρα πολλές ψυχές που ζουν χωρίς πολλά από αυτά που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε να μην έχουμε.
Ευγνωμοσύνη είναι η αναγνώριση της αγάπης που παίρνουμε από το Σύμπαν μέσα από τους αγαπημένους μας, τα υπάρχοντά μας, τις ανέσεις μας και την αφθονία κάθε μορφής.
Η αναγνώριση της αφθονίας, που ήδη έχουμε, είναι το πρώτο βήμα για να προσελκύσουμε περισσότερη. Αν είμαστε αγνώμονες για όσα έχουμε ή είμαστε δυστυχισμένοι, παραπονούμενοι ή πικραμένοι, τότε στέλνουμε στο σύμπαν ένα αρνητικό μήνυμα, το οποίο έλκει περισσότερη αρνητικότητα, περισσότερα από αυτά που δεν θέλουμε και λιγότερα από αυτά που θέλουμε.
Σε κανέναν δεν αρέσουν οι αγνώμονες άνθρωποι. Κανείς δεν εμπνέεται να δώσει περισσότερα σε έναν αγνώμονα, ούτε ο Θεός, ούτε το σύμπαν.
Η ευγνωμοσύνη αυξάνεται με την πνευματική εξέλιξη. Καθώς γινόμαστε πιο συνειδητοί, είναι φυσικό να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για τα μικρά πράγματα, όπως το καθαρό πόσιμο νερό και οι καλοί φίλοι. Καθώς εξελισσόμαστε και μαθαίνουμε να εμπιστευόμαστε πιο βαθιά τη σοφία των γεγονότων της ζωής μας, σαν μια ευκαιρία στην πνευματική εξελικτική πορεία μας, τότε αρχίζουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη ακόμη και για αρχικά δύσκολα ή δυσάρεστα γεγονότα και καταστάσεις.
Είμαστε ευγνώμονες προς τους ανθρώπους που μπορεί να δοκιμάζουν την αγάπη, τη συγχώρεση, την αυτοπαραδοχή ή την κατανόησή μας, γιατί μας δίνουν πολύτιμες ευκαιρίες να αφήσουμε τους φόβους και το εγώ μας και να θυμηθούμε την αληθινή πνευματική μας φύση και, φυσικά, τη δική τους πνευματική φύση.
Μπορούμε να μάθουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη ακόμη και για σωματικά ή οικονομικά προβλήματα, που δοκιμάζουν την εσώτερη αίσθηση ασφάλειας και αξίας μας. Με κανένα τρόπο δεν αναζητούμε τέτοιες εμπειρίες. Αλλά, όταν εμφανίζονται, τις χρησιμοποιούμε με ευγνωμοσύνη.
Η ευγνωμοσύνη συνδέεται απευθείας με την αγάπη και την ευτυχία. Βιώνουμε ευτυχία όταν αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη, και ευγνωμοσύνη όταν αισθανόμαστε ευτυχία. Το ίδιο ισχύει και για την αγάπη. Είμαστε πιο ευτυχισμένα και πιο ελεύθερα όντα, όταν αναγνωρίζουμε πόσο τυχεροί και ευλογημένοι είμαστε.
Δεν θα το διαβάζατε αυτό, αν δεν είχατε ήδη αρκετή ασφάλεια και αφθονία για να μπορείτε να έχετε το βιβλίο και αρκετό ελεύθερο χρόνο από τις προκλήσεις της επιβίωσης για να καθίσετε και να διαβάσετε αυτές τις σελίδες. Αλλιώς, θα αναζητούσατε ασφάλεια, τροφή, καταφύγιο και κάλυψη άλλων βασικών αναγκών.
Χρειάζεται να ανακαλύψουμε τρόπους να θυμόμαστε όλα όσα έχουμε και να συνηθίσουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη πολλές φορές τη μέρα.
Ένας τρόπος είναι η πέτρα ευγνωμοσύνης που αναφέρεται στο βιβλίο και την ταινία «Το Μυστικό». Όμως, θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε αντικείμενο με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή πολλές φορές τη μέρα, όπως ένα χαλίκι στην τσέπη μας, ένα «βραχιόλι ευγνωμοσύνης» ή μια «αλυσίδα ευγνωμοσύνης» γύρω από το λαιμό μας. Διαφορετικά ή και επιπρόσθετα μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα σύμβολο στο γραφείο, τον καθρέφτη, την τηλεόραση ή το ψυγείο, κάτι που θα μας κάνει να θυμόμαστε όλα όσα αγαπάμε και για τα οποία νιώθουμε ευγνωμοσύνη.
Μπορούμε να στήσουμε ένα σύστημα υπενθύμισης από έναν ήχο, από το ρολόι, το κινητό τηλέφωνο ή τον υπολογιστή μας. Ή μπορεί να έχουμε έναν συγκεκριμένο τόπο, από τον οποίο περνάμε κάποιες φορές καθημερινά, που θα μας κάνει να θυμόμαστε. Ή μπορούμε να συνδέσουμε την ευγνωμοσύνη με μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, όπως το βούρτσισμα των δοντιών μας, ώστε κάθε φορά που τα βουρτσίζουμε να θυμόμαστε όλα αυτά για τα οποία μπορούμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη.
Όσο πιο συχνά το κάνουμε, τόσο πιο πολύ γίνεται ισχυρή συνήθεια. Η ευγνωμοσύνη είναι ένα συναίσθημα που μεταμορφώνει τη ζωή μας. Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχουμε – ακόμη και αυτά που αρχικά είναι μερικές φορές δυσάρεστα – μεταμορφωνόμαστε σε ευτυχισμένες όμορφες υπάρξεις. Όταν είμαστε ευτυχισμένοι και ευγνώμονες, προσελκύουμε τους άλλους. Είμαστε ευχάριστοι στην παρέα. Είναι πιο εύκολο να μας αγαπούν, γιατί αγαπάμε ευκολότερα.
Έλκουμε από το σύμπαν μια πιο θετική πραγματικότητα. Η ευγνωμοσύνη είναι μία από τις πιο σημαντικές ενέργειες που μπορούμε να εκπέμπουμε, όταν θέλουμε να προσελκύσουμε αυτό που επιθυμούμε.
Καλό είναι να κάνετε έναν «κατάλογο ευγνωμοσύνης» και να τον έχετε δίπλα στο κρεβάτι σας, στον οποίο μπορείτε να προσθέτετε, και να τον διαβάζετε κάθε πρωί πριν να σηκωθείτε από το κρεβάτι ή και κάθε βράδυ πριν να κοιμηθείτε.
Καθώς κάνετε τον κατάλογό σας, σκεφτείτε κάποια από τα ακόλουθα, που έχουν γραφτεί από δύο άτομα (έναν άνδρα και μια γυναίκα), που έκαναν την άσκηση. Καθώς διαβάζετε αυτόν τον κατάλογο, θυμηθείτε ότι πριν από 150 χρόνια ακόμη και οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες δεν απολάμβαναν πολλές από αυτές τις πηγές απόλαυσης και ασφάλειας.
Αφού διαβάσετε τον κατάλογο που ακολουθεί, αγνοήστε τον και κάντε το δικό σας κατάλογο, όπως βγαίνει από την καρδιά σας.
Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για:
Τους γονείς μου που με στήριξαν και με φρόντισαν, μέχρι να μπορώ να επιβιώσω μόνος μου και τότε με άφησαν ελεύθερο.
Τ’ αδέλφια μου, με τα οποία μοιράστηκα και βίωσα τόσα πολλά.
Τα παιδιά μου και όλα τα παιδιά, που μου δίνουν τόση χαρά με την αθωότητα και τις απορίες τους.
Το σύντροφό μου, με τον οποίο μοιραζόμαστε τις προκλήσεις της ζωής – καθώς και τη χαρά και το γέλιο – και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον.
Τους παλιούς μου φίλους και ερωτικούς συντρόφους, με τους οποίους μοιράστηκα και έμαθα.
Τους συγγενείς, τους φίλους και τους γνωστούς, με τους οποίους μοιράστηκα τη φιλία.
Τους συνεργάτες, προϊσταμένους και υπαλλήλους, με τους οποίους μοιράστηκα τους κοινούς στόχους του εργασιακού μας περιβάλλοντος.
(Είμαι ευγνώμων για όλες τις προαναφερόμενες ψυχές, με τις οποίες επέλεξα να έχω μια ξεχωριστή σχέση σ’ αυτή τη ζωή, όχι μόνο για τις θετικές στιγμές, αλλά επίσης για εκείνες τις στιγμές που η συμπεριφορά τους μου έδωσε την ευκαιρία να δω τους φόβους, τις προσκολλήσεις και τις αδυναμίες μου, για να μάθω να βάζω τον εαυτό μου στη θέση του άλλου και να κατανοώ, να συγχωρώ και να αγαπώ.)
Τα μάτια μου και την ικανότητα να βλέπω και να παίρνω τόση ευχαρίστηση απ’ αυτόν τον όμορφο κόσμο.
Τα αυτιά μου και την ικανότητα να ακούω τόσους πολλούς ευχάριστους ήχους.
Τη μύτη μου και την ικανότητα να απολαμβάνω ευωδιές κάθε είδους.
Τα γευστικά μου αισθητήρια που μου επιτρέπουν να απολαμβάνω νόστιμες γεύσεις.
Την επιδερμίδα μου που μου επιτρέπει να παίρνω ευχαρίστηση από την αφή.
Τον εγκέφαλο και το νου μου που μου επιτρέπουν να προσλαμβάνω και να ευχαριστιέμαι όλα τα παραπάνω.
Τα ζωάκια μου και όλα τα ζώα και πουλιά, που κάνουν τη ζωή μου ομορφότερη και πιο ευχάριστη.
Το σπίτι μου που με προστατεύει από τον ήλιο, τη βροχή, το χιόνι και τα στοιχεία της φύσης.
Το κρεβάτι μου – όπου αναπαύομαι και ανανεώνομαι με ασφάλεια.
Τα ρούχα που προστατεύουν το σώμα μου.
Τα παπούτσια που προστατεύουν τα πόδια μου.
Την τροφή που συντηρεί το σώμα και το νου μου και μου δίνει απόλαυση.
Το ψυγείο μου που προστατεύει την τροφή μου.
Την κουζίνα μου, όπου μπορώ να ετοιμάσω την τροφή μου.
Όλες τις οικιακές συσκευές, που κάνουν ευκολότερη τη ζωή μου.
Τον υπολογιστή μου που μου δίνει ευχαρίστηση και αποτελεί εργαλείο δημιουργικότητας.
Την τηλεόρασή μου και τις συσκευές DVD και CD, που μου δίνουν τόση πολλή απόλαυση.
Το αυτοκίνητο και άλλες μηχανές, που διευκολύνουν τις ανάγκες μου.
Το τρεχούμενο νερό στο σπίτι μου.
Τον ηλεκτρισμό στο σπίτι μου, που μου επιτρέπει να έχω τις ανέσεις όλων των συσκευών και μηχανημάτων που εξυπηρετούν τις ανάγκες μου.
Όλη τη Φύση – τα δένδρα, τα λουλούδια, τις πεταλούδες, τα ποτάμια, τις παραλίες, τα δάση, τα βουνά, τα πελάγη και τους ωκεανούς, που μου δίνουν τόση γαλήνη και ευχαρίστηση.
Συγκεκριμένους τόπους στη φύση, που αγαπώ ιδιαίτερα.
Όλα τα ζώα και τα άλλα όντα του πλανήτη, που ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Τα ντοκιμαντέρ για ζώα και φυτά, που με αφήνουν γοητευμένο και γεμάτο θαυμασμό για τη σοφία και τη δύναμη της φύσης.
Τη μόρφωσή μου που με βοηθά να κατανοήσω τον κόσμο πιο καθαρά.
Τα βιβλία μου, σαν πηγές γνώσης και απόλαυσης.
Το Διαδίκτυο – σαν ένα ανεκτίμητο εργαλείο μάθησης και επικοινωνίας.
Όλους τους δασκάλους, Γκουρού και οδηγούς, που με οδήγησαν στον αληθινό εαυτό μου.
Τη μουσική όλων των ειδών, που με χαλαρώνει, με εμπνέει και με ανυψώνει.
Το χορό, επειδή με κάνει να νιώθω ζωντανός και μου επιτρέπει να εκφράζω μέρη του εαυτού μου που δεν μπορώ να εκφράσω με κανέναν άλλο τρόπο.
Το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, επειδή ανοίγουν την καρδιά μου και μου επιτρέπουν να αισθάνομαι μέσα από τους άλλους, και με γεμίζουν με συναισθήματα και ευχαρίστηση.
Όλους τους ανθρώπους που έχουν δημιουργήσει τις προαναφερόμενες μορφές διασκέδασης και πληροφόρησης.
Όλα τα χρώματα, υλικά, ρούχα, κοσμήματα και αντικείμενα ομορφιάς.
Τις συγκεκριμένες τροφές που απολαμβάνω ιδιαίτερα.
Τις ομάδες των ανθρώπων, με τους οποίους μοιράζομαι το χρόνο μου, επειδή μέσα από το μοίρασμα βιώνουμε εμπιστοσύνη, αποδοχή και αγάπη.
Όλους του γιατρούς και ψυχολόγους, που είναι ταγμένοι να βοηθήσουν εμένα και άλλους στην έρευνα για την υγεία και την ευτυχία.
Όλους τους σερβιτόρους που έχουν σερβίρει εμένα και άλλους.
Όλους τους μάγειρες που έχουν ετοιμάσει με αγάπη την τροφή για μένα και για άλλους.
Όλες τις καμαριέρες στα ξενοδοχεία, που έχουν καθαρίσει τα δωμάτιά μου.
Όλους τους υπαλλήλους σε καταστήματα, που με έχουν βοηθήσει να βρω ό,τι χρειάζομαι.
Τους ανθρώπους που προσπερνώ στο δρόμο.
Το τηλέφωνό μου, το κινητό μου και τις άλλες μορφές επικοινωνίας.
Τα πουλιά που κελαηδούν στα δένδρα.
Τον άνεμο, τη γη, το νερό, τον ήλιο.
Όλες τις τεχνικές, που με βοήθησαν να απελευθερωθώ από αρνητικά συναισθήματα και να βιώσω εσωτερική γαλήνη και ευτυχία.
Όλες τις πνευματικές διδασκαλίες, τις αλήθειες και τη σοφία, που με απελευθέρωσαν από τις ψευδαισθήσεις και τους φόβους μου.
Τα αθλητικά παιχνίδια που μου αρέσει να παίζω και να παρακολουθώ.
Τα θεάματα όλων των ειδών που μου αρέσουν.
Την τρυφερότητα, το χάδι, το φιλί και την ερωτική απόλαυση με το σύντροφό μου.
Τις σωματικές ασκήσεις, τις τεχνικές αναπνοής, την προσευχή και το διαλογισμό, που διατηρούν το σώμα και το νου μου ενεργοποιημένα και σε κατάσταση ευεξίας.
Το σώμα μου και την ικανότητά του να κινείται και να με πηγαίνει όπου θέλω να πάω για να εκτελέσω τα καθήκοντα που μου δίνουν ευχαρίστηση και σκοπό.
Το νου μου που με υπηρετεί όλη μέρα και με βοηθά να κατανοώ και να λειτουργώ μέσα σ’ αυτό τον κόσμο.
Τη μετά θάνατον ζωή και την αθανασία μου.
Το Χριστό και όλα τα πνευματικά όντα, που έχουν εμπλουτίσει και εμπνεύσει τη ζωή μου με τις διδασκαλίες τους, αλλά ακόμη περισσότερο με το παράδειγμά τους.
Τις γυναίκες και τους άνδρες που με το παράδειγμά τους μου έδωσαν κουράγιο να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής.
Εκείνους που με τη συμπεριφορά τους με έβαλαν σε δοκιμασία και με βοήθησαν να γνωρίσω τον εαυτό μου, τις αδυναμίες και τους φόβους μου, δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να ξεπεράσω το εγώ μου και να κατανοήσω, να συγχωρήσω και να αγαπήσω.
Τα λάθη και τις αδυναμίες των ανθρώπων, που με βοήθησαν να δω τα δικά μου.
Τις δύσκολες στιγμές του παρελθόντος και του παρόντος, που με δυνάμωσαν και αύξησαν την αυτογνωσία μου και την εσώτερη δύναμη και γαλήνη μου.
Όλες τις υπέροχες στιγμές αγάπης, ευτυχίας, γέλιου και παιχνιδιού, που εμβάθυναν την εμπιστοσύνη και την αγάπη μου για τους συνανθρώπους μου.
Εκείνες τις ήρεμες στιγμές επικοινωνίας με τους αγαπημένους μου.
Την υποστήριξη, αποδοχή και συγχώρεση που πήρα από τους άλλους όλα τα χρόνια.
Όλους εκείνους που μοιράστηκαν μαζί μου τα ίδια ενδιαφέροντα.
Εκείνους που γεννήθηκαν σε άλλες θρησκείες, φυλές και εθνικότητες και μου επιτρέπουν να εντοπίσω την έμφυτη ενότητα πίσω από όλες αυτές τις επιφανειακές διαφορές.
Το άνθισμα των λουλουδιών και την αφθονία των φρούτων και λαχανικών.
Τη θάλασσα που με αναζωογονεί και με απελευθερώνει.
Τον άνεμο που με χαϊδεύει, με δροσίζει και ανοίγει τα ρουθούνια μου.
Τώρα κάντε το δικό σας κατάλογο και προσθέτετε σ’ αυτόν καθημερινά.
