Μέχρι τώρα, όσοι μελετούν την πανδημία Νέου Κορονοϊού 2019 είναι εξοικειωμένοι με το Συμβάν 201 (Event 201), την προσομοίωση πανδημίας που διοργάνωσε τον Οκτώβριο του 2019 σε κεντρικό ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates και η Johnson & Johnson.
Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν ότι η επιδημία που εκδηλώνεται διεθνώς, εξελίσσεται σύμφωνα με μια δεκαετή προσομοίωση με τίτλο “Lock Step” που συντάχθηκε από το Ίδρυμα Ροκφέλερ (Rockefeller Foundation) σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Δίκτυο Επιχειρήσεων (Global Business Network).
Το σενάριο, ένα από τα τέσσερα που περιλαμβάνεται σε μια δημοσίευση με τίτλο «Σενάρια για το Μέλλον της Τεχνολογίας και της Διεθνούς Ανάπτυξης» το 2010, περιγράφει μια πανδημία που μοιάζει με κορονoϊό, που γίνεται το έναυσμα για την επιβολή αστυνομικών-κρατικών ελέγχων στην κίνηση, την οικονομία και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.
Το σενάριο Lock Step
Το “2012” (δηλ. Δύο χρόνια μετά τη δημοσίευση της έκθεσης), ένα “εξαιρετικά μολυσματικό και θανατηφόρο” στέλεχος της γρίπης που προέρχεται από άγριες χήνες κτυπάει την ανθρωπότητα, μολύνοντας το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού και σκοτώνοντας 8 εκατομμύρια ανθρώπους σε μόλις επτά μήνες – «η πλειονότητα αυτών είναι υγιείς νεαροί ενήλικες». Καταστρέφει τις παγκόσμιες οικονομίες και γονατίζει το διεθνές εμπόριο.
Οι χώρες της Αφρικής, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Κεντρικής Αμερικής υποφέρουν από τα χειρότερα “απουσία επίσημων πρωτοκόλλων περιορισμού”. “Η αρχική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών για« αποθάρρυνση» των πολιτών από να πετούν με αεροπλάνα αποδείχθηκε θανατηφόρα στην επιείκειά της, επιταχύνοντας την εξάπλωση του ιού όχι μόνο εντός των ΗΠΑ αλλά και διασυνοριακά”, προειδοποιούσε η έκθεση.
Βγάζοντας από την μέση εμπόδια όπως τα «ατομικά δικαιώματα» οι συντάκτες της έρευνας συζητούν μια αποτελεσματική αντίδραση σε καιρό πανδημίας:
«Ορισμένες χώρες τα πήγαν καλύτερα – η Κίνα ειδικότερα. Η ταχεία επιβολή της υποχρεωτικής καραντίνας από την κινεζική κυβέρνηση για όλους τους πολίτες, καθώς και η άμεση και σχεδόν ερμητική σφράγιση όλων των συνόρων, έσωσε εκατομμύρια ζωές, σταματώντας την εξάπλωση του ιού πολύ νωρίτερα από ό, τι σε άλλες χώρες και επιτρέποντας ταχύτερη αποκατάσταση μετά την πανδημία”, γράφει η έκθεση για το Ίδρυμα του βαθύπλουτου Ροκφέλερ.
Το μήνυμα είναι σαφές – η αστυνομική κατάσταση είναι καλή, η ελευθερία είναι κακή. Και άλλες κυβερνήσεις λαμβάνουν γρήγορα το μήνυμα, σύμφωνα με την προσομοίωση. Τα έθνη του πρώτου και του τρίτου κόσμου ακολουθούν το ίδιο προχωρώντας σε «κάμψη της εξουσίας τους» και επιβάλλοντας καραντίνες, ελέγχους θερμοκρασίας σώματος και άλλους «αεροστεγείς κανόνες και περιορισμούς» – οι περισσότεροι από τους οποίους παραμένουν σε ισχύ ακόμη και όταν η πανδημία υποχωρεί.
“Προκειμένου να προστατευθούν από την εξάπλωση των ολοένα και πιο παγκόσμιων προβλημάτων – από πανδημίες και διακρατική τρομοκρατία σε περιβαλλοντικές κρίσεις και αυξανόμενη φτώχεια – ηγέτες σε όλο τον κόσμο πήραν αυστηρότερο έλεγχο της εξουσίας”.
Αυτή η παγκόσμια αρπαγή εξουσίας διευκολύνεται από έναν φοβισμένο πολίτη που «εγκατέλειψε πρόθυμα μέρος της κυριαρχίας του – και της ιδιωτικής ζωής του – σε αντάλλαγμα για μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα… ανεκτική, και ακόμη και ανυπόμονη, για κατεύθυνση από πάνω προς τα κάτω και επίβλεψη:
Όλα, από την αυστηρότερη βιομετρική ταυτοποίηση, έως την αυστηρότερη βιομηχανική ρύθμιση χαιρετίζονται με ανοιχτές αγκάλες. Χρειάζεται πάνω από μια δεκαετία για τους ανθρώπους να «κουραστούν» από τους αυταρχικούς ελέγχους που επιβάλλονται μετά την πανδημία, και υπονοείται ότι ακόμη και η πολιτική αναταραχή που τελικά εκδηλώνεται επικεντρώνεται στον τρίτο κόσμο. Σε τελική ανάλυση, μια λαϊκή εξέγερση ενάντια στο τεχνοκρατικό αστυνομικό κράτος που οραματίζεται η προσομοίωση θα ήταν σχεδόν αδύνατη – καθώς θα είναι πραγματικότητα το 5G κάνει, με την πλήρη παρακολούθηση όλων των πόλεων σε πραγματικό χρόνο.
Χαρακτηριστικά -και εφιαλτικά- η μελέτη-αυτοεκπληρούμενη προφητεία αναφέρει:
“Η τεχνολογική καινοτομία στο “Lock Step” καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση και είναι επικεντρώνεται σε θέματα εθνικής ασφάλειας και υγείας και ασφάλειας. Οι περισσότερες τεχνολογικές βελτιώσεις δημιουργούνται από και για τις ανεπτυγμένες χώρες, διαμορφωμένες από την διπλή επιθυμία των κυβερνήσεων να ελέγχουν και να παρακολουθούν τους πολίτες τους. Σε κράτη με ισχνή διακυβέρνηση,
μεγάλα έργα αποτυγχάνουν να προχωρήσουν.
Τεχνολογικές τάσεις και εφαρμογές που μπορεί να δούμε:
• Σαρωτές που χρησιμοποιούν προηγμένη λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (fMRI) η τεχνολογία γίνεται ο κανόνας στα αεροδρόμια και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους για ανίχνευση μη φυσιολογικής συμπεριφοράς που μπορεί να υποδηλώνει «αντικοινωνική πρόθεση».
• Σε συνέχεια των πανδημιών, εξυπνότερη συσκευασία για τρόφιμα και ποτά εφαρμόζεται πρώτα από μεγάλες εταιρείες και παραγωγούς από επιχείρηση σε επιχείρηση και στη συνέχεια υιοθετείται για μεμονωμένα προϊόντα και καταναλωτές.
• Αναπτύσσονται νέα διαγνωστικά για την ανίχνευση μεταδοτικών ασθενειών. Αλλάζει επίσης η εφαρμογή του ελέγχου υγείας. ο έλεγχος γίνεται προαπαιτούμενο για απελευθέρωση από νοσοκομείο ή φυλακή, επιβραδύνοντας επιτυχώς την εξάπλωση πολλών ασθενειών.
• Οι τεχνολογίες τηλε-παρουσίας ανταποκρίνονται στη ζήτηση για λιγότερο ακριβά, χαμηλότερου εύρους ζώνης, εξελιγμένα συστήματα επικοινωνιών για πληθυσμούς των οποίων η δυνατότητα μετακινήσεων και ταξιδιών είναι περιορισμένη.
• Με γνώμονα τον προστατευτισμό και τις ανησυχίες της εθνικής ασφάλειας, τα έθνη δημιουργούν το δικό τους ανεξάρτητο, περιφερειακά καθορισμένο δίκτυο πληροφορικής, και μιμούνται τα τείχη προστασίας της Κίνας. Οι κυβερνήσεις έχουν διάφορους βαθμούς επιτυχίας στην αστυνόμευση της κυκλοφορίας στο Διαδίκτυο. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες σπάνε την συνέχεια και την ενότητα του Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web).
Η επένδυση του Ιδρύματος Ροκφέλερ στην γνώση είναι αξιοθαύμαστη. Ιδίως η προνοητικότητά του να μελετήσει μελλοντικές επισφάλειες και να προετοιμαστεί κατάλληλα για την αξιοποίησή τους.
Διαβάστε ολόκληρη την μελέτη του 2010 εδώ.
Δείτε και αυτό:
