«Μία σύγκρουση που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί» είναι ο τίτλος της σημερινής τραγωδίας στην Κρήτη: Αν τα δύο μαχητικά αεροσκάφη F-16C/D Block 52+ της 340 Μοίρας ήταν εξοπλισμένα με Σύστημα Απεικόνισης Μάχης AACMI (Αutonomus Air Combat Maneuvering Instrumentation), ο διαγωνισμός για την προμήθεια του οποίου έχει ακυρωθεί τέσσερις (!) φορές από το 2001 είναι πολύ πιθανό ότι δεν θα είχε συμβεί ποτέ το δυστύχημα που έχει βυθίσει στο πένθος την Π.Α.. Το κόστος του AACMI στον ΕΜΠΑΕ 2011-2015 δεν ξεπερνά το ένα έκτο του κόστους ενός F-16, μόλις 10 εκατ. ευρώ. Δηλαδή όσο ζημιώνει το δημόσιο ο ΟΣΕ επί τρεις ημέρες! Η δαπάνη αυτή είναι ότι έχει απομείνει μετά από μία δεκαετία περικοπών ενός προγράμματος που θα εξασφάλιζε όσο το δυνατόν πιο ασφαλή και με μειωμένους κινδύνους, εκπαίδευση στις αερομαχίες.
Το αρχικό πρόγραμμα ήταν 35 εκατ. ευρώ (όσο κοστίζει το μισό F-16) για το σύνολο των Πτερύγων της Π.Α. Τα συστήματα αυτά διαθέτουν collision avoidance (προειδοποιητή σύγκρουσης) και συλλέγουν σε νανοδευτερόλεπτα τα δεδομένα της αερομαχίας και εκπέμπουν στον χειριστή προειδοποιητικό σήμα επερχόμενης σύγκρουσης βάσει του φακέλου πτήσης των δύο αεροσκαφών. Επίσης μεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο στο Κέντρο Ελέγχου της Πτέρυγας ακριβή εικόνα της άσκησης.
Ειδικά έτσι όπως έγινε η σύγκρουση το AACMI θα μπορούσε να αποβεί σωτήριο: Το μονοθέσιο F-16C με πιλότο τον άτυχο σμηναγό Αναστάσιο Μπαλατσούκα 33 ετών, πήγε και «κάρφωσε» από κάτω προς τα πάνω, περίπου στη μέση, το F-16D στο οποίο βρίσκονταν ο σμηναγός Ιωσήφ Αναστασάκης 35 ετών και ο ανθυποσμηναγός Παύλος Μποτζάκης, 25 ετών.
Αν είχε σύστημα ΑACMI ο προειδοποιητής είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είχε αποτρέψει το θύμα από την ολοκλήρωση του ελιγμού. Και όμως: Τόσα δισεκατομμύρια πετάγονται στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ, αλλά δεν υπάρχουν 10 ή 35 εκατ. ευρώ για να υπάρξει η μέγιστη δυνατή ασφάλεια στις ασκήσεις των πιλότων της Π.Α.
Αλλά φαίνεται ότι στις ΔΕΚΟ εργάζονται άλλους είδους «δημόσιοι υπαλλήλοι»-όπως αποκάλεσε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Π.Μπεγλίτης.
Κατά τις πρώτες πληροφορίες το μονοθέσιο F-16 πραγματοποιούσε immerman attack, δηλαδή επίθεση από πίσω και κάτω, στο διθέσιο F-16 σε ύψος περίπου 800 μέτρων, 15 μίλια από την νήσο Χρυσή. Η immerman attack είναι μία τακτική από την οποία ο αμυνόμενος είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει, αλλά και πολύ δύσκολη στη εκτέλεση σε χαμηλά ύψη.
Ένα άλλο στοιχείο το οποίο είναι διασταυρωμένο από έγκυρες πηγές της Π.Α. είναι ότι ο νεκρός πιλότος του F-16C φορούσε κάσκα JHMCS δηλαδή σύστημα στόχευσης επί κάσκας που του επιτρέπει να βάλλει βλήματα με απόκλιση πολύ μεγαλύτερη από αυτή των συμβατικών συστημάτων.
Δηλαδή πήγε να βάλλει, εικονικά βέβαια, πίσω και κάτω από το διθέσιο εναντίον του, αφού ο συνδυασμός κάσκας JHMCS και βλήματος Iris-T, επιτρέπει βολή τελείως εκτός θέας του επιτιθέμενου αεροσκάφους, απλά αρκεί ο πιλότος να παρακολουθεί με το … βλέμμα το αεροσκάφος-στόχο. Από εκείνη την θέση, δηλαδή πίσω και κάτω από το διθέσιο, ξαφνικά το F-16 του Μπαλατσούκα «καρφώθηκε» στην κοιλιά του διθέσιου “D”. Μία άλλη εκδοχή είναι ότι επιχείρησε να βρεθεί σε παραμέτρους βολής πυροβόλου (Fox 1) και για τον λόγο αυτό κινήθηκε κατ’αυτό τον τρόπο.
O άτυχος Μπαλατσούκας σκοτώθηκε επί τόπου. Το κάθισμά του προφανώς εκτοξεύτηκε (ένας από τους λόγους που αρχικά και σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη πληροφόρησης από το υπουργείο, λέχθηκε ότι βρέθηκαν και οι τρεις ζωντανοί) λόγω της σύγκρουσης αυτόματα, αλλά από την επιφάνεια της θάλασσας, περισυλλέγησαν από το σωσίβιό του απλώς ίχνη που πιστοποιούσαν τον θάνατό του.
O δεύτερος πιλότος που εγχειρίστηκε δίνει μεγάλο αγώνα για να κρατηθεί στη ζωή. Όλη η χώρα προσεύχεται για σένα, Έλληνα…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
