ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
του Στίβεν Ράνσομ
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΝΑ ΤΑΪΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ
«Γιατί ο Βασιλιάς της Βαβυλώνας μηχανορραφεί εναντίον σας. Έχει ετοιμάσει ένα σχέδιο εναντίον σας. Εξεγερθείτε εναντίον ενός εφησυχασμένου έθνους, ενός έθνους που ζει με σιγουριά, λέει ο Κύριος. Οι καμήλες του θα λαφυραγωγηθούν, τα κοπάδια των προβάτων του θα λεηλατηθούν.»
Ιερεμίας 49:30-32
Η Ιστορία είναι γεμάτη από χρονικά εφησυχασμένων εθνών που η έλλειψη επαγρύπνησης τα έκανε εύκολη λεία για αρπακτικές εξωτερικές δυνάμεις.
Σήμερα, στην παγκόσμια αγορά, όπου οι εξαγορές είναι το πλέον συνηθισμένο φαινόμενο, βλέπουμε πολυεθνικές εταιρείες να συγκεντρώνουν απίστευτη δύναμη και στη συνέχεια να χρησιμοποιούν τις πιο δόλιες τακτικές για να εξασφαλίσουν αυτή τη δύναμη καταπίνοντας τα πάντα και τους πάντες που στέκονται στο δρόμο τους.
ΒΡΩΜΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΤΑΪΣΟΝ
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Εταιρεία Τροφίμων Τάισον. Με έδρα το Σπριγκντέιλ του Αρκάνσας, ο Τάισον είναι από τους μεγαλύτερους προμηθευτές πουλερικών στον κόσμο. Ο ετήσιος τζίρος του υπερβαίνει τα 7,4 δις δολάρια, ενώ η εταιρεία «επεξεργάζεται» 42 εκατομμύρια κοτόπουλα την εβδομάδα.. Στα φυλλάδιά της, που αφορούν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα διατροφικής ασφάλειας, διαβάζουμε: «Ήμασταν πάντοτε πρωτοπόροι στις πρακτικές διατροφικής ασφάλειας» και «Η Φίρμα Τάισον αποτελεί εγγύηση για ποιοτικά κοτόπουλα για καταναλωτές σε όλον τον κόσμο».
Το Περιοδικό Φορμπς περιέγραψε κάποτε την Εταιρεία Τροφίμων Τάισον ως μία από αυτές τις «αναμφισβήτητα εκπληκτικές επιχειρηματικές δυνάμεις, οι οποίες σαστίζουν το νου με τον πλούτο και την επιρροή τους, αποτέλεσμα ενός ελεύθερου επιχειρηματικού πνεύματος που δεν γνωρίζει περιορισμούς». Η Εταιρεία Τροφίμων Τάισον είναι πράγματι μεγάλος προμηθευτής πτηνοτροφικών προϊόντων παγκοσμίως και σκοπεύει επίσης να γίνει ο μεγαλύτερος προμηθευτής βοδινού, έχοντας μόλις αγοράσει την εταιρεία ΙΒΡ, που είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής βοδινού στον κόσμο, για 3,2 δις δολάρια.
Τι γίνεται όμως με το θέμα της επιχειρηματικής ηθικής αυτής της εταιρείας που «δεν γνωρίζει περιορισμούς» στην επιχειρηματική της δράση; Ο δημοσιογράφος Νόρμαν Σόλομον περιγράφει την Εταιρεία Τροφίμων Τάισον κάπως διαφορετικά από την εικόνα που μας δίνει στα φυλλάδιά της. Η εταιρεία «έχει σχεδόν υποδουλώσει τους δέσμιους των συμβάσεών τους αγρότες… βάζει τους κακοπληρωμένους εργάτες της, που πολύ συχνά παθαίνουν διάφορα ατυχήματα, να δουλεύουν με απίστευτους ρυθμούς …και αδειάζει κάθε χρόνο μισό εκατομμύριο τόνους κουτσουλιών στα ποτάμια του Αρκάνσας». Κι αυτά είναι μόνο μερικά από τα ανησυχητικά δεδομένα που αφορούν την Εταιρεία Τροφίμων Τάισον.
Παραβιάσεις του κώδικα ασφάλειας και υγιεινής της εργασίας
159 πρώην και νυν εργαζόμενοι στην επιχείρηση κατέθεσαν μία αγωγή κατά της Εταιρείας Τροφίμων Τάισον, την οποία συνυπέγραψαν στη συνέχεια άλλα 4.500 άτομα. Το Υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ παρενέβη, ισχυριζόμενο ότι θα διεξάγει έλεγχο σε όλη την εθνική επικράτεια για τις πρακτικές της εταιρείας. Μετά από ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο περιστατικό, στο οποίο δύο εργάτες της Τάισον βρήκαν αποτρόπαιο θάνατο μετά από την πτώση τους σε μία δεξαμενή με κομμάτια κοτόπουλων σε αποσύνθεση, οι διευθυντές της Τάισον έδιωξαν τους ερευνητές της Διεύθυνσης Ασφάλειας και Υγιεινής της Εργασίας (ΔΑΥΕ) ζητώντας ένταλμα ερεύνης. Οι υπάλληλοι της ΔΑΥΕ έγιναν δεκτοί μόνο αφού προσκόμισαν δικαστική εντολή.
Σύμφωνα με τα δελτία τύπου των ΗΠΑ, όλο και περισσότερα εργοστάσια της Τάισον κατονομάζονται στον κατάλογο των Επιχειρήσεων Υψηλού Κινδύνου της ΔΑΥΕ με μεγαλύτερη συχνότητα από κάθε άλλη εταιρεία πουλερικών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όταν κυλάει ο τέντζερης και βρίσκει το … κοτόπουλο
Τα λογιστικά αρχεία της Εταιρείας Τροφίμων Τάισον δείχνουν ότι η επιχείρηση χρηματοδοτούσε τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον σε πολλές από τις προεκλογικές του εκστρατείες, από τον καιρό κιόλας που ο Κλίντον ήταν Κυβερνήτης του Αρκάνσας. Ο Ντον Τάισον ήταν ένας από τους στενότερους φίλους και σημαντικότερους υποστηρικτές του Μπιλ Κλίντον, σύμφωνα με την κατάθεση του ειδικού σώματος ενόρκων που συγκροτήθηκε για τα πολιτικά παραπτώματα του Τάισον.
Ο Τζο Χένρικσον, ένας πρώην πιλότος του Τάισον, παραδέχτηκε πρόσφατα ότι μετέφερε άπειρους φακέλους με μετρητά από το γραφείο του Τάισον στον Κυβερνήτη Κλίντον – χρήματα τα οποία, φυσικά, δεν εμφανίζονται στο ετήσιο λογιστικό σύστημα. Πρόσφατα μάλιστα επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 6 εκατομμυρίων δολαρίων στην Εταιρεία Τροφίμων Τάισον, όταν ομολόγησε τη δωρεά τουλάχιστον 12.000 δολαρίων σε μετρητά και δώρα προς τον πρώην Γενικό Γραμματέα Γεωργίας Μάικ Έσπυ, μέχρι την ξαφνική αποχώρηση του τελευταίου στις αρχές του 1994. Το ίδιο άρθρο επισημαίνει ότι «ο Έσπυ “τιμήθηκε” από τον Ντον Τάισον κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα και έδωσε οδηγίες για διάφορες κανονιστικές αποφάσεις που φαίνεται πως ωφελούσαν την Εταιρεία Τροφίμων Τάισον».
Σε κάποια άλλη περίσταση, πληροφορίες εκ των έσω για μία μελλοντική εμπορική συμφωνία για γουρούνια, τις οποίες έδωσε ο Τζέημς Μπλαιρ, διευθύνων σύμβουλος της Εταιρείας Τροφίμων Τάισον, στην Χίλαρυ Κλίντον, βοήθησαν την Πρώτη Κυρία να κερδίσει από τη μία στιγμή στην άλλη περίπου 100.000 δολάρια.
«Τσετσένοι αντί Κοτόπουλων»
Για ανταπόδοση όλων αυτών των εξυπηρετήσεων, η επιρροή του Κλίντον στο εσωτερικό των ΗΠΑ ήταν αρκετή για να ματαιώσει πολλές έρευνες σχετικά με τις πρακτικές της βιομηχανίας τροφών από πουλερικά.
Σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, σε μία διάσκεψη κορυφής που έγινε το 1995 στην Αίγυπτο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον προώθησε τα συμφέροντα της επιχείρησης του Τάισον με τον πιο απίστευτο τρόπο. Συμφώνησε να δείξει καθαρά την υποστήριξή του για την επανεκλογή του Προέδρου της Ρωσίας Μπόρις Γέλτσιν, του οποίου η δημοτικότητα εκείνο το διάστημα έπεφτε συνεχώς εξαιτίας του πολέμου με την Τσετσενία. Στην υπόθεση αυτή, που έγινε αργότερα γνωστή με το όνομα «Τσετσένοι αντί Κοτόπουλων», κάποια σημειώματα που διέρρευσαν από τη συνάντηση Κλίντον-Γέλτσιν αποκάλυψαν πως ο Κλίντον θα πρόσφερε την υποστήριξή του με αντάλλαγμα την άρση του Ρωσικού αποκλεισμού κατά των Αμερικάνικων κοτόπουλων.
Μέχρι τότε, τα κοτόπουλα των ΗΠΑ είχαν κριθεί πολύ μολυσμένα για τα πρότυπα που έθεταν οι περιβαλλοντικοί νόμοι της Ρωσίας. Σήμερα, το 90 τοις εκατό των πουλερικών των ΗΠΑ που εξάγονται στη Ρωσία προέρχεται από την Εταιρεία Τροφίμων Τάισον.
Βιομηχανικό σαμποτάζ στους ανταγωνιστές
Το 1997, η Εταιρεία Τροφίμων Τάισον εκδήλωσε ενδιαφέρον για την αγορά της Εταιρείας Τροφίμων Χάντσον, γίγαντα του βοδινού. Η Χάντσον απέρριψε την προσφορά της Τάισον. Πολύ σύντομα μετά την απόρριψη αυτή, κυβερνητικοί επιθεωρητές υπό την εποπτεία του Γενικού Γραμματέα Γεωργίας Νταν Γκλίκμαν «επισκέφτηκαν» την Εταιρεία Τροφίμων Χάντσον, όπου κατά πολύ βολικό τρόπο «ανακάλυψαν» ενδείξεις μόλυνσης από κολοβακτηρίδια. Όταν πια η ομάδα του Γκλίκμαν τελείωσε με την Εταιρεία Τροφίμων Χάντσον, το θέμα είχε αποκτήσει τόσο εθνικές, όσο και διεθνείς διαστάσεις και η εταιρεία αναγκάστηκε να ζητήσει την επιστροφή 25 εκατομμυρίων λιβρών βοδινού κρέατος, κάτι που της κόστισε την απώλεια του σημαντικότερου πελάτη της, των Μπέργκερ Κιγκ. Συνέπεια αυτής της κίνησης ήταν η πτώση της αξίας των μετοχών της Χάντσον κατά 35 τοις εκατό.
Η Γουόλ Στρητ Τζέρναλ έγραψε : «Η ξαφνική αυτή αναστάτωση στην εταιρείας Χάντσον άφησε έκπληκτα πολλά από τα στελέχη της βιομηχανίας κρεάτων, που θεωρούν την επιβεβλημένη από το Υπουργείο Γεωργίας επιστροφή των κρεάτων υπεύθυνη για την καταστροφή της Χάντσον … “Αυτό που συνέβη στην Εταιρεία Τροφίμων Χάντσον είναι ακατανόητο”, δήλωσε ο Πάτρικ Μπόυλ, πρόεδρος του Αμερικάνικου Ινστιτούτου Κρεάτων.»
Η παρουσία των κολοβακτηριδίων στο εργοστάσιο της Χάντσον δεν αποδείχτηκε ποτέ, όμως η ζημιά είχε γίνει. Το 1998, η Εταιρεία Τροφίμων Τάισον κατάφερε να αποκτήσει την Εταιρεία Τροφίμων Χάντσον σε εξευτελιστική τιμή, μετά από μία συμφωνία, για την οποία ο Λέναρντ Τάιτλμπαουμ της Μέρριλλ Λυντς & Σία δήλωσε πως «αποτελεί μία θαυμάσια προσθήκη στο σύστημα διανομής και παραγωγής της Τάισον».
Η Γουόλ Στρητ Τζέρναλ τη σχολίασε ως εξής : «Η διένεξη της Χάντσον με τη συμμορία του Γκλίκμαν την έφερε σε σημείο να μην μπορεί να αρνηθεί την προσφορά για την εξαγορά της από την Τάισον.’
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς πως, σε αντίθεση με τη δήλωση του Πάτρικ Μπόυλ, η επιδρομή κατά την οποία βρέθηκε τα κολοβακτηρίδια ήταν απολύτως κατανοήσιμη.
Εμπορικά πλεονεκτήματα από τις ζωικές ασθένειες
Το Δεκέμβριο του 1997, το Ασοσιέιτεντ Πρες ανέφερε το θάνατο μίας εξηντάχρονης γυναίκας στο Χογκ Κογκ, πιθανώς από γρίππη των πουλερικών. Την αναφορά αυτή ακολούθησε η άμεση στροφή του ενδιαφέροντος του παγκόσμιου τύπου στην «επιδημία» της γρίππης των πουλερικών του Χογκ Κογκ.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε πάραυτα ότι θα έθετε άμεσα τέρμα σε όλες τις εισαγωγές κοτόπουλων από την Κίνα, σε μία προσπάθεια να σταματήσει την εξάπλωση του «ιού». Μερικές μέρες αργότερα, κάτω από την πίεση των μέσων ενημέρωσης και των ξένων κυβερνήσεων, οι αρχές του Χογκ Κογκ έσφαξαν 1,2 εκατομμύρια ασιατικά κοτόπουλα, προκειμένου να εμποδίσουν την υποτιθέμενη γρίππη να εξαπλωθεί σε άλλες χώρες και είδη. Περιχαρής, η Γενική γραμματέας Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ, Ντόννα Σαλάλα, δήλωσε τότε :
«Ίσως το καλύτερο παράδειγμα του συστήματος παγκόσμιου ελέγχου και παρακολούθησης που χρειαζόμαστε είναι το εξαίρετο σύστημα που σταμάτησε την επιδημία της γρίππης των πουλερικών στο Χογκ Κογκ … Ευτυχώς, η σφαγή περισσότερων από ένα εκατομμύριο κοτόπουλων φαίνεται πως σταμάτησε τον ιό – τουλάχιστον προς το παρόν.»
Ο Αμερικανός συγγραφέας Λέναρντ Χόροβιτζ κάνει από παλιά έρευνες σχετικά με τη διεθνή βιομηχανική κατασκοπεία. Σε ένα δελτίο τύπου της 20ης Μαρτίου του 2001 δηλώνει :
«Πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι, λίγο πριν εκείνα τα γεγονότα, η Τάισον είχε προσπαθήσει να συμπεριλάβει την ασιατική βιομηχανία πουλερικών στο παγκόσμιο μονοπώλιό της. Πρωταρχικός στόχος ήταν οι Ασιάτες ανταγωνιστές της Τάισον, κυρίως δε οι μικροί πτηνοτρόφοι. Η «επιδημία», που πιθανότατα ήταν μία κατευθυνόμενη από τη CIA επιχείρηση, κατά πολύ βολικό τρόπο απαιτούσε την εξόντωση των ανταγωνιστών της Τάισον. Κάτι που την καθιστά μία πολύ επιτυχημένη, μολονότι ανήθικη, επιχείρηση βιομηχανικής κατασκοπείας.»
Επιπλέον, στις 15 Μαρτίου 2001, η εφημερίδα USAToday ανέφερε ότι η Εταιρεία Τροφίμων Τάισον θα κέρδιζε πολλά από την πρόσφατη «κρίση» αφθώδους πυρετού στη Βρετανία. Η παγκόσμια σφαγή βοοειδών, υποστήριζε το άρθρο, θα μείωνε σίγουρα τα κέρδη της ΙΒΡ, κάνοντας ακόμα πιο δελεαστική την προσφορά για την εξαγορά της από την Τάισον. Από τότε, η πτωτική τάση των τιμών του βοδινού κρέατος επέτρεψε πολύ βολικά στην Εταιρεία Τροφίμων Τάισον να αγοράσει την Εταιρεία ΙΒΡ στην υποτιμημένη τιμή των 3,2 δις δολαρίων – ή, με άλλα λόγια, αγοράζοντας μετοχές αξίας 30 δολαρίων ανά τεμάχιο στα 24,11 δολάρια.
Το δελτίο τύπου του Δρα Χόροβιτζ καταλήγει ως εξής : «Ο Δρ Χόροβιτζ, υποστηρίζοντας τους Βρετανούς Αγρότες σε Δράση, ζητά να παύσει άμεσα η σφαγή μη μολυσμένων κοπαδιών και να διερευνήσει η Βρετανική κυβέρνηση την πιθανότητα να είναι προκατασκευασμένη στο σύνολό της η επιδημία του αφθώδους πυρετού.
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΣΑΝΤΟ
Συνεχίζουμε το θέμα των αρπάγων εταιρειών αναφέροντας τη Μοσάντο, την πολυεθνική εταιρεία βιοτεχνολογίας με έδρα της την Αμερική.
Η Μονσάντο είναι πασίγνωστη για τη δημιουργία των σπόρων- «Εξολοθρευτών». Οι σπόροι-Εξολοθρευτές επιτρέπουν την καλλιέργεια μίας και μοναδικής σοδειάς, καθώς αυτή η σοδειά δεν παράγει βιώσιμους σπόρους. Αυτό θέτει τέρμα στη συνεχή, ανεξάρτητη παραγωγή ειδών διατροφής. Ο καλλιεργητής πρέπει να επιστρέψει στη Μονσάντο για να αγοράσει κι άλλους σπόρους, με αποτέλεσμα ουσιαστικά να ελέγχεται απ’ την εταιρεία.
Στο άρθρο της «Ο Εξολοθρευτής ξεφεύγει κάθε έλεγχο : Κατοχυρώνοντας Ζωή και Θάνατο», η Μαίρη Τζο Όλσεν γράφει : «Το μόνο που μπορεί να συναγωνιστεί τις αλλαγές στον τομέα της γεωργικής βιοτεχνολογίας σήμερα είναι η ταχύτητα με την οποία η Βιομηχανία Τροφίμων καταβροχθίζει τον εαυτό της. Τα τελευταία δύο χρόνια, η Μονσάντο ξόδεψε πάνω από 6,7 δις δολάρια για την αγορά σπόρων και άλλων εταιρειών βιοτεχνολογίας … Στην καλύτερη περίπτωση έχουμε μπροστά μας άλλα δύο χρόνια – και στην χειρότερη, έξι μήνες – για να διαφυλάξουμε το δικαίωμα των αγροτών να διαθέτουν και να αναπαράγουν τους δικούς τους σπόρους … Ποιανού τα συμφέροντα εξυπηρετούνται; Το δικαίωμα που έχουν εδώ και 12.000 χρόνια οι αγρότες να κρατούν και να βελτιώνουν τους σπόρους τους μπορεί να φτάνει στο τέλος του – τώρα.»
Στην περίπτωση αυτή, η Μονσάντο δεν θα είναι σε θέση απλώς να ελέγχει ποιος παίρνει σπόρους, αλλά και ποιος παίρνει τα μέσα να τους καλλιεργήσει.
Ακόμη, ο στενός σύνδεσμος της Μονσάντο με τα μεγαλύτερα ινστιτούτα που ασπάζονται τις διάφορες φιλοσοφίες σχετικά με τον έλεγχο του πληθυσμού, όπως η Διεθνής Οργάνωση Υγείας, η Παγκόσμια Τράπεζα και η IMF, μας αναγκάζουν να αναρωτηθούμε σχετικά με τα ύποπτα σχέδια που μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα του ελέγχου που ασκεί αυτός ο όμιλος στην τροφή και στο νερό.
ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ
Αν και αυτοί οι χημικοί και φαρμακευτικοί γίγαντες ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για συγκεκριμένα προϊόντα, συνεργάζονται πολύ στενά με άλλους τρόπους.
Η Νοβάρτις, για παράδειγμα, είναι ένας από τους 39 πολυεθνικούς ομίλους εταιρειών βιοτεχνολογίας (που αποτελείται από 600 περίπου εταιρείες, όπως η ΝτεΚαλμπ, η ΝτυΠον, η Μονσάντο και η Ζενέκα) και τους 14 εθνικούς ερευνητικούς οργανισμούς που συνενώθηκαν στην Γιουρόπα Μπίο, έναν όμιλο που σχηματίστηκε για να αντιπροσωπεύσει τα συμφέροντα των βιομηχανιών γενετικά τροποποιημένων τροφών στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον ιστοχώρο της Γιουρόπα Μπίο, σκοπός της είναι : «Να εδραιώσει ένα ενθαρρυντικό κλίμα γύρω από τη βιοτεχνολογία (προηγουμένως γνωστή ως γενετική μηχανική) στην Ευρώπη, και να προωθήσει έτσι τη δημιουργία ευημερίας και θέσεων εξειδικευμένης εργασίας.»
Επειδή οι καταναλωτές αντιστέκονταν έντονα σε κάθε προσπάθεια προώθησης γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, η Γιουρόπα Μπίο προσέλαβε την εταιρεία δημοσίων σχέσεων Μπέρσον-Μάρστελλερ, το δεξί χέρι της πασίγνωστης διαφημιστικής εταιρείας Γιαγκ & Ρούμπικαμ, για να προλειάνει το έδαφος ώστε στο μέλλον να γίνουν αποδεκτές οι γενετικά τροποποιημένες τροφές. Για να καταλάβει κανείς την ικανότητα της Γιαγκ & Ρούμπικαμ να «πετυχαίνει το στόχο της», μερικά από τα ονόματα των πελατών της αρκούν : ΑΤ&Τ, Κολγκέιτ-Πάλμολιβ, ΝτυΠον, Σίαρς, Φορντ, Φίλιπ Μόρρις, καθώς και ο Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων, ο «χειρισμός της αντίληψης» είναι η φράση-κλειδί που αντικατοπτρίζει τους στόχους της Μπέρσον-Μάρστελλερ. Στον ιστοχώρο της μάλιστα δηλώνει απερίφραστα :
«Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας είναι κάτι απόλυτα πραγματικό. Οι αντιλήψεις μας αυτές επηρεάζουν αυτά που βλέπουμε … αυτά που πιστεύουμε … τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε. Μπορεί κανείς να τις χειριστεί … για να εξωθήσει σε διάφορες συμπεριφορές … για να δημιουργήσει θετικά αποτελέσματα για την επιχείρησή του.»
Η εταιρεία διαβεβαιώνει ότι οι αντιλήψεις με τις οποίες θα περιβάλλει έναν πελάτη της θα είναι απόλυτα σύμφωνες με τους επιχειρηματικούς στόχους στους οποίους αποβλέπει ο πελάτης.
Η Μονσάντο αναφέρει σε μία έκθεσή της το 1998 : «Είναι φανερό πως κάποιες πολύ ισχυρές δυνάμεις καθιστούν προβληματική την αποδοχή των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων από το κοινό.»
ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Το ακόλουθο παράδειγμα υπολογισμένου, κατευθυνόμενου από τη Δύση ψυχολογικού πολέμου είναι από το βιβλίο μου, «Ένας κόσμος χωρίς AIDS». Ο βαθμός της λεπτομέρειας στο σχεδιασμό μιας αδιόρατης αλλαγής κατεύθυνσης στις συνειδήσεις ενός δεδομένου πληθυσμού είναι κάτι το απίστευτο. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, η Παγκόσμια Τράπεζα, η IMF και άλλοι σχετικοί οργανισμοί χρησιμοποιούν συχνά τακτικές «συγκαλυμμένης πειθούς» για να εξαναγκάσουν ολόκληρα έθνη να υιοθετήσουν Δυτικά ιδανικά που δεν ταιριάζουν απαραίτητα με τον δικό τους πολιτισμό. Στην περίπτωσή μας, το Δυτικό ιδανικό που εξετάζουμε είναι ο έλεγχος του πληθυσμού – με άλλα λόγια, ένα συγκεκριμένο έθνος εξαναγκάζεται να περιορίσει το μέγεθος των οικογενειών του. Οι όροι «αναγνώριση του κοινού» και «σχεδιασμός του μηνύματος» μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα σ’ αυτή τη μελέτη.
Στρατηγικές εξαναγκασμού στη Γκάνα
Τον Νοέμβριο του 1990, η Παγκόσμια Τράπεζα εγκαινίασε στην Γκάνα ένα πρόγραμμα ελέγχου του πληθυσμού κόστους 27 εκατ. Δολαρίων, με στόχο τη μείωση της επόμενης γενιάς των κατοίκων της Γκάνα στο μισό περίπου, δηλαδή από 45 εκατ. που είναι σήμερα στα 25 εκατ. μέχρι το έτος 2020.
Γνωρίζοντας ότι οι κάτοικοι της Γκάνα δεν επιθυμούσαν την εξωτερική ανάμειξη όσον αφορά το μέγεθος της χώρας τους, η Παγκόσμια Τράπεζα ανέθεσε στον Όπια Μένσα Κουμά, υπεύθυνο προγράμματος στην Αφρική για την εκστρατεία επικοινωνίας με τον τοπικό πληθυσμό που διεξήγε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, να παρουσιάσει μία «προπαρασκευαστική» έκθεση. Η έκθεση ανέφερε ότι οι βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις και αξίες θα αποτελούσαν εμπόδιο για τις προσπάθειες ελέγχου του πληθυσμού, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τη σχετική προπαγάνδα. Πράγματι, σε πολλά μέρη της αφρικανικής ηπείρου, σύμφωνα με τις παραδόσεις απαγορεύεται ακόμη και να μετράει κανείς τα παιδιά του, καθώς αυτά θεωρούνται ευλογία και όχι κατάρα.
Με βάση την έρευνα του Κουμά, η Παγκόσμια Τράπεζα και η US AID εφάρμοσαν προγράμματα ειδικά σχεδιασμένα για να υπερνικήσουν την αντίσταση στην ιδέα της μείωσης του πληθυσμού και να επιφέρουν δραστικές αλλαγές στη στάση του κοινού και στη συμπεριφορά των ατόμων. Οι τακτικές πειθαναγκασμού και εξαπάτησης που εφάρμοσαν συμφωνούν απόλυτα με τις στρατηγικές που περιγράφει ο Συνταγματάρχης Μάικλ Ντιούαρ στο βιβλίο του «Η τέχνη της εξαπάτησης στον πόλεμο», μία μελέτη σχετικά με τον ψυχολογικό πόλεμο και τις συγκαλυμμένες ενέργειες. Ο Ντιούαρ είναι ένας πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών του στρατού και σήμερα διευθύνει τη δική του εταιρεία δημοσίων σχέσεων στο Λονδίνο. Στο βιβλίο του περιγράφει έξι βασικές αρχές :
1. Η επιχείρηση πρέπει να έχει σχεδιαστεί με πολλή προσοχή και να υπάρχει κεντρικός συντονισμός, ώστε να είναι συνεπής και σταθερή.
2. Η προετοιμασία είναι απαραίτητη.
3. Αυτοί που καθοδηγούν την εκστρατεία πρέπει να έχουν εξοικειωθεί απόλυτα με το κοινό τους και να είναι σε θέση να υπολογίσουν την πιθανή τους αντίδραση στην εκστρατεία.
4. Οι ψευδείς πληροφορίες πρέπει να φαίνονται απόλυτα λογικές, και να μη φαίνονται αταίριαστες με την επικαιρότητα ή ύποπτες καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Όσο μεγαλύτερη ποικιλία πηγών χρησιμοποιήσουμε για να «πασάρουμε» ψεύτικες πληροφορίες, τόσο πιο πιστευτές γίνονται αυτές.
5. Ο σωστός συγχρονισμός έχει καίρια σημασία : οι άνθρωποι γενικά προσέχουν τα γεγονότα που ξεχωρίζουν περισσότερο, δύσκολα όμως αντιλαμβάνονται τις σταδιακές αλλαγές.
6. Η επιχείρηση και ο σκοπός της πρέπει να αποκρύπτονται από τον εχθρό.
Με μία σχεδόν στρατιωτική ακρίβεια, η στρατηγική της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για τον έλεγχο του πληθυσμού της Γκάνα περιέχει και τις έξι αυτές αρχές(2) .
Οι δραστηριότητες της Παγκόσμιας Τράπεζας, της US AID και των λοιπών δωρητών είναι πολύ προσεκτικά συντονισμένες, ενώ έχουν δημιουργηθεί διαδικασίες παρακολούθησης και ελέγχου για την επιβολή των όρων της συμφωνίας σε όλα τα στάδια.
Στην Γκάνα πραγματοποιήθηκε εκτεταμένη προκαταρκτική μελέτη. Διεξήχθησαν έρευνες προκειμένου να προσδιοριστεί ο καλύτερος τρόπος που θα πουλούσαν την ιδέα του οικογενειακού προγραμματισμού, εκθέτοντας βαθμιαία τον πληθυσμό σε διακριτικά μηνύματα, αφήνοντας τη νέα ιδεολογία υπέρ της αντισύλληψης να ριζώσει σιγά-σιγά, χωρίς να προκαλέσει υποψίες.
Σε όλες τις εκστρατείες αυτού του είδους, τα μηνύματα είναι στην αρχή διακριτικά, αποφεύγοντας να προκαλέσουν έντονες συζητήσεις. Παραμένουν σε χαμηλό, παραπειστικό επίπεδο, με τη σκέψη ότι η επανειλημμένη έκθεση στο μήνυμα θα έχει ως αποτέλεσμα μία «σταδιακή αλλαγή» στις απόψεις του κόσμου σχετικά με τα «οφέλη» του ελέγχου γεννήσεων.
Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και οι συνεργάτες της διοργάνωσαν περίπου 80 ειδικές διαλέξεις και παρουσιάσεις τα πρώτα τρία χρόνια της επιχείρησης στη Γκάνα. Έγιναν παρουσιάσεις σε παραδοσιακούς αρχηγούς, απόρρητες συναντήσεις με ανώτερους κυβερνητικούς υπαλλήλους, δεκάδες σεμινάρια για δημοσιογράφους και κυβερνητικούς υπαλλήλους, ειδικές ενημερώσεις σε ηγετικά στελέχη του ιδιωτικού τομέα, καθώς και διάφορες ειδικές εκδηλώσεις.
Περισσότερες από 100 ραδιοφωνικές εκπομπές «κονσέρβα», πολλές τηλεοπτικές παραγωγές και εκατοντάδες προπαγανδιστικά «πακέτα» προετοιμάστηκαν και διανεμήθηκαν με μεγάλη προσοχή. Η εξωτερική πολιτική ενσωματώθηκε με μεγάλη επιτυχία στα ιθαγενή συστήματα μετάδοσης πληροφοριών.
Τώρα πια, η εκστρατεία της Γκάνα είχε κάμψει την αρχική αντίσταση και είχε φτάσει σε ένα σημείο όπου οι διαθέσεις, απόψεις και πεποιθήσεις ήταν πλέον ευνοϊκές στις ιδέες της Π.Ο.Υ. σχετικά με τον έλεγχο γεννήσεων, ιδέες που πλέον προωθούσε ο ίδιος ο πληθυσμός που αποτελούσε στόχο της.
Η ύπαρξη αυτού του ενορχηστρωμένου και καθοδηγούμενου από τη Δύση προγράμματος ελέγχου του πληθυσμού της Γκάνα παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό.
Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ Π.Ο.Υ. ΓΙΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΕΤΑΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ
Ο Τζέημς Μίλερ, ανταποκριτής της Διεθνούς για την Ανθρώπινη Ζωή (Human Life International, μία οργάνωση αφιερωμένη στην αποκάλυψη των περιπτώσεων κατάχρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων), φέρνει στο φως την ακόλουθη έκθεση που αφορά μία εξίσου απάνθρωπη, εξίσου συγκαλυμμένη απόπειρα ελέγχου του πληθυσμού, αυτή τη φορά στην Τανζανία, τη Νιγηρία, τη Νικαράγουα, το Μεξικό και τις Φιλιππίνες. Αυτό που είναι όμως συγκλονιστικό, είναι ότι αυτή η συγκεκριμένη εκστρατεία ήταν κρυμμένη κάτω από το προσωπείο μίας εκστρατείας της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για αντιτετανικό εμβολιασμό.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Π.Ο.Υ. διεξήγε σε κάποιες χώρες μία εκτεταμένη εκστρατεία εμβολιασμού κατά του τετάνου.
Τον Οκτώβριο του 1994, η HLI άρχισε να έχει κάποιες υποψίες σχετικά με τα πρωτόκολλα της εκστρατείας. Κατάφερε να προμηθευτεί μερικές φιάλες από το εμβόλιο και τις έδωσε για χημική ανάλυση.
Ανακαλύφθηκε ότι μερικές από τις φιάλες περιείχαν ανθρώπινη χοριονική γοναδοτροπίνη (hCG), μία ορμόνη που παράγεται με φυσικό τρόπο και είναι απαραίτητη για τη διατήρηση μίας εγκυμοσύνης.
Όταν αυτή η ορμόνη εισάγεται στο σώμα, σε συνδυασμό με ένα τοξοειδές του τετάνου ως φορέα, σχηματίζονται αντισώματα όχι μόνο κατά του τετάνου, αλλά και κατά της hCG. Στην περίπτωση αυτή, το σώμα δεν μπορεί να αναγνωρίσει την hCG ως φιλική ουσία και παράγει αντι-hCG αντισώματα. Αυτά τα αντισώματα θα προσβάλουν όλες τις εγκυμοσύνες που πιθανόν να ακολουθήσουν, με το να «σκοτώσουν» την hCG που φυσιολογικά συντηρεί την κύηση. Όταν μία γυναίκα έχει αρκετά αντι-hCG αντισώματα στον οργανισμό της, δεν μπορεί πια να κρατήσει παιδί.
Η HLI ανέφερε τα βασικότερα στοιχεία της για τα αντιτετανικά εμβόλιο στο Μεξικό στα θυγατρικά της γραφεία σε περισσότερες από 60 χώρες. Πολύ σύντομα, ήρθαν πρόσθετες αναφορές, από τις Φιλιππίνες αυτή τη φορά, για εμβόλια στα οποία είχε προστεθεί η ορμόνη hCG. Στις Φιλιππίνες είχαν εμβολιαστεί πρόσφατα 3,4 εκατομμύρια γυναίκες. Παρόμοιες αναφορές ήρθαν και από τη Νικαράγουα, όπου είχε διεξαχθεί εκστρατεία εμβολιασμού το 1993 : «Τα στοιχεία που γνωρίζουμε σχετικά με τις εκστρατείες εμβολιασμού κατά του τετάνου στην Τανζανία, τη Νιγηρία, το Μεξικό και τις Φιλιππίνες … Μόνο γυναίκες εμβολιάστηκαν, και μάλιστα μόνο γυναίκες ηλικίας μεταξύ 15 και 45 ετών. Γιατί ; Μήπως οι άντρες δεν έχουν τις ίδιες πιθανότητες με τις νέες γυναίκες να έλθουν σε επαφή με τον τέτανο ; Και τα παιδιά ; Γιατί αποκλείστηκαν όλοι αυτοί ;
«Στα εμβόλια βρέθηκε η ορμόνη ανθρώπινη χοριονική γοναδοτροπίνη (hCG). Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αναμειγνύεται ενεργά πάνω από 20 χρόνια στην ανάπτυξη αντι-γονιμικών εμβολίων, χρησιμοποιώντας hCG σε συνδυασμό με τοξοειδές του τετάνου ως φορέα – ο ίδιος ακριβώς συνδυασμός που βρέθηκε σ’ αυτά τα εμβόλια.»
Μερικοί πραγματικά σημαντικοί οργανισμοί αναμείχθηκαν σ’ αυτό το πρόγραμμα ελέγχου του πληθυσμού. Στην ανάπτυξη αυτού του συγκεκριμένου αντι-γονιμικού εμβολίου συνεργάστηκαν με την Π.Ο.Υ. η UN FPA, το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, η Παγκόσμια Τράπεζα, το Συμβούλιο για τον Πληθυσμό και το Ίδρυμα Ροκφέλλερ. Το Εθνικό Ινστιτούτο για την Παιδική Υγεία και την Ανθρώπινη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών προμήθευσε την ορμόνη hCG για μερικά από τα πειράματα που έγιναν στο εμβόλιο.
Αυτά τα περιστατικά είναι κάθε άλλο παρά μεμονωμένα. Όμως, όπως ακριβώς οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες και οι κυβερνήσεις χειραγωγούν, υποσυνείδητα ή με άλλους τρόπους, χώρες όπως η Γκάνα, η Τανζανία, η Νιγηρία και διάφορες χώρες της Νότιας Αμερικής στο να δεχτούν διάφορα μέτρα ελέγχου του πληθυσμού, έτσι εργάζονται για να κάμψουν την αντίσταση κάποιων ανθρώπων στη Δύση ενάντια στις αυθαιρεσίες που μας επιβάλλουν οι Μεγάλες Φαρμακευτικές εταιρείες. Έχετε το νου σας, η αντίστασή μας στα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα έχει αναγνωριστεί και αποτελεί κι αυτή στόχο(3).
Η Μονσάντο και η Συνομωσία του Ινδικού Λαδιού Μουστάρδας
Για να επιστρέψουμε στη Μονσάντο, φαίνεται πως τα συγκαλυμμένα μέτρα ελέγχου του πληθυσμού αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των επιχειρήσεων εισαγωγών και εξαγωγών σπόρων της εταιρείας. Μπορείτε να κρίνετε και μόνοι σας από το παρακάτω άρθρο, που αναδημοσιεύτηκε από το Εκόλοτζιστ Ρηπόρτ τον Ιούνιο του 2001 με τίτλο «Η Μεγάλη Συνομωσία του Λαδιού Μουστάρδας». Συντάκτης της είναι ο Δρ Βαντάνα Σίβα, Διευθυντής του Επιστημονικού, Τεχνολογικού και Οικολογικού Ιδρύματος στο Νέο Δελχί.
Ο Δρ Σίβα υποστηρίζει ότι στις 27 Αυγούστου 1998 η Ινδική κυβέρνηση, στο όνομα της «προστασίας της δημόσιας υγείας», απαγόρευσε την πώληση του λαδιού μουστάρδας. Σε πολλά κράτη, το λάδι μουστάρδας είναι βασικό συστατικό της διατροφής. Επίσης, χρησιμοποιείται ευρέως ως φαρμακευτικό έλαιο για πολλές χρήσεις και σώζει ζωές ως απωθητικό για τα κουνούπια. Γιατί λοιπόν η Ινδική κυβέρνηση απαγόρευσε αυτή την πολύτιμη φυσική ουσία;
Η πρόφαση που πρόβαλε η Ινδική κυβέρνηση για την απαγόρευση του λαδιού μουστάρδας ήταν ότι είναι «ανθυγιεινό και, επομένως, μη ασφαλές». Και ο πληθυσμός έπρεπε να προστατευτεί από αυτήν την «επικίνδυνη απειλή». Ο Δρ Σίβα δηλώνει :
«Χαίρομαι που η κυβέρνησή μας νοιάζεται τόσο για την υγεία του λαού που την εξέλεξε στην εξουσία. Γιατί όμως δεν έδειξε τέτοιο ενδιαφέρον για το θέμα νωρίτερα ; Δεν έχει λάβει ποτέ μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης των καρκινογόνων εντομοκτόνων … Δεν έχει λάβει ποτέ μέτρα για να αποτρέψει τη ραδιενεργή μόλυνση … Γιατί, λοιπόν, αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία ; »
Η πρώτη ένδειξη ότι πίσω απ’ αυτή την απόφαση κρύβονταν και άλλα συμφέροντα παρουσιάστηκε τον Ιούλιο του 1998, όταν η Ινδική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεση της να εισάγει ένα εκατομμύριο τόνους σόγιας ως σπορέλαιο. Στη συνέχεια, στις 27 Αυγούστου 1998, την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η απαγόρευση των πωλήσεων λαδιού μουστάρδας, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την άρση όλων των περιορισμών στην εισαγωγή σόγιας – που αποτελεί ένα από τα κυριότερα γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα των πολυεθνικών εταιρειών. Η Ινδική αντιπολίτευση υποστήριξε σθεναρά ότι το λάδι μουστάρδας ήταν απόλυτα ικανοποιητικό, ότι η εισαγωγή σόγιας δεν ήταν αναγκαία και ότι οι εισαγόμενοι σπόροι σόγιας μπορεί να περιείχαν γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες, που θα είχαν ως αποτέλεσμα περαιτέρω διάδοση της μόλυνσης με τις διασταυρώσεις. Η αντίσταση στην απόφαση για την εισαγωγή σόγιας ήταν ακλόνητη. Τα επιχειρήματα που πρόβαλλε μέχρι εκείνη τη στιγμή η Ινδική κυβέρνηση δεν ήταν αρκετά πειστικά. Ο Δρ Σίβα μας λέει : «Μπροστά σ’ αυτή την αντίθεση, η κυβέρνηση έπρεπε να βρει μία πιο πειστική δικαιολογία για την ενέργειά της.»
Και σχεδόν αμέσως, στο Δελχί και σε άλλες περιοχές, ξέσπασε μία φοβερή «επιδημία», μία επιδημία «ύδρωπα» [ ΣτΜ : παθολογική συλλογή ορώδους υγρού σε κυτταρικούς ιστούς ή σε μία κοιλότητα του σώματος ] όπως την αποκάλεσαν, κατά την οποία 21 άνθρωποι πέθαναν και άλλα 2.300 άτομα εμφάνισαν συμπτώματα όπως ναυτία, εμετούς, νεφρικές βλάβες, υγρό στους πνεύμονες και καρδιακή ανεπάρκεια. Πολύ σύντομα, ανακαλύφθηκε πως η μυστηριώδης επιδημία οφειλόταν σε μία πολύ μεγάλη παρτίδα λαδιού μουστάρδας, που κατά κάποιο τρόπο είχε νοθευτεί με πετρέλαιο ντίζελ, με χρησιμοποιημένα βιομηχανικά λάδια και με αργεμόνιο – έναν δηλητηριώδη μαύρο σπόρο που μεγαλώνει κοντά στα φυτά της μουστάρδας.
Το αργεμόνιο είχε εντοπιστεί και παλιότερα ως ουσία που μόλυνε το λάδι μουστάρδας, η περιεκτικότητά της όμως στο λάδι μουστάρδας που κυκλοφορούσε στην αγορά δεν ξεπερνούσε ποτέ το 0,1 τοις εκατό. Σ’ εκείνη την περίπτωση, όπως ισχυρίζεται ο Δρ Σίβα, το 10-30 τοις εκατό του λαδιού ήταν νοθευμένο. Ο τότε υπουργός Υγείας της Ινδίας παραδέχτηκε ότι η νοθεία ήταν τόσο εκτεταμένη, που θα μπορούσε να οφείλεται μόνο σε κάποια συνομωσία.
Στο μεταξύ, στην Αμερική, ενώ συνέβαιναν όλα τα παραπάνω, η Εταιρεία Μονσάντο βρισκόταν σε δύσκολη θέση, καθώς δεν έβρισκε τρόπο να πουλήσει μία σοδειά 73 εκατ. περίπου στρεμμάτων «Έτοιμης για Μάζεμα» σόγιας. Η κακή δημοσιότητα που είχε λάβει η τελευταία συνταγή της για τις «Έτοιμες για Μάζεμα» καλλιέργειες δεν βοηθούσε καθόλου στη προώθηση του προϊόντος τους. Πώς και πού, λοιπόν, θα το ξεφορτωνόταν ; Δεν θα ήταν μια καλή λύση να το πουλήσει όσο-όσο σε ένα τριτοκοσμικό κράτος, όπου το κοινό δεν ήταν και τόσο ενημερωμένο για τους πιθανούς κινδύνους των γενετικά μεταλλαγμένων τροφών ; Κι αν αυτή ήταν τελικά η εναλλακτική λύση, πώς θα πετύχαινε η Μονσάντο το στόχο της ;
Ο Βαντάνα Σίβα πιστεύει πως, κατά πάσα πιθανότητα, το σαμποτάζ στο λάδι μουστάρδας και η δυσάρεστη επιχειρηματική θέση της Μονσάντο ήταν αλληλένδετα.
«Ενθαρρύνοντας την Ινδική κυβέρνηση να απαγορεύσει την πώληση μουστάρδας σε ολόκληρη τη χώρα, οι πολυεθνικές των τροφίμων άνοιξαν την αγορά για τα προϊόντα τους – τα οποία θα τους επέτρεπαν να κυριαρχήσουν, σε μόνιμη βάση, στην αγορά φυτικού λαδιού εκείνης της χώρας. Και, αν οι έμποροι δεν μπορούν να πουλήσουν το λάδι της μουστάρδας, δεν θα αγοράζουν μουστάρδα από τους αγρότες και οι αγρότες θα πάψουν να την καλλιεργούν … Αυτό θα οδηγήσει στην εξαφάνιση μίας καλλιέργειας που βρίσκεται στο κέντρο του αγροτικού συστήματος της Ινδίας κι εμείς θα εξαρτόμαστε από τη σόγια για το λάδι φαγητού …
«Υπάρχει και ένα προηγούμενο στο φαινόμενο αυτό. Στην Ινδονησία, οι πρόσφατες εξεγέρσεις για τα τρόφιμα οφείλονταν κατά μεγάλο μέρος στις μαζικές εισαγωγές σογιέλαιου, από το οποίο οι Ινδονήσιοι είχαν φτάσει σε σημείο να εξαρτώνται απόλυτα. Όταν το νομισματικό σύστημα της Ινδονησίας κατέρρευσε, η λιανική τιμή της σόγιας έφτασε σε μεγάλα ύψη, κάνοντας το λάδι μαγειρικής απρόσιτο για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Η Ινδία θα μπορούσε να βρεθεί σε μία εξίσου ευάλωτη θέση, αν καταλήγαμε να εξαρτόμαστε από την εισαγόμενη σόγια για το μαγειρικό μας λάδι.»
Η Συνταγή Σόγιας της Μονσάντο για τη Στειρότητα
Το άρθρο του Βαντάνα Σίβα στο Εκόλοτζιστ πραγματεύεται στη συνέχεια τις χημικές ιδιότητες της σόγιας : «Η σόγια περιέχει φυτικό οξύ, το οποίο μπορεί να μειώσει τη βιοδιαθεσιμότητα απαραίτητων για τον οργανισμό αλάτων, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος, ο χαλκός και ο σίδηρος. Περιέχει ακόμη φυτοοιστρογόνα, σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός, τα οποία είναι γνωστά καρκινογόνα. Μπορεί να επηρεάσουν το έμβρυο προκαλώντας αφύσικο σχηματισμό των αναπαραγωγικών οργάνων, στειρότητα και παρεμπόδιση της σεξουαλικής ωριμότητας.
«Υπολογισμοί που έχουν γίνει, μας δείχνουν ότι ένα βρέφος που τρέφεται με βάση τη σόγια απορροφά οιστρογόνα σε ποσότητα αντίστοιχη με 8 έως 12 αντισυλληπτικά χάπια την ημέρα …».
