“Ο ίδιος ο Διογένης δεν παραμελούσε το σώμα του, όπως νόμιζαν μερικοί ανόητοι, απλώς βλέποντας τον να ζει στην ύπαιθρο, να κρυώνει και να διψάει, πίστευαν πως αδιαφορούσε για την υγεία και την ζωή του.
Ενώ αυτός, ζώντας έτσι, ήταν πιο υγιής από τους μόνιμα χορτάτους και από όσους μένουν διαρκώς μέσα στο σπίτι και δεν ξέρουν τι θα πει κρύο και ζέστη, κι ευχαριστιόταν την ζεστασιά και το φαγητό περισσότερο από κείνους, και πολύ περισσότερο χαιρόταν τις αλλαγές των εποχών, και ευφραίνονταν με τον ερχομό του καλοκαιριού οπότε σκόρπιζαν οι ομίχλες, μα και δεν στεναχωριόταν όταν περνούσε το καλοκαίρι και τελείωναν οι καύσωνες.
Σπάνια χρησιμοποιούσε φωτιά ή σκιά ή στέγη.
Όχι σαν τους άλλους που έχουν διαρκώς φωτιά αναμμένη χωρίς να χρειάζεται, και ντύνονται όταν δεν χρειάζεται και με την παραμικρή ψύχρα κλείνονται μες στα σπίτια τους για να ξεφύγουν από τον άνεμο και κάνουν τα σώματά τους άχρηστα και ανίκανα να ανεχτούν την κακοκαιρία.
Και που τα καλοκαίρια κάθονται μόνο στην σκιά, και που όποτε θέλουν πίνουν όσο κρασί θέλουν, και δεν ξέρουν τι θα πει ήλιος και φυσική δίψα, “αργοί τα σώματα, κραιπάλης δε και λήθης τας ψυχάς γέμοντες”.
Για αυτό και μηχανεύονται κάτι βλαβερά φαγητά και ιδιαίτερα λουτρά, και μες στην ίδια μέρα πολλές φορές θέλουν αέρα, θέλουν ρούχο, θέλουν χιόνι και φωτιά μαζί, και το πιο παράδοξο απ’όλα είναι ότι λαχταρούν να νιώσουν πείνα και δίψα.
Κι ακόλαστοι όπως είναι, δεν ευχαριστιούνται το σεξ γιατί δεν περιμένουν πρώτα να νιώσουν την ανάγκη του, κι έτσι αναζητούν άχαρες ηδονές που δεν χαρίζουν τέρψη αληθινή.
Ενώ ο Διογένης κάθε φορά πεινούσε και διψούσε προτού φάει, και θεωρούσε πως αυτό ήταν το καλύτερο ορεκτικό.
Και ευχαριστιόταν με το σκέτο ψωμί περισσότερο από όσο οι άλλοι με τα πολυτελέστατα εδέσματα, και με το τρεχούμενο νεράκι περισσότερο απ’ όσο οι άλλοι με το Θασιτικο κρασί.
Κορόιδευε εκείνους που ενώ διψούσαν, προσπερνούσαν τις βρύσες και ζητούσαν να αγοράσουν οπωσδήποτε Χιώτικο ή Λεσβιακό κρασί και έλεγε πως ετούτοι ήταν πιο ανόητοι από τα ζώα που βόσκουν”.
ΔΙΩΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ , Διογένης ή περί τυραννίδος-απόσπασμα