Σύμφωνα με το Καταστατικό της νέας ΜΚΟ, το οποίο υιοθετήθηκε προσωρινά από τη Συνδιάσκεψη, η νέα οργάνωση θα προσπαθήσει να προωθήσει το διάλογο και τις ανταλλαγές ανάμεσα στους δημοσιογράφους των δύο χωρών, να οργανώνει συνδιασκέψεις, να προωθεί τις ανταλλαγές ανάμεσα σε νέους δημοσιογράφους και να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες ώστε οι δύο πλευρές να παρουσιάζουν, η μία την άλλη, “όπως ακριβώς είναι”.
Η είδηση για την ίδρυση της νέας ΜΚΟ προκαλεί σοβαρό προβληματισμό στους αναλυτές των ελληνοτουρκικών σχέσεων λόγω του περίεργου παρελθόντος αρκετών δημοσιογράφων και ΜΜΕ στην γειτονική χώρα. Και για να γίνουμε πιο ακριβείς μπορεί η είδηση για την ίδρυση της ΜΚΟ των Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων να ακούγεται για το ευρύτερο κοινό με θετική διάθεση και ενδιαφέρον, όμως με εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον θα έπρεπε να εξετάσουμε σειρά δημοσιευμάτων του τουρκικού Τύπου που διασυνδέουν τα τουρκικά ΜΜΕ με τις μυστικές υπηρεσίας της Τουρκίας και το Στρατό. Χαρακτηριστικά παρατίθεται δημοσίευμα στο εβδομαδιαίο τουρκικό περιοδικό «Ακτουέλ» της 9ης Νοέμβρη 2000. Το άρθρο αναφέρεται «στην εκπαίδευση που γίνεται στους δημοσιογράφους από τον τουρκικό στρατό στην Ακαδημία Εθνικής Ασφαλείας, για να μπορούν στη συνέχεια να λειτουργούν με βάση τις επιδιώξεις του στρατού και του βαθέως κράτους, στον κρίσιμο τομέα της επιρροής της κοινής γνώμης». Η συγκεκριμένη Ακαδημία υπάγεται στην Διοίκηση Ακαδημιών Πολέμου η οποία αποτελεί το φυτώριο όπου εκπαιδεύονται οι αξιωματικοί των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ώστε να αποκτήσουν τον τίτλο του επιτελούς. Στο ίδιο ίδρυμα εκπαιδεύονται μετά από πολύ προσεκτική επιλογή και υψηλόβαθμοι υπάλληλοι του τουρκικού κράτους σε θέματα που έχουν σχέση με την Εθνική Ασφάλεια. Επισημαίνεται δε ότι στη συγκεκριμένη Ακαδημία εκτός από σπουδαστές δημοσιογράφους απασχολούνται και επιφανείς δημοσιογράφους ως καθηγητές.
Επιπρόσθετα σε άρθρο της εφημερίδας Zaman στις 18 Δεκεμβρίου 2008 αναφέρεται χαρακτηριστικά οι δηλώσεις του προέδρου της οργάνωσης Contemporary Journalists Association, Ahmet Abakay ότι πολλοί Τούρκοι δημοσιογράφοι είναι και πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, καθώς και του Τούρκου δημοσιογράφου Fehmi Koru ο οποίος σε άρθρο του στην εφημερίδα Yeni Safak είχε επισημάνει την ύπαρξη 23 Τούρκων δημοσιογράφων οι οποίοι ήταν στην πραγματικότητα ήταν πράκτορες της ΜΙΤ. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα κατά τον Fehmi Koru ενός αρθρογράφου που εργαζόταν στην εφημερίδα Hurriyet ο οποίος όταν πήρε σύνταξη από την εφημερίδα «μετακινήθηκε» στο κτίριο της μυστικής υπηρεσίας της χώρας. Ακόμα όμως και ο πρώην υποδιευθυντής της ΜΙΤ σύμφωνα με τον Fehmi Koru απεκάλυψε ότι δημοσιογράφος που εργαζόταν στις εκδόσεις του επιχειρηματία Turgay Ciner ελάμβανε χρηματική αμοιβή από την ΜΙΤ. Τις θέσεις του Fehmi Koru υποστηρίζει και ο δημοσιογράφος Ali Atif Bir και ο δημοσιογράφος Saygı Öztürk.
Επομένως μετά από όλα αυτά που οι ίδιοι οι Τούρκοι δημοσιογράφοι γράφουν στα τουρκικά ΜΜΕ με ποιο σκεπτικό και με ποια πειστήρια θα μπορούσαμε να έχουμε μία παρουσίαση των γεγονότων που συμβαίνουν στο Αιγαίο, στην Θράκη και στην Κύπρο “όπως ακριβώς είναι” σύμφωνα με το σκεπτικό των συντελεστών αυτής της κίνησης; Πόσο αντικειμενική και δημιουργική θα είναι η επικοινωνία μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων όταν οι συνάδελφοί τους κατέβασαν την ελληνική σημαία από τα Ίμια πριν από 14 χρόνια; Αλήθεια αυτά τα ξεχάσαμε τόσο γρήγορα;
Πηγή: ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ