Επί του θέματος Το κοσμογονικό ωόν ο Κων/νος Kωνσταντινίδης-Αμφικτύων διατύπωσε τις εξής απόψεις:
Επί των ανωτέρω θα ήθελα να προσθέσω ότι η δημιουργία δεν έγινε άπαξ, όπως ισχυρίζεται η εβραϊκή αντίληψη και οι πιστοί της δημιουργίας του σύμπαντος από μια ανώτερη δύναμη, το θεό. Η δημιουργία είναι μια αέναη διαδικασία του σύμπαντος και περιλαμβάνει τη γέννηση, ανάπτυξη και το θάνατο του πλήθους των υλικών ουσιών και την μετάπτωση τους στην χαοτική κατάσταση , όπου είναι ο χώρος που λαμβάνουν χώρα οι δημιουργίες και οι θάνατοι των κόσμων. Δημιουργίες συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν στον αιώνα τον άπαντα και ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσουν στην αιωνιότητα και στην απειρότητα. Τούτο απορρέει από το αξίωμα του Ηρακλείτου κατά το οποίον : «κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε άνθρώπων εποίησεν, αλλ’ ην αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα».= τον κόσμο αυτό ίδιο για όλους, ούτε κάποιος απ’τους θεούς ούτε κάποιος απ’τους ανθρώπους τον έφτιαξε, αλλά ήταν πάντα και είναι και θα είναι φωτιά ζώσα που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο. Επομένως ο κόσμος μας είναι δυναμικός και όχι στατικός όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν οι άνθρωποι της άπαξ δημιουργίας από την υπερτάτη δύναμη.
Ο Ηράκλειτος διακήρυττε πως όλα μεταβάλλονται, τίποτε δε μένει σταθερό, ακίνητο: «τα πάντα ρει, δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ αν εμβαίης», “αεί γίγνεσθαι και μεταβάλλεσθαι και μηδέποτε το αυτό μένειν”. Την αδιάκοπη αυτή κίνηση (ροή), κατά την οποία τα πάντα γίνονται και καταστρέφονται, ο Ηράκλειτος την έβλεπε ως μια αέναη πάλη αντίθετων αρχών, “εναντιοδρομία”: πάντα κατ’ έριν γίγνεσθαι. Την κίνηση αυτή και την αλλαγή την υπηρετούν ευεργετικές αντιθέσεις: το αντίξοον συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίην. Πηγή για τις σωστές αυτές γνώσεις είναι το λογικό, ο Λόγος. Ο Λόγος, στον Ηράκλειτο δεν είναι δεμένος με μεταφυσικές, ιδεαλιστικές αντιλήψεις, όπως έκαναν μετέπειτα οι Ιουδαιοχριστιανοί και όπως πράττει στις μισοφωτισμένες και μισοσκοτεινές εκπομπές του ο κ. Φουσσάνος και το σημερινό σιωνιστικό κατεστημένο.
Ο Ηράκλειτος δίδασκε ακόμη ότι: «Συλλάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συναίδον διαίδον, και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα».= Συνάφειες είναι : ολότητα και μη ολότητα, ομόρροπο και αντίρροπο, σύμφωνο και παράφωνο. Από όλα ένα και από ένα όλα.( fragmentum B 10)
Όσον αφορά στην διάσταση του Χρόνου είναι μια ψευδαίσθηση του παρατηρητή, διότι ο χρόνος καθιερώθηκε από τότε που άρχισε η παρατήρηση της αέναης μεταβολής. Αν δεν υπήρχε αυτή δεν θα υπήρχε και χρόνος. Σε ένα υποθετικό «ακίνητο σύμπαν» δεν υπάρχει χρόνος . Πρόκειται για την συνεχή μεταβολή που μας δημιουργεί αυτή την ψευδαίσθηση, διαφορετικά αν ο κόσμος ήτο αδρανής και ακίνητος ασφαλώς δεν θα υπήρχε χρόνος, αλλά αιωνία στασιμότητα και ακινησία. Όμως αυτό είναι άτοπο διότι κατά τον μέγα φιλόσοφο «τα πάντα ρει» και επομένως η ροή αυτή στα μάτια μας φαντάζει σαν το πέρασμα μέσα από τον ποταμό του χρόνου.
Αναφορικά δε προς το πλήθος μέσα σ’ αυτό δεν πρέπει να βάλουμε μόνον την ύλη αλλά συνθετικά την υλοενέργεια(φωτεινή και σκοτεινή ύλη και φωτεινή και σκοτεινή ενέργεια) , η οποία στην χαοτική της μορφή είναι υπό λανθάνουσα μορφή και το δυναμικό της είναι μηδέν. Αυτός είναι ο λόγος που αρκετοί θεωρούν ότι το σύμπαν (κόσμος) έγινε εκ του μηδενός. Μέσα στο χάος υπάρχει η υλοενέργεια υπό αθέατη και ανέκδήλωτη μορφή με λανθάνον δυναμικό μηδέν , αρχίζει δε να εκδηλώνεται κάτω από την επίδραση κάποιου δυναμικού πεδίου .Βέβαια ακόμη δεν έχουμε φθάσει στην ανακάλυψη του βασικού ατμήτου σωματιδίου που αποτελεί την δομική ύλοενέργεια του σύμπαντος και εκ του οποίου τα πάντα δημιουργήθηκαν.
Ο Δημόκριτος το προσέγγισε θεωρητικά με το άτομο , το οποίον φυσικά δεν είναι αυτό που θεώρησαν οι σύγχρονοι επιστήμονες , το οποίον διεσπάσθη και συνεχώς μας δίδει εκπλήξεις καινούργιων σωματιδίων με τελευταία ανακάλυψη εκείνη του μεγάλου πειράματος του CERN, το «Πλάσμα Κουάρκ-γλοιονίων» που για πολλούς θεωρητικούς φυσικούς αποτέλεσε τη βάση για όλες τις μεταγενέστερες δομές της ύλης. Αν πράγματι οι επιστήμονες του CERN καταφέρουν να τη σχηματίσουν τότε θα έχουν καταστήσει «ορατή » κάποια αόρατη μέχρι τούδε , μορφή βασικής υλοενέργειας που είναι κοινό (δομικό συστατικό ) σε κάθε ύλη και ενέργεια.
Πηγή: ΛΥΚΟΜΙΔΗΣ
