Το Σάββατο 9 Μαΐου 2009 όλοι όσοι παραβρεθήκαμε στο πολιτιστικό πάρκο Χρυσαλίδα ζήσαμε μια βραδιά μαγική. Η λατρευτική κοινότητα «Λάβρυς» διοργάνωσε μια γιορτή που ελπίζουμε να γίνει θεσμός. Τιμώμενο πρόσωπο, ποιος άλλος απ’ τον θεό του χορού και της χαράς, τον γελαστό Βάκχο. Η Αττική γιόρτασε ξανά, μετά από αιώνες σιωπής και απαξίωσης, την αναγέννηση της φύσης και το ζεστό χαμόγελο της άνοιξης. Τα ΑΤΤΙΚΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ δεν αποτέλεσαν ένα ακόμα μνημόσυνο σε ένα ένδοξο παρελθόν, αλλά έναν ύμνο στις εναλλαγές των φυσικών φαινομένων και στον κύκλο της ζωής, ένα κάλεσμα στις καρδιές μας για να αφουγκραστούν το μήνυμα του θνήσκοντος και αναγεννώμενου θεού.
Τα παιδιά έπαιζαν δίπλα στη λιμνούλα με τα νούφαρα και οι μεγάλοι ξαναγίνονταν παιδιά κάτω απ’ τα δέντρα, αναζητώντας απαντήσεις σε παιδικά υπαρξιακά ερωτήματα και αγωνίες. Το ποταμάκι με τα πανέμορφα αναρριχώμενα λουλούδια και το ξύλινο γεφύρι του, αλλά και τα διάσπαρτα αμπέλια που αγκάλιαζαν το κτήμα απ’ όλες τις μεριές, αποτέλεσαν το ιδανικό έναυσμα για να αφήσουμε πίσω τον εγκλωβισμένο στην καθημερινότητα της πόλης εαυτό και να γίνουμε για λίγο φιλόσοφοι, αλλά και λατρευτές του θείου.
Η λατρευτική κοινότητα «Λάβρυς» σήμανε την έναρξη των γιορταστικών δρώμενων με μια τελετουργία στον Διόνυσο. Οι λατρευτές επικαλέστηκαν την αφύπνιση του Θεού μέσα μας, με αυλούς, ύμνους, τυμπανισμούς, την οργιαστική ιαχή Ευά, αλλά -κυρίως- με τον κρυμμένο ψίθυρο της καρδιάς τους. Κι έτσι μας έκαναν όλους κοινωνούς της ιερής τους επίκλησης.
Τα θεατρικά δρώμενα που ακολούθησαν απλώς απογείωσαν την βραδιά. Στο πρώτο μέρος τους απολαύσαμε διονυσιακούς μύθους σε αφηγηματική απόδοση και ωραίες ερμηνείες. Στο δεύτερο μέρος ένα αρχαιότατο λατρευτικό δρώμενο, ο «Διόνυσος Δενδρίτης» που αφύπνισε μνήμες από εποχές δενδρολατρείας, ήρθε να μας θυμίσει πως αληθής θεολογία είναι το θέατρο, όπως άλλωστε και η ποίηση, η μουσική και ο Έρωτας και όλες αυτές οι πραγματικότητες που καταφάσκουν την ίδια την Ζωή.
dionysos-dendritis-avi-attika-dionysia-2009.zip 76.77 Mb 03/06/2009, 07:43
Κι ενώ μια μαγική πανσέληνος μας έλουζε στο φως της, οι αισθήσεις όλες πληρώνονταν από τους μελοποιημένους ορφικούς ύμνους στην Σελήνη, τον Διόνυσο, τον Πάνα και την Θεά Φύση, που απέδωσε το συγκρότημα «Κάβειρος».
Ο πυρήνας μας σαν λαού είναι η χαρά. Οι χοροί, οι μάσκες, τα λουλούδια, οι αυλοί, τα τύμπανα και οι θείες τελετουργίες είναι ο δικός μας τρόπος για να μαγνητοκαλέσουμε το θείο, τον θεϊκό εαυτό που κατοικεί στα βάθη της συνειδητότητας.
Τα πιο πάνω συστατικά μιας θεϊκής επίκλησης, ήταν όλα συστατικά επιτυχίας για τα φετινά ΑΤΤΙΚΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ.
