Ο Παρθενώνας στην ακρόπολη των Αθηνών. Το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό μνημείο πολιτισμού του σημερινού κόσμου.
Το άγαλμα του Δία στην Ολυμπία. Είχε ύψος 13 μ. και το κατασκεύασε ο Φειδίας από χρυσό, έβενο, ελεφαντοστούν και πολύτιμους λίθους. Στο τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ. μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να στολίσει τα Βυζαντινά παλάτια. Το 462 βάρβαροι χριστιανοί, αφού πρώτα λεηλάτησαν τα πολύτιμα μέρη του αγάλματος, έβαλαν φωτιά στα ανάκτορα και το άγαλμα καταστράφηκε μαζί με αυτά.
Ο Κολοσσός της Ρόδου. Τον κατασκεύασαν από χαλκό ο Χάρης από τη Λίνδο και ο Λάχης. Είχε ύψος ογδόντα πήχεις. Το ένα σκέλος του αγάλματος – φάρου στηριζόταν στην μία άκρη του λιμένα και το άλλο στην άλλη. Το 225 τι.Χ. ο Κολοσσός καταστράφηκε από σεισμό. Το 654, μετά από 900 χρόνια περίπου, οι άραβες μετέφεραν το άγαλμα στην Μ. Ασία και το πούλησαν σε ένα απόγονο του Αβραάμ, που το φόρτωσε σε 900 καμήλες και το μετέφερε στη Συρία.
Το Μαυσωλείο στην Αλικαρνασσό της Μ. Ασίας. Τάφος του Μαυσώλου, που χρηματοδότησε η γυναίκα του Αρτεμισία το 350 π.Χ.. Το κατασκεύασαν ο Βρύαξης, ο Σκόπας, ο Λεωχάρης, ο Τιμόθεος και ο Πύθις με επίβλεψη του Πραξιτέλη.
Η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου. Κατά την παράδοση την έχτισε ο Ήφαιστος ή ο Δαίδαλος.
Τα τείχη και οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας. Τη Βαβυλώνα έχτισε και βασίλευσε σ’αυτήν ο Έλληνας Βήλος. Οι επίσης Ελληνίδες Σεμίραμις (γυναίκα του Νίνου) και Νιτωκρίς συνέχισαν το έργο των Τειχών και των Κρεμαστών Κήπων, που κατασκεύασαν Έλληνες αρχιτέκτονες.
Ο Φάρος της Αλεξανδρείας. Τον έχτισε ο Σώστρατος ο Κνίδιος επί Πτολεμαίου του Φιλάδελφου το 297 π.Χ. Είχε ύψος 117 μ. και 67 δωμάτια.
Ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο. Τον πρώτο Ναό έχτισαν οι Αμαζόνες και τον δεύτερο τον μεγαλοπρεπή ο αρχιτέκτων Χερσίφρων μαζί με το γιο του Μεταγένη και το Σάμιο Θεόδωρο. Διακοσμήθηκε κατά εποχές από τους Σκόπα, Φειδία, Πολύκλειτο, Κρησίλαο και Φράδμονα.
Το άγαλμα του Δία στην Ολυμπία. Είχε ύψος 13 μ. και το κατασκεύασε ο Φειδίας από χρυσό, έβενο, ελεφαντοστούν και πολύτιμους λίθους. Στο τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ. μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να στολίσει τα Βυζαντινά παλάτια. Το 462 βάρβαροι χριστιανοί, αφού πρώτα λεηλάτησαν τα πολύτιμα μέρη του αγάλματος, έβαλαν φωτιά στα ανάκτορα και το άγαλμα καταστράφηκε μαζί με αυτά.
Ο Κολοσσός της Ρόδου. Τον κατασκεύασαν από χαλκό ο Χάρης από τη Λίνδο και ο Λάχης. Είχε ύψος ογδόντα πήχεις. Το ένα σκέλος του αγάλματος – φάρου στηριζόταν στην μία άκρη του λιμένα και το άλλο στην άλλη. Το 225 τι.Χ. ο Κολοσσός καταστράφηκε από σεισμό. Το 654, μετά από 900 χρόνια περίπου, οι άραβες μετέφεραν το άγαλμα στην Μ. Ασία και το πούλησαν σε ένα απόγονο του Αβραάμ, που το φόρτωσε σε 900 καμήλες και το μετέφερε στη Συρία.
Το Μαυσωλείο στην Αλικαρνασσό της Μ. Ασίας. Τάφος του Μαυσώλου, που χρηματοδότησε η γυναίκα του Αρτεμισία το 350 π.Χ.. Το κατασκεύασαν ο Βρύαξης, ο Σκόπας, ο Λεωχάρης, ο Τιμόθεος και ο Πύθις με επίβλεψη του Πραξιτέλη.
Η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου. Κατά την παράδοση την έχτισε ο Ήφαιστος ή ο Δαίδαλος.
Τα τείχη και οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας. Τη Βαβυλώνα έχτισε και βασίλευσε σ’αυτήν ο Έλληνας Βήλος. Οι επίσης Ελληνίδες Σεμίραμις (γυναίκα του Νίνου) και Νιτωκρίς συνέχισαν το έργο των Τειχών και των Κρεμαστών Κήπων, που κατασκεύασαν Έλληνες αρχιτέκτονες.
Ο Φάρος της Αλεξανδρείας. Τον έχτισε ο Σώστρατος ο Κνίδιος επί Πτολεμαίου του Φιλάδελφου το 297 π.Χ. Είχε ύψος 117 μ. και 67 δωμάτια.
Ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο. Τον πρώτο Ναό έχτισαν οι Αμαζόνες και τον δεύτερο τον μεγαλοπρεπή ο αρχιτέκτων Χερσίφρων μαζί με το γιο του Μεταγένη και το Σάμιο Θεόδωρο. Διακοσμήθηκε κατά εποχές από τους Σκόπα, Φειδία, Πολύκλειτο, Κρησίλαο και Φράδμονα.
To 401 μ. Χ., o Ιωάννης «Χρυσόστομος» συγκεντρώνει χρήματα από θεομανείς προσήλυτες για τις εργασίες διαλύσεως Εθνικών Ναών και διατάσει την εκθεμελίωση και πυρπόληση του Ναού της Αρτέμιδος. Αυτός ο ιεράρχης (Ι. Χρυσόστομος) λοιπόν είναι που διέταξε την ολοσχερή καταστροφή και του ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, τότε που «ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού συνέλεξε (μάζεψε φανατισμένους καλόγερους) … και κατά των ειδωλικών έπεμψε ιερών…» [πρβλ. Θεοδώρητος (εκκλησιαστικός συγγραφέας και χριστιανός επίσκοπος, 393-457μ.Χ.), στο έργο του Εκκλησιαστική Ιστορία].
Επάνω στα συντρίμμια του βεβηλωμένου Ιερού, κτίστηκε αμέσως μετά και υπάρχει σήμερα μοναστήρι.
Πηγή: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ