Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης Προς: Εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ Α.Ε.
Οικονομολόγος-Κοινωνιολόγος Αποστόλου Παύλου 6, 15123
Αριστοτέλους 22, 10433 Αθήνα (Υπόψη ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ)
Τηλ. επικοιν.: 6977225644
Αθήναι 1-8-12
Θέμα: Αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας
Αξιότιμοι κύριοι μέλη της συντακτικής ομάδας.
Στην έκδοση του κυριακάτικου φύλου της εφημερίδας σας 29-7-12 και συγκεκριμένα στη σελ.60 που τιτλοφορείται ”ΓΝΩΜΕΣ”, δημοσιεύσατε άρθρο του καθηγητή κυρίου Χριστοδούλου Ι. Στεφανάδη σύμφωνα με το οποίο ο Μέγιστος των ανδρών που γέννησε ο κόσμος, δηλαδή ο Αλέξανδρος του Φιλίππου, το 324 προ χριστιανικού ημερολογίου, στην πόλη Ώπι, (50 περίπου χιλιόμετρα βορείως της σημερινής Βαγδάτης), παρουσία 10.000 περίπου Ελλήνων στρατιωτών, εκφώνησε τον περίφημο ”Όρκο” ομόνοιας και συναδελφικότητας μεταξύ των λαών προτρέποντάς τους από τούδε και στο εξής να ζουν αρμονικά σαν ένα έθνος. Ότι δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε Έλληνες και βάρβαρους όπως κάνουν οιστενόμυαλοι. Ότι δεν ενδιαφέρεται από πού κατάγονται οι πολίτες, ούτε από ποια φυλή προέρχονται. Ότι δεν πρέπει να θεωρούν τον Θεό σαν έναν δεσποτικόκυβερνήτη. Ότι από πλευρά του τους θεωρεί όλους ίσους ανεξάρτητα από φυλήκαι χρώμα. Ότι πρέπει να δουν αυτόν τον όρκο προσεκτικά σαν σύμβολο αγάπης. και λοιπά. (Να μην καταλάβω τον χώρο επαναλαμβάνοντας όλο τον δήθεν Όρκο). Και λέγω ”δήθεν” κύριοι, διότι ουδέποτε ο Αλέξανδρος εκφώνησε ένα τέτοιο κείμενο το οποίο βρίθει από μυρωδιά παγκοσμιοποίησης και ισοπέδωσης των ελληνικών αξιών παρόλο που δεκαετίες τώρα ανατυπώνεται συνεχώς στα εκπαιδευτικά βιβλία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του κατ` επίφαση Υπουργείου παιδείας, κυκλοφορεί σε πλακέτες ειδών δώρου στα τουριστικά καταστήματα στην Πλάκα και για ένα μεγάλο διάστημα ήταν και χαραγμένο σαν επίγραμμα στον τοίχο του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης (νομίζω είναι ακόμα).
Πριν σας παραθέσω το πραγματικό κείμενο του λόγου (και όχι όρκου) που όντως ο Αλέξανδρος εκφώνησε, επιτρέψτε μου να σας γνωστοποιήσω ότι το κείμενο που σας έστειλε ο κύριος Στεφανάδης (προφανώς εν αγνοία του) και που εσείς δημοσιεύσατε (προφανώς εν αγνοία σας) είναι ένα κείμενο που έγραψε συγγραφική αδεία! το 1950, ο συγγραφέας και πολιτικός Χρήστος Ζαλοκώστας στο βιβλίο του με τίτλο: ”Μέγας Αλέξανδρος: Ο πρόδρομος του Ιησού” και φυσικά όχι μόνο δεν έχει σχέση με τον πραγματικό λόγο που εκφώνησε ο Αλέξανδρος αλλά παραποιεί πλήρως την προσωπικότητα του ανδρός, εξυπηρετώντας τους νεόκοπους διεθνιστές οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι το λογοτεχνικό αυτό κατασκεύασμα του Ζαλοκώστα, θέλουν σώνει και καλά τον Αλέξανδρο προπομπό του ραβίνου Τζεσούα (Ιησού). Άλλωστε οι έσω και έξω διεθνιστές, στηριζόμενοι και στον αποδεδειγμένα πλέον ψευδολόγο Ιουδαίο συγγραφέα Ιώσηπο ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο Αλέξανδρος προσκύνησε τον έναν και μοναδικό Θεό των Ιουδαίων-και μετέπειτα Χριστιανών-όταν μπήκε στην Ιερουσαλήμ, παρουσιάζουν σε μεσαιωνικές γκραβούρες ανατυπωμένες στα σχολικά βιβλία! τον Αλέξανδρο να προσκυνάει, ενώ είναι πασίγνωστο ότι ο Αλέξανδρος δεν επισκέφτηκε ποτέ την Ιερουσαλήμ και ότι το προσκύνημα (σύμφωνα με τον Αριστοτέλη) «. ίδιον των βαρβάρων εστί και ουχί των Ελλήνων».
Σύμφωνα λοιπόν με την Ελληνική Γραμματεία (βλέπε Αρριανό, Αλεξάνδρου Ανάβαση, βιβλίο 7 κεφάλαιο 9), ο Αλέξανδρος είπε τα εξής:
«Αυτός ο λόγος μου, Μακεδόνες, δεν θα εκφωνηθεί για να σταματήσει την επιθυμία σας για επιστροφή στην πατρίδα – γιατί μπορεί ο καθένας σας να φύγει όπου θέλει με την έγκριση μου – αλλά για να καταλάβετε τι λογής είμαστε εμείς και τι λογίς γίνατε εσείς και φεύγετε.Και θα αρχίσω πρώτα την ομιλία μου με αναφορά στον πατέρα μου Φίλιππο, όπως είναι φυσικό, ο Φίλιππος λοιπόν, αφού σας παρέλαβε περιφερομένους και φτωχούς, που βοσκούσατε τα λίγα σας πρόβατα στα βουνά ντυμένοι με προβιές και που πολεμούσατε με δυσκολία για αυτά εναντίον των Ιλλυριών και των Τριβαλλών και των γειτόνων Θρακών, σας αξίωσε να φορέσετε χλαμύδες αντί για τα δέρματα και σας κατέβασε από τα βουνά στις πεδιάδες, καθιστώντας σας αξιωματούχους (αντιπάλους) απέναντι των γειτόνων βαρβάρων, έτσι που να στηρίζετε τη σωτηρία σας πια όχι στην οχυρότητα της τοποθεσίας αλλά στην προσωπική σας ανδρεία, και σας κατέστησε πολίτες πόλεων και σας εκπολίτισε με νόμους και χρυστά ήθη. Και απέναντι αυτών των βαρβάρων, από τους οποίους υποφέρατε εσείς και τα υπάρχοντας σας, σας ανέδειξε σε ηγεμόνες από δούλους και υπηκόους και πρόσθεσε τα περισσότερα μέρη της Θράκης στην Μακεδονία και, καταλαμβάνοντας τα πιο επίκαιρα σημεία των παραθαλασσίων περιοχών, ανέπτυξε το εμπόριο στη χώρα και εξασφάλισε για εσάς την χωρίς κινδύνους (εξωτερικούς) εκμετάλλευση των μεταλλείων και σας κατέστησε κυρίαρχους των Θεσσαλών, που παλιότερα πεθαίνατε από τον φόβο σας, και ταπεινώνοντας το έθνος των Φωκέων άνοιξε διάπλατα και ευκολοδιάβατο το δρόμο για την Ελλάδα αντί του αρχικά στενού και αδιάβατου, και τους Αθηναίους και Θηβαίους, που ταλαιπωρούσαν πάντα την Μακεδονία με τις επιδρομές τους, τους ταπείνωσε σε τέτοιο βαθμό, και με δική σας ήδη συμμετοχή σ` αυτά ώστε αντί να πληρώνετε φόρους στους Αθηναίους και να είστε υπήκοοι των Θηβαίων, να εναποθέτουν εκείνοι την ασφάλεια τους σε σας ως επί το πλείστον. Και αφού κατέβηκε στην Πελοπόννησο, διευθέτησε τις εκεί υποθέσεις και, αφού ανακηρύχθηκε στρατηγός με απεριόριστες αρμοδιότητες όλης της υπόλοιπης Ελλάδας για το στράτευμα εναντίον του Πέρση βασιλιά, πρόσθεσε περισσότερο αυτή τη δόξα όχι στον εαυτό του περισσότερο παρά στο κοινό των Μακεδόνων. Αυτές τις υπηρεσίες έχει προσφέρει ο πατέρας μου σε εσάς, ώστε να τις εκτιμήσει κανείς σπουδαίες αυτές καθαυτές, αλλά μικρές σε σύγκριση με τις δικές μας. Γιατί εγώ, παραλαμβάνοντας από τον πατέρα μου ελάχιστα χρυσά και ασημένια σκεύη, ούτε εξήντα τάλαντα στα ταμεία, χρέη του Φιλίππου πάνω από πεντακόσια τάλαντα και, αφού δανείστηκα ο ίδιος επιπλέον άλλα οχτακόσια, ξεκινώντας από τη χώρα μας που δεν επαρκούσε ούτε για τις βοσκές σας, αμέσως σας άνοιξα τον δρόμο του Ελλησπόντου, ενώ οι Πέρσες τότε ήταν παντοδύναμοι στην θάλασσα, και κατανικώντας με το ιππικό τους σατράπες του Δαρείου, προσάρτησα όλη την Ιωνιά στην δική σας επικράτεια και όλη την Αιολία και τις δύο Φρυγίες και τους Λυδούς και κυρίευσα την Μίλητο με πολιορκία και όλα τα άλλα μέρη, που προσχώρησαν σε μας με την θέληση τους, τα πήρα και τα παρέδωσα σε εσάς να τα καρπώνεσθε και τα αγαθά από την Αίγυπτο και την Κυρήνη, όσα απόχτησα χωρίς μάχη, ανήκουν σε εσάς, και η Κοίλη Συρία και η Παλαιστίνη και η χώρα ανάμεσα στα ποτάμια (Μεσοποταμία) είναι δικό σας κτήμα, και η Βαβυλώνα και τα Βάκτρα και τα Σούσα δικά σας, και ο πλούτος των Λυδών και οι θησαυροί των Περσών και τα αγαθά των Ινδών και η έξω θάλασσα δική σας, εσείς είστε σατράπες, εσείς στρατηγοί, εσείς ταξίαρχοι. Γιατί για μένα τι υπάρχει παραπάνω ύστερα από αυτούς τους κόπους πέρα από αυτή την πορφύρα και το διάδημα αυτό; Προσωπικά δεν έχω τίποτε άλλο και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για δικούς μου θησαυρούς παρά μόνο για αυτά, δικά σας αποκτήματα η όσα φυλάγονται για εσάς. Γιατί δεν υπάρχει λόγος να φυλάξω τους θησαυρούς προσωπικά για μένα, που σιτίζομαι το ίδιο με εσάς και προτιμώ τον ίδιο με εσάς ύπνο, και μάλιστα νομίζω ότι ούτε καν τρώω τα ίδια φαγητά με όσους από εσάς έχουν κοιλιόδουλες προτιμήσεις, και ξέρω ότι για σας, για να μπορείτε εσείς να κοιμάστε ήσυχοι. Αλλά μήπως απόκτησα αυτά διοικώντας ο ίδιος άκοπα και χωρίς ταλαιπωρίες, ενώ εσείς κοπιάζατε και ταλαιπωρούσασταν; Και ποιος από εσάς αναγνωρίζει ότι κουράστηκε περισσότερο για μένα, από ότι εγώ για εκείνον; Εμπρός λοιπόν, και οποίος από εσάς έχει τραύματα, ας βγάλει τα ρούχα του και ας τα δείξει, και εγώ θα δείξω τα δικά μου σχετικά, γιατί, από έμενα κανένα μέρος του σώματος μετωπικά και απόμεινε χωρίς τραύματα, ούτε υπάρχει όπλο ή από τα χειριζόμενα με το χέρι η από αυτά από εκτοξεύονται, που να μη φέρω πάνω μου τα ίχνη του, αλλά και με ξίφος από χέρι έχω πληγωθεί και τόξα έχω δεχτεί ήδη και με βλήματα μηχανών χτυπήθηκα και με πέτρες πολλές φορές και με καδρόνια βαλλόμενος για εσάς και για δική σας δόξα και για δικό σας πλούτο σας οδηγώ νικητές ανάμεσα από κάθε στεριά και θάλασσα και από όλους τους ποταμούς και τα όρη και όλες τις πεδιάδες, και τέλεσα τους ιδίους γάμους με σας και τα παιδιά μου. Και απέναντι σε οποίον υπήρχαν χρέη, χωρίς να καλοεξετάσω για ποιόν λόγο δημιουργήθηκαν, ενώ τόσα πολλά εισπράττατε ως μισθό και τόσα πολλά ιδιοποιούσασταν όταν γινόταν λεηλασία μετά από πολιορκία, όλα τα εξόφλησα. Και υπάρχουν χρυσά στεφάνια για τους περισσοτέρους από σας, αθάνατα ενθύμια και της δικής σας ανδρείας και της από μένα επιβράβευση σας. Και οποίος σκοτώθηκε, έπεσε ένδοξα, και έγινε μεγαλοπρεπής η ταφή του, και χάλκινοι ανδριάντες έχουν τιμηθεί, απαλλαγμένοι από εκτάκτους φόρους και κάθε οικονομική υποχρέωση, γιατί, πράγματι, κανείς από εσάς δεν σκοτώθηκε υποχωρώντας, όταν εγώ πρωτοστατούσα στις μάχες.Και τώρα εγώ σκόπευα να στείλω πίσω τους απόμαχους από σας αξιοζήλευτους από τους συμπατριώτες σας, αλλά αφού θέλετε να επιστρέψετε όλοι σας, φύγετε όλοι και στην επιστροφή ανακοινώστε ότι το βασιλιά σας Αλέξανδρο, που κατανίκησε τους Πέρσας και τους Μήδους και τους Βάκτριους και τους Σάκες, που κυρίευσε τους Ουξίους και Αραχωτούς και Δράγγες, που υπόταξε τους Παρθυραίους και τους Χορασμίους και τους Υρκανίους μέχρι την Κασπία θάλασσα, που πέρασε τον Καύκασο πέρα από τις Κασπίες πύλες, που διάβηκε τον Όξο ποταμό και τον Ταναί, ακόμη και τον Ινδό ποταμό που δεν πέρασε κανένας άλλος εκτός από τον Διόνυσο και τον Υδάσπη και τον Ακεσίνη και τον Υδραώτη, και που θα περνούσε και τον Ύφαση, αν εσείς δεν αντιδρούσατε, και που προχώρησε στη μεγάλη θάλασσα και από τα δύο στόμια του Ινδού, και που διέσχισε την έρημο της Γεδρωσίας, από όπου κανείς ποτέ νωρίτερα δεν πέρασε με στρατό, και που στο πέρασμα του κατέκτησε την Καρμανία και τη χώρα των Ωρειτών, και που τον εγκαταλείψατε και φύγατε, παραδιδόντας τον στους κατανικημένους βαρβάρους να τον φυλάγουν. Ίσως αυτά θα είναι για εσάς δόξα εκ μέρους των ανθρώπων και (θεωρηθούν) όσια βέβαια, όταν θα τα αναγγείλετε. Φύγετε».
Και για να τελειώνουμε με την ψευδοευχή ή ψευδοόρκο της λογοτεχνικής αδείας του Ζαλοκώστα μήπως και σταματήσει πια η αναπαραγωγή του, θα επισημάνω τα εξής:
- Και βέβαια ο Αλέξανδρος ξεχώριζε τους Έλληνες από τους βάρβαρους διότι είχε βαθειά ριζωμένη στο μυαλό του την διδαχή του Αριστοτέλη: «τοις μεν Ελλήνιση ηγεμονικώς, τοις δε βαρβάροις δεσποτικώς χρώμενος.». (Πλούταρχος, Περί Αλεξάνδρου τύχης και αρετής, 329,β,7).
- Και βέβαια ενδιαφερόταν από πού κατάγονται οι πολίτες και από ποια φυλή προέρχονταν. Γι` αυτό και κάθε φορά που σε κάποια εκ των κατακτημένων πόλεων, για πολιτικούς λόγους, όριζε Πέρση σατράπη, συνδιόριζε Έλληνες αξιωματούχους να τον εποπτεύουν! Γι` αυτό όταν επίσης για πολιτικούς λόγους, τέλεσε ομαδικό γάμο ογδόντα και πλέον επιφανών Μακεδόνων με θυγατέρες Περσών,(γνωρίζοντας ότι η καταγωγή των παιδιών προέρχεται εκ των πατεράδων τους) δεν επέτρεψε σε καμία Ελληνίδα να παντρευτεί Πέρση ή άλλον Ασιάτη.
- 3. Και βέβαια ποτέ ο Αλέξανδρος και κανένας Έλληνας δεν θα χρησιμοποιούσε την λέξη-επίθετο ” Θεός” χωρίς να τον ονοματίσει (Δίας, Άρης, Διόνυσος κ.ά.)Ποιος Θεός; Για τους Έλληνες δεν υπήρχε κανένας μοναδικός Θεός που να διαφεντεύει τον κόσμο και να τον θεωρούν δεσποτικό κυβερνήτη. Πως λοιπόν είναι δυνατόν να είπε ο Αλέξανδρος σε 10.000 Έλληνες: ‘‘Δεν πρέπει να θεωρείτε τον Θεό έναν δεσποτικό κυβερνήτη.” Ούτε στον εαυτόν του δεν θα το έλεγε εφόσον ούτε ως έννοια, ούτε ως σύλληψη ιδέας, δεν υπήρχε για τους Έλληνες ο ένας και μοναδικός Θεός της ιουδαϊκής και μετέπειτα της χριστιανικής θρησκείας.
- 4. Και βέβαια ο Αλέξανδρος δεν θα έλεγε ποτέ: ”Πρέπει να δείτε αυτόν τον όρκο προσεκτικά σαν σύμβολο αγάπης”. Διότι στην Ελληνίδα φωνή! δεν υπάρχει το ρήμα αγαπώ και τα παράγωγά του, αγάπη κλπ. Στην Ελληνίδα φωνή υπάρχει μόνο η λέξη φιλότητα.
Τα περί ”αγαπάτε αλλήλους” λοιπόν, στα οποία κολυμπάει το λογοτεχνικό κείμενο του Ζαλοκώστα κάμνοντας πλύση εγκεφάλου στους Βυζαντινορωμιούς νεοραγιάδες δυστυχώς χρόνια τώρα, δεν ανήκουν στους Έλληνες.
Ευελπιστώ ότι στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας που προφανώς διακρίνει τους συντάκτες της σελίδας ”ΓΝΩΜΕΣ”, θα δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή μου για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και μόνο.
Σας ευχαριστώ.
Μετά τιμής και πικρίας
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
Πηγή: ηλ.τα.
