ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 234 / 7.2.«2011»
Πέραν της δουλικής του σχέσης ως προς την τυραννεύουσα τον τόπο Ορθόδοξη Εκκλησία, ο κυριότερος άλλος λόγος που το ελληνικό Κράτος προσποιείται «άγνοια» περί της ύπαρξης σύχρονων Ελλήνων που πρεσβεύουν θρησκευτικά τα εθνικά ελληνικά πράγματα και αρνείται φυσικά να δώσει θεσμική αναγνώριση στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία με προηγούμενη καθιέρωση κατάλληλου νομικού προσώπου («Θρησκευτική Ένωση») στην ελληνική νομοθεσία, είναι η αφαίρεση από την τελευταία της δυνατότητας να υπερσπιστεί τον εαυτό της ως τέτοια, δηλαδή ως ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
Αυτή η απαράδεκτη, άνανδρη όσο και αισχρή, μεταχείριση των πραγματικών Ελλήνων, αφήνει το σημαντικότερο συνεκτικό στοιχείο τους, δηλαδή την Εθνική Θρησκεία, της οποίας την διαχρονική συνέχεια παρουσιάσαμε / αποδείξαμε τον Οκτώβριο του «2010» στην Αθήνα σε ανοικτή δημόσια εκδήλωση, εντελώς απροστάτευτο απέναντι σε προσβολές, τόσο φυσικές όσο και ηθικές.
Η μισαλλόδοξη τυραννεύουσα Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί με κάθε άνεση να μας καθυβρίζει ως «ειδωλολάτρες» ή ο,τισδήποτε άλλο αρρωστημένο εφευρίσκει το μυαλό των αξιωματούχων, προπαγανδιστών και πιστών της, η πληρωμένη από τον ίδιο μηχανισμό ψευτο-«δημοσιογραφία» μπορεί να καγχάζει προκλητικά στο άκουσμα της ύπαρξής μας και, ακόμα χειρότερα, ο οποιοσδήποτε ονειροπαρμένος, επιδειξίας ή απλώς βαλτός δικαιούται να εισπηδά στον θρησκευτικό μας χώρο και να υποδύεται αυθαίρετα τον «δικό μας» ή να δρα απροκάλυπτα προβοκατόρικα και δυσφημιστικά, ιδιοποιούμενος τα σεβάσματά μας, τους όρους μας, τα σύμβολά μας και τα ονόματα των Θεών μας.
Το πιο πρόσφατο τέτοιο κρούσμα ήταν η περίπτωση μιας ολιγομελούς κοινότητας Ρώσων ορθόδοξων χριστιανών που διαμένουν μόνιμα στην νήσο Γαύδο και αλλάζουν διαρκώς επωνυμίες («Πυθαγόρεια Σχολή των Αριθμών» στις αρχές της δεκαετίας του 2000, «Λύκειον των Γραμμάτων εις Μνήμη Κυρίλλου και Μεθοδίου των Θεσσαλονικέων των Αλληλοφωτισμένων» μέχρι τουλάχιστον το 2009 και, για την ώρα, «Πυθαγόρειο Ινστιτούτο Φιλοσοφικών Ερευνών για την Αθανασία του Ανθρώπου»). Οι εν λόγω άνθρωποι, για λόγους που αγνοούμε, θέλοντας να φτιάξουν έναν χώρο για τις θεατρικές εκδηλώσεις τους, τον προ-απεκάλεσαν «Ναό» και μάλιστα του Θεού Απόλλωνος (!) και επιπρόσθετα απευθύνθηκαν με επιστολές τους προς τον Περιφερειάρχη Κρήτης για να τους παράσχει «υλική και οργανωτική υποστήριξη» και προς τον «Σεβάσμιο Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιο» για την. ευλογία του και για, ομοίως, την υλική και οργανωτική υποστήριξή του!
Η δεύτερη επιστολή έχει ως ακολούθως:
«Προς Σεβάσμιο Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιο
Σεβάσμιε Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιε,
Ευλογείτε!
Επικαλούμαστε τη χριστιανική σας ευσπλαχνία.
Ανήκουμε στην ενορία της Εκκλησίας της Αγίας Τριάδας. Ζητούμε την ευλογία και την προστασία σας για την κατασκευή μιας νέας τοποθεσίας πολιτισμού, το Ναό του Απόλλωνα στη Γαύδο. Τρέφουμε μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση για την ιστορία της Ελλάδας κι έτσι αποφασίσαμε να ανεγείρουμε ένα μνημείο στον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, πάνω στον οποίο βασίζεται η ενότητα όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Αλοίμονο, η Γαύδος είναι το πιο φτωχό μέρος της Ευρώπης. Ζητούμε την βοήθειά σας για την υλοποίηση των προθέσεών μας με τα μέσα της Εκκλησίας.
Είθε η Παναγία να βοηθήσει στο να επικρατήσει η Ειρήνη και η Γαλήνη στην Ελλάδα.
Με εκτίμηση,
Οι ενορίτες της Εκκλησίας της Αγίας Τριάδας».
Στον οποιονδήποτε λοιπόν έχει σώας τα φρένας και την κρίση ορθή γεννιούνται αυτόματα τρία εύλογα ερωτήματα:
1. Από πού νομιμοποιούνται αυτοί οι ορθόδοξοι «ενορίτες», που επικαλούνται ευθέως την Παναγία, ζητούν την ευλογία του ορθόδοξου θεοκράτη και επικαλούνται την «χριστιανική ευσπλαχνία» του, να πιάνουν στο στόμα τους τον Θεό της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας Απόλλωνα και να σχεδιάζουν να του ανεγείρουν δήθεν «Ναό»;
2. Από πού νομιμοποιούνται αυτοί οι κύριοι να θέτουν την πρόθεση ανέγερσης Ελληνικού Ναού (εντός ή εκτός εισαγωγικών) υπό την κρίση των θεοκρατών της τυραννεύουσας Ορθόδοξης Εκκλησίας;
3. Από πού νομιμοποιούνται αυτοί οι κύριοι να παρωδούν την έννοια του Θεού (υπαρκτού «ταξιθετικού» όντος που δεν έχει αποκοπεί από την Πρώτη Αιτία) και του Ναού (εκεί όπου «ναίουσιν», δηλαδή κατοικούν οι Θεοί) της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και να υποβιβάζουν την λατρευτική πράξη σε θεατρική αναπαράσταση;
Η απάντηση και στα τρία ερωτήματα είναι: προφανώς από πουθενά! Θεώρησαν ίσως ότι η Ελληνική Εθνική Θρησκεία είναι θρησκεία νεκρή και ο καθένας μπορεί να την σκυλεύει κατά το δοκούν. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, τα πράγματα δεν έχουν έτσι. Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία όχι μόνον είναι ζώσα, με ιστορική συνέχεια μάλιστα από τον 15ο αιώνα έως σήμερα, αλλ’ επίσης ΕΧΕΙ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
Το ανησυχητικό είναι όμως ότι πολλοί αφυπνισμένοι περί τα «πατρώα» άνθρωποι παρασύρθηκαν από την πιο πάνω είδηση που με περισσή όσο και ύποπτη «γενναιοφροσύνη» διέσπειραν τα -κατά τα άλλα τηρούντα «ομερτά» σε ό,τι αφορά την πραγματική Ελληνική Εθνική Θρησκεία– έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ και μερικοί έφθασαν ακόμα και σε σημείο να χειροκροτήσουν κιόλας την προσπάθεια των υποτιθέμενων «πυθαγορείων» «αθανατιστών» (.) της Γαύδου για θορυβώδη παρώδηση της Θρησκείας μας. Με αφορμή το τελευταίο αυτό δεδομένο είναι που εκδίδεται η παρούσα ανακοίνωσή μας.
Γίνεται λοιπόν για μία ακόμη φορά σαφές προς όλους ότι η Ελληνική Εθνική Θρησκεία, αυτόχθων, εθνική και συνεχής στην διάρκεια των αιώνων -ασχέτως εάν σε δύσκολους καιρούς ήταν αυτονόητα υποχρεωμένη σε ηθελημένη αφάνεια- ΕΧΕΙ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και δεν είναι περιοχή πειραματισμού ή ασύδοτης δράσης ανθρώπων που ουδεμία σχέση έχουν με αυτήν και πρωτίστως με τις προδιαγραφές της και τις αξιακές και άλλες απαιτήσεις της.
Γίνεται επίσης για μία ακόμη φορά σαφές ότι η Ελληνική Εθνική Θρησκεία έχει το πολυεπίπεδο δικαίωμα να υπερασπίζεται με κάθε μέσο τον εαυτό της, τόσο ως τέτοια, δηλαδή ως Θρησκεία, όσο και ως πνευματική βάση του διαχρονικού πραγματικού, δηλαδή Εθνικού, Ελληνισμού. Και αυτό θα πράξει σε κάθε περίπτωση. Έως ότου υποχρεωθεί το δούλο στην τυραννεύουσα Ορθόδοξη Εκκλησία Κράτος να αναγνωρίσει θεσμικά την Ελληνική Εθνική Θρησκεία και να της απονέμει κανονικά τιμή, ή έως ότου αυτό χειραφετηθεί ώστε να είναι ικανό για κάτι τέτοιο, όλοι όσοι προσπαθούν να υποβιβάσουν, παρωδήσουν, εκτρέψουν, υποτιμήσουν, γελοιοποιήσουν την Θρησκεία μας θα εκλαμβάνονται ως ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΕΧΘΡΟΙ των Ελλήνων και θα αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι.
Το ότι έως σήμερα δεν υπάρχει κανείς πραγματικός Ναός της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας στην επικράτεια του Κράτους που ονομάζεται Ελληνικό, οφείλεται αποκλειστικά και μόνον στην -για την ώρα τουλάχιστον- οικονομική αδυναμία της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και αυτή η αλήθεια δεν μεταβάλλεται, όσες παρωδίες ή καρικατούρες «Ναών» και αν επιτρέψει βέβηλα να υψωθούν η έως τώρα εξασφαλισμένη ατιμωρησία είτε της καταξιωτικής μανίας είτε της ολοφάνερης υποδαύλισης.
Τιμή και μνήμη για Θεούς και προγόνους.
ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ
