Τη συλλογή υπογραφών για τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας φυσικά την επικροτώ. Θα έλεγα μάλιστα ότι θα έπρεπε να βάζει επιτακτικά κα το ζήτημα της απαλλοτρίωσης μέρους τουλάχιστον των τεράστιων εκτάσεων που κατέχει με ασθενείς ή ανίσχυρους τίτλους ιδιοκτησίας (βυζαντινά χρυσόβουλα, σουλτανικοί φετφάδες κ.α.).
Βέβαια σχετικά με το θέμα έχω δύο απορίες. Με την πρώτη, που ίσως δεν έχει τόση σημασία, αναρωτιέμαι ποιοι ξεκίνησαν αυτή την κίνηση, ενώ με τη δεύτερη, που για μένα έχει ιδιαίτερη σημασία, αγανακτώ για το κείμενο που διατυπώθηκε βασικά στα αγγλικά, σαν να απευθύνεται από ιθαγενείς αποικίας στον Αγγλο κυβερνήτη τους. Ομως ανεξάρτητα από αυτή την προσπάθεια εγώ θα πρότεινα κάτι ακόμα. Κάτι που το θεωρώ πολύ σοβαρώτερο μια και έχει σχέση με την αξιοπρέπεια μας και την, έστω και σταδιακή, απελευθέρωση από τον θανάσιμο, ανθελληνικό και αναχρονιστικό εναγκαλισμό του ιουδαιοχριστιανισμού. Δεν είναι δυνατόν να αναζητούμε τη χαμένη τιμή μας και να απαιτούμε τα όποια ιστορικά δίκαια μας από τη διεθνή κοινότητα όταν εμείς οι ίδιοι, όχι μόνο δεν σεβόμαστε την ιστορία μας αλλά ευλογούμε και δοξάζουμε όσους μας βρίζουν πατόκορφα. Και εννοώ βέβαια αφ’ενός το ανθελληνικό περιεχόμενο της “επικρατούσας θρησκείας” στη χώρα μας και αφ’ετέρου την παντελή απουσία από τις 365 μέρες του εορτολόγιου μας μορφών και ιστορικών στιγμών του Ελληνικού Πνεύματος.
Δεν υπάρχει προηγούμενο λαού που να αυτοεξευτελίζεται και να αυτομαστιγώνεται με αυτόν τον τρόπο.
Είναι καιρός πια λοιπόν και είναι ώριμες οι συνθήκες να γίνει το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ενα βήμα απλό και στηριγμένο στην απλή λογική που λέει ότι κάθε λαός έχει δικαίωμα να αποβάλλει από το σπίτι του από ότι τον μειώνει και τον προσβάλλει. Και παράλληλα να προβάλλει και να τιμά αυτούς που τον εξυψώνουν και τον κάνουν να νοιώθει υπερήφανος.
Προτείνω λοιπόν:
1. Μια προσεχτικά διατυπωμένη επίσημη διαμαρτυρία προς την “Εκκλησία της Ελλάδος” για τα πλείστα όσα ανθελληνικά υβρεολόγια στα κείμενα της, καθώς και για το πλήθος των ανθελλήνων αγίων και οσίων που έχει στο εορτολόγιο της αναγκάζοντας τους Ελληνες να τους δοξολογούν και να τους τιμούν. Και φυσικά απαίτηση για άμεση απαλοιφή τους.
Στη βάση της απλής, και δύσκολης να αντικρουστεί, λογικής ότι: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΊΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΞΑΖΕΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΙΟΥΣ. Σε κανένα σοβαρό κράτος δεν θα επιτρεπότανε αυτή η ξεφτίλα. Η ίδια η Πολιτεία έπρεπε από καιρό να είχε αντιδράσει και να είχε επιβάλλει την εκκαθάριση. Ο κάθε Ελληνας, έστω και ευλαβής Χριστιανός, μπορεί εύκολα να καταλάβει το άτοπο του πράγματος. Οτι δεν μπορεί δηλαδή η θρησκεία του να του επιβάλλει να προσκυνά αυτούς που τον βρίζουν με τον χειρότερο τρόπο. Ούτε αυτούς που κατέστρεψαν τον πολιτισμό του, απαγόρεψαν τη χρήση της λέξης “Ελλην” ή έστειλαν τον Αλάριχο να ισοπεδώσει τη χώρα τους! Οπως π.χ. τους αγίους και οσίους Ι.Χρυσόστομο, Βασίλειο, Αθανάσιο, Κύριλλο, Ρωμανό, Θεοδόσιο, Ιουστινιανό, Γεώργιο κ.α. Αλλά ούτε, το τρισχειρότερο, να δοξάζει κάποιους Ιουδαίους επειδή αγωνίστηκαν κατά των Ελλήνων και Ελληνιζόντων!!! Οπως οι Μακκαβαίοι ή ο προφήτης Ζαχαρίας π.χ. Κάτι τέτοιο αγγίζει τα όρια της παράκρουσης. Είναι σαν να τιμούν, ας πούμε, οι Τούρκοι στα τζαμιά τους τον…Κολοκοτρώνη!
2. Μια παρόμοια διαμαρτυρία προς την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας. Οπου να υπενθυμίζεται ότι στον τόπο αυτό μπήκαν οι βάσεις του σημερινού Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, με τη Δημοκρατία, τις Επιστήμες, τη Φιλοσοφία, το Θέατρο κ.λπ, από κάποια ξεχασμένα ονόματα όπως, Δημόκριτος, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Ιπποκράτης, Επίκουρος, Ευριπίδης, Πραξιτέλης και χιλιάδες άλλα. Εδώ επίσης κάποια ιστορικά γεγονότα σημάδεψαν καθοριστικά την πορεία του ανθρώπου προς την πρόοδο και ανάδειξαν την υπεροχή του πολίτη έναντι του άβουλου υπηκόου. Οπως η μάχη του Μαραθώνα, η ναυμαχία της Σαλαμίνας κ.α. Είναι λοιπόν ντροπή και ξεφτίλα ολόκληρο το εορτολόγιο των 365 ημερών του έτους να είναι καπελωμένο από απίθανους και μηδαμινούς αγίους και οσίους, τσαρλατάνους και παντελώς αγνώστους τους περισσότερους. Και να μην υπάρχει μια μέρα τιμής στον Ιπποκράτη π.χ. ή στον Δημόκριτο, τον Πλάτωνα, τον Επίκουρο κ.α. Ούτε να γιορτάζονται οι επέτειοι του Μαραθώνα ή της Σαλαμίνας.
Διαμαρτυρία λοιπόν και απαίτηση να βγούν από το εορτολόγιο οι ανθέλληνες και άσχετοι άγιοι και όσιοι και στη θέση τους να μπουν μεγάλα ονόματα του Πνεύματος και του Πολιτισμού. Οχι φυσικά για να τους ψέλνονται απολυτίκια ή να προσκυνώνται με κωλοσουρσίματα σε στυλ χριστιανικό, αλλά για να τιμώνται σύμφωνα με τις σημερινές προοδευτικές αντιλήψεις, με συνέδρια, ομιλίες, διαγωνισμούς εκθέσεων στα σχολεία κ.α.
Πιστεύω ότι σήμερα που η εικόνα της Ελλάδας διεθνώς έχει ταυτιστεί με την απάτη, την ξεφτίλα και τα μοναστήρια, είναι μια καλή ευκαιρία για την όποια Κυβέρνηση να δείξει επί τέλους και το άλλο πρόσωπο αυτής της χώρας. Και τι πιο φυσικό από το να προβληθούν οι θεσμοί και οι αξίες που επικρατούν στον σημερινό πολιτισμένο κόσμο, στον τόπο που τους γέννησε. Σαν στοιχείο σοβαρότητας και αξιοπρέπειας που θα προκαλέσει ασφαλώς την αποδοχή και τη συμπάθεια του πολιτισμένου κόσμου.
Το γεγονός ότι το παπαδαριό θα σκούζει ότι όλα αυτά έγιναν στην εποχή της… επάρατου “ειδωλολατρείας” ουδόλως μας απασχολεί. Ας προβληματιστούν αυτοί για τον σκοταδισμό και τη φοβερή οπισθοδρόμηση που επέφερε η μάστιγα των “εξ αποκαλύψεως” δογμάτων της θρησκείας τους και ας επαναπροσδιορίσουν οι Ελληνες τον όρο της λεγόμενης “ειδωλολατρείας” δίνοντας του ένα περιεχόμενο σύμφωνο με τις σημερινές προοδευτικές αντιλήψεις. Δηλαδή λατρείας της Φύσης, της Γνώσης, του Αθλητισμού, των Τεχνών κ.λπ. Φυσικά μια τέτοια κίνηση θέλει προσεκτική και σοβαρή προετοιμασία. Ως προς το περιεχόμενο και ως προς την προβολή της. Η διατύπωση της διαμαρτυρίας να είναι τέτοια ώστε να ξεμπροστιάζεται η Εκκλησία για τα όσα εξόφθαλμα παράλογα επιβάλλει χωρίς να μπορεί να αντιδράσει ούτε να μεταθέσει το ζήτημα αλλού. Στη φάση αυτή δεν πρέπει να θίγει τα πιστεύω της. Απλά να απαιτεί αποκατάσταση αυτών που θίγουν την Ελλάδα, τους Ελληνες και τον Πολιτισμό τους. Επίμονα να της μπαίνει το ερώτημα κατά πόσον έχει το δικαίωμα να βρίζει και να αναθεματίζει τον λαό που πληρώνει αναγκαστικά τους λειτουργούς της.
Και φυσικά χρειάζεται η κίνηση να πλαισιωθεί από πρόσωπα επώνυμα με κύρος και πρόσβαση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Κυρίως στα κανάλια. Στόχος να γίνει θόρυβος, να βγουν στα παράθυρα εκπρόσωποι της Εκκλησίας και να υποχρεωθούν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα. Να γίνουν θέμα της ημέρας:
– Τα 7 αναθέματα κατά των Ελλήνων.
– Οι ανθέλληνες και σκοταδιστές 3 Ιεράρχες που τελείως ξεκάρφωτα ορίστηκαν “προστάτες” της Ελληνικής Παιδείας.
– Η ανθελληνική Παλαιά Διαθήκη.
– Ο “καθαιρέτης Ελλήνων” Αγ.Γεώργιος που είναι “προστάτης” των Ενόπλων Δυνάμεων μας!
– Ο προφήτης Ζαχαρίας που απειλούσε με θάψιμο τους Ελληνες και η εκκλησία του έχει καπελώσει τον ιερό χώρο της Ελευσίνας.
– Οι συνειδητά εγκαταλειμένοι χώροι του Λύκειου του Αριστοτέλη, του Τύμβου των Σαλαμινομάχων, της Ακαδημίας του Πλάτωνα κ.α
– Η καταστροφή του Αλσους των Μουσών στον Ελικώνα. Ειδικά πάνω σ’αυτό το τελευταίο μπορεί να γίνει καμπάνια ενάντια στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, που έδρασε εκεί ως νέος Αλάριχος και με χοντρές παρανομίες και καταπατήσεις χώρων, νόμων και αρχαιολογικών απαγορεύσεων, κατέστρεψε αρχαία ιερά και έχτισε εκκλησίες εξαφανίζοντας το πιο ιερό ίσως Αλσος των Ελλήνων. Το Αλσος που θα έπρεπε να έχει διαφυλαχτεί και αναδειχτεί σαν Παγκόσμιος Χώρος Απόδοσης Τιμών στις Τέχνες, στις Επιστήμες, στην Ποίηση, στη Λογοτεχνία!
Στοιχεία για τον Ιερώνυμο υπάρχουν πάμπολλα και τρανταχτά. Εχουν κυκλοφορήσει και στο Διαδίκτυο.
Μανώλης Σταγάκης 10-3-2010
