Εργασιακός μεσαίωνας
Διαβάζουμε στο protothema μία πρωτοφανή απόφαση της Τράπεζας Πειραιώς:
Μία πρωτόγνωρη για την εγχώρια αγορά εργασίας μέθοδο επιλέγει η διοίκηση του Μιχάλη Σάλλα στην Τράπεζα Πειραιώς προκειμένου να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή οικονομική κρίση, χωρίς να προβεί σε απολύσεις εργαζομένων της.
Όπως πληροφορείται το protothema gr. τα διευθυντικά στελέχη των κατά τόπους υποκαταστημάτων του ομίλου ενημέρωσαν τους υπαλλήλους ότι έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν ένα πρόγραμμα “προσωρινής εθελουσίας εξόδου” για διάστημα τριών ετών, το οποίο μετά την λήξη τους θα τους επαναφέρει στην τράπεζα με το σύνολο των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους σε ισχύ.
Στην διάρκεια της παραμονής εκτός εργασίας, όσοι υπάλληλοι επιλέξουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα θα έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, ενώ θα αμείβονται με το 40% των αποδοχών τους τον 1ο χρόνο, το 45% στον 2ο χρόνο και το 50% στο 3ο χρόνο.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα είδος sabbatical (άδεια απουσίας) το οποίο χορηγείται σε περιπτώσεις εργαζομένων που λ.χ. θέλουν να καταρτιστούν περισσότερο, να εξειδικευθούν σε κάποιο τομέα κλπ.
Έως τώρα δεν υπάρχει κάποια αντίδραση από συνδικαλιστικούς φορείς, ωστόσο παράγοντες της τραπεζικής αγοράς σχολίαζαν ότι το συγκεκριμένο σύστημα ενδεχομένως να δίνει και μία λύση ανάγκης και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, με προϋπόθεση, φυσικά, ότι η εξέλιξη δεν μπορεί να εκληφθεί ως άρση της μονιμότητας.
Αν αυτό δεν είναι δικτατορία, κατάληψη του κράτους, τότε τι είναι;
Παλαιότερα… οι χώρες καταλαμβάνονταν με τακνς, τώρα σπέρνεται στους πολίτες ο τρόμος και ο πανικός. Αλήθεια πως θα ζήσει ένας εργαζόμενος με 40% του μισθού του, δηλαδή με 300 και 400 ευρώ; Και όλοι αυτοί είναι άνθρωποι με πτυχία και μεταπτυχιακά που μόχθησαν να τα αποκτήσουν και επένδυσαν τα όνειρά τους σε αυτή την τράπεζα δουλεύοντας ωράρια εξοντωτικά.
Εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν κληθήκαμε τόσες φορές να πληρώσουμε από την τσέπη μας την περιβόητη στήριξη των τραπεζών με κρατικές επιχορηγήσεις; Και πως είναι δυνατόν ο κ. Σάλλας να απομακρύνει εργαζομένους με αυτούς τους εξευτελιστικούς εργασιακούς όρους και από την άλλη να εμφανίζεται πριν από λίγο καιρό ως επίδοξος αγοραστής της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου;
Και βέβαια οι κύριοι συνδικαλιστές δεν αντιδρούν γιατί είναι κι αυτοί κύριο κομμάτι του συστήματος… Δεν θέλουν να αντιδράσουν γιατί φοβούνται ότι θα απολέσουν τα δικά τους αυτοκρατορικά προνόμια..Αυτοί οι κύριοι με τους παχυλούς μισθούς που δεν εμφανίζονται ποτέ στις υπηρεσίες τους, δεν έχουν καμία σχέση με τους αγνούς αγωνιστές που έχυσαν αίμα για να έχουμε σήμερα το οκτάωρο, την αργία την Κυριακή κλπ. Έχουν γνώσιν οι φύλακες …
Μπορεί κάποιοι πολίτες να τρώνε το κουτόχορτο που τους σερβίρουν τα “προοδευτικά” παραπληροφοκάναλα, κάποιοι άλλοι όμως καταλαβαίνουν και κρίνουν… Και είναι πολλοί αυτοί και γίνονται όλο και περισσότεροι…
