Η ήπειρος Ευρώπη έλαβε το όνομά της από την ομώνυμη κόρη τού Αγήνορος, βασιλέως τής Σιδώνος ή της Τύρου ή του υιού τού Φοίνικος. Ο Ζεύς βλέποντας αυτήν να παίζει στην παραλία τής αρχαίας Φοινίκης (παραλιακής χώρας της Συρίας) με τις συντρόφους της και εκπλαγείς από την ωραιότητά της μετεμορφώθη σε λευκότατον ταύρον και την απήγαγε στην ράχη του, και αφού διέσχισε την θάλασσα, έφθασε στην Κρήτη. Από ό, τι γνωρίζω δεν έχει γίνει ακόμα προσπάθεια συνδέσεως του μύθου με την πραγματικότητα. Πιστεύοντας δε ότι ο μύθος αντανακλά πραγματικά γεγονότα και δρα ως ηθμός δια την εκλαϊκευση της επιστημονικής γνώσεως, μια σχέση μεταξύ τής ωραιοτάτης κόρης Ευρώπης και της ηπείρου Ευρώπης μπορεί να διερευνηθεί.
Στο παρόν πόρισμα δυνάμεθα να ειπούμε ότι σε πολύ παλαιότερο στάδιο δεν υπήρχε ήπειρος Ευρώπη, αλλά μόνο ήπειρος Ασία, και ο μύθος μάς περιγράφει την αποκοπή ενός μέρους τής Ασίας με ταυτόχρονη δημιουργία τής Μεσογείου Θαλάσσης, του Αιγαίου Πελάγους και της Μαύρης Θαλάσσης. Σ’ εκείνο το στάδιο διαμορφώσεως των ηπείρων και των θαλασσών ίσως να μην υπήρχε και η σημερινή Ελλάς ως γεωγραφικός χώρος (από της Ηπείρου και κάτω) και η Ευρώπη να άρχιζε από την ορεινήν Ήπειρον.
Η υπόθεση αυτή ενισχύεται από το γεγονός τής μη ετυμολογήσεως του ονόματος Ήπειρος, και από την πιθανότερη εκδοχή (αντέχουσα σε επιστημονική κριτίκη) περί της ετυμολογίας του ονόματος Έλληνες. Κατ` αυτήν οι Έλληνες κατάγονται και έλαβον το όνομά τους από τους Ελλούς ή Σελλούς – λαμπρούς, επιφανείς, όπως είναι η σελήνη, το σέλας κλπ., δηλαδή ουράνια σώματα – που κατοικούσαν στην Θεσπρωτία ή Ελλοπία, περιοχή τής Ηπείρου.
Η υπόθεση αυτή αντανακλά την άφιξη του μεταμορφωμένου σε ταύρο Διός στην Κρήτη, που απετέλεσε τον φάρον και τον φρουρόν της νέας ηπείρου, δηλαδή της Ευρώπης, ενώ η σε αργότερο στάδιο αναδυθείσα Ελλάς (ως γεωγραφικός και ηπειρωτικός χώρος) απετέλεσε την αρχήν και τις πύλες τής νεογεννηθείσας ηπείρου. Επομένως η πορεία τής Ευρώπης αρχίζει με την Ελλάδα και τελειώνει με την Ελλάδα και δεν δύναται να νοηθεί Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα, χωρίς την γενεσιουργό της δύναμη. Η Ελλάς τροφοδότησε την Ευρώπη με το αίμα της, την διατήρησε στην ζωή με την πνοή της, την γαλούχησε με το πνεύμα της (μέσω των Ρωμαίων), και η Ευρώπη με την σειράν της (στην Αναγέννηση) αναμετέδωσε τα στοιχεία αυτά σ` ολόκληρο τον κόσμον, αφού προηγουμένως επέστρεψε στην τροφό της, την Ελλάδα, δια να γαλουχηθεί πάλιν σ` ένα ανώτερο επίπεδο (Αναγγένηση).
Με την είσοδο της Χώρας μας στην ευρωπαϊκή κοινότητα, μια νέα πορεία επιστροφής τής Ευρώπης αρχίζει προς τον ιερόν τόπον τής Ελλάδος δια να λάβει φως και να αντλήσει νέες δυνάμεις να φωτίσει και εμψυχώσει την ανθρωπότητα. Αυτό είναι αναπόφευκτον, διότι η Ελλάς είναι η μνήμη τής Ευρώπης, η σκέψη της δε, η γλώσσα της, οι θεσμοί της, η γνώση της έχουν καταγραφεί σ` αυτόν τον τόπον που λέγεται Ελλάς και σ` αυτόν τον τόπον τα στοιχεία αυτά έχουν την δυνατότητα να ανανεωθούν και να εμπλουτισθούν.
Η εξήγηση του φαινομένου δεν είναι απλή, αν και οι εκδηλώσεις του είναι προφανείς και έχουν επισημανθεί από πολλούς ερευνητές και σχολιαστές, παλαιούς και νέους, η δε αποδοχή του δεν περιέχει κανένα στοιχείο εθνικιστικό, διότι οι Έλληνες ποτέ δεν υπήρξαν εθνικιστές και ερμητικά κλειστοί στην φυλή τους και στην πατρίδα τους, αλλά απεναντίας εχαρακτηρίζοντο και χαρακτηρίζονται από την διάχυση σε άλλους λαούς, με αποτέλεσμα τα πολιτιστικά τους στοιχεία να γίνονται κτήμα και βίωμα και τρόπος ζωής τους, δηλαδή τελικώς αυτοί οι λαοί να γίνονται Έλληνες.
Μια επιστημονική εξήγηση του φαινομένου Ελλάς – δια να αποφύγουμε την μεταφυσικήν εξήγηση – επιχειρήθηκε στο προηγούμενο πόρισμα μας [βλέπε: Ελλάς, παθολογίας χώρα, όπου η Ελλάς χαρακτηρίζεται ως χώρα παθολογίας, και αυτός ο χαρακτηρισμός επεκτείνεται σε ό,τι περιέχεται σ` αυτή, δηλαδή στα υπόγεια και επίγεια άψυχα στοιχεία, στην ατμόσφαιρα και στους κατοίκους της, τους Έλληνες.
Στην οντολογική ορολογία η εξήγηση του φαινομένου αυτού δύναται να διατυπωθεί ως εξής: Η Ελλάς ανήκει στις τέλειες μορφές – όπως τελεία είναι η φύση και ο Κόσμος (το σύμπαν) – δηλαδή περιέχει το σύνολον των διαλεκτικών στοιχείων δια των οποίων άρχεται και ολοκληρώνεται η διαλεκτική πορεία ενός πράγματος. Επομένως μόνη της η Ευρώπη δεν δύναται να χαράξει τη νέα της πορεία, διότι η πορεία αυτή δεν θα είναι τελεία, η δε τελείωσή της θα πραγματοποιηθεί μόνο με την παρουσία τής Ελλάδος, μόνο με την επιστροφήν στην Αμάλθειά της.
Πηγή: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
