Μπίκοβ Β.Π.
«Τα γεύματα των φυτοφάγων»
1894
Ο πρώτος λόγος είναι η γνώμη των διαφόρων επιστημόνων, όπως των Γκασέντ, Λίνεους, Δάουμπεντον, Κιουβιέ, Μπέλ, Όουεν και πολλών άλλων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η εσωτερική και εξωτερική κατασκευή του ανθρώπου οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η χορτοφαγία είναι η πιο φυσική διατροφή του ανθρώπου. Η ανατομία του ανθρώπου μοιάζει πάρα πολύ με την ανατομία των πιθήκων υψηλότερων τάξεων. Οι πίθηκοι όμως τρώνε αποκλειστικά καρύδια, φρούτα και δημητριακά, αν και μπορείς να τους μάθεις να τρώνε κρέας, έτσι όμως μετά οι πίθηκοι γίνονται χοντροί, λιγότερο υγιείς και νευρικοί.
Τα δόντια του ανθρώπου δε μοιάζουν με τα δόντια ούτε των σαρκοφάγων ζώων, ούτε των χορτοφάγων ζώων, αλλά μοιάζουν με τα δόντια των πιθήκων. Επίσης ο άνθρωπος δεν έχει τόσο μεγάλο και πολύπλοκο στομάχι και τόσο μακρύ λεπτό και παχύ έντερο, όπως στα χορτοφάγα ζώα, δεν έχει τόσο απλό και με τη μορφή του σακιού στομάχι, μεγάλο συκώτι και τόσο μικρό λεπτό και παχύ έντερο, όπως στα σαρκοφάγα ζώα.
Όλες αυτές και πολλές άλλες ενδείξεις μας οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η διατροφή χωρίς σφάγια είναι η πιο φυσική διατροφή του ανθρώπου. Μερικοί από αυτούς που διαφωνούν με τη διατροφή βασισμένη στα φρούτα και λαχανικά, προβάλλουν ως επιχείρημα το γεγονός, ότι και ο άνθρωπος και τα σαρκοφάγα ζώα έχουν κυνόδοντα. Όμως οι κυνόδοντες του ανθρώπου δεν είναι κατάλληλοι για αυτό το σκοπό – να σκίσουν το κρέας. Στους πιθήκους αυτά τα δόντια είναι πιο δυνατά και χρησιμοποιούνται είτε για αμυντικούς σκοπούς, είτε για να σπάσουν σκληρές οργανικές ουσίες.
Η χορτοφαγία, η οποία είναι φυσική διατροφή του ανθρώπου, δίνει στον άνθρωπο όλες τις απαραίτητες ουσίες για να δυναμώσει τον οργανισμό, η χώνευση γίνεται με φυσιολογικό τρόπο, χωρίς να υπάρχει ενόχληση στο στομάχι. Επίσης, με τη χορτοφαγία ο άνθρωπος θα έχει γερά κόκαλα, δυνατούς μυς και γεροδεμένο σώμα.
Δεύτερος λόγος. Το κρέας δεν παρέχει τίποτα περισσότερο, από ό,τι η φυτική τροφή. Ίσα – ίσα τα σφάγια, επειδή δεν έχουν άμυλο και σάκχαρα και επειδή εμπεριέχουν μέσα τους σε μεγάλο ποσοστό συστατικά κρέατος, πρέπει να θεωρηθεί ακατάλληλη τροφή. Ενώ από τις τροφές που υπάρχουν στο φυτικό βασίλειο, ο άνθρωπος μπορεί να διαλέξει την τροφή, η οποία θα ταιριάζει σε όλα τα κλίματα και σε όλες συνθήκες ζωής. Μερικά φρούτα, όσπρια και ξηροί καρποί περιέχουν συστατικά κρέατος σε μεγαλύτερο βαθμό, απ’ ό,τι το κανονικό κρέας και μερικά από αυτά έχουν περισσότερες θερμίδες και δύναμη, όπως τα άμυλα, λιπαρά και σάκχαρα. Οι φυτικές ίνες και πρωτεΐνες που βρίσκονται στα λαχανικά, μοιάζουν πολύ με τις ίνες και πρωτεΐνες που έχει το κρέας των ζώων και είναι δύσκολα να τις ξεχωρίσεις από τη μορφή τους και οι χημικές αναλύσεις δεν μπορούν να βρουν διαφορές μεταξύ τους.
Τρίτος λόγος είναι, ότι και σε πιο ευνοϊκές συνθήκες το κρέας του ζώου δεν μπορεί να είναι ελεύθερο από βλαβερές για την ανθρώπινη υγεία ουσίες και ακαθαρσίες, γιατί η εναλλαγή της ύλης στα ζώα ακολουθεί την κανονική πορεία, όπως και στους ανθρώπους και τη στιγμή που στις αρθρώσεις και αρτηρίες δημιουργούνται υγιεινά και κανονικά κύτταρα, την ίδια στιγμή από τις ίδιες αρθρώσεις και αγγεία προσπαθούν να φύγουν προς το παχύ έντερο και να εκκενωθούν εξασθενημένα και νεκρά στοιχεία, τα οποία είναι πολύ βλαβερά για την υγεία. Φαίνεται καθαρά, ότι όταν αυτή η διαδικασία μεταβολισμού κόβεται με τη βία, θανατώνοντας το ζώο, τότε όλες αυτές οι ακαθαρσίες, οι οποίες είναι επικίνδυνες για τον οργανισμό παραμένουν στο πτώμα του σφαγμένου ζώου με τόση μεγάλη αναλογία ακαθάριστου αίματος, όση ήταν μέχρι τη στιγμή του θανάτου, όταν όλες αυτές οι ακαθαρσίες προσπαθούσαν να φύγουν από τον οργανισμό. Και δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο να καθαρίσει το κρέας σφαγμένου ζώου. Αν και ο μεγάλος υγειονόμος Μωυσής μας λέει πως πρέπει να φύγει εντελώς το αίμα από το σφαγμένο ζώο. Έτσι όμως καταφέρνεις πολύ λίγα, γιατί το αίμα φεύγει μόνο από τις μεγάλες αρτηρίες, ενώ από τις μικρές αρτηρίες το αίμα δεν μπορεί να φύγει εντελώς, γιατί με τη διακοπή της θερμικής λειτουργίας του οργανισμού το αίμα θα πήξει και θα μείνει στο κρέας.
Και αν θα σκεφτούμε καλύτερα, θα καταλάβουμε ότι το πτώμα πεθαμένου ζώου, ο θάνατος του οποίου προήλθε από τη φυσική αιτία, είναι πιο ασφαλές για μας από το πτώμα ζώου σφαγμένου για την τροφή μας.
Το πρώτο εμείς δε θα το τρώμε, επειδή είναι αηδία και επειδή θα φοβόμαστε να μην κολλήσουμε καμία αρρώστια, το δεύτερο θα το τρώμε, αν και εκεί θα έχουν όλα τα επικίνδυνα και μολυσμένα στοιχεία.
Τέταρτος λόγος. Μεγάλο ποσοστό ζώων που σφάζονται για πούλημα, πρέπει να θεωρήσουμε ότι είναι μη υγιεινά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα ζώα ζουν και μεγαλώνουν σε μη φυσιολογικές συνθήκες από τους ανθρώπους, οι οποίοι εκμεταλλεύονται το πάθος των ανθρώπων να τρώνε κρέας. Εκτός από αυτά, με σύμφωνη γνώμη μεγάλων επιστημόνων, μεταξύ των ζώων κυκλοφορεί ένα μεγάλο ποσοστό μεταδιδόμενων ασθενειών, οι οποίες εύκολα μπορούν να μεταδοθούν στον άνθρωπο. Αυτές οι αρρώστιες είναι: τριχομονάδες, πανώλη, χοιρινός τύφος, φυματίωση, πνευμονία, ψευδάνθρακες, αρρώστιες ποδιών και στομάχου, ανεμοπύρωμα κλπ.
Πέμπτος λόγος είναι η κυρίαρχη απόδειξη των χορτοφάγων ανθρώπων, ότι οι χορτοφάγοι απολαμβάνουν την υγεία τους χωρίς να αρρωσταίνουν. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων που έγιναν χορτοφάγοι, θεραπεύτηκαν εντελώς από αρρώστιες (περισσότερες φορές χρόνιες) όπως ποδάγρα, ρευματισμοί, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, επιληψία, παράλυση, ουρική αρθρίτιδα, αναπτυσσόμενες αρρώστιες του θώρακα κλπ. Υπάρχει επίσης μεγάλος αριθμός ανθρώπων, οι οποίοι απολαμβάνουν τη ζωή χάρη στη διατροφή αυτή με όλη τη σημασία της λέξης.
Γενικά οι άνθρωποι ξεπερνούν πιο εύκολα τις διάφορες ατυχίες, πιο γρήγορα επουλώνονται πληγές μετά από χειρουργικές επεμβάσεις. Επίσης, η διατροφή χωρίς κρέας γιατρεύει παλιά έλκη, όταν όλα τα άλλα μέσα είναι εντελώς ανήμπορα. Είναι επίσης γνωστά και άλλα παραδείγματα. Ο φιλάνθρωπος Δον Γκόβαρντ, ο οποίος ήταν φυτοφάγος, όταν επισκεπτόταν τα μπουντρούμια και διάφορους άλλους κακόφημους οίκους, στους οποίους αγρίευε τυφοειδής πυρετός και είχε πολύ μολυσμένο αέρα, δεν αρρώσταινε.
Έκτος λόγος είναι αυτός των γιατρών, οι οποίοι βλέποντας αιτίες που προκαλούν τον αλκοολισμό, απέδειξαν ότι όσο περισσότερο έχει πάθος ο άρρωστος να καταναλώνει κρέας, τόσο περισσότερο δεν μπορεί να θεραπευτεί και αντιθέτως η επιθυμία να μεθύσει λιγοστεύει, ανάλογα με την αποχή από την κατανάλωση κρέατος. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο μερικοί από τους διάσημους επιστήμονες δηλώνουν, ότι το μοναδικό φάρμακο από αυτή τη φοβερή και καταραμένη αρρώστια μπορεί να είναι η ολική χορτοφαγία.
Έβδομος λόγος είναι τα λόγια του Θεού στον άνθρωπο, όταν δημιούργησε τον κόσμο, όπου ο Θεός τον προστάζει: «Να σας έδωσα κάθε είδους χόρτο που βγάζει σπόρους και κάθε είδους δέντρο που βγάζει καρπούς, αυτή θα είναι η διατροφή σας».
Και ούτε η Βίβλος, ούτε καμιά άλλη μεγάλη προσωπικότητα δεν μπορούν να μας αποδείξουν, ότι η ανατομία του σύγχρονου ανθρώπου άλλαξε τόσο πολύ από αυτή, χάρη της οποίας ο δημιουργός μιλώντας με τα παραπάνω λόγια έδωσε εντολή για την τροφή, ώστε εμείς να είχαμε βάσιμες αιτίες να την αλλάξουμε στην άλλη διατροφή, η οποία είναι εχθρική προς τη φύση μας.
Όγδοος λόγος είναι ότι αν και ο άνθρωπος από κάποιες επιδράσεις στην αλλαγή των συνθηκών της ζωής του εδώ και πολύ καιρό άλλαξε τη διατροφή του και έγινε παμφάγος, οι νόμοι του Θεού και ηθικής, οι οποίοι είχαν στόχο να κατευνάσουν τις τάσεις του ανθρώπου, διατύπωσαν καθαρά την αφύσικη διατροφή του ανθρώπου. Οι άνθρωποι πρέπει να ξεχάσουν το παρελθόν και να συμπεριφέρονται όσο το δυνατόν πιο αυστηρά προς τον εαυτό τους. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να διαφωνεί, ότι τον καιρό που υπήρξε ο Ιουδαϊσμός, μπορεί και στις αρχές του Χριστιανισμού, επιτρεπόταν η δουλεία. Αλλά όταν αυτή καταδικάστηκε και υπήρξε προσπάθεια να καταργηθεί από όλους τους λαούς της γης, δύσκολα μπορείς να υποθέσεις ότι θα υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές της δουλείας, θέτοντας ως επιχείρημα ότι η δουλεία υπήρχε και στα αμνημόνευτα χρόνια. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο πρέπει να λύνεται και το μεγάλο ερώτημα για την διατροφή όχι με φωνές υπέρ του πανάρχαιου νόμου, στον οποίο δεν υπακούνε οι σύγχρονοι κρεατοφάγοι, αλλά στις αναφορές των λόγων και αρχών του Ευαγγελίου για την Θεία Αγάπη. Έτσι, όπως ο Δάσκαλος – Θεός συζητώντας για το ερώτημα των φαρισαίων για το γάμο, στηρίχθηκε στα πρώτα θεμέλια του έγγαμου βίου διατυπωμένο από τον Μεγάλο Δημιουργό του κόσμου την εποχή δημιουργίας των πρώτων ανθρώπων με τα εξής λόγια: «Με αυτό ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα και την μητέρα του και θα κολλήσει στην γυναίκα του και θα γίνουν (οι δύο) μία σάρκα». Έτσι ακριβώς και το ερώτημα για το ποια είναι η φυσική διατροφή του ανθρώπου, την απάντηση πρέπει να τη βρεις στους νόμους για την τροφή, η οποία δόθηκε στον άνθρωπο στην αρχή της δημιουργίας και είναι για μας ο έβδομος λόγος.
Ένατος λόγος. Χορτοφαγική διατροφή, οι οποία είναι ενάντια στο βασανισμό των ζώων, ενάντια στο να χυθεί το αίμα τους είναι ευεργετική για την καθαρότητα των σκέψεων, για την αγνότητα και ήρεμο χαρακτήρα. Συμβάλλει στη φυσική ανάπτυξη, τελειοποιεί τις ηθικές πλευρές του ανθρώπου, επίσης σε μεγάλο βαθμό συμβάλλει στην ανάπτυξη της νοητικής ικανότητας. Έτσι τα καθαρά και τα αμόλυντα μέσα για τη φυσιολογική ζωή του ανθρώπου επηρεάζουν την ίδια τη ζωή, κάνουν καθαρά και αμόλευτα τα έργα της ζωής.
Δέκατος λόγος. Η χορτοφαγική διατροφή δίνει πιο νεανική και ευχάριστη εμφάνιση στον άνθρωπο. Ο Αδάμ Σμιτ στο έργο του «Ο Πλούτος των Λαών» μας λέει, ότι οι πιο όμορφες γυναίκες στη βρετανική επικράτεια βρίσκονται μεταξύ της κατώτερης τάξης των κατοίκων της Ιρλανδίας, οι οποίοι συνήθως τρέφονται με πατάτες. Οι πατριάρχες της Παλαιάς Διαθήκης, Δανιήλ, Ανανίας, Μισαήλ και Αζαρίας τρέφονταν με λαχανικά και απλό νερό. Ήτανε πιο ωραίοι και εύσωμοι από όλους τους απογόνους, οι οποίοι τρώγανε εδέσματα από το πλούσιο τραπέζι του βασιλιά.
Ενδέκατος λόγος είναι ότι οι πιο ευαίσθητοι και ουμανιστές άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες με μεγάλη συμπόνια είναι εξοργισμένοι με την άγρια σφαγή των ζώων, είναι ενάντια στην κακότυχη, κακόμοιρη φωνή τους που σπάζει τις καρδιές και τις ψυχές όλων, είναι ενάντια στη συνεχιζόμενη αιματοχυσία και ενάντια σε όλες τις σιχαμερές, αηδιαστικές φρικαλεότητες, οι οποίες επακολουθούν την κτηνοτροφία, που γίνονται τροφή για τους ανθρώπους, η μετακίνησή τους από μια περιοχή στην άλλη και στο τέλος, τη σφαγή των κακόμοιρων, βασανισμένων, συναισθηματικών και οπωσδήποτε σκεπτόμενων πλασμάτων.
Δωδέκατος λόγος είναι ότι είναι απάνθρωπο και εγωιστικό να δημιουργείς στην ολόκληρη τάξη των κατοίκων τη σιχαμερή, άσπλαχνη και ανθυγιεινή εργασία του κρεοπώλη – εργασία η οποία και επιστημονικά και από την εμπειρία πρέπει να χαρακτηριστεί όχι μόνο εντελώς άχρηστη, αλλά και εντελώς εχθρική για τα καλύτερα συμφέροντα του ανθρώπινου γένους.
Δέκατος τρίτος λόγος. Αν το 1/3 της ελεύθερης έκτασης κάθε χώρας μπορούσαμε να τη δώσουμε για την καλλιέργεια των δημητριακών και των κερασφόρων φυτών, όπως π.χ. στα μπιζέλια, φασόλια κλπ, το άλλο 1/3 στις πατάτες, παντζάρια, ρεπάνια και διάφορους άλλους βολβούς και απ’ αυτό που θα μείνει στην καλλιέργεια φρούτων, για τα δάση και βοσκότοπους για ήμερα ζώα, όπως ταύρους, αγελάδες, πρόβατα, αρνιά, κριάρια, με λίγα λόγια σε αυτά, οι εργασίες τους, το γάλα και το μαλλί τους μας είναι χρήσιμα, τότε δεν θα είχαμε τις αμφιβολίες, ότι και τα μικρά κράτη θα είχαν τη δυνατότητα να θρέψουν τον πληθυσμό τους πολλές φορές περισσότερο, όπως είναι στη σημερινή εποχή και θα ήταν εντελώς ανεξάρτητα από τα αποθέματα μεγάλων κρατών.
Δέκατος τέταρτος λόγος είναι ότι το κράτος, στο οποίο ο αγροτικός πληθυσμός καλλιεργεί τη γη για δημητριακά, φρούτα και λαχανικά και επίσης ασχολείται με βοσκότοπους, πάντα θα έχει λαμπρό μέλλον, γιατί ο λαός αυτός προσωποποιεί την καλή υγεία, δύναμη, ισχύ και το έθνος αυτής της χώρας προοδευτικά ευημερεί και μεγαλώνει.
Δέκατος πέμπτος λόγος. Εάν η κατανάλωση κρέατος θα αποδεικνυόταν περιττή, η θανάτωση για χάρη του κυνηγιού με σκυλιά και όπλα θα καταδικαζόταν σε όλο τον κόσμο σαν αγριότητα, τότε σε πολλά μικρά κράτη μεγάλες εκτάσεις «εξασφαλισμένης» γης θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν με διάφορες φυτικές καλλιέργειες, δίνοντας παράλληλα απεριόριστες δουλειές και μαζί με αυτό και τροφή σε πολλούς άνεργους και πεινασμένους, και με τη μείωση του κόστους ζωής παράλληλα θα ανέβαινε το βιοτικό επίπεδο και θα μειωνόταν αισθητά τα επίπεδα της φτώχειας.
Δέκατος έκτος λόγος. Το ένα κιλό κρέας περιέχει 50% έως 75% νερό και είναι τουλάχιστον 3-4 φορές ακριβότερο από το σιτάρι, αλεύρι βρώμης και διάφορους άλλους σπόρους, όπως φασόλια, φακές, αρακά, τα οποία έχουνε μόνο 14% νερό. Η ανάμεικτη – με κρέας και λαχανικά – διατροφή στοιχίζει σε κάθε άνθρωπο 3-4 φορές ακριβότερα από τη φυτική διατροφή, ακόμη και αν η τελευταία συμπεριλαμβάνει τυρί, γάλα και βούτυρο. Είναι αυτονόητο και ολοφάνερο, ότι είναι παράλογο και απερίσκεπτο να πληρώνεις για την κακή τροφή μεγάλα ποσά.
Δέκατος έβδομος λόγος είναι ότι μεγάλος αριθμός των εργαζομένων ανθρώπων με την υπάρχουσα διατροφή με σφάγια, έπρεπε να κάνει μεγάλη οικονομία και να έχουν μεγάλη αυταπάρνηση, ώστε να ισοσκελίζουν τα έξοδά τους με τα έσοδά τους. Ενώ με τη χορτοφαγία, η οποία είναι πιο οικονομική, αυτοί θα μπορούσαν να ήταν πιο ελεύθεροι από πολλές φροντίδες και θα είχαν περισσότερα λεφτά, ώστε να αγοράζουν έπιπλα για το σπίτι, να αγοράζουν βιβλία, να κάνουν εκδρομές, ή να πάνε στα εξοχικά τους και γενικά να βελτιώσουν το αισθητικό τους γούστο και να γνωρίσουν καλύτερα τη φύση σε όλες τις μορφές της.
Δέκατος όγδοος λόγος. Τα παιδιά προτιμάνε περισσότερο ώριμα φρούτα και ζυμαρικά από το κρέας και έχουν καλύτερη ανάπτυξη, επειδή είναι γνωστό σε όλους, ότι η μεγάλη κατανάλωση κρέατος κάνει κακό στα παιδιά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι εάν τα παιδιά δεν είχαν την επίδραση των γονέων τους και το δυνατό παράδειγμά τους, αυτά τα παιδιά δεν θα είχαν τη συνήθεια να τρώνε κρέας, γιατί η φύση του ανθρώπου είναι αντίθετη. Εκτός από αυτό, πόσο μεγάλη και τρομερή διχόνοια προκαλούμε στις ψυχές των παιδιών, στη διαπαιδαγώγησή τους. Από τη μια πλευρά τους λένε για την αγάπη προς όλες τις ψυχές της φύσης και φόβο να προκαλέσεις πόνο και ταλαιπωρία σε κάθε δημιούργημα, και από την άλλη – με το δικό τους παράδειγμα – υποστηρίζουν την ψεύτικη αντίληψη, ότι η σφαγή των ζώων και η κατανάλωσή τους ως τροφή με επακόλουθο να υποφέρουν τα ζώα αυτά είναι χωρίς αμφιβολία απαραίτητο και δίκαιο.
Δέκατος ένατος λόγος είναι, ότι από τότε που άρχισε η ιστορία του κόσμου, η ανθρωπότητα χρωστάει για τα πλούτη που απέκτησε, τον ηρωισμό και τις νίκες χάρη στη δύναμη, υπομονή, τόλμη και λογική ικανότητα για δουλειά των ζώων, οι οποίοι δεν τρώνε κρέας. Όλες τις εργασίες στη Γη κάνουν μόνο χορτοφάγα ζώα: άλογα, ταύροι, μουλάρια, ελέφαντες και καμήλες. Και κανένα σαρκοφάγο ζώο δεν έχει την υπομονή και τη δύναμη, όπως είναι το άλογό μας, το οποίο δουλεύει κάθε μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς ξεκούραση. Ο Δρ. Chaillu αναφέρει, ότι είδε τον γορίλα, ο οποίος τρέφεται με φρούτα και διάφορα καρύδια, να σπάει το τουφέκι με τα χέρια χωρίς κόπο, το οποίο έπεσε άθελα από έναν τυχοδιώκτη και ο γνωστός νατουραλιστής Δρ. Ντουνκαν μας διαβεβαιώνει, ότι αυτό το ζώο με τη φυσική δύναμη που έχει, ξεπερνάει το λιοντάρι της Αφρικής.
Εικοστός λόγος. Όλοι αυτοί, οι οποίοι είναι χορτοφάγοι έχουν περισσότερο βάρος, περισσότερους μυς, είναι υπομονετικοί, πιο ψύχραιμοι για να κουμαντάρουν τον εαυτό τους σε κρίσεις οργής, έχουν περισσότερη αποφασιστικότητα και αντοχή, είναι αποφασισμένοι να κάνουν μεγάλη ηρωική πράξη απ’ αυτούς οι οποίοι είναι παμφάγοι. Ο προφέσορ Φόρεστ μελετώντας τους Άγγλους, οι οποίοι τρώγανε πολύ κρέας, τους Σκοτσέζους και Ιρλανδούς οι οποίοι τρέφονται περισσότερο με δημητριακά, πατάτες και ψωμί, απέδειξε ότι οι Σκωτσέζοι και οι Ιρλανδοί είναι πιο ψηλοί από τους Άγγλους, πιο δυνατοί και έχουν περισσότερο βάρος. Οι Λάπωνες, οι οποίοι τρώνε κρέας, είναι ανίσχυροι, φίλαυτη ράτσα, ενώ οι Φινλανδοί, οι οποίοι ζουν στις ίδιες κλιματολογικές συνθήκες και η βασική τροφή τους είναι από τη Γη, είναι τόσο θαυμάσια ράτσα, όπως είναι οι Σουηδοί και Νορβηγοί. Τα αίτια αυτής της διαφοράς, λέει ο Δρ. Λαμπ, πρέπει να τα δικαιολογήσουμε περισσότερο στη διατροφή των τελευταίων.
Εικοστός πρώτος λόγος. Οι Σπαρτιάτες, οι οποίοι στην ιστορία των λαών χωρίς καμιά σύγκριση στη δύναμη των μυών, με φυσική ενέργεια και δύναμη να κάνουν την εργασία ήταν χορτοφάγοι, όπως και ο Ελληνικός και ο Ρωμαϊκός στρατός στα χρόνια που είχαν τις καλύτερες τους νίκες και όταν παράτησαν αυτή τη διατροφή και τις απλές συνήθειές τους, προκάλεσε γρήγορα την πτώση τους. Έτσι ακριβώς και στην εποχή των ολυμπιακών αγώνων στην Ελλάδα, όπου η μυϊκή δύναμη εμφανιζόταν σε όλες τις μορφές της. Οι συμμετέχοντες σε αυτούς τους αγώνες ήταν παράδειγμα θαυμασμού και ενθουσιασμού μόνο τότε, όταν αυτοί οι αθλητές ακολουθούσαν αυστηρή χορτοφαγική διατροφή και όταν η σαρκοφαγία έγινε κυρίαρχη διατροφή τους, τότε αυτοί οι όποιοι διακρινόντουσαν πρώτοι στη δύναμη, γινόντουσαν τεμπέληδες, μαλθακοί και αδύναμοι.
Εικοστός δεύτερος λόγος. Πολλοί από αυτούς, οι οποίοι ανακάλυψαν καινούργιους τομείς της σκέψης και οι οποίοι περνούσαν από τον απάτητο δρόμο της επιστήμης, γινόντουσαν χορτοφάγοι από δική τους πεποίθηση. Απ’ όλο το πλήθος των ανθρώπων στα αρχαία χρόνια μπορούμε να αναφερθούμε στους: Ησίοδο, Βούδα, Πυθαγόρα, Εμπεδοκλή, Πλάτωνα, Οβίδιο, Επίκουρο, Μούσμιο (ή Μουσαίο), Σενέκα, Πλούταρχο, Άγιο Ιάκωβο (ο πρώτος εκπρόσωπος της χριστιανικής εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ), Τερτυλλιανό, Κλήμη Αλεξανδρινό, Πορφύρη (νεοπλατωνικός φιλόσοφος, 234 – π. 305), Ιωάννη Χρυσόστομο (Πατρηάρχης Κωνσταντινούπολης, 347 – 407), αυτοκράτορα Ιουλιανό Παραβάτη, αργότερα: Κορνάρο, σερ Τόμας Μορ, Μονταίν, Λέσσιο, Γκασεντί, Μπέικον, Ρέι, Κοουλέϊν, Έβελυν, Μάντεβιλ, Μίλτον, Μποσσυέ, Νεύτων, Λινναίο, Τόμσον, Πόουπ, Δρ. Αίκιν, Δρ. Τσάιν (George Cheyne), Δρ. Κόκκι, Ρουσσώ, Βολταίρο, Τσέστερφιλντ, Χάρτλεϊ, Γουέσλεϋ, Γκόβαρντ, Σβέντενμποργκ, Ρίτσον, Φράνκλιν, Μπερναρντέν ντε Σαιν-Πιέρ, Δρ. Πρεσσαβιν (Pressavin), Δρ. Λαμπ, Δρ. Ούφελαντ, Σέλλεϋ, Μπάϋρον, Φίλιππο, Μπρόδερτον, Άλκοτ, Γκλείζε, Γκράχαμ, Λαμαρτίν, Μισσλε (Jules Michelet), Στρούβε, – χωρίς να μετράμε πολλά ονόματα των σύγχρονων δημιουργών και μεγαλοφυών ανθρώπων.
Εικοστός τρίτος λόγος. Αποδείχθηκε και μπορεί να ελεγχθεί από τον οποιοδήποτε, ότι ο μέσος όρος ζωής του ανθρώπου όχι μόνο θα μειωθεί, αλλά αντιθέτως θα αυξηθεί και η υγεία, η ευτυχία θα βελτιωθεί χάρη στη διατροφή χωρίς σφάγια, και ούτε το δίκαιο, ούτε η συμπόνια, ούτε η ευσπλαχνία δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τέτοια ανυπόφορη σκληρότητα, η οποία γίνεται κάθε μέρα για τον κορεσμό διαστρεβλωμένων και αφύσικων ορέξεων.
Εικοστός τέταρτος και τελευταίος λόγος. Η χορτοφαγία στη βάση της είναι η διαμαρτυρία ενάντια σε όλα τα μοχθηρά, τα οποία προκαλούσε και προκαλεί περισσότερη ανησυχία στα πλούσια και ισχυρά έθνη, δηλαδή ενάντια στη χλιδή, στη οξυθυμία και στα ελαττώματα. Αυτή απορρίπτει εντελώς εκείνο το οποίο πετυχαίνεται με αντίτιμο τις ζωές των αθώων ζώων, αυτή μας διδάσκει να αγαπάμε, να έχουμε συμπόνια σε όλους και επιβραβεύει την εγκράτεια, την οικονομία, την αγνότητα, τη φιλανθρωπία και γενικά όλα αυτά, που συμβάλλουν στην ευημερία, ειρηνική συνύπαρξη και ηθική βελτίωση του ανθρώπινου γένους.
Απόδοση από το βιβλίο της Πέρμης «Τα μυστικά της ηλιακής τροφής»
Βασίλης Καφαταρίδης
