Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται πόσο ρηχή είναι η γνώση, το όραμα και ο σχεδιασμός των ανθρώπων που ασχολούνται με την ανάπτυξη της χώρας, όταν οι ειδικοί αυτού του τόπου πίστευαν και δυστυχώς ακόμα πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να επιβιώσει βασιζόμενη στις υπηρεσίες (έτσι γενικό και αόριστο) στον τουρισμό και την υπερπόντια ναυτιλία.
Για περισσότερα από 20 χρόνια μία ολόκληρη γενιά οικονομολόγων πίστευε ότι η χώρα θα πρέπει να ακολουθήσει αυτό το δρόμο για να επιτύχει οικονομική ανάπτυξη, μετατρέποντας την Ελλάδα στο Μαϊάμι της Ευρώπης με τα τεράστια εμπορικά κέντρα που θα προσέλκυαν τους τουρίστες από την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Θα γινόμασταν τα γκαρσόνια πολυτελείας της Ευρώπης όπως κάποιοι το έβλεπαν.
Και μετά ήρθαν οι ολυμπιακοί αγώνες που μετέτρεψαν την Show Business και τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό στο κινητήριο μηχανισμό της μετά δραχμής εποχής οικονομικής μας ανάπτυξης. Όλοι πίστευαν σε αυτό το ομιχλώδες τοπίο ότι οι αγώνες και ο πολιτισμός όπως εμείς τουλάχιστον τον βλέπαμε θα φέρει το πολυπόθητο χρήμα στην χώρα και ως δια μαγείας θα πετύχουμε ραγδαία οικονομική ανάπτυξη. Στην προσέγγιση αυτή ήρθε να προστεθεί και η περίφημη μαζική οικιστική ανάπτυξη της ελληνικής παραθαλάσσιας επαρχίας η οποία κάποιοι εκτιμούσαν ότι θα συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη της.
Ακολούθησαν τα όνειρα για την πράσινη ανάπτυξη όπου σύμφωνα με το νέο μοντέλο η χώρα θα αναπτυχθεί οικονομικά μέσα από την εξοικονόμηση και την παραγωγή ενέργειας με μέσα φιλικά προς το περιβάλλον. Το αρνητικό σε αυτή την επιλογή είναι ότι δυστυχώς σε μεγάλο ποσοστό τα συστήματα αυτά είναι… εισαγόμενα και μόνο μερικά τμήματα από αυτά κατασκευάζονταν στην Ελλάδα.
Φυσικά κανείς δεν το σκέφτηκε αυτό, αφού ζούμε σε μία παγκοσμιοποιήμενη οικονομία και αυτό που προέχει πάνω από όλα είναι η ομαλή λειτουργία του συνόλου και όχι της μονάδας.
Και έρχονται οι βόρειοι γείτονες μας για να μας δείξουν το αυτονόητο, το απλό, το εφικτό αυτό που μπορούμε να πραγματοποιήσουμε εδώ και δεκαετίες και δεν μπορούμε τελικά.
Τι έκαναν οι Βούλγαροι, το πιο απλό αντί για ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών που σήμερα είναι αύριο δεν είναι πρότειναν στους κινέζους την δημιουργία μιας νέας κινεζοβουλγαρικής Silicon Valley στο νέο βιομηχανικό τεχνολογικό πάρκο της Σόφιας. Χωρίς φανφάρες για πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα, με σοβαρότητα και προγραμματισμό, η βουλγαρική κυβέρνηση στοχεύει στην επένδυση σημαντικών κινεζικών κεφαλαίων στον νέο τεχνολογικό πάρκο.
Στα πλαίσια της συγκεκριμένης επένδυσης η βουλγαρική κυβέρνηση επιδιώκει τη μεταφορά στην Βουλγαρία της τεχνογνωσίας και της βιομηχανικής υποδομής των εκατοντάδων τεχνολογικών επιχειρήσεων της επαρχίας Zhejiang της Νότιας Κίνας. Οι εταιρείες αυτές διεκδικώντας καλύτερη διέξοδο προς τις αγορές της ΕΕ, αποφάσισαν να μεταφέρουν τμήμα της παραγωγής τους από την Κίνα στην Ευρώπη. Ουσιαστικά οι Κινέζοι, θα οργανώσουν γραμμές παραγωγής στην Βουλγαρία, εταιρείες holding με βάση την Βουλγαρία (όπου ισχύει φορολογικό καθεστώς του 10%) και θα πωλούν τα προϊόντα τους σε όλη την Ευρώπη.
Επίσης, αναμένεται να μεταφερθεί στην Σόφια και ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων που θα χρησιμοποιήσουν την πόλη και την βάση αυτή για το logistics κομμάτι τους, μεταφέροντας την έδρα τους για την Ευρώπη που κατά κύριο λόγο, μέχρι σήμερα ήταν η Γερμανία. Τα βουλγαρικά πανεπιστήμια θα βρουν διέξοδο με τη συμμετοχή τους στην έρευνα και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, οι νέοι φοιτητές θα έχουν αντικείμενο απασχόλησης αμέσως μετά την αποφοίτηση τους αφού θα έχουν ήδη εμπλακεί σε προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης.
Ο στόχος του μεγάλου αυτού τεχνολογικού πάρκου είναι όχι μόνο η απλή προσέλκυση κινεζικών εταιρειών, με τη στήριξη και την βοήθεια της κινεζικής κυβέρνησης, αλλά και η δημιουργία τεχνολογικών υποδομών που θα προκαλέσουν την δημιουργία πραγματικών θερμοκοιτίδων τεχνολογίας, οι οποίες με τη σειρά τους θα έχουν τη δυνατότητα να είναι δίπλα στις εταιρείες που μετατρέπουν την τεχνολογία σε προϊόν.
Η συνολική χωρητικότητα του πάρκου είναι 1.900 στρέμματα, άρα πιθανότατα θα μπορέσει να υποστηρίξει την υποδομή περίπου χιλίων εταιρειών, από τις οποίες οι 100-200 θα είναι μεγαλύτερες σε μέγεθος και θα έχουν μέγεθος υποδομής που θα ξεπερνά τα 2.000 τετραγωνικά μέτρα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαρρέουν από την κινεζική πλευρά, ήδη προετοιμάζονται για τη δημιουργία οικιστικών χώρων που θα μπορέσουν να στεγάσουν περί τα 5.000 άτομα που θα έρθουν από την Κίνα, στα πλαίσια της ανάπτυξης του τεχνολογικού πάρκου με δυνατότητα επέκτασης στα 10.000. Ακόμα αναμένεται ότι θα εισρεύσουν πολλοί Ευρωπαίοι τεχνολόγοι, για τα κέντρα R&D που θα δημιουργήσουν οι εταιρείες που θα εγκατασταθούν στο hitech βιομηχανικό πάρκο της Δ. Σόφιας.
Σίγουρα, μεγάλο μέρος των ανερχόμενων τεχνολόγων από την Ελλάδα, θα ανακαλύψει στο πάρκο αυτό, μια σημαντική προοπτική καριέρας, αφού οι Κινέζοι με την κίνηση αυτοί θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν και να αγοράσουν τεχνολογία inhouse και όχι αποκτώντας την από άλλους παραγωγούς τεχνολογίας.
Η Ευρώπη είναι χώρος παραγωγής τεχνολογίας και η Σόφια είναι ένας χώρος όπου αυτές οι προοπτικές μπορούν να αναπτυχθούν σε λογικό κόστος αλλά και οι διάφοροι τεχνολόγοι να είναι σε θέση να μεταφερθούν σε ένα απόλυτα φιλικό περιβάλλον. Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούν για περίπου 50.000 Ευρωπαίων οι οποίοι θα αναζητήσουν προοπτική στις περίπου χίλιες επιχειρήσεις που θα εγκατασταθούν στο τεχνολογικό πάρκο της Σόφιας.
Ποια όμως είναι η βουλγαρική συνταγή για αυτή την διαφαινόμενη επιτυχία Απλά πράγματα, φορολογία για όλους φυσικά και νομικά πρόσωπα μόνον 10%, εξαιρετικό μακροοικονομικό περιβάλλον, ευρωπαϊκά Κεφάλαια, αειφόρος ανάπτυξη με συνεχείς επενδύσεις, εργασιακή ειρήνη, ηγεσία με ρεαλιστικά και όχι ιδεοληπτικά όνειρα άλλων εποχών. Όσον αφορά την Ελλάδα εμείς πριν από 10 χρόνια ξεκίνησαμε την προσπάθεια ίδρυσης και κατασκευής του τεχνολογικού πάρκου Τεχνόπολης Ακρόπολις συνολικής έκτασης 108.000 τετραγωνικών μέτρων στο οποίο θα συμμετείχαν 126 εταιρειών πληροφορικής και υψηλής τεχνολογίας. Το εγχείρημα όμως δεν απέδωσε διότι όπως και άλλα αναπτυξιακά προγράμματα έχει κολλήσει σε περιβαντολογικούς λόγους.
Αντίστοιχη προσπάθεια έχει ξεκινήσει και στην Θεσσαλονίκη επίσης χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα μέχρι σήμερα. Τελικά το μόνο στο οποίο είμαστε καλοί σαν λαός είναι τα λόγια, τα καταπληκτικά μεγαλόστομο σχέδια και τα πανηγύρια. Όσοι ακόμα πιστεύουν στο βασικό πλεονέκτημα της χώρας που δεν είναι άλλο από τους υψηλού επιπέδου επιστήμονες της θα πρέπει μάλλον να αναζητήσουν αλλού στέγη γιατί εδώ ζούμε την εποχή της φαυλότητας και αυτοκαταστροφής.