Καθόταν στην άκρη του κήπου και παρακολουθούσε τα πάντα. Καμιά φορά σήκωνε τη μαγκούρα για να τονίσει την παρουσία της. Σαν να έλεγε είμαι κι εγώ εδώ, αλλά τα πόδια μου δεν με βαστούν να βοηθήσω.
Από τότε που η εγγονή της «κέρδισε» αυτό τον κήπο, αυτά τα 100 τ.μ. γης όπου φύτεψε ντομάτες και φασολάκια, η γιαγιά ξαναβρήκε το κέφι της. Σχεδόν κάθε ημέρα χρειάζονται περιποίηση τα άτιμα, αλλά χαλάλι, αξίζει ο κόπος, φάγαμε φρούτα της προκοπής, λέει και ξαναλέει γελώντας.
Οι περιαστικοί κήποι για τους πολίτες που από πέρυσι έχει οργανώσει το ΑΠΘ
Μόνο το 13% άνεργοι
Οι αιτούντες, όπως φαίνεται, διάλεξαν να παράγουν τα δικά τους λαχανικά και φρούτα για λόγους υγείας και ψυχοθεραπείας και όχι οικονομικούς, όπως ίσως θα υπέθετε κάποιος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε το τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου, οι περισσότεροι που κατέθεσαν αίτηση για να αποκτήσουν τον δικό τους λαχανόκηπο δεν είναι άνεργοι, αλλά μάλλον σκληρά εργαζόμενοι.
Για την ακρίβεια, άνεργοι ήταν μόνο το 13% και το 16% συνταξιούχοι. Το 51% των φερέλπιδων καλλιεργητών είχε πτυχίο ανώτατης σχολής, το 11% πτυχίο ΤΕΙ και το 28% ήταν απόφοιτοι Λυκείου. Ο βασικότερος λόγος για να καταθέσουν αίτηση ήταν η παραγωγή υγιεινών προϊόντων (44%) και ακολουθούν σε ποσοστό 28% λόγοι ψυχοθεραπείας. Μόνο το 3% δήλωσε ότι χρειάζεται τον λαχανόκηπο του Πανεπιστημίου για οικονομικούς λόγους. «Το κόστος για κάθε κήπο είναι 120 ευρώ τον χρόνο, χρήματα που επενδύονται στις υποδομές των λαχανόκηπων.
Αν σκεφτείς ότι δύο επισκέψεις στον ψυχίατρο κοστίζουν περίπου τόσο, νομίζω ότι οι λαχανόκηποι συμφέρουν» λέει χαριτολογώντας ο δρ Αναστάσιος Λιθουργίδης, διευθυντής του Αγροκτήματος ή του Ταμείου Διοικήσεως και Διαχειρίσεως του Αγροκτήματος «αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί». «Το Αγρόκτημα για τους φοιτητές της γεωπονικής είναι ό,τι οι κλινικές για τους νέους γιατρούς, το μέρος όπου κάνουν την πρακτική τους» εξηγεί, προσθέτοντας ότι το Αγρόκτημα (έκταση 1.800 στρεμμάτων που ανήκει στο ΑΠΘ) παράγει σιτηρά, γάλα, κρέας και διαθέτει φωτοβολταϊκά για να μπορεί να αυτοσυντηρείται.
Μελιτζάνες, ντομάτες, πιπεριές όλων των ειδών εκτός από καυτερές, φασολάκια και καλαμπόκια ήταν η περυσινή παραγωγή του κ. Γιώργου Χανιώτη, αξιωματικού του στρατού και ενός εκ των 400 περυσινών καλλιεργητών. Ηξερε να καλλιεργεί από το χωριό του, αλλά παραδέχεται ότι από τους φοιτητές της γεωπονικής σχολής που κάνουν την πρακτική τους στο Αγρόκτημα έμαθε πολλά κόλπα. «Να φυτεύεις τον κήπο σαν σκάλα, πρώτα τα χαμηλά φυτά και ύστερα τα ψηλότερα, ξεκινώντας από την ανατολή και καταλήγοντας στη δύση για να εξασφαλίσεις ήλιο για όλα.
Το φυτό ζει για να κάνει απογόνους, αν δεν μαζεύεις συνέχεια την παραγωγή θεωρεί ότι τα κατάφερε και δεν βγάζει άλλους καρπούς». Οσο για τη φροντίδα, ο κ. Χανιώτης λέει ότι στην αρχή τα μικρά φυτά «είναι σαν τα μωρά, χρειάζονται συνέχεια φροντίδα. Μετά αρκούν δύο φορές την εβδομάδα». Λιπάσματα και φυτά οι αστοί – καλλιεργητές μπορούν να προμηθευτούν από το ΑΠΘ. Φυσικά, η καλλιέργεια γίνεται βιολογικά και η άρδευση με σταγόνες.
Νέες αιτήσεις
Εκατόν πενήντα ακόμα κήποι πρόκειται να δοθούν στους Θεσσαλονικείς τις επόμενες ημέρες μέσω της ίδιας διαδικασίας. (Περισσότερες πληροφορίες στο http://www.agroctima.auth.gr, link: λαχανόκηποι.) Υποβολή αιτήσεων έως τη Δευτέρα 22/4, ηλεκτρονικά στη διεύθυνση [email protected] ή με φαξ στο 2310-473556.
Η κλήρωση θα γίνει τη Μ. Δευτέρα 29/4 στις 12 μ. στο αμφιθέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ και σε αυτή θα συμπεριληφθούν όσοι υπέβαλαν αίτηση πέρυσι και δεν κληρώθηκαν.
Της Τανιας Γεωργιοπουλο για την καθημερινή
Πηγή: Καλά Νέα
