…Η ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ;
Η Χριστιανική κατήχηση αρχίζει να διδάσκεται από την Γ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου και συνεχίζει σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης. Ας δούμε λοιπόν με την σειρά, τι διδάσκονται τα Ελληνόπουλα στο μάθημα των θρησκευτικών:
Γ’ Δημοτικού (Βιβλίο με 184 σελίδες).
Σελ. 8 Ξεκινάμε με τον αγιασμό στο σχολείο. Παραβλέπεται εντελώς η αρχαιοελληνική παράδοση.
Σελ. 164. Αναφέρεται στο Αι Γιώργη. Κι εδώ δεν γίνεται καμιά νύξη συσχετισμού η και απλής μνείας του μύθου του Περσέα και της Ανδρομέδας. Από τις 184 σελίδες του βιβλίου είναι απούσα η Ελλάς. Ούτε κάν μια φωτογραφία του Παρθενώνα.
Δ’ Δημοτικού.
Στην σελίδα 82 αναφέρει ότι ο Παύλος (Σαούλ) ”Όπου και αν κοιτάξει βλέπει είδωλα, βωμούς, ναούς, αγάλματα”.
Ε’ Δημοτικού.
Η θεματολογία του στρέφεται γύρω από τους βίους των Αγίων και το εορτολόγιο. Δεν παραλείπουν στο ”Γλωσσάρι” και τον Ιουλιανό τον ”Παραβάτη”, ατιμωτικό προσωνύμιο του Ελληνολάτρη αυτοκράτορα.
ΣΤ’ Δημοτικού.
Στις σελίδες από 11 ως 48. Καθαρή Ιουδαϊκή ιστορία.
Σελ. 116 Υβριστικός τίτλος (Ο Ρωμιός και η εκκλησία του).
Σελίδες από 230 ως 234. Ύμνοι.
Σελίδες από 197 ως 198. Παπουλάκος, ο καλός σπορέας.
Α’ Γυμνασίου.
Στις σελίδες 207-208 αναφέρεται η επίσκεψη του Μ. Αλεξάνδρου στα Ιεροσόλυμα. Παρουσιάζει λοιπόν χαλκογραφία, που παριστάνει τον Έλληνα Στρατηλάτη να υποκλίνεται γονυπετής στον Ιουδαίο Αρχιερέα, μπροστά στην πύλη της Ιερουσαλήμ. Η χαλκογραφία αυτή είναι υβριστική για τους Έλληνες, οι οποίοι… ΔΕΝ ΕΚΛΕΙΝΑΝ ΓΟΝΥ ΟΥΤΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΘΕΩΝ πολύ δε περισσότερο μπροστά στους Εβραίους Αρχιερείς. Το βιβλίο είναι πλημμυρισμένο από ιουδαικές φωτογραφίες: Αβραάμ, Μωυσής, Δαυίδ, Ροβοάν, Ιερεμίας, Ησαίας, Μιχαίας, Αμώς, Ωσηέ, κ.ά., χάρτες και τοπία Ιουδαικά. Ακόμη και λαογραφικά έθιμα του θερισμού από τους Ισραηλίτες. Υπάρχει ακόμα πλήρης εξιστόριση του εβραικού λαού. Η Ελλάδα ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ουσιαστικά. Αντιθέτως, σχολιάζεται με κάθε λεπτομέρεια η χώρα της Βίβλου. Και επειδή μια εικόνα αντιστοιχεί με χίλιες λέξεις, παραθέτουν: αεροφωτογραφία της κοιλάδας του Ιορδάνη, σχεδιάγραμμα κλιματολογικών συνθηκών της Παλαιστίνης, οδοδείκτη στην διασταύρωση των οδών προς, Ιερουσαλήμ, Ιεριχώ και νεκρά θάλασσα, όπως και χάρτη του κόσμου της Παλαιστίνης.
Γ’ Δημοτικού (Βιβλίο με 184 σελίδες).
Σελ. 8 Ξεκινάμε με τον αγιασμό στο σχολείο. Παραβλέπεται εντελώς η αρχαιοελληνική παράδοση.
Σελ. 164. Αναφέρεται στο Αι Γιώργη. Κι εδώ δεν γίνεται καμιά νύξη συσχετισμού η και απλής μνείας του μύθου του Περσέα και της Ανδρομέδας. Από τις 184 σελίδες του βιβλίου είναι απούσα η Ελλάς. Ούτε κάν μια φωτογραφία του Παρθενώνα.
Δ’ Δημοτικού.
Στην σελίδα 82 αναφέρει ότι ο Παύλος (Σαούλ) ”Όπου και αν κοιτάξει βλέπει είδωλα, βωμούς, ναούς, αγάλματα”.
Ε’ Δημοτικού.
Η θεματολογία του στρέφεται γύρω από τους βίους των Αγίων και το εορτολόγιο. Δεν παραλείπουν στο ”Γλωσσάρι” και τον Ιουλιανό τον ”Παραβάτη”, ατιμωτικό προσωνύμιο του Ελληνολάτρη αυτοκράτορα.
ΣΤ’ Δημοτικού.
Στις σελίδες από 11 ως 48. Καθαρή Ιουδαϊκή ιστορία.
Σελ. 116 Υβριστικός τίτλος (Ο Ρωμιός και η εκκλησία του).
Σελίδες από 230 ως 234. Ύμνοι.
Σελίδες από 197 ως 198. Παπουλάκος, ο καλός σπορέας.
Α’ Γυμνασίου.
Στις σελίδες 207-208 αναφέρεται η επίσκεψη του Μ. Αλεξάνδρου στα Ιεροσόλυμα. Παρουσιάζει λοιπόν χαλκογραφία, που παριστάνει τον Έλληνα Στρατηλάτη να υποκλίνεται γονυπετής στον Ιουδαίο Αρχιερέα, μπροστά στην πύλη της Ιερουσαλήμ. Η χαλκογραφία αυτή είναι υβριστική για τους Έλληνες, οι οποίοι… ΔΕΝ ΕΚΛΕΙΝΑΝ ΓΟΝΥ ΟΥΤΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΘΕΩΝ πολύ δε περισσότερο μπροστά στους Εβραίους Αρχιερείς. Το βιβλίο είναι πλημμυρισμένο από ιουδαικές φωτογραφίες: Αβραάμ, Μωυσής, Δαυίδ, Ροβοάν, Ιερεμίας, Ησαίας, Μιχαίας, Αμώς, Ωσηέ, κ.ά., χάρτες και τοπία Ιουδαικά. Ακόμη και λαογραφικά έθιμα του θερισμού από τους Ισραηλίτες. Υπάρχει ακόμα πλήρης εξιστόριση του εβραικού λαού. Η Ελλάδα ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ουσιαστικά. Αντιθέτως, σχολιάζεται με κάθε λεπτομέρεια η χώρα της Βίβλου. Και επειδή μια εικόνα αντιστοιχεί με χίλιες λέξεις, παραθέτουν: αεροφωτογραφία της κοιλάδας του Ιορδάνη, σχεδιάγραμμα κλιματολογικών συνθηκών της Παλαιστίνης, οδοδείκτη στην διασταύρωση των οδών προς, Ιερουσαλήμ, Ιεριχώ και νεκρά θάλασσα, όπως και χάρτη του κόσμου της Παλαιστίνης.
Σελ. 55. Υπάρχει φωτογραφία βαβυλωνιακής κυλινδρικής σφραγίδας, που χρονολογείται από το 2.000 π.χ. περίπου, και σήμερα βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο. Δεξιά παριστάνεται ένας θεός, αριστερά μια γυναίκα, και ανάμεσα τους ένα δέντρο με καρπούς. Πίσω από την γυναίκα βρίσκεται ένα φίδι. Η παράσταση θυμίζει την σκηνή της βιβλικής διήγησης για τον πειρασμό. Έτσι γράφει η λεζάντα. Παρέλειψαν όμως, να γράψουν κάτι. Όπως φαίνεται καθαρά απ’ την σφραγίδα, η ”Γένεση” αντιγράφεται βαβυλωνιακά κείμενα. Απορώ πως οι Σιωνιστές έκαναν τέτοιο λάθος.
Σελ. 59. Υπάρχουν τέσσερις εικόνες με την κοινή λεζάντα:
”ΤΕΤΟΙΑ ΕΙΔΩΛΑ, ΦΟΒΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΨΗ, ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ ΟΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ”. Ξεδιάντροπα οι συγγραφείς βρίζουν τον Ελληνισμό. Αυτά τα ”είδωλα” δεν ήταν τίποτε άλλο από τις σημερινές εικόνες που κάθε τόσο για εισπρακτικούς και δεισιδαιμονικούς σκοπούς εκτίθενται σε λαϊκό προσκύνημα, όπου οι πιστοί – δούλοι ξημεροβραδιάζονται για να τις προσκυνήσουν.
Σελ. 67. Ο μύθος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας.
Χάθηκαν δυο λόγια διευκρινιστικά για τους Έλληνες; Και φυσικά, δεν παρατίθεται χρονολογία, γιατί ο μύθος αυτός είναι αρχαιότερος από του ανάλογου μύθου για τον Νώε.
Σελ. 107. Χάρτης: ”Η χώρα των Φιλισταίων”.
Δεν γίνεται κανένας λόγος για την… ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ. Στην συνέχεια, εκτίθεται η πολυχρησιμοποιημένη και λανθασμένη άποψη ότι οι Έλληνες πήραν το Αλφάβητο τους από τους Φοίνικες.
Σελ. 239. Αναφέρονται κείμενα του Πλάτωνα και του Αισχύλου, με τον ψευδή ισχυρισμό ότι αναφέρονται στον λυτρωτή Ιησού. Υπάρχει επίσης φωτογραφία, στην οποία εικονίζεται ο Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης σε τοιχογραφία του ναού του Αγ. Νικολάου στην Τσαριτσάνη της Λάρισας. Λείπουν όμως τα σχόλια. Τι θέλει ο Αριστοτέλης στον Ιουδαϊκό ναό; Γιατί δεν λένε στα Ελληνόπουλα ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι στην εκκλησιαστική συνείδηση θεωρήθηκαν ως προφήτες και βρήκαν την θέση τους στον νάρθηκα των ναών και στην τράπεζα των μονών;
Β’ Γυμνασίου.
Τα ψέματα αρχίζουν από τις πρώτες σελίδες:
Σελ. 16. ”Χαρακτηριστικό της θρησκευτικής ζωής ήταν η μαγεία και δεισιδαιμονία των λαών της Μεσογείου”, και συνεπώς και των Ελλήνων. Αυτό είναι ασύστολο ψεύδος. Προλήψεις και δεισιδαιμονίες υπήρχαν σε όλους τους λαούς και ουδέποτε θα σταματήσουν να υπάρχουν. Η αλήθεια είναι ότι ο Χριστιανισμός όχι απλώς μετέρχεται την δεισιδαιμονία ως μια φοβερά ”δαμόκλειο σπάθη”, για να συγκρατήσει τον αμαθή όχλο, αλλά και ο ίδιος είναι μια δεισιδαιμονία. Και δεν το λέμε εμείς αυτό. Το είπε ο Σουητώνιος, ο Τάκιτος, ο Πλίνιος και ο Ιουλιανός. ο Σουητώνιος (”Νέρων” ΧVI) αποκαλεί τον Χριστιανισμό… ”ΝΕΑ ΚΑΙ ΒΛΑΒΕΡΗ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ”. Ο Τάκιτος (ann.XV 44.4) τον ονομάζει … ”ΟΛΕΘΡΙΑ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ” και ο Πλίνιος ο νεώτερος, σύγχρονος του Σουητώνιου και του Τάκιτου, τον χαρακτηρίζει ως ”ΦΑΥΛΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ” (epist. X 96.8).
Σελ. 16. ”Την Παλαιστίνη κατοικούσαν και ειδωλολάτρες ( Έλληνες και Σύριοι κυρίως)”.
Ξεδιάντροπα οι συγγραφείς του βιβλίου, αποκαλούν το έτος 2000 τους Έλληνες ”ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ”.
Δεν μας λένε όμως, που ανήκουν αυτοί οι ίδιοι, που οι ταυτότητές τους έχουν Ελληνικά ονόματα.
Σελ. 18 – 26. Ο Ιουδαικός κόσμος στα χρόνια του Χριστού.
Σελ. 90. Φωτογραφίες απ’ την Βοσνία.
Σελ. 135: 29. Γυναίκες που στην Καινή Διαθήκη αναφέρονται με τα ονόματα τους.
Σελ. 301. Σημασία των εβραικών ονομάτων (73 Ονόματα). Δεν λείπουν τα τροπάρια και η Χριστιανική εικονογράφηση.
(Η συνέχεια στο Δεύτερο Μέρος…)
”ΤΕΤΟΙΑ ΕΙΔΩΛΑ, ΦΟΒΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΨΗ, ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ ΟΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ”. Ξεδιάντροπα οι συγγραφείς βρίζουν τον Ελληνισμό. Αυτά τα ”είδωλα” δεν ήταν τίποτε άλλο από τις σημερινές εικόνες που κάθε τόσο για εισπρακτικούς και δεισιδαιμονικούς σκοπούς εκτίθενται σε λαϊκό προσκύνημα, όπου οι πιστοί – δούλοι ξημεροβραδιάζονται για να τις προσκυνήσουν.
Σελ. 67. Ο μύθος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας.
Χάθηκαν δυο λόγια διευκρινιστικά για τους Έλληνες; Και φυσικά, δεν παρατίθεται χρονολογία, γιατί ο μύθος αυτός είναι αρχαιότερος από του ανάλογου μύθου για τον Νώε.
Σελ. 107. Χάρτης: ”Η χώρα των Φιλισταίων”.
Δεν γίνεται κανένας λόγος για την… ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ. Στην συνέχεια, εκτίθεται η πολυχρησιμοποιημένη και λανθασμένη άποψη ότι οι Έλληνες πήραν το Αλφάβητο τους από τους Φοίνικες.
Σελ. 239. Αναφέρονται κείμενα του Πλάτωνα και του Αισχύλου, με τον ψευδή ισχυρισμό ότι αναφέρονται στον λυτρωτή Ιησού. Υπάρχει επίσης φωτογραφία, στην οποία εικονίζεται ο Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης σε τοιχογραφία του ναού του Αγ. Νικολάου στην Τσαριτσάνη της Λάρισας. Λείπουν όμως τα σχόλια. Τι θέλει ο Αριστοτέλης στον Ιουδαϊκό ναό; Γιατί δεν λένε στα Ελληνόπουλα ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι στην εκκλησιαστική συνείδηση θεωρήθηκαν ως προφήτες και βρήκαν την θέση τους στον νάρθηκα των ναών και στην τράπεζα των μονών;
Β’ Γυμνασίου.
Τα ψέματα αρχίζουν από τις πρώτες σελίδες:
Σελ. 16. ”Χαρακτηριστικό της θρησκευτικής ζωής ήταν η μαγεία και δεισιδαιμονία των λαών της Μεσογείου”, και συνεπώς και των Ελλήνων. Αυτό είναι ασύστολο ψεύδος. Προλήψεις και δεισιδαιμονίες υπήρχαν σε όλους τους λαούς και ουδέποτε θα σταματήσουν να υπάρχουν. Η αλήθεια είναι ότι ο Χριστιανισμός όχι απλώς μετέρχεται την δεισιδαιμονία ως μια φοβερά ”δαμόκλειο σπάθη”, για να συγκρατήσει τον αμαθή όχλο, αλλά και ο ίδιος είναι μια δεισιδαιμονία. Και δεν το λέμε εμείς αυτό. Το είπε ο Σουητώνιος, ο Τάκιτος, ο Πλίνιος και ο Ιουλιανός. ο Σουητώνιος (”Νέρων” ΧVI) αποκαλεί τον Χριστιανισμό… ”ΝΕΑ ΚΑΙ ΒΛΑΒΕΡΗ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ”. Ο Τάκιτος (ann.XV 44.4) τον ονομάζει … ”ΟΛΕΘΡΙΑ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ” και ο Πλίνιος ο νεώτερος, σύγχρονος του Σουητώνιου και του Τάκιτου, τον χαρακτηρίζει ως ”ΦΑΥΛΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ” (epist. X 96.8).
Σελ. 16. ”Την Παλαιστίνη κατοικούσαν και ειδωλολάτρες ( Έλληνες και Σύριοι κυρίως)”.
Ξεδιάντροπα οι συγγραφείς του βιβλίου, αποκαλούν το έτος 2000 τους Έλληνες ”ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ”.
Δεν μας λένε όμως, που ανήκουν αυτοί οι ίδιοι, που οι ταυτότητές τους έχουν Ελληνικά ονόματα.
Σελ. 18 – 26. Ο Ιουδαικός κόσμος στα χρόνια του Χριστού.
Σελ. 90. Φωτογραφίες απ’ την Βοσνία.
Σελ. 135: 29. Γυναίκες που στην Καινή Διαθήκη αναφέρονται με τα ονόματα τους.
Σελ. 301. Σημασία των εβραικών ονομάτων (73 Ονόματα). Δεν λείπουν τα τροπάρια και η Χριστιανική εικονογράφηση.
(Η συνέχεια στο Δεύτερο Μέρος…)
Πηγή: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
