Κατα την διάρκεια της γέννησης του Σύμπαντος γεννήθηκαν δύο χημικά στοιχεία, το Υδρογόνο και το Ήλιο, ενώ όλα τα υπόλοιπα που υπάρχουν ελεύθερα στη φύση, γεννήθηκαν στο εσωτερικό των άστρων, στις θερμοπυρηνικές τους αντιδράσεις και στις επιθανάτιες αστρικές τους εκρήξεις. Χωρίς τις αστρικές εκρήξεις των σουπερνόβα δεν θα υπήρχαν πλανήτες και δορυφόροι. Χωρίς τις σουπερνόβα δεν θα υπήρχε η Γη, δεν θα υπήρχαν βράχια και βότσαλα, δεν θα υπήρχαν φυτά και ζώα. Χωρίς τις εκρήξεις των σουπερνόβα, δεν θα υπήρχε ο άνθρωπος.
Ολόκληρη η ύλη στα σώματά μας, όλα τα χημικά στοιχεία που το αποτελούν, φτιάχτηκε στην «κόλαση» τέτοιων αστρικών θανάτων. Είμαστε δηλαδή αστράνθρωποι που δημιουργηθήκαμε από χημικά στοιχεία φτιαγμένα στις θανατηφόρες εκρήξεις υπεργιγάντιων άστρων.
Είμαστε όλοι μας αστρόσκονη, και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα. Γιατί ακόμη κι όταν πεθάνουμε, τα χημικά στοιχεία των σωμάτων μας δεν πρόκειται να εξαφανιστούν, αλλά θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν στο Σύμπαν. [1]
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από: 84 μεταλλικά στοιχεία, 23 χημικά στοιχείακαι πολύ νερό, καθώς αυτό καλύπτει το 65 % του σώματος μας. Οτιδήποτε βλέπουμε γύρω μας αποτελείται από τα χημικά στοιχεία που βρίσκονται ελεύθερα στη φύση, από το υδρογόνο έως το ουράνιο. Απ’ αυτά, τέσσερα αποτελούν το 99% των ατόμων του σώματος μας και είναι το υδρογόνο, ο άνθρακας, το άζωτο και το οξυγόνο.
Στο DNA μας υπάρχει το ίδιο υλικό που διαμορφώνει τα αστέρια, τα καταπληκτικά αυτά πράγματα που βλέπουμε στον νυχτερινό ουρανό. Έίμαστε στην πραγματικότητα κατασκευασμένοι από κοσμική και αστρική ύλη, με ένα σύνολο οδηγιών κρυμμένων στο DNA μας.
Ζούμε σε ένα αστρόπλοιο που λέγεται Γη, όπου τα πάντα εξελίσονται και ανακυκλώνονται. Τα χημικά στοιχεία ενός οργανισμού που πεθαίνει απορροφούνται από σκουλήκια ή φυτά και διασκορπίζονται στο περιβάλλον. Είμαστε θα μπορούσαμε να πούμε ανακυκλωμένα έντομα, φυτά, ορυκτά, υλικά που αποτελούν δομικά στοιχεία, όλων των έμβιων όντων. Δεν ζούμε απλώς στην Γη, είμαστε η Γη.
Όπως μας λένε σήμερα οι σύγχρονοι βιολόγοι, το πρώτο ζωντανό κύτταρο στη Γη εμφανίστηκε πριν από 4 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια, και οι απ’ ευθείας απόγονοί του διατρέχουν σήμερα ολόκληρο το σώμα μας με την μορφή των κυττάρων του αίματος στις φλέβες και τις αρτηρίες μας. Όση ώρα διαβάζεται αυτές τις σελίδες, έχετε εισπνεύσει μερικές χιλιάδες μόρια που είχαν ίσως εισπνεύσει πριν από εσάς ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Βούδας, ο Χριστός;
Είμαστε αλληλένδετα δεμένοι μεταξύ μας και μ’ όλους όσους πέρασαν πριν από μάς. Καθένας μας περιλαμβάνει μέσα του ένα εκατομμύριο δισεκατομμύρια κύτταρα, εκ των οποίων το 90% δεν είναι ανθρώπινα κύτταρα. Τα σώματά μας αποτελούν μιαν ολάκερη κοινωνία, αλλά χωρίς όλους αυτούς τους άλλους μικροοργανισμούς δε θα μπορούσαμε να ζήσουμε ούτε μία στιγμή, ούτε ένα δευτερόλεπτο. [2]
Ο αστρονόμος Carl Sagan είχε πει :«Είμαστε αστερόσκονη που σκέφτεται τα αστέρια. είμαστε ένας τρόπος για το σύμπαν να κατανοήσει τον εαυτό του.»
Χιλιάδες χρόνια πρίν από αυτομ ο Νεο Πλατωνικός φιλόσοφος Ιάμβλιχος είχε πει («Περί των Αιγυπτίων Μυστηρίων», 4.12. 1 – 18):
«Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να κατανοήσουμε ότι το σύμπαν είναι όπως ένας ζωντανός οργανισμός και ότι ενώ τα μέρη του είναι διαχωρισμένα τοπικά, η μία του φύση πηγαίνει σε όλα. Η ολότητα, λοιπόν, που συνενώνει και η αιτία του συγκερασμού, έλκει αυθόρμητα τα μέρη στην μεταξύ τους ανάμιξη. Αλλά, είναι επίσης πιθανό αυτή η αυθόρμητη έλξη να διεγερθεί και να επεκταθεί, πέραν του δέοντος, και από την τέχνη.
Η ίδια, λοιπόν, η αιτία αυτής της μίξης, που εκτείνεται από τον εαυτό της σε όλο τον κόσμο, είναι το αγαθό και η αιτία της πληρότητα έχει τη δύναμη της συναρμογής στης κοινωνίας, της συμφωνία και της συμμετρίας και εισάγει δια της ένωσης της αδιάλυτη αρχή του έρωτα, που διατηρεί και προφυλάσσει τόσο αυτά που υπάρχουν όσο και αυτά που θα γίνουν.
Και στα μέρη, εξαιτίας της απόστασης που έχουν μεταξύ τους από την ολότητα, αλλά και εξαιτίας της φύσης τους που είναι ατελής, φτωχή και ασθενής, η αμοιβαία τους σύνδεση συνοδεύεται από το πάθος, δια του οποίου, στα πλείστα από αυτά ενυπάρχει η επιθυμία και η έμφυτη τάση.»
Είμαστε αστερόσκονη, αλλά κάποιες φορές ζούμε στο σκοτάδι..Έχουμε περιορίσει τον εαυτό μας με το να θεωρούμε τα αστέρια ως κάτι μακρινό ακόμα και ανώτερο από εμάς. Είναι καιρός να κατανοήσουμε πως είμαστε ένα σύνολο. Ότι αυτή η ουράνια ύλη βρίσκεται σε κάθε κομμάτι της ύπαρξης μας.
Παραπομπή.
1,2 Πηγή : «Το κληροδότημα του Carl Sagan», Διονύσης Π. Σιμόπουλος.
