Με λάθος όνομα είναι πιθανό να έχει γίνει γνωστός εδώ και αιώνες ο Παρθενώνας το κορυφαίο μνημείο της αθηναϊκής πολιτείας στην Ακρόπολη.
Ο Ολλανδός αρχαιολόγος Γιάνικ φαν Ρουκχούιζεν που δημοσιεύει την έρευνά του στο American Journal of Archaeology και στην ολλανδική έκδοση του περιοδικού National Geographic υποστηρίζει ότι ο ναός ενδέχεται να αποκαλούνταν αλλιώς από τους Αθηναίους της κλασσικής εποχής. Όπως υποστηρίζει οι αρχαίοι Έλληνες αναφέρονταν στον Παρθενώνα ως «Εκατόμπεδο», που σημαίνει ναός μήκους εκατό ποδών.
Ο πραγματικός Παρθενώνας ήταν, κατά τον Ολλανδό αρχαιολόγο, ένας μικρότερος και παλιότερος ναός στην Ακρόπολης των Αθηνών και συγκεκριμένα το Ερέχθειο. «Ο ακριβής σκοπός αυτού του μικρού ναού ήταν πάντα ένα μυστήριο. Τώρα, όμως, καταλαβαίνουμε ότι ήταν το κέντρο μιας αρχαίας λατρείας της θεάς Αθηνάς» εξηγεί. Το Ερέχθειο είναι παγκοσμίως γνωστό για τα αγάλματα των παρθένων που συγκρατούν την οροφή του. Τις γνωστές Καρυάτιδες.
«Είναι λογικό οι αρχαίοι Έλληνες να αποκαλούσαν αυτόν τον ναό ως Παρθενώνα ή αλλιώς «οίκο των παρθένων» σημειώνει.
Από την πλευρά της η ομότιμη καθηγήτρια του ίδιου Πανεπιστημίου για τους αρχαίους πολιτισμούς αναγνωρίζει ότι η προσέγγιση του Ολλανδού αρχαιολόγου «θα προκαλέσει μια σεισμική δόνηση στην επιστημονική κοινότητα, καθώς δεν πρόκειται μόνο για τα ονόματα αυτά καθαυτά των ναών της Ακρόπολης αλλά συνολικά για την εικόνα που είχαμε σχετικά με τη λατρεία της Θεάς Αθηνάς» ανέφερε σύμφωνα με την Telegraph.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ναός που σήμερα ονομάζεται Παρθενώνας κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα αναφερόταν ως «Εκατόμπεδος» ή «Εκατόμπεδον» καθώς και ως «Παρθενώνας». Τον 1ο αιώνα μ.Χ. ο Πλούταρχος αναφέρθηκε στον ναό χρησιμοποιώντας την ονομασία «Εκατόμπεδος Παρθενών».
Ο Παρθενώνας είναι ναός ο οποίος κατασκευάστηκε προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της πόλης της Αθήνας. Υπήρξε το αποτέλεσμα της συνεργασίας σημαντικών αρχιτέκτων και γλυπτών στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα. Η εποχή της κατασκευής του συνταυτίζεται με τα φιλόδοξα επεκτατικά σχέδια της Αθήνας και της πολιτικής κύρους που ακολούθησε έναντι των συμμάχων της κατά την περίοδο της Αθηναϊκής Ηγεμονίας στην Αρχαία Ελλάδα.
Οι αρχιτέκτονες του Παρθενώνα ήταν ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης. Από την περίοδο της Ύστερης Αρχαιότητας και ύστερα, ο ναός βανδαλίστηκε και αργότερα μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία, σε ισλαμικό τέμενος και μετά την Ελληνική Επανάσταση ολόκληρος ο λόφος χαρακτηρίστηκε ως αρχαιολογικός χώρος και τους επόμενους δύο αιώνες εκτεταμένες και ποικίλες εργασίες αναστήλωσης, αποκατάστασης και συντήρησης πραγματοποιήθηκαν και εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα.
Η αρχαιοελληνική λέξη παρθενών σήμαινε το διαμέρισμα/δωμάτιο ανύπαντρης γυναίκας (παρθένου) σε μια κατοικία. Στην περίπτωση του Παρθενώνα φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε αρχικά μόνο για ένα δωμάτιο του ναού. Αποτελεί θέμα συζήτησης για το ποιο δωμάτιο επρόκειτο και πως αυτό απέκτησε το όνομα του.
