Ποτέ άλλοτε πριν στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε τόση πληθώρα σε καθαριστικά, σαπούνια, απορρυπαντικά, αντισηπτικά.
Φαίνεται πως, σαν κοινωνία, όσο πιο πολύ βυθιζόμαστε στους ψυχικούς, διανοητικούς και πνευματικούς ρύπους, τόσο πιο πολύ θέλουμε να αστράφτουν όλα γύρω μας και πάνω μας.
Οι άνθρωποι κάποτε είχαν καθαρά πρόσωπα και ψυχές. Δεν φοβούνταν την βρωμιά στο σώμα τους. Λερώνονταν στα χωράφια και στις χειρωνακτικές εργασίες.
Και με λίγο νερό, άμμο ή πηλό καθάριζαν τα πάντα.
Η κάθαρση ήταν κάτι το απλό.
Ξεκινούσε από μέσα προς τα έξω. Και όχι από έξω -με τα χιλιάδες καθαριστικά- προς τα μέσα.
Άνθρωποι καθαροί από μέσα, λείπετε.
Πράσινο ταπεινό σαπούνι, λείπεις και εσύ.
Βρωμίσαμε.
Και ας είμαστε πεντακάθαροι.
Γιώβη Βασιλική