Θλίψη, απογοήτευση, αγανάκτηση, αλλά και απορία προκαλεί η απόφαση του κ. υπουργού Παιδείας να αφαιρεθούν από τα μαθήματα «γενικής παιδείας» τα αρχαία ελληνικά. Τα εκφράζει όλα αυτά το εξαιρετικό κείμενο που έγραψε προ ημερών ο συνάδελφος, Σταύρος Παπαντωνίου, για τα «Παραπολιτικά». Συνυπογράφω το πικρό σχόλιο του.
Αλλά, δυστυχώς, είναι εδώ και χρόνια φανερό, ότι από την ελληνική πολιτική τάξη μόνο την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης δεν έχει να περιμένει η ελληνική κοινωνία. Και βεβαίως θα ήταν τελείως ουτοπικό να περιμένει κανείς, ότι θα εκτιμούσε ιδιαιτέρως τα Αρχαια Ελληνικά η σημερινή κυβέρνηση της Αριστεράς. Τα Αρχαία Ελληνικά δεν απασχολούν τις τελευταίες δεκαετίες ως σημαντική πηγή γνώσης και πνευματικού πλούτου τα (τύποις) αστικά πολιτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, που ήταν αφιερωμένες στην ενίσχυση τη παρασιτικής κατανάλωσης, άρα και στην ενίσχυση της ανάλογης «παιδείας». Η δε επίσημηΑριστερά, θεώρησε πάντοτε την κλασσική παιδεία, ως μία υπόθεση της «δεξιάς» και πάντως υπόθεση των εν γένει «συντηρητικών». Και φυσικά συνδέει και σήμερα τη «δημοκρατική» παιδεία με την πτώση του εκπαιδευτικού επιπέδου, για το χατήρι του «λαού» των χειρότερων.
Όμως, ευτυχώς,τα Ελληνικά μελετώνται και διδάσκονται σε πανεπιστήμια και επιστημονικά κέντρα στα πέρατα του κόσμου εδώ και πολλά χρόνια. Διότι η αρχαία ελληνική γραμματεία είναι προ πολλού ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ αγαθό θεμελιώδους αξίας για κάθε μορφωμένο πολίτη . Δεν «ανήκει» στην Ελλάδα.Ετσι, τη διεθνή πνευματική κοινότητα καθόλου δεν απασχολεί η σχέση της ελληνικής πολιτικής εξουσίας, και της παρεχόμενης από αυτήν δημόσιας εκπαίδευσης, με τα Αρχαία Ελληνικά. Ακρως λυπηρό αυτό για την Ελλάδα. Αλλά ευτύχημα για τα Αρχαία Ελληνικά.
Του Κ. Ι. Αγγελόπουλου
