Εις την σημερινήν εποχήν κατά την οποίαν η ελληνική φυλή διέρχεται κρίσιν τείνουσαν να φέρει εις ολοκληρωτικήν λήθην τα ιδανικά της παραδόσεως αυτής, – της αρχαίας εκείνης παραδόσεως την οποίαν ενεφάνισαν τα εξοχώτερα των τέκνων της δια μιας υπέροχου αυτών διανοήσεως-, τείνουσαν να φέρη εις την αμνημοσύνην το φιλοσοφικών πνεύμα της, το οποίον από τους αρχαιότατους χρόνους υπήρξεν το έρεισμα επί του οποίου εστηρίχθη και έζησε, καίτοι διήλθε δια τρομακτικών κινδύνων του τελειωτικού αυτής εξαφανισμού.
Εις την σημερινήν εποχήν, κατά την οποίαν οδηγείται από τα πλέον έκφυλα και ανόητα τέκνα αυτής, να χάση την γλώσσαν της ήτις διασώζει ακόμη δια μέσου των τρομερών κινδύνων από τους οποίους διήλθε, την υπερτέραν διανόησιν των εκλεκτών τέκνων της, άτινα κατά τους αρχαίους χρόνους δια των φωτεινών ακτίνων της διανοήσεώς των ταύτης διεισέδυσαν μέσα εις τας εσωτερικάς λειτουργίας των νόμων της θείας Φύσεως. Διεισέδυσαν εις αυτάς και έφθασαν εις την θείαν αντίληψιν να διατυπώσωσι τας εννοίας της φύσεως των Θεών και των υπεροχών και ηρωικών πνευμάτων των εργαζομένων να διασώσουν τας ανθρωπίνας ψυχάς από τας περιπλανήσεις των εις το σκότος της τιτανικής αυτών φύσεως.
Εις την σημερινήν εποχήν κατά την οποίαν τα πάντα τείνουν εις εξαφανισμόν δια της διανοητικής και ηθικής καταπτώσεως των νεωτέρων τέκνων της φυλής ταύτης, πρωτοστατούντων εις την κατάπτωσιν αυτήν των τέκνων της εκείνων άτινα άρχουν επί του συνόλου της, διαστρέφονται τους όρους της ζωής της και δια της αλόγου και εμπαθούς διανοητικής των ενεργείας τας λειτουργίας της συνειδήσεως του συνόλου της φυλής, ίνα εμφανίζονται τα πάθη και εκμηδενίζεται η αξία, η ατομική αξία των τέκνων της.
Κατά την σημερινήν ταύτην εποχήν λέγω, εμφανίζονται επί του πνευματικού ορίζοντος πνευματικαί εξοχότητες εκ των αρχαίων εκείνων μυστών, οίτινες ανήλθον δια της ισχυρός των διανοήσεως και της μεταμορφωθείσης φύσεως αυτών, εις τας κορυφάς της πνευματικής ενεργείας του κόσμου ημών και πέραν αυτών εις τα πεδία των αθανάτων. Εις τα πεδία εκείνα όπου εξαφανίζονται από τας φύσεις τας πνευματικός, πάσαι αι αδυναμίαι και αι έκνομοι ενέργειαι της τιτανικής φύσεως των νοητικών όντων του κόσμου ημών.
Ενεφανίσθησαν κατά την εποχήν μας ταύτην εις τους ορίζοντας της ημετέρας χώρας, πνευματικαί ικανότητες, όπως δια της επιδράσεως των επί των νεωτέρων τέκνων της ελληνικής φυλής συγκρατήσουν αυτά από μεγαλείτερον εκτροχιασμόν, από μεγαλειτέρας διανοητικός και πνευματικός επιπτώσεις. Να εμπνεύσουν προς αυτά τον σεβασμόν επί των παρααδόσεων της φυλής μας, τον σεβασμόν προς την γλώσσαν ήτις διασώζει τας παραδόσεις ταύτας, τον σεβασμόν προς το φιλοσοφικόν πνεύμα, δια του οποίου δύνανται τα νεώτερα τέκνα της φυλής μας ν’ αγαπήσουν την αλήθειαν. Και ακόμη να καταστήσουν ομαλάς τας λειτουργίας της διανοήσεως των, να γνωρίσουν τα δικαιώματα της ζωής αυτών και προ παντός να εξαγνίσουν τας οργανικός των φύσεις ίνα ούτως προστατεύσουν την υγείαν των, τους όρους της κοινωνικής των ζωής και βοηθήσουν τας ψυχάς αυτών εις μεγαλυτέραν ανέλιξιν των δυνάμεων των. Να εμπνεύσουν τα νεώτερα τέκνα της Ελληνικής φυλής εις ένα αρτιώτερον και ηθικώτερον πολιτισμόν, δια του οποίου θα διασωθούν αι παραδόσεις των υπεροχών τέκνων της φυλής ταύτης, των αρχαίων μυστών. Αι παραδόσεις μέσα εις τας οποίας φιλοστόργως είναι τοποθετημέναι αι μεγάλαι ιδέαι, δια των οποίων αποοκαλύπτεται ότι η Τιτανική φύσις των ανθρώπων είναι μεταβλητή κατά βαθμούς δυναμικής ενεργείας, ο ίστατος των οποίων πλήρως την μετατρέπει εις άφθαρτον φύσιν θεών.
Η διάσωσις της Ελληνικής Παραδόσεως και η πλήρης κατανόησις αυτής, θ’ αποτελέση δια τας νεωτέρας ανθρωπίνας γενεάς το βάθρον επί του οποίου θα στηριχθή το ανθρώπινον γένος δια να ακολουθήση την οδόν της ανελίξεως αυτού, την είσοδον εις τας χώρας των αθανάτων, την οδόν η οποία θα φέρη τας γενεάς των ανθρώπων εις την ευδαιμονίαν και εις την απόλαυσιν πάσης πνευματικής και φυσικής χαράς ως και πάσης ανθρωπινής ευτυχίας.
Τα εμφανισθέντα επί του πνευματικού ορίζοντος της ημετέρας φυλής πνεύματα μεταξύ των οποίων είναι και οι πνευματικοί προστάται και εμπνευσταί του ημετέρου φιλοσοφικού συγκροτήματος, μεγίστην απέδωσαν προσοχήν προς το συγκρότημα ημών τούτο και εις τ’ απτοτελούντα αυτό άτομα και δια τούτο παρακολουθούν ημάς εις όλας μας τας ενεργείας. Παρακολουθούν ημάς έτοιμα να μας παρέξουν τας πνευματικός των βοηθείας, εφ όσον θα τους παράσχωμεν το ψυχικόν μας επίπεδον αγνόν και με ισχυράν διανοησιν ικανήν να δέχεται τας εμπνεύσεις αυτών.
Τα υπέροχα ταύτα πνεύματα μεταξύ των οποίων διακρίνονται μία μεγάλη, η μεγαλυτέρα ίσως Ιέρεια των Δελφών κατά τους χρόνους της ανθρωπινής ζωής του θείου Πυθαγόρα και εις εκ των τότε διδασκάλων αυτού, ανέλαβον όχι μόνον την πνευματικήν προστασίαν της πόλεως των Αθηνών και των πόλεων και χωρίων της Απικής, αλλά και την εποπτείαν και καθοδήγησιν πάντων των προστατευτικών πνευμάτων των πόλεων και περιφερειών της όλης Ελληνικής χώρας.
Δια τα υπέροχα ταύτα πνεύματα αισθάνοιαι το, καθήκον να απευθύνω σήμερον θερμόν χαιρετισμόν, σήμερον ότε εορτάζομεν προς εκδήλωσιν λατρείας μας προς τον τετιμημένον ένδοξον Θεόν του πνευματικού φωτός και της ευγνωμοσύνης μας προς τον τετιμημένον πνευματικόν Διδάσκαλον ημών. Και δια τούτο θα σας παρακαλέσω όπως όλοι ομού τείνωμεν την διάνοιαν ημών και έλθομεν δια των ακτινών αυτής εις επαφήν προς τα θεία και ένδοξα δια το έργον των προστατευτικά της φυλής μας πνεύματα.
ΟΜΙΛΙΑ Σ. ΝΑΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 1932.
