Αποστασιωποιημένος από πολιτικοϊδεολογίες και κομματικές προτιμήσεις θα βουτήξω το βαμβάκι στο λαρύγγι της σκέψης μου και θα βγάλω προσεχτικά τις λέξεις που περιγράφουν το πρόσφατο γεγονός της υπόθεσης των κ. κ. Κασιδιάρη, Κανέλλη, Δούρου όπως τουλάχιστον το ανέγνωσα τηλεοπτικά.
Η κ. Κανέλλη από εικοσαετίας γνωστότατη για την εριστική έως και πολλάκις προσβλητική έκφραση του λόγου της προς κάθε πολιτικό της αντίπαλο, ουδέποτε δέχθηκε (σε κοινή θέα δημοσιογραφικής εκπομπής) όχι βέβαια χαστούκια, αλλά έστω ανάλογο εκχυδαϊστικό αντίλογο στον δικό της φραστικό λόγο τον οποίο αρθρώνει αρκετές φορές κατά των ομοτράπεζων της. (Εξ ού και η παρουσία της στα τηλεοπτικά κανάλια αυξάνει πάντα τους διψασμένους για ”αρένα” τηλεθεατές της ”Νέας Ρώμης”). Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους.
Ο ένας είναι, ότι οι περισσότεροι ομοτράπεζοι πολιτικοί της αντίπαλοι είναι εξοικειωμένοι με την λεγόμενη ”αμυντική ψυχραιμία” από την οποία οφείλουν να διακατέχονται, ιδίως όταν εκτίθενται τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά και ο άλλος και σημαντικότερος λόγος είναι, ότι στο βάθος του υποσυνειδήτου τους, μέσω των πολιτικών ριπών και εκλαϊκευμένων αλλά όχι ψευδών, επιχειρημάτων της κας Κανέλλη προς το κόμμα τους, έχουν ακόμη τα υπολειπόμενα ψήγματα ηθικής να διακρίνουν έστω, τη δική τους ποσοστιαία συμμετοχή και συνεπώς ποσοστιαία συνενοχή, στα πεπραγμένα της κομματικής πολιτικής που εκπροσωπούν και που η κα Κανέλλη τους καταλογίζει. Ιδίως αυτός ο δεύτερος λόγος, κρατάει χαμηλά τους αμυντικούς μηχανισμούς της αντίδρασης στη δράση του άλλου όταν συνεπικουρείται και από την προαναφερόμενη εκ πείρας ψυχραιμία.
Τέλος ένας τρίτος λόγος, λιγότερο σημαντικός από τους δύο προαναφερόμενους και επίπλαστος για τους θιγόμενους από την κα Κανέλλη, είναι: ”Άστην να εκτεθεί. δεν θα την ακολουθήσω στην λεκτική της φρασεολογία.”
Το περιστατικό
Ο νεόκοπος της πολιτικής και ιδίως ”παρθένος”, της μέσω των καναλιών δημόσιας έκθεσης και επικοινωνίας, κος Κασιδιάρης, με συγκριτικά λιγότερες γνώσεις από τους ομοτράπεζους αντιπάλους του σε θέματα οικονομικής πολιτικής αλλά με περισσότερες στα θέματα λαθρομετανάστευσης και απορρέουσας από αυτήν εγκληματικότητας, (λόγω ”διδακτορικής διατριβής” την οποία χρόνια τώρα κάνει το κόμμα του), κατορθώνει προς στιγμή να επικρατήσει των επιχειρημάτων του λόγου και αντίλογου της κας Κανέλλη (περί της εκμετάλλευσης πετρελαίου της Νότιας Κρήτης) και της επίσης περί πολλού εριστικής συμπεριφοράς της κας Δούρου, παρόλο που αμφότερες του μιλάνε ταυτόχρονα και απανωτά παραλλάζοντας την θεματική της λαθρομετανάστευσης και του πετρελαίου με εμβόλιμες παρεμφερείς, συναφείς έως και άσχετες εκφράσεις(παραθέτω μερικές) τις οποίες αρχίζει πρώτη η κα Κανέλλη άλλοτε με περιεχόμενο που ”στέλνει τη μπάλα στην εξέδρα”:
Κανέλλη: ”. Εσείς φωνάζατε μπορντέλο τη Βουλή.”,
Κασιδιάρης: ”. Ναι ως νέος το έκανα κι εγώ. ” και άλλοτε με περιεχόμενο προσβλητικό ή υβριστικό (ανάλογα με το πώς το εκλαμβάνει ο κάθε θιγόμενος):
Κανέλλη: ” Είσαι καλά μωρέ. Δεν ασχολούμε με φασισταριά..”
Κασιδιάρης: ”Παλιοκομούνι.”
Κανέλλη: ”Σαπούνι δεν θα με κάνεις. Κατάλαβες;” και άλλες τέτοιες ”ωραιολογίες” και ”ορθοέπειες” της νεοελληνικής. αργκό τις οποίες αντάλλαξαν μεταξύ τους και οι τρεις καθοδηγητές γνώμης των ψηφοφόρων τους, παραδίδοντας μαθήματα επικοινωνιακού ύφους και ήθους. Σημειώνεται, ότι την αρχή του ασχημονούντος λόγου, έκανε πάντα η κα Κανέλλη, πράγμα που βεβαίως, δεν απαλλάσσει την ευθύνη του κου Κασιδιάρη αλλά κατά κάποιο τρόπο, την μειώνει.
Σημειώνεται επίσης ότι ο μετρ της επικοινωνιακής ψυχραιμίας (συγκριτικά με τους άλλους) κος Παυλόπουλος, κατά τη διάρκεια των διαμειφθέντων αλλά και των συμβάντων που ακολούθησαν, παρέμενε ήσυχος και αμίλητος. στο κάθισμά του ενδεχομένως σκεπτόμενος: ”’Ας τους να εκτίθενται.”
Η κατιούσα του ολισθηρού δρόμου της τριμελούς επικοινωνίας, αρχίζει όταν η κα Δούρου ξεπερνά τα εσκαμμένα και βάλει πλέον επί της προσωπικής ζωής του κου Κασιδιάρη θίγοντας δικαστική του υπόθεση:
Δούρου (καθώς απευθύνεται προς τον οικοδεσπότη της εκπομπής κο Παπαδάκη λέγοντας): ”. Πέρα από την κρίση της οικονομίας.”, ξάφνου στρέφεται προς τον κο Κασιδιάρη και εννοώντας την δικαστική του υπόθεση λέγει υπό μορφή ρητορικού ερωτήματος: ” Πήρατε αναβολή;. Αναβολή πήρατε;.”
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Το ποτήρι ξεχείλισε. Για την ακρίβεια το νερό εκσφενδονίστηκε από το ποτήρι του κυρίου Κασιδιάρη στο πρόσωπο της κας Δούρου η οποία είτε λόγω φύλου (εκείνη τη στιγμή έκανε μνημονική ανάκληση στο ότι είναι γυναίκα και καλύτερα να μην ανταποδώσει μια τέτοια χειρονομία), είτε λόγω ψυχραιμίας, είτε λόγω ευφυΐας, είτε σε συνδυασμό και των τριών αυτών λόγων, ενήργησε εξυπνότατα παραμένοντας στο κάθισμά της και μάλιστα σύμφωνα με την γλώσσα του σώματος, στήριξε το πηγούνι της στην ανάποδη της παλάμης της, στάση που φανερώνει καρτερία και υπομονή, ενώ ο άπειρος περί αυτών κος Κασιδιάρης έμεινε έκθετος. στα μάτια των τηλεθεατών.
Η δε κα Κανέλλη που προφανώς δεν ”σηκώνει τέτοια” συν της υποστηρικτικής στάσης της ”Υπέρ Αδυνάτων”, σηκώνεται όρθια και με τη φράση: ”Φύγε από δω ρε!” χτυπάει με την εφημερίδα της τον κο Κασιδιάρη ο οποίος παντελώς άσχετος με την μεθοδολογία διαχείρισης του θυμού και μάλλον άτομο που ιδιοσυγκρασιακά ενεργεί μόνο με το ορμέμφυτο των συναισθημάτων του, χαστουκίζει ή ”μπουφλίζει” επί το αργκότερον της νεοελληνικής διαλλέκτου, τρεις φορές την κα Κανέλλη.
Σημειώνεται ότι ο κος Παυλόπουλος ακόμη και τώρα παραμένει περιέργως ήσυχος και αμίλητος στο κάθισμά του. (Το αμίμητο είναι αυτό που λέχθηκε σε βραδινή εκπομπή, αν αληθεύει, ότι μετά το περιστατικό ο κος Παυλόπουλος είπε: ”Δεν σηκώθηκα από τη θέση μου γιατί δεν μπορώ να ελέγξω τη δύναμή μου”. Τςςςς! του μάγκα. έλεγαν οι κουτσαβάκηδες όταν κάποιος καυχιόταν για τα μπράτσα του.
Ο δε οικοδεσπότης της εκπομπής κος Παπαδάκης, κατά τη στιγμή της αντικειμενικά αχαρακτήριστης συμπεριφοράς του κου Κασιδιάρη προς την κα Κανέλλη (παρά τα όσα, επίσης αντικειμενικά, την διακρίνουν) ενήργησε κινούμενος να συγκρατήσει τον κο Κασιδιάρη με βηματισμό και κλίση του σώματος μπρός- πίσω, είτε διότι δείλιασε και αυτό δεν είναι μεμπτό όπως πολλοί νομίζουν, είτε γιατί ήθελε και δεν ήθελε, να συγκρατήσει τον κο Κασιδιάρη για λόγους που εκείνος ξέρει, αλλά αυτό είναι μεμπτό.
Παρατηρησούλες:
– Aρκετοί δημοσιογράφοι, δημοσιογραφίσκοι και άλλοι ”εκδορείς αντιφρονούντος δέρματος” που επιθυμούν διακαώς να δουν την Χρυσή Αυγή και τα στελέχη της κρεμασμένους σε τσιγγέλια ορμητικά κλεισμένων ψυγείων της νεότερης πολιτικής ιστορίας, αναμετέδιδαν συνεχώς ότι ο κος Κασιδιάρης γρονθοκόπησε την κα Κανέλλη. Πράγμα μάλλον απίθανο διότι (με την επιφύλαξη του μη ειδικού) τρεις διαδοχικές γροθιές στο πρόσωπο κάποιου, πόσο μάλλον στο πρόσωπο μιας γυναίκας, επιφέρουν παρενεργά συμπτώματα που τηλεοπτικά τουλάχιστον, δεν φάνηκαν στην κα Κανέλλη (σκίσιμο χειλιών, σπάσιμο δοντιών και σίγουρα απώλεια ισορροπίας με ενδεχόμενη πτώση).
– Η κυρία Κανέλλη δεν υπέβαλε μήνυση ίσως γιατί πραγματικά απαξιοί να πράξει κάτι τέτοιο, όπως δήλωσε αργότερα ή ίσως διότι γνωρίζοντας τον εαυτό της, συναισθάνεται τις προκλητικές της συμπεριφορές εξ ου και εξισορροπεί (κατά βάθος συμψηφίζει) τα αντίποινα των συμπεριφορών της αποφεύγοντας να προβαίνει σε μηνύσεις.
– Ο αδικαιολόγητος κος Κασιδιάρης ο οποίος πράγματι προκλήθηκε και προσβλήθηκε από τις δύο συνομιλήτριές του έπρεπε να ”παραμείνει” σε αντίλογο προκλητικό και προσβλητικό και να μην αφήσει την οργή να διαδεχθεί τον θυμό του. (Σεμινάρια Συναισθηματικής Νοημοσύνης και Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού θα του έκαναν πολύ καλό).
– Ο ασυγκράτητος κος Κασαδιάρης έριξε μια κλωτσιά στη καρδάρα με το γάλα που λίγο, λίγο, είχε καταφέρει να ”γεμίσει” τον τελευταίο καιρό το κόμμα του, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον αριθμό των προσκείμενων ψηφοφόρων.
Τέλος, αναφερόμενος πολύ συνοπτικά στο σύμβολο της σβάστικας το οποίο πιπιλίζουν μήνες τώρα αρνητικότατα οι αδαείς περί αυτού νεοελλήνες βυζαντινορωμιοί κρατούντες, που ενώ αγνοούν την βιολογική τους καταγωγή, (πιστεύουν στην εδώ και χρόνια καταριφθείσα θεωρία του Γερμανού Φαλμεράυερ), εκμεταλλεύονται το βήμα των μέσων μαζικής ενημέρωσης και μπουρδολογούν παραπληροφορώντας τους δέκτες των μηνυμάτων τους ότι: ”Eφ’ όσον ο Χίτλερ χρησιμοποίησε την ελληνικότατης προέλευσης σβάστικα κάνοντάς την το επίσημο έμβλημα των ναζί, συνεπάγεται και ότι όποιοι την χρησιμοποιούν ως έμβλημα (εν προκειμένου οι χρυσαυγίτες) είναι ναζιστές.
Αχρείοι κρατούντες, επειδή στο πλαίσιο του μικροαστικού σας ωχαδερφισμού, χαρίζετε ονόματα (βλέπε Μακεδονία στους Σκοπιανούς), ενίοτε και εδάφη (βλέπε Ίμια στους Τούρκους), και επειδή έχετε χαρίσει τον προαιώνιο ελληνικό αγκυλωτό σταυρό (σβάστικα) στον Χίτλερ, φταίει το σύμβολο; και οι Έλληνες εθνικιστές που επιμένουν να το θεωρούν δικό τους; Τότε να χαρίσετε και τους Σπαρτιάτες, διότι ο Χίτλερ στο βιβλίο του ”ο Αγών μου” ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότι επηρεάστηκε από την σπαρτιατική αγωγή και τον Νίτσε. (Γι’ αυτό και οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 τουλάχιστον, είχαν εξαφανίσει το άγαλμα του Νίτσε απ’ όλη την επικράτεια της τότε Δυτικής Γερμανίας στην προσπάθειά τους να δείξουν το καλό τους πρόσωπο στους άλλους βαρβαρούληδες της Ευρώπης και να πετύχουν την ένωση. Τώρα το έχουν ξαναστήσει, αλλά τότε έφταιγε ο Νίτσε και η θεωρία του υπερανθρώπου που είχε επηρεάσει τον συμπατριώτη τους και τους είχε δυσφημήσει. Όπως εσείς αποφεύγετε να στήσετε στην Αθήνα δεκαετίες τώρα, ανδριάντα του Αλέξανδρου μήπως και χαρακτηριστείτε ιμπεριαλιστές από τους βαρβαρούληδες κοινοτικούς συνεταίρους σας).
Λοιπόν, για να επανερχόμαστε. Η σβάστικα ή τετρα-αγκυλωτός σταυρός αποτελείται από τέσσερα ελληνικά (Γ)-γράμματα και θεωρείτο σύμβολο του κεραυνοβόλου και όμβριου Θεού Δία. Γι’ αυτό και κάποιες Ελληνίδες ιέρειες απεικόνιζαν τη σβάστικα κάνοντας δερματοστιξία (τατουάζ) στο σώμα τους.
Στα τέλη του 19ου μετά τις αρχαιολογικές ανασκαφές του Σλήμαν ο οποίος είχε βρει τη σβάστικα στην περιοχή της αρχαίας Τροίας, το σύμβολο αυτό που σημαίνει δύναμη και επιτυχία αναβιώθηκε και έκτοτε έχει χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως σε διακοσμητικές κυρίως συνθέσεις.
Αφήστε λοιπόν τη σβάστικα και τον αντιγραφέα αυτής τον Χίτλερ και κοιτάξτε να αποκαθηλώσετε όλες αυτές τις αηδιούλες έργων τέχνης (συρμάτινες ντανταϊστικές κατασκευές αφηρημένης τεχνοτροπίας) με τις οποίες έχετε γεμίσει τις πλατείες όλης της χώρας επιδοτώντας καλλιτεχνικές θολοκουλτουριάρικες παρεούλες με χρήματα του ελληνικού δημοσίου.
(Τι είπα τώρα. χρήματα του ελληνικού δημοσίου;)
Μετά τιμής και πικρίας
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
Πηγή: ηλ.τα.
