του Αντώνη Φουρλή για το protagon.gr
Το τέλος του πολιτικού συστήματος που κυριάρχησε στην Ελλάδα από τη Μεταπολίτευση, δηλαδή κοντά 40 χρόνια, ήταν μέχρι χθες μία κουβέντα. Σήμερα είναι μία πραγματικότητα. Το πιο εύκολα διακριτό – εδώ που τα λέμε ήταν και το πιο εύκολα προβλέψιμο – αποτέλεσμα που «γέννησε» η κάλπη, είναι η ήττα των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κυβέρνησαν επί 40 χρόνια περίπου. Όμως, έπειτα από όλα όσα μεσολάβησαν, δε μπόρεσαν να κάνουν ούτε ένα βήμα μπροστά. Ναι, έβαλαν την Ελλάδα στην
Δεν μετασχηματίσθηκαν. Δεν τόλμησαν ούτε μία τομή στην κατεύθυνση του διαχωρισμού κόμματος – κυβέρνησης. Δεν επιχείρησαν καν να αποτρέψουν την άλωση του κρατικού μηχανισμού από τους δήθεν συνδικαλιστές τους. Αντίθετα, τους άνοιγαν και τις πόρτες να περάσουν. Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να καθυστερήσουν οποιαδήποτε μεταρρύθμιση στην κατεύθυνση της αξιοκρατίας και της αντικειμενικής αξιολόγησης, αναβάλοντας και νοθεύοντας κάθε τέτοια εξέλιξη. Κι όταν ακόμη με τυμπανοκρουσίες συνέστησαν το ΑΣΕΠ, ανακάλυψαν απίθανα κόλπα για να το παρακάμψουν. Θα μπορούσα να συνεχίζω για ώρες το κατηγορητήριο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Ο άλλος μεγάλος χαμένος αυτών των εκλογών είναι η Ευρώπη. Ακριβέστερα: οι Έλληνες ψηφοφόροι αποδοκίμασαν τη μέχρι τώρα πολιτική της ΕΕ για την έξοδο από την οικονομική κρίση. Ή αλλιώς, το μνημόνιο. Αποτελεί αυτό συλλήβδην αποδοκιμασία της Ευρώπης και της ΕΕ; Εγώ λέω, όχι. Γιατί, ακόμη και κόμματα που ύψωσαν την σημαία της σκληρής καταδίκης του μνημονίου και επιβραβεύθηκαν, δεν έφτασαν στο σημείο να αποκηρύξουν την Ευρώπη.
Δεν το τόλμησαν, έστω και αν οι προτάσεις τους – αν τις πάρουμε τοις μετρητοίς – οδηγούν κατευθείαν στην έξοδο από την ευρωζώνη. Η Ευρώπη, ωστόσο, έλαβε το μήνυμα ότι κάτι πηγαίνει στραβά με τις πολιτικές που επέβαλε και εφαρμόζει στην Ελλάδα. Θα αφομοιώσουν γρήγορα οι Ευρωπαίοι (βλέπε Γερμανοί) αυτό το μήνυμα και θα ξεκινήσουν την διορθωτική πορεία – συνεκτιμώντας και τη νίκη του Ολάντ στη Γαλλία; Αυτή είναι μία πολύ ωραία ερώτηση, αλλά η απάντηση είναι μία άλλη ιστορία…
Φτάνει, όμως, με τις καταδίκες και την «τιμωρητική διάσταση» του εκλογικού αποτελέσματος. Γιατί δεν ψηφίσαμε μόνο για αυτά που δεν θέλουμε. Αντίθετα, ψηφίσαμε για αυτά που θέλουμε να γίνουν και για τις αλλαγές που θέλουμε να έρθουν. Και είναι αυτά, που με κάνουν να αισθάνομαι πολύ καλύτερα εδώ και μερικές ώρες, ως πολίτης αυτής της χώρας.
Γιατί είναι δείγμα ωριμότητας (επιτέλους!) ότι οι Έλληνες δήλωσαν ξεκάθαρα: «Δεν γουστάρουμε άλλο σουλτάνο, δεν είμαστε πλέον πολιτικά υπανάπτυκτοι, απαιτούμε να αποκτήσουν τα κόμματα και οι πολιτικοί κουλτούρα συνεργασιών και εθνικής συνεννόησης.»
Γιατί εγώ δεν βλέπω πουθενά γραμμένο, ότι οι ψηφοφόροι δήλωσαν πως «δεν θέλουμε να κυβερνηθεί η χώρα από κανέναν». Αντίθετα, διαβάζω το θετικό μήνυμα «θέλουμε κυβέρνηση συνεργασίας» να κάνει κουμάντο στη χώρα – τώρα που πνιγόμαστε στην οικονομική κρίση. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι λένε «θέλουμε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ» ή «ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ»,ή “ΣΥΡΙΖΑ και ό,τι κάτσει”, επειδή έτυχε να βγαίνουν έτσι οι αριθμοί. Αλλά είμαι απολύτως βέβαιος ότι, ανεξάρτητα από το τί θα βγει τα επόμενα 24ωρα – όταν τα κόμματα θα μπουν στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών, αυτό το «σκορ» σηματοδοτεί την αλλαγή των συνηθειών μας.
Γιατί δεν είμαι μάντης, αλλά μπορώ εύκολα να διακινδυνεύσω μία πρόβλεψη: ότι θα κάνουμε πολύ-πολύ καιρό να ξαναδούμε αυτοδύναμη κυβέρνηση και θα χρειαστεί κάτι εντελώς διαφορετικό σε επίπεδο προτάσεων και προσώπων για να μας πείσει, ότι αξίζει να εμπιστευθούμε ένα κόμμα και έναν ηγέτη για να πάρει μόνος τη χώρα στους ώμους του.
Γιατί κάθε τέλος στην πολιτική, όπως και στη ζωή, δεν μπορεί παρά να σημαίνει και μία αρχή. Κάτι νέο και διαφορετικό. Αντί να το φοβόμαστε, εγώ προτείνω να το καλωσορίσουμε.
Πηγή: Καλά Νέα … Υπάρχουν κι αυτά
