Ας αποστασιοποιηθούμε από την φωτογραφία κι ας υποθέσουμε ότι:
1) Δεν προσβάλει τους προ χριστιανικής χρονολόγησης προγόνους μας οι οποίοι απευθύνονταν στα Θεία, όρθιοι με τα χέρια σε ανάταση και με βροντερή φωνή.
2) Ας υποθέσουμε ότι δεν ντροπιάζει την απομάκρυνσή μας από τα πάτρια ειωθότα και νομιζόμενα της λατρευτικής αντίληψης των προγόνων μας για τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες, αντιλαμβάνονταν τον Κόσμο (Κοσμοθέαση).
3) Ας υποθέσουμε ότι όταν ο Αριστοτέλης έλεγε: ”Το προσκυνείν είναι ίδιον των βαρβάρων”, έσφαλε.
4) Ας υποθέσουμε ότι οι ”παγανιστές”, ”ειδωλολάτρες”, ”δωδεκαθεϊστές” (και όπως αλλιώς θέλεις πες τους) προγονοί μας, ναι μεν είχαν την ευφυΐα να δημιουργήσουν και να διαδώσουν στην οικουμένη τον μεγαλύτερο πολιτισμό του κόσμου, αλλά στα θεολογικά και στα μεταφυσικά θέματα είχαν παντελώς εσφαλμένες αντιλήψεις και έκαμναν τραγικά λάθη. Βέβαια μια τέτοια αντίφαση δεν χωράει στην λογική αλλά ας υποθέσουμε ότι χωράει.
Συνεπώς αν ισχύουν οι ανωτέρω 4 επιγραμματικές σκέψεις (θα μπορούσα να αναφέρω 104), καλώς υιοθετήσαμε (στην αρχή με την βία και μετά με την ”αγάπη”), την ξενόφερτη Χριστιανο-Ιουδαϊκή κουλτούρα-θρησκεία της ερήμου και αλλαξοπιστήσαμε εδώ και 1.400 χρόνια.
Καλώς πιστεύουμε ότι ένας και μοναδικός εξωσυμπαντικός Θεός (Γιαχβέ είναι το όνομά του), αποφάσισε ετσιθελικά και δημιούργησε το σύμπαν και ότι ο Αριστοτέλης έσφαλε όταν έλεγε ότι το σύμπαν είναι αυτογέννητο, αειθαλές και αιώνιο…
Καλώς θεωρούμε προπάτορές μας τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και όλα τα πρόσωπα της ιουδαϊκής και χριστιανικής παράδοσης και όχι τα πρόσωπα της ελληνικής παράδοσης όπως είναι ο Δευκαλίων, η Πύρρα… και καλώς γεννιόμαστε με το προπατορικό μας αμάρτημα, νυμφευόμαστε, παντρευόμαστε και κηδευόμαστε στο όνομα του Αβραάμ και των λοιπών Εβραίων φορεμένων! προπατόρων μας.
Καλώς δεν διαχωρίζουμε την Εκκλησία από το Κράτος διότι θα απομακρυνθούμε από το πνιγηρό σφιχταγκάλιασμα του τρίπτυχου ”Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών” και υπάρχει κίνδυνος να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε, να έχουμε ορθολογικές απορίες που θα μας απομακρύνουν από την προσκύνηση, με κίνδυνο να ξεφύγουμε από την αγέλη.
Καλώς, πολύ καλώς λοιπόν, προσκυνάμε στον Θεό Γιαχβέ και στους αποστόλους-αγίους του, έχοντας μέσα στην αλλοτριωμένη συνειδητότητά μας τον φόβο των αμαρτιών και ανομημάτων μας. (Επί τη ευκαιρία ως γνήσιοι πτωμολάγνοι, πρέπει να προστρέξουμε, να προλάβουμε, να προσκυνήσουμε τα λείψανα της αγίας Βαρβάρας τα οποία βρίσκονται αυτές τις μέρες στο νοσοκομείο του αγίου Σάββα και συγκεντρώνουν της… κοσμοσυρροής το κάγκελο).
Όμως ξέρω ότι είναι δύσκολο να συνδέσουμε την γαλούχηση της προσκύνησης μας με την υποχωρητικότητα, την ανεκτικότητα, την κακομοιριά και την αναξιοπρέπεια στην οποία έχουμε περιέλθει.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να κατανοήσουμε ότι όταν προσκυνάς Θεό, θα προσκυνήσεις και αφέντη καθώς και όλη την ιεραρχία των ”προϊσταμένων” που διαφεντεύουν την τύχη σου.
Ξέρω ότι μας είναι αδύνατον να συσχετίσουμε την έννοια της προσκύνησης με την απώλεια της Βορείου Ηπείρου, της Κύπρου, των Ιμίων και άλλων εδαφών μας που θα ακολουθήσουν σύμφωνα με το σχέδιο της ”πανανθρώπινης” παγκοσμιοποίησης.
Ξέρω πως δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι η καπηλεία των εθνικών μας συμβόλων και του ονόματος της Μακεδονίας μας από τους Σκοπιανούληδες, καθώς και οι από τριακονταετίας παραβιάσεις των εναερίων και υδάτινων συνόρων μας από τους μεμέτηδες γείτονές μας, σχετίζονται απολύτως με την εν γένει προσκύνηση που μας διακατέχει πλέον ως λαό.
Ξέρω πως η οικονομική κρίση είναι το τυρί που τσιμπήσαμε για να ακολουθήσει το κυρίως πιάτο το οποίο περιέχει την ανακατωμένη σαλατοποίηση της ελληνικής εναπομένουσας φυλής και τον σταδιακό αφανισμό του έθνους μας λόγω των πολλαπλασιαζόμενων διασταυρώσεων που προέρχονται από τους συνεχώς αυξανόμενους μικτούς γάμους.
Τέλος ξέρω ότι χαμογελάτε ειρωνικά για τα γραφόμενά μου, είτε γιατί δεν τα καταλάβατε και τα θεωρείτε μπουρδολογήματα, είτε γιατί τα καταλάβατε αλλά πάλι, τα θεωρείτε μπουρδολογήματα. Όπως και να’ χει σας δικαιολογώ, διότι για να συσχετίσουμε την θρησκευτική προσκύνηση με την υποχωρητικότητα που μπορεί να φτάσει στην εθνική μειοδοσία, πρέπει να γνωρίζουμε την από το πάλαι ποτέ ιστορία μας ή έστω, πρέπει να μπορούμε να δούμε την φωτογραφία με τους προσκυνημένους στρατιώτες μας, εντελώς αποστασιοποιημένοι από την φοβική γαλούχηση που μας έγινε στην τρυφερή ηλικία των νηπιακών μας χρόνων.
Αλήθεια δεν σας ρώτησα. Η φωτογραφία αυτή καθ’ αυτή σας αρέσει, αισθητικά; Αισθητικά και μόνο αισθητικά, σας αρέσει;
Απ’ τις εννιά κορυφές, 2015 μ. χ. χ. (μετά χριστιανικής χρονολόγησης).
Δρ. Λεωνίδας Μπίλλης
