Ἐδῶ κι ἀρκετές ἡμέρες λαμβάνω κατ’ ἐξακολούθησιν, ἕνα συγκεκριμένο μήνυμα, μὲ ἕναν συγκεκριμένο τίτλο: «ἡ καλλίτερη οἰκονομική ἀνάλυσις ἀπό τὸν Δημήτρη Καζάκη».
Εἰλικρινῶς, τὸ ἔλαβα τόσες πολλές φορές (μάλλιστα ἀπό κάποιους διπλό καὶ τριπλό) ποὺ στὸ τέλος ἀπεφάσισα νὰ τὸ παρακολουθήσω. Ἔφτιαξα καφέ, πῆρα τὰ κουράγια μου κοντά, κατέβασα τὰ τηλέφωνα καὶ ξεκίνησα… Δύο ὥρες ἦταν ὅλο αὐτό… Ἤθελε μίαν κάποια προετοιμασία!
Ἄκουγα, ἄκουγα…. Πολύ σωστά ἦταν ὅλα αὐτά ποὺ ἔλεγε ὁ κύριος Καζάκης! Κι ἔντιμα! Καὶ ξεκάθαρα! Καὶ … καὶ… καὶ…
Οἰκονομολόγος δὲν εἶμαι. Μαθηματικά ὅμως γνωρίζω. Ἐθνική συνείδησι πιστεύω πώς ἔχω… Ἀντίληψι ἐπίσης στοιχειώδη, πιστεύω πώς ἔχω… Ἄκουγα λοιπόν κι ἐθαύμαζα τὸν συγκροτημένο του λόγο.. Βαθύς γνώστης τῆς οἰκονομίας δείχνει… Μαθαίνω κι ἐγὼ ἡ ἀδαής….
Ἀλλά…. Πάλι ξεπρόβαλαν αὐτά τὰ «ἀλλά» μέσα μου… Καλές οἱ ἀναλύσεις, οἱ διαπιστώσεις, οἱ καταγγελίες… Ὅμως δὲν ἄκουσα προτάσεις.. Τὸ μόνο ποὺ ἄκουγα συχνά πυκνὰ ἦταν: «νὰ πέσῃ αὐτό τὸ σύστημα ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀπόλυτο ἐξάρτησι ἀπό τοὺς τραπεζοτοκογλύφους». Καὶ συμφωνῶ…. Νὰ πέσῃ! Ἀλλὰ προτάσεις; Ἄν τε κι ἔπεσε… Καὶ μετὰ; Τὸ χάος; Ἡ ἁρπαγή; Ἡ ἀσυδοσία; Ποῦ εἶναι οἱ προτάσεις; Ὑπάρχουν;
Ἀλλὰ λοιπόν…. Ἀλλά…
Μᾶλλον δὲν ὑπάρχουν προτάσεις. Κι ἐὰν ὑπάρχουν, δὲν λέγονται δημοσίως. Ἐπιβεβαιώνουν τὰ λεγόμενα Καζάκη, ὅσα γνωρίζουμε τόσα χρόνια ὅλοι μας. Τὴν ἀσυδοσία! Ἀλλὰ δὲν μοῦ ἀρκεῖ πλέον! Τὰ ἀκούσαμε, τὰ διαβάσαμε, τὰ μελετήσαμε… Προτάσεις θέλουμε.. Προτάσεις!!!!
Ἡ μόνη πρότασις εἶναι νὰ τὰ γκρεμίσουμε ὅλα… Κι αὐτὸ μοῦ θύμισε κάτι ἀπό ΠΑΜΕ καὶ «δάσκαλο»…. Γκρέμισμα, κάψιμο, καταστροφή… Ἔτσι ὅμως δὲν φτιάχνουμε… Μεγαλώνουμε τὴν καταστροφή.. Καὶ μὴν ἀκούσω ἐκ νέου τὸ ἀμίμητο: «ἂς πέσουν αὐτοὶ καὶ ξέρουμε ἐμεῖς» γιατὶ θὰ γελάω ἔως δακρύων.. Ποιοί «ἐμεῖς» ξέρουμε; Ὁ λαός; Ὁ κυρίαρχος λαός; Ἀλήθεια; Ἀπό πότε;
Γιατί ἐφ’ ὅσον ξέραμε, βάλαμε ἀφέντες στὸ κεφάλι μας; Γιατί ζούσαμε τόσες δεκαετίες μὲ δανεικά; Καὶ δὲν ἀναφέρομαι σὲ ἐπίπεδο κράτους. Στὰ τοῦ οἴκου μας ἀναφέρομαι!
Ἡ κυβέρνησις στὸν λαό… Τὰ οἰκονομικά στὸν λαό… Ὁ ἔλεγχος στὸν λαό… Ἐδῶ κοτζάμ οἰκονομολόγος Καζάκης καὶ προτάσεις δὲν κάνει… Τί νὰ σοῦ κάνῃ κι ὁ λαός; Γενικῶς ὁ λαός; Ὁ κυρίαρχος λαός;
Ποιός λαὸς ὅμως;
Ὁ λαός ποὺ μόλις καὶ μετὰ βίας διαβάζει στὰ ἑλληνικά τὸ ὄνομά του ἀλλά μπορεῖ μόνον στὰ γκρίγκλις νὰ τὸ ξαναγράψῃ;
Ὁ λαός ποὺ χρωστάει καὶ τῆς Μιχαλοῦς μέ τὶς τόσες κάρτες ποὺ χρεώθηκε, καὶ τὰ τόσα δάνεια, ἀλλὰ θὰ σώσῃ τὴν οἰκονομία τῆς χώρας;
Ὁ λαός ποὺ ἔως ἐχθές ἀνεβοκατέβαζε Γιωργάκηδες καὶ Κωστάκηδες καὶ τώρα ἔγινε «ὑπεύθυνος καὶ συνειδητοποιημένος» καὶ ἐπί τέλους ὑπευθύνως θὰ τοὺς κατεβάσῃ;
Αὐτός ὁ λαός θὰ ἔλθῃ γιὰ νὰ ῥίξῃ τὴν κυβέρνησι; Αὐτὸς θὰ ἀναλάβῃ τὸ νοικοκύρεμα; Αὐτὸς θὰ ξαναφτιάξῃ ἀπό τὴν ἀρχή τὰ πράγματα; Πῶς;
Γιὰ νὰ φτιάξῃ κάτι ὁ λαός θὰ πρέπῃ νὰ ἔχη τὸν εἰδήμοντα κι ἐπαΐοντα κοντά του. Τὸν κατέχοντα! Κι ἐδῶ ἔχουμε ὁλόκληρον Καζάκη, εἰδήμονα κι ἐπαΐοντα, ἀλλὰ δὲν ἀναλαμβάνῃ τὸ ῥίσκο νὰ κάνῃ προτάσεις.
Καὶ καλὰ ἔως ἐδῶ… Ἂς ποῦμε ὅτι δὲν θέλει νὰ τὶς κάνῃ δημοσίως…
Διαπιστώνω ὅμως μίαν σιωπή γιὰ κάθε ἄλλο θέμα ποὺ μᾶς ἀφορᾷ αὐτὴν τὴν περίοδο. Μία περίεργη σιωπή… Καὶ δὲν τὸ διαπιστώνω μόνον στὸν δημόσιο λόγο του… Ἀλλὰ κι ἀλλοῦ….
Λογικὰ μόνον ἐὰν τὸ πάρω κύριε Καζάκη μου, θὰ ἔπρεπε τοὐλάχιστον ἕνα ἀκόμη θέμα νὰ τὸ θίξῃς. Τὸ θέμα τῶν ΛΑΘΡΟμεταναστῶν. Γιατί; Διότι, πολὺ ἁπλὰ ἐμπεριέχεται στὰ οἰκονομικά χωράφια σου.
Νὰ γίνω σαφέστερη; Ἔχουμε ὡς χώρα, ἂς ποῦμε, 1.000.000 θέσεις ἐργασίας. Γενικῆς φύσεως. Ὅπου θέλεις ἐσύ νὰ τὶς ἔχουμε. Πόσοι μποροῦν νὰ ἐργαστοῦν σὲ αὐτὲς τὶς θέσεις ἐργασίας; Φαντάζομαι μόνον 1.000.000. Οὖτε ἕνας περισσότερος. Οὖτε ἕνας. Ὅμως συμβαίνει τὸ ἐξῆς περίεργο: Οἱ ὑποψήφιοι γιὰ τὶς θέσεις ἐργασίας εἶναι 5.000.000. (Ἢ ὅσα ἑκατομμύρια θέλεις…) Τί ἀκριβῶς συμβαίνει κύριε Καζάκη ὅταν ὑπάρχῃ πολύ μεγάλη προσφορὰ γιὰ μίαν μόνον θέσι ἐργασίας; Ἔλα, μὴν ντρέπεσαι… Πὲς το… Πέφτουν οἱ τιμές; Στὴν δική σου γλώσσα δὲν τὸ λένε αὐτό; Δῆλα δή; Πέφτουν τὰ ἡμερομίσθια; Μᾶλλον… Καὶ τί γίνεται ὅταν πέφτουν τὰ ἡμερομίσθια κύριε Καζάκη; Ποιός ἀκριβῶς χαίρεται; Αὐτὸς ποὺ πέφτει αὐτομάτως τὸ βιοτικό του ἐπίπεδο ἢ αὐτὸς ποὺ θὰ πληρώσῃ πολύ φθηνότερα μεροκάματα γιὰ νὰ κάνῃ τὴν δουλειά του;
Ξέρεις πώς λέγεται αὐτό κύριε Καζάκη; Ὄχι στὴν δική σου γλώσσα, ἀλλὰ στὴν δική μου; Κατάργησις τοῦ ἱεροτέρου ἀνθρωπίνου δικαιώματος στὴν ἐργασία! Δῆλα δή κατάργησις τοῦ ἱεροτέρου ἀνθρωπίνου δικαιώματος στὴν ἐπιβίωσι! Μήπως κύριε Καζάκη οἰκονομολόγε μας γνωρίζεις ποῦ ὁδηγεῖ κάτι τέτοιο; Γνωρίζεις… Στὴν δουλικὴ σχέσι ἐργαζομένου ἐργοδότου… Φαντάζομαι κάτι θὰ γνωρίζῃς ἀπό ἐργασιακά… Ἂς μὴν τὸ προχωρήσω λοιπόν κύριε Καζάκη…
Ἀντιλαμβάνομαι λοιπόν τὸν μεγάλο σου πόνο γιὰ τὴν ἀσυδοσία τὼν ὅσων κυβερνοῦν… Καὶ τὴν κατανοῶ… Καὶ τὴν σέβομαι… Καὶ τὴν συμμερίζομαι… Ὅμως δὲν ἀντιλαμβάνομαι γιατί εἶσαι μονομερῆς…. Γιατί τὸ πρόβλημα ἔχει μόνον τὴν καθαρά μνημονιακή ὀπτική καὶ δὲν συμπεριλαμβάνει τὴν ἄλλην.. Τὴν ἐξ ἴσου ὀδυνηρή γιὰ τὴν οἰκονομία μας καὶ γιὰ τὴν ἐπιβίωσί μας ὡς ἔθνους… Καὶ ἴσως ἐσύ νὰ μὴν θέλῃς νὰ τὸ θίξῃς τὸ ζήτημα, διότι κυκλοφορεῖ κι ὁ Καστανίδης μὰ τὰ ἐχθροπαθειακά του… Κυκλοφορεῖ κι ὁ «δάσκαλος» μὲ τὴν συμμορία του καὶ τὶς ῥατσιστικές του ταμπέλες… Κυκλοφοροῦν πολλοὶ σὲ πολοὺς τομεῖς… Ἀλλὰ ὅσο δὲν τὸ θίγεις κύριε Καζάκη, δὲν μὲ πείθεις γιὰ τὶς «ἀγαθές» σου προθέσεις…
Τὰ ξαναλέμε συντόμως….
Φιλονόη.
Κι ἐδῶ ἡ «καλλίτερη» οἰκονομική ἀνάλυσις:
