ΣΚΟΠΟΣ μας είναι, με την παρουσίαση της παρούσας εργασίας, να δούμε πως μπορούμε να καλυτερεύσουμε την ποιότητα ζωής μας και να διασφαλίσουμε την ποιότητα ζωής των επερχομένων γενεών.
1ον ΟΡΙΣΜΟΙ
Υλοενεργειακοί πόροι νοούνται όλα όσα μας παρέχονται από την φύση τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προς εξυπηρέτηση των αναγκών μας.
Οικο-λογία είναι η λογική διαχειρίσεως των «πραγμάτων» του οίκου μας και κατ΄ επέκτασιν του πλανήτη. Σημαίνει επίσης την μελέτη και διαχείριση των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ οργανισμών και περιβάλλοντος.
Περι-βάλλον είναι το σύνολον των συνθηκών (γεωγραφικών, φυσικών ή και τεχνητών, κατά προέκτασιν και κοινωνικών), το οποίον βρίσκεται πέριξ ημών και εντός του οποίου γεννιόμαστε και διαμορφωνόμαστε.
2ον ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΥΛΟΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
Σε κάθε πράξη που συντελείται στην φύση εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ή που προκαλεί ο άνθρωπος, χρησιμοποιείται η ίδια ποσότητα ύλης και ενέργειας που προϋπάρχει στην γη μας από κατασκευής της, συν την ενέργεια που λαμβάνουμε συνεχώς από τον ήλιο.
(Αρχή διατηρήσεως της ύλης και της ενέργειας).
Αυτό που αλλάζει, είναι η μορφή και ο τρόπος που συνδέονται τα διάφορα τμήματα της ύλης, καθώς και οι μορφές της ενέργειας που κάθε φορά βρίσκονται παρούσες σε μια διαδικασία.
Υλικές δομές ή πιο απλά υλικά που κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο είναι τα μέταλλα (χρυσός, άργυρος, χαλκός, σίδηρο, αλουμίνιο κλπ.), το ξύλο, τα ορυκτά και τα πετρώματα (μάρμαρο, άνθρακας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο). Από αυτά μερικά είναι ανακυκλώσιμα (π.χ. μέταλλα) δηλαδή με κατάλληλη επεξεργασία μπορούν να επιστρέψουν στην αρχική τους μορφή και μερικά μη ανακυκλώσιμα, ή τουλάχιστον απαιτούν πολύ περισσότερο χρόνο ίσως και εκατομμύρια χρόνια να επανασυσταθούν (π.χ. ορυκτά καύσιμα).
Το ίδιο γίνεται και με την ενέργεια η οποία αλλάζει συνεχώς μορφές αλλά ποτέ δεν χάνεται.
Η ενέργεια εμφανίζεται σε διάφορες μορφές και οφείλεται:
1ον στην σύνθεση της ύλης, π.χ. το κάρβουνο, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τα οποία έχουν χημική ενέργεια και καιγόμενα παράγουν θερμική και φωτεινή ενέργεια.
2ον στην δομή της ύλης, π.χ. ραδιενεργά υλικά όπως πλουτώνιο, ουράνιο κλπ. τα οποία παράγουν πυρηνική ενέργεια.
3ον στην κατάσταση της ύλης, π.χ. ο συμπιεσμένος ατμός ο οποίος εκτονούμενος μπορεί να κινήσει μία μηχανή.
4ον στην θέση ή κίνηση της ύλης, π.χ. το νερό το οποίο βρίσκεται σε μια λίμνη σε ύψος μεγαλύτερο της θαλάσσης και έχει δυναμική ενέργεια, καταλήγει μέσω ενός ποταμού σε έναν καταρράκτη αποκτώντας κινητική ενέργεια ή οποία μπορεί να τροφοδοτήσει έναν στρόβιλο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Από τις διαφορετικές περιπτώσεις μετατροπών της ενέργειας και των μορφών της, κάποιες είναι ανανεώσιμες (κατ’ αντιστοιχία προς το ανακυκλώσιμες) π.χ. ηλιακή, αιολική, γεωθερμική, ενέργεια υδάτοπτώσεων και κυμάτων) δηλαδή μπορούν να «επαναγεννηθούν» και «επαναξιοποιηθούν» χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις, και κάποιες όχι. Δηλαδή οι διαδικασίες μετατροπής τους είναι μη αντιστρέψιμες αλλά και εξαιρετικώς επικίνδυνες και ρυπογόνες. π.χ. χημική ενέργεια ορυκτών καυσίμων και πυρηνική.
Ο τρόπος διαχειρίσεως των υλικών και ενεργειακών πόρων έχει άμεσο αντίκτυπο στην οικολογική ισορροπία των διαφόρων οικοσυστημάτων και γενικότερα του περιβάλλοντος.
3ον ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Για χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος (γενικώς, αλλά και ειδικώς στην χώρα μας) ακολουθούσε την φυσική ροή των πραγμάτων, δηλαδή χρησιμοποιούσε την ύλη και την ενέργεια με τρόπο αναστρέψιμο-μη καταστροφικό. Έκοβε επιλεκτικά τα δένδρα χωρίς να εκχερσώνει τεράστιες εκτάσεις, όχι μόνον δεν εξαντλούσε τα ορυχεία μεταλλευμάτων αλλά και αποκαθιστούσε το τοπίο μετά από κάποια παρέμβαση, χρησιμοποιούσε την ενέργεια των μυών του και των μυών των ζώων του (σκάψιμο, όργωμα), τον άνεμο (ιστιοφόρα, ανεμόμυλοι), τις υδατοπτώσεις (υδρόμυλοι), τον ατμό (συσκευές ‘Ηρωνος Αλεξανδρέως) κλπ.
Τα τελευταία έτη (150 περίπου) κάνει ακριβώς το αντίθετο. Ο άνθρωπος έχει πάψει να θεωρεί τον εαυτό του αναπόσπαστο μέρος της φύσεως, ενεργεί ατομιστικά και με μία υπέρμετρη δόση παραλογισμού έχει καταπέσει στην παρά φύσει συνήθεια της «καταναλώσεως προϊόντων μιας χρήσεως». Εξαντλεί με βάναυσες αντιαισθητικές και ασυνείδητες παρεμβάσεις ορυκτό, ζωϊκό και φυτικό πλούτο και χρησιμοποιεί σε τεράστιο ποσοστό ενέργεια προερχόμενη από τα λεγόμενα ορυκτά καύσιμα.
Αποτελέσματα αυτού; Η συνεχής υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος. Αφ’ ενός μεν με την συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων απορριμμάτων-αποβλήτων, αφ’ ετέρου δε με την συνεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη που σε συνδυασμό με την αύξηση λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου (εγκλωβισμός ηλιακής θερμότητος λόγω του αυξημένου ποσοστού διοξειδίου του άνθρακος (CO2)) δίνουν σειρά από κακά συνεπακόλουθα. Λιώσιμο πάγων, αύξηση της στάθμης της θάλασσας, επικίνδυνα απρόβλεπτες κλιματολογικές συνθήκες, πρόκληση αναπνευστικών και λοιπών προβλημάτων υγείας κ.ο.κ. Και το τελικό τίμημα η υποβάθμιση της ζωής γενικώς. Η φύση βεβαίως από μόνη της έχει την δυνατότητα της ανακυκλώσεως-ανασυγκροτήσεως όπως άλλωστε αυτό συμβαίνει στο σύμπαν από πάντα, αλλά ο ρυθμός αυτός είναι σαφώς αργότερος.
Ενδεικτικώς αναφέρουμε:
· Καταστροφή των 2/3 των οικοσυστημάτων του πλανήτη.
· Εξαφάνιση πολλών ειδών της πανίδος και χλωρίδος με ρυθμό 1000 φορές ταχύτερο από τους φυσικούς ρυθμούς.
· Καταστροφή περίπου 3.000 στρεμμάτων τροπικού δάσους την ώρα.
· 310.000 θάνατοι ετησίως εξ’ αιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Ευρώπη.
· Ειδικώς για την Ελλάδα. Άμεσος κίνδυνος ερημοποιήσεως τουλάχιστον των 2/3 της πατρίδος μας στα αμέσως επόμενα χρόνια…
Ας σταθούμε λίγο στο ζήτημα των ορυκτών καυσίμων . Τα αποτελέσματα της χρήσεως του λιγνίτη τα γνωρίζουν πολύ καλά οι κάτοικοι της Πτολεμαϊδος και της Μεγαλουπόλεως, του πετρελαίου και των παραγώγων του όλοι οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων και των παρακειμένων των διϋλιστηρίων περιοχών.
Ο λιθάνθρακας (δεν υπάρχει στην Ελλάδα και έχει προταθεί να εισαχθεί ως καύσιμο από το εξωτερικό!!!) ευθύνεται για την μεγαλύτερη εκπομπή διοξειδίου του άνθρακος (CO2), διοξειδίου του θείου (SO2 – υπευθύνου για την /όξινη βροχή), οξειδίων του αζώτου (NΟx – υπευθύνων για πνευμονοπάθειες και υπερευαισθησία σε μικροβιακές λοιμώξεις) από όλες τις άλλες πηγές. Κατά την καύση του παράγεται ο εκπληκτικός ρύπος υποξείδιο του Αζώτου (Ν2Ο) ο οποίος χρειάζεται πάνω από 100 έτη για να διασπαστεί και επιδρά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου 296 φορές περισσότερο από το CO2. Επίσης, ραδιενεργά ισότοπα του ουρανίου και του θορίου, αρσενικό, βηρύλλιο, χρώμιο, μαγγάνιο, νικέλιο. Συνολικώς 67 τουλάχιστον διαφορετικές ουσίες οι περισσότερες εκ των οποίων είναι νευροτοξικές και καρκινογόνες. Εξέχουσα θέση έχουν οι ατμοί υδραργύρου οι οποίοι εισχωρούν στην τροφική αλυσίδα και προκαλούν διαταραχές σε εγκύους και θηλάζουσες, ψυχοκινητικά προβλήματα, αυτισμό, διαταραχές του ανοσοποιητικού, καθώς και τα αιωρούμενα μικροσωματίδια (PM), υπεύθυνα για καρδιαγγειακές παθήσεις, χρόνιες φλεγμονές του αναπνευστικού, άσθματος, χρόνιων αναπνευστικών πνευμονοπαθειών κλπ.
Στις Η.Π.Α. οι λιθανθρακικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής ευθύνονται για 30.000 θανάτους ετησίως. Και όλα αυτά όταν υπάρχει δέσμευση μέσω της Ε.Ε. για μείωση των αερίων ρύπων θερμοκηπίου μέχρι το 2020 κατά 20% και μέχρι το 2050 κατά 50% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, καθώς επίσης υποτίθεται ότι θα έπρεπε να υπάρχει και συμμετοχή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) κατά 20,1% μέχρι το 2010, (το οποίο ήδη παρήλθε και ο στόχος ουδέποτε επιτεύχθη. Σκεφθείτε να μην είχαμε δεσμευθεί που θα βρισκόμασταν.
Όσον αφορά το φυσικό αέριο όμως, τα πράγματα είναι μη ξεκαθαρισμένα, γι’ αυτό θα αφιερώσουμε λίγο παραπάνω χρόνο και χώρο.
ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ – ΜΙΑ ΠΙΟ ΟΡΘΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ
Ως γνωστόν το φυσικό αέριο (Φ.Α.) αποτελεί μία εκ των τριών βασικών μορφών των λεγομένων ορυκτών καυσίμων που συνίστανται κατά κύριο λόγο από υδρογονάνθρακες. Οι άλλες δύο όπως προείπαμε είναι το πετρέλαιο και οι γαιάνθρακες (λιγνίτης, λιθάνθρακας, τύρφη).
Για πολλούς λόγους το Φ.Α. έχει διαφημιστεί ως η πηγή ενέργειας που θα μας «λύσει» όλα τα προβλήματα. Σε τρεις άξονες (ή διαφημιστικούς πυλώνες) στηρίζεται αυτή η διαφημιστική «φιλοσοφία». 1ος άξονας: Ασφάλεια, 2ος άξονας: Καθαρότητα 3ος άξονας: Οικονομία. Ας τους δούμε έναν έναν.
Ασφάλεια:
Το πετρέλαιο αναφλέγεται σχετικώς δύσκολα και απαιτεί υψηλή πίεση και θερμοκρασία, το κάρβουνο ακόμη πιο δύσκολα, το Φ.Α. όμως καθίσταται πολύ πιο επικίνδυνο διότι αναφλέγεται πανεύκολα στις συνθήκες που επικρατούν στους χώρους που ζούμε. Η υψηλή επικινδυνότητα του ενισχύεται:
1ον λόγω της ευκολίας με την οποία σχηματίζει εκρηκτικά μείγματα,
2ον λόγω της δυσκολίας και ειδικών τεχνικών γνώσεων που απαιτούνται για την ρύθμιση καυστήρων αερίου και συσκευών αερίου αλλά και
3ον λόγω των απαιτήσεων συμπεριφοράς όχι μόνον από τους χρήστες αλλά και από τους περίοικους ή τους περαστικούς! Αρκεί ένας σπινθήρας από ένα τηλέφωνο ή ένα κουδούνι ή έναν αναπτήρα σε περίπτωση διαρροής για να εξαφανίσει δωμάτια, σπίτια ή και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. ( Όλα αυτά αναφέρονται σαφέστατα στον κανονισμό Φ.Α. ο οποίος έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Φ.Ε.Κ. τεύχος 2ον, αρ. φύλλου 963, 15/7/2003, σελ. 13593). Επίσης αρκεί μία ελάχιστη μεταβολή επί της σωστής ρυθμίσεως ενός καυστήρα για να «εκτινάξει στα ύψη», λόγω ατελούς καύσεως, το ποσοστό περιεκτικότητος των καυσαερίων σε μονοξείδιο του άνθρακος (CO), αέριο ιδιαιτέρως τοξικό. Το επιχείρημα ότι το Φ.Α. δεν είναι τοξικό αφού δεν περιέχει CO είναι μονοδιάστατο και αναιρείται από το γεγονός ότι CO περιέχεται στα καυσαέρια του. Ναι μεν δεν είναι, αλλά γίνεται!
Η «λογική» που επικρατεί σε ορισμένους κύκλους τεχνικών και μηχανικών ότι υπάρχουν διπλά και τριπλά συστήματα ασφαλείας άρα δεν υπάρχει κίνδυνος αναιρείται διότι:
1ον όσο πιο πολύπλοκο είναι ένα σύστημα τόσο πιο ευάλωτο είναι,
2ον αποκλείουν την πιθανότητα δολιοφθοράς ή «τρομοκρατικής» ενέργειας που θα έχει
απερίγραπτα αποτελέσματα, και
3ον κατασκευή που να μην χαλάει δεν έχει εφευρεθεί ακόμη.
Ενδεικτικώς αναφέρουμε:
Στις ΗΠΑ το χρονικό διάστημα 1986 – 2004 καταγράφηκαν στο σύστημα μεταφοράς 1546 ατυχήματα εκ των οποίων 61 θανατηφόρα και στο σύστημα διανομής 2521 με 312 θανατηφόρα.
Στο Ην. Βασίλειο (από 1986-2002) καταγράφηκαν 2362 ατυχήματα που είχαν ως αποτέλεσμα 657 θανάτους και 3390 τραυματισμούς (32% των ατυχημάτων λόγω εκρήξεων και το υπόλοιπο λόγω δηλητηριάσεων από CO.)
Στην Ολλανδία (από 1986-2002) υπήρξαν 481 σοβαρά τραυματίες και 97 νεκροί (88 από δηλητηρίαση).
Στην Ιταλία (από 1998-2002) καταγράφηκαν 800 ατυχήματα κλπ. κλπ. (Πηγή: Δελτίο Πανελληνίου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων τεύχος 371, 10/2004, σελ. 38).
Το ερώτημα είναι: Θα μπορούσε να υπάρξει λόγος ικανός χάρη στο οποίον δεν θα έχουμε στο μέλλον ανάλογα θύματα και στην Ελλάδα; Ατυχήματα βεβαίως έχουν υπάρξει αλλά δεν έχουν επισημανθεί ή δημοσιοποιηθεί επαρκώς.
(Και δεν συμπεριλαμβάνουμε τα ατυχήματα εξ’ αιτίας του υγραερίου, το οποίον είναι ακόμη πιο επικίνδυνο. Τα πιο πρόσφατα σοβαρά ήταν αυτά της Ρόδου και της Κέρκυρας με θύματα από 2 τουρίστες).
Καθαρότητα:
Επιπροσθέτως αναιρούνται και τα σχετικά περί καθαρότητος του Φ.Α. Βεβαίως και τα καυσαέρια του Φ.Α. είναι λιγότερα σε ποσοστό από των βαρυτέρων καυσίμων παρ’ όλα αυτά όμως, υπάρχουν και δεν είναι ιδιαιτέρως καλύτερα. Ως γνωστόν κατά την καύση των υδρογονανθράκων παράγονται CO2 (διοξείδιο του άνθρακος) + CO (μονοξείδιο του άνθρακος) + H2O (υδρατμοί) αλλά και ΝΟx (οξείδια του αζώτου προερχόμενα από το άζωτο που υπάρχει στον ατμοσφαιρικό αέρα) .
Τα μόνα βασικά που δεν παράγονται, είναι η αιθάλη ή καπνιά ή μουτζούρα όπως λέγεται, η οποία και είναι ορατή στα βαρύτερα καύσιμα (πετρέλαιο, μαζούτ κλπ.) και αυτό μόνον υπό την προϋπόθεση της σωστής λειτουργίας και ρυθμίσεως του καυστήρος, καθώς και τα οξείδια του θείου (SOx) αφού το Φ.Α. δεν περιλαμβάνει το θείον στα συστατικά του.
Επιπλέον ενώ το ποσοστό εκπομπής του κυριοτέρου καυσαερίου, δηλαδή του CO2, επί του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι όντως χαμηλότερο από του πετρελαίου (40%) και του από του άνθρακα (78%) εν τούτοις το ίδιο το Φ.Α. είναι 21 φορές πιο δραστικό λόγω του μεθανίου που περιέχει. Η κατανάλωση το 2007 στην Ελλάδα ανήλθε σε 3.820.000.000 m3 (Στοιχεία ΔΕΠΑ). Επισήμως οι διαρροές από τα δίκτυα είναι της τάξεως του 0,5-2% (Στοιχεία Ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας EUROSTAT ). Αν δεχθούμε μέση τιμή διαρροών 1,25% δηλαδή ~ 47.750.000 m3 Φ.Α. αυτό αντιστοιχεί σε ~ 1.000.000.000 m3 CO2 ή 2.000.000 τόνους CO2, ενώ η θεωρητική ποσότητα λόγω καύσεως θα ήταν μόνο 100.000 τόνοι CO2 !!! Δηλαδή ό,τι πάμε να γλυτώσουμε από την μια το χάνουμε από την άλλη. Όσον αφορά το υπόλοιπον 98,5% άφησε στην ατμόσφαιρα 3.762.700.000 m3 CO2 ή 7.525.400 τόνους CO2!
Οικονομία:
Όσον αφορά το κόστος τα πράγματα είναι αναλόγως απογοητευτικά. Πέρα από το κόστος των συσκευών αερίου που είναι σαφώς μεγαλύτερο από των αντιστοίχων ηλεκτρικών, το κόστος μελέτης, εγκαταστάσεως σωληνώσεων, συνδέσεως κλπ. το κύριο κόστος είναι το κόστος του αερίου καυσίμου ανά κυβικό μέτρο (m3) το οποίον κατά πάγια τακτική του υπουργείου ακολουθεί την τιμή του πετρελαίου ανά λίτρο (lt) μειωμένη κατά 20%. Όμως, η θερμογόνος δύναμη του αερίου (8.500-9.000 Kcal/ m3) είναι μικρότερη του πετρελαίου (~ 10.500 Kcal/ lt) κατά περίπου το ίδιο ποσοστό. Αυτό σημαίνει ότι για την θέρμανση ενός χώρου θα αναγκαστούμε να κάψουμε περισσότερο καύσιμο με φθηνότερη τιμή, το αποτέλεσμα όμως κατ’ ουσίαν παραμένει το ίδιο. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μία μικρή διαφορά στην τιμή η οποία οφείλεται όχι τόσο στα παραπάνω, αλλά στο ότι δεν υπάρχει ο διανομέας πετρελαίου που μπορεί άνετα να πληρωθεί για ποσότητα που δεν έχει παραδώσει.
Η σωστή όμως λειτουργία και ρύθμιση του καυστήρος απαιτεί επιπρόσθετο κόστος συντηρήσεως, υποχρεωτικώς 1-2 φορές ανά έτος που σημαίνει από 70 έως 120 (επί 2) ΕΥΡΩ για μια μέση εγκατάσταση. Αυτό το κόστος πρέπει να συνυπολογιστεί στο κόστος της ετήσιας λειτουργίας. Αν σε αυτό το κόστος υπολογίσουμε και τα έξοδα από τυχόν αντικατάσταση φθαρμένου ή βλαμμένου εξαρτήματος, κάποιας βαλβίδας, φίλτρου, συνδέσμου, ηλεκτρονικής πλακέτας κτλ. (πράγμα μη σταθερό αλλά αναμενόμενο και αναπόφευκτο) το κόστος ανεβαίνει και άλλο.
Απορίας άξιον το κατά πόσον οι διαφημίσεις περί Φ.Α μπορούν να θεωρηθούν αληθείς και αξιόπιστες.
Αξίζει να αναφερθούμε βεβαίως και στην αρνητικώς αισθητική επίδραση των εξωτερικών σωληνώσεων αερίου επί των οικοδομών και προσόψεων των κτηρίων, ασχέτως από την κατά το δυνατόν άρτια τεχνική της εγκαταστάσεώς τους.
Τέλος, ενώ ως επιχείρημα και μάλιστα πομπώδες, αναφέρεται η απεξάρτηση από το πετρέλαιο, παραλείπεται να διαφημιστεί (αν και έχει συμβεί τουλάχιστον δύο φορές τα τελευταία χρόνια), η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ από «έναν και μοναδικό» διακόπτη στην Ρωσία (ο οποίος ελέγχει την παροχή σε όλη την Ευρώπη), και αρκεί το κλείσιμό του για να διακοπεί η λειτουργία χιλιάδων εγκαταστάσεων.
Έχουμε λοιπόν ένα πολυδαίδαλο σύστημα σωληνώσεων με πολυάριθμα συστήματα ελέγχου, πιέσεως, παροχής, μετρήσεων κλπ., το οποίον αποτελεί μία εν δυνάμει υπόγεια βόμβα και το οποίον εξαρτάται από έναν βασικό κορμό κατά μήκος του οποίου τα πάντα μπορούν να συμβούν.
——————————————————————————–
4ον ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ /
Τι πρέπει να κάνουμε; Συμφώνως με τα μέχρι τώρα αποδεδειγμένα και δεδομένα προτείνουμε:
Α’ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΜΙΚΗΣ-ΨΥΚΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, σταδιακή αλλά ταχεία μετάβαση στις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας.
Ποιες είναι αυτές;
· Ηλιακή (συμπεριλαμβάνονται, η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολίας και η θερμική).
· Αιολική (κινητική του ανέμου).
· Γεωθερμική (θερμότητα εδάφους, υπογείων υδάτων, θερμού νερού θερμοπηγών, υπέρθερμου ατμού).
· Υδατοπτώσεων (δυναμική-κινητική νερού).
· Κυμάτων (κινητική θαλασσίων και παλιρροιακών).
· Βιοκαυσίμων (χημική προερχόμενη από βιομάζα). Βιομάζα είναι το βιοαποικοδομήσιμο μέρος των αποβλήτων, υπολειμμάτων ή προϊόντων που προέρχονται από φυτά ή αστικά απόβλητα. Η χρήση τους δικαιολογείται μόνον σε περιορισμένη κλίμακα, δηλαδή αξιοποίηση των αποβλήτων. Δεν ενδείκνυται η καλλιέργεια φυτών με σκοπό την παραγωγή καυσίμων διότι έχει δυσμενείς επιπτώσεις στις καλλιέργειες βρώσιμων φυτών αλλά και περιβάλλοντος.
Εντελώς ενδεικτικώς αναφέρουμε τις τεράστιες δυνατότητες αυτών των μορφών ενέργειας.
Ο ήλιος ακτινοβολεί κάθε δευτερόλεπτο 50 δισεκατομμύρια Kwh* ενέργειας πάνω στην γη. Αυτό αντιστοιχεί σε απόδοση ισχύος 150.000.000 μεγάλων πυρηνικών εργοστασίων!!! Μόνον το 0,05% αυτής της ενέργειας θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες όλου του πλανήτη. Ειδικότερα, κατά μέσο όρο ένα τετραγωνικό μέτρο γης δέχεται ισχύ 700-1000 Watt. «…24 τετραγωνικά χλμ. στην περιοχή των Αθηνών δέχονται τόση ηλιακή ενέργεια όση παράγει η Δ.Ε.Η. για όλη τη χώρα» !!! (Βλ: Ανδρέα Ε. Μοσχάτου “Ηλιακή ενέργεια” εκδ. Τ.Ε.Ε., 1992, σελίς 15). *(Συγκριτικώς 1 κιλοβατώρα (Kwh) είναι η ενέργεια που καταναλώνει ένα μικρό κλιματιστικό σε μία ώρα ή ένας κοινός λαμπτήρας πυρακτώσεως των 100 Watt σε 10 ώρες).
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΑΠΕ (Ανανεώσιμων πηγών ενέργειας):
1ον. Μηδενικό κόστος «καυσίμου». Δεν υπάρχει κόστος εξορύξεως, επεξεργασίας και μεταφοράς που επιβαρύνει τα ορυκτά καύσιμα. Ενδεικτικώς αναφέρουμε ότι το κόστος παραγωγής μίας Kwh από ΑΠΕ είναι περίπου 0,002 ΕΥΡΩ όταν σήμερα παράγεται με κόστος 0,06 ΕΥΡΩ, δηλαδή 30 φορές ακριβότερα!
2ον. Πλήρης ανανεωσιμότητα. Δεν εξαντλούνται τουλάχιστον για όσο θα υπάρχει ο ήλιος, δηλαδή για αρκετά δισεκατομμύρια έτη. Τα ορυκτά καύσιμα με τις καλύτερες εκτιμήσεις επαρκούν αναλόγως του είδους τους για 50 – 150 έτη.
3ον . Μηδενισμός εκπεμπομένων ρύπων. Αυτό σημαίνει αυτόματη απαλλαγή από το «άγχος» για μείωση των αερίων και λοιπών ρύπων συμφώνως του πρωτοκόλλου του Κυότο, ή όποιων ακολουθήσουν, καθώς και απαλλαγή από τα πρόστιμα που καλείται να πληρώνει η χώρα μας για υπέρβαση των ποσοτήτων των εκπεμπομένων ρύπων.
4ον. Μείωση έως και μηδενισμός εξαρτήσεων. Η αυτάρκεια στην παραγόμενη ενέργεια θα επιφέρει πλήρη απεξάρτηση από τις αυξομειώσεις των τιμών και διαθεσιμότητα των ορυκτών καυσίμων.
5ον. Αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας, σε συλλογικό έως και σε ατομικό επίπεδο. Σε επίπεδο κωμοπόλεως, χωριού, νησιού, ή ακόμη και βιοτεχνίας ή οικίας, δύναται κάθε μεμονωμένος καταναλωτής να έχει την δική του μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, που σημαίνει μείωση του κόστους κατασκευής και συντηρήσεως δικτύου ηλεκτροδοτήσεως.
6ον . Ελαχιστοποίηση έως μηδενισμός διακοπών ρεύματος και των παρενεργειών που αυτές συνεπάγονται. Ειδικώς η έννοια του black out (ολικής συσκότισης) κυριολεκτικώς θα έχει μόνον λεξικογραφική και ιστορική αξία. Σε ατομικό επίπεδο περιορίζονται στο ελάχιστο οι πιθανές βλάβες (καψίματα) ηλεκτρονικών και ευαίσθητων ηλεκτρικών συσκευών που οφείλονται στα σημερινά προβλήματα υπερτάσεων αλλά και παρατεταμένων βυθίσεων της τάσεως του δικτύου της Δ.Ε.Η.
7ον. Ασφαλέστατη λειτουργία. Με εγκατεστημένες πάνω από 50.000 ανεμογεννήτριες (Α/Γ) ανά τον κόσμο (2008) δεν έχει αναφερθεί ούτε τραυματισμός από την λειτουργία τους. Η πιθανότητα ατυχήματος από ένα φωτοβολταϊκό (Φ/Β) στοιχείο (μετατροπής ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρικό ρεύμα) προσεγγίζει το μηδέν. Στο μόνο στοιχείο μιας εγκαταστάσεως που θα μπορούσε να προκληθεί ατύχημα είναι στους συσσωρευτές οι οποίοι είναι ανάλογοι των συσσωρευτών (μπαταριών) αυτοκινήτου, δηλαδή επίσης απειροελάχιστη έως μηδενική πιθανότητα εάν κρίνουμε από την εμπειρία μας στα αυτοκίνητα.
8ον. Ελαχιστοποίηση μηχανικών συστημάτων και συστημάτων ασφαλείας. Για σύγκριση θα πούμε ότι ένας πυρηνικός σταθμός απαιτεί περίπου 200 υποσυστήματα για την σωστή λειτουργία του. Νέας γενιά πυρηνικοί σταθμοί απαιτούν 25. Ακόμη και αυτό απέχει πολύ από ένα οποιοδήποτε σύστημα ΑΠΕ το οποίον απαιτεί την γεννήτρια, τον μετατροπέα (Inverter), τους συσσωρευτές και έναν διαχειριστή φορτίου.
9ον . Αξιοπιστία μηχανολογικού εξοπλισμού λόγω απλότητος στην φιλοσοφία κατασκευής. «Σοφόν το σαφές» λέγανε οι πρόγονοί μας και σαφές είναι το απλόν. Για ποιον λόγο (εκτός από την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας μας) να κατασκευάσουμε μία οποιαδήποτε μηχανή που χρειάζεται 100 εξαρτήματα ενώ το ίδιο αποτέλεσμα και καλύτερο μπορούμε να αποκομίσουμε χρησιμοποιώντας μόνον 5;
10ον. Ελαχιστοποίηση ανάγκης συντηρήσεως. Ως άμεσο επακόλουθο των παραπάνω.
11ον. Αρμονική προσαρμογή των συστημάτων στο σπίτια και στο περιβάλλον. Είναι θέμα σωστής και όχι τόσο επίπονης μελέτης έτσι ώστε αυτά τα συστήματα να ενταχθούν αρμονικά στα δομικά-αρχιτεκτονικά στοιχεία μιας κατασκευής όπως είναι οι σκεπές, τα παράθυρα κλπ.. Ομοίως μπορούν να ενταχθούν αρμονικά σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο όταν στην μελέτη ληφθεί υπ’ όψιν η μορφολογία του τόπου εγκαταστάσεώς τους.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ !
12ον. Δυνατότητα αποθηκεύσεως. Η πλεονάζουσα ενέργεια (κατά την διάρκεια ηλιοφάνειας ή ανέμου, που παράγεται και δεν καταναλώνεται) δύναται να αποθηκευτεί με τους εξής βασικούς τρόπους:
· Σε χημική μορφή σε συσσωρευτές (μπαταρίες). Η λύση αυτή προς το παρόν ενδείκνυται σε ατομικές περιπτώσεις (οικίες) ή στην κίνηση οχημάτων λόγω του ασύμφορου κόστους των συσσωρευτών.
· Σε βιομηχανικό επίπεδο η πλεονάζουσα ενέργεια μπορεί να αποθηκευτεί (με ηλεκτρόλυση του νερού) υπό μορφή υδρογόνου σε φιάλες και να χρησιμοποιηθεί είτε για εκ νέου παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, είτε για οχηματοκίνηση είτε για άλλες χρήσεις. Το αέριο υδρογόνο καιγόμενο έχει τεράστια ισχύ (από 1 lt νερού παράγεται υδρογόνο αρκετό για να κινήσει ένα μικρό όχημα σε απόσταση 100 χλμ.) και παράγει ως καυσαέριο, καθαρό νερό, σε σχέση με το φυσικό αέριο που συνεχίζει να παράγει διοξείδιο (CO2) και μονοξείδιο του άνθρακος (CO) καθώς και οξείδια του Αζώτου (NOx).
· Επίσης σε συλλογικό επίπεδο (χωριά, πόλεις κλπ.) μπορεί να αποθηκευθεί υπό μορφή
υδροδυναμικής ενέργειας ως εξής: Η ενέργεια οδηγείται σε ηλεκτροκίνητες αντλίες οι οποίες βρίσκονται μεταξύ δύο ανισόπεδων φυσικών ή τεχνητών ταμιευτήρων νερού (λιμνών) και ανεβάζουν το νερό από την χαμηλότερη στην υψηλότερη. Όταν απαιτηθεί παραγωγή ενέργειας τότε το νερό ρέει από την υψηλότερη προς την χαμηλότερη και κινεί έναν υδροστρόβιλο παράγοντας εκ νέου ηλεκτρική ενέργεια.
Ίσως τώρα ρωτήσει κάποιος, «μειονεκτήματα δεν υπάρχουν»; Ας δούμε προσεκτικά ένα προς ένα αυτά που προσάπτονται ως «μειονεκτήματα».
1ον. Μεγάλο αρχικό κόστος εγκαταστάσεως. Έχει νόημα όταν συγκρίνουμε εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ιδίας ισχύος, και όχι όταν συγκρίνουμε ένα συμβατικό σπίτι με ένα σπίτι που έχει ιδία παραγωγή. Γιατί όλοι έχουν μάθει το επιχείρημα στο θέμα της αγοράς αυτοκινήτων για παράδειγμα και λένε: «Άλλο MERCEDES και άλλο FIAT», ενώ δεν λένε κάτι αντίστοιχο: «Άλλο ένα σπίτι με ΜΗΔΕΝ λογαριασμούς ρεύματος και ΜΗΔΕΝ πετρελαίου και άλλο κάθε μήνα να σκάς 50- 150 ΕΥΡΩ για ρεύμα και άλλα 50- 150 ΕΥΡΩ για θέρμανση τον χειμώνα, να καίγονται οι ευαίσθητες ηλεκτρικές συσκευές από τις απότομες διακοπές ή παρατεταμένες βυθίσεις της τάσεως και να μην σε αποζημιώνει κανείς, να τσακώνεσαι με τον διανομέα πετρελαίου, να δανείζεσαι για να τον πληρώσεις κλπ.»
Με σημερινές τιμές της αγοράς το κόστος εγκαταστάσεως ενός συστήματος αυτοπαραγωγής που να συνδυάζει φωτοβολταϊκά στοιχεία, ανεμογεννήτρια, συσσωρευτές), μετατροπείς DC-AC (συνεχούς- σε εναλλασσόμενο 220 Volt) για μία αυτόνομη κατοικία κοστίζει από 3-6 ΕΥΡΩ ανά Watt εγκατεστημένης ισχύος, και μπορεί να καλύψει άνετα τις βασικές ανάγκες καταναλώσεως σε ηλεκτρική ενέργεια (φωτισμό, τηλεόραση, ψυγείο, πλυντήριο, σίδερο, κλιματιστικό κτλ.), το οποίον σημαίνει ότι για μία μέση κατοικία των 100 m2 που οι απαιτήσεις της είναι 5.000 Watt το συνολικόν κόστος εκτιμάται περίπου 15.000 – 30.000 ΕΥΡΩ.
Σήμερα μία τέτοια κατοικία δαπανά κατά μέσο όρο 100 ΕΥΡΩ τον μήνα για ρεύμα στην ΔΕΗ. Αν υπολογίζουμε ότι ένα τέτοιο σύστημα έχει μηδαμινό λειτουργικό κόστος και κόστος συντηρήσεως έχουμε απόσβεση σε ένα διάστημα από 12-20 έτη. Αυτό ίσως φαίνεται υπερβολικό. Πρέπει όμως να σκεφθούμε ότι κανείς δεν θέτει στόχους ζωής για 1 και 2 έτη. Τα σπίτια κατασκευάζονται με προοπτική 50-60 ετών τουλάχιστον. Το όλον θέμα είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας διότι όταν κάποιος δίνει 5.000 ΕΥΡΩ για ένα μπάνιο ή για έπιπλα κουζίνας ή 3.000 για μία μπανιέρα με υδρομασάζ ή για κουρτίνες έχει σκεφθεί ποτέ την απόσβεση ή την ανταποδοτικότητα τους, εκτός από την καθαρά αισθητική πλευρά του θέματος; Επιπλέον, όταν μία σύγχρονη κατοικία στοιχίζει 250.000- 300.000. ΕΥΡΩ αναλογικώς είναι ασήμαντο ένα 10% για ενεργειακή αυτονόμηση τουλάχιστον στο ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ με ένα άλλο 10% μπορεί να επιτευχθεί αυτονόμηση ως προς την ψύξη και θέρμανση.
Σήμερα η μόνη σοβαρή περίπτωση αξιοποιήσεως της ηλιακής ενέργειας εντοπίζεται στους ηλιακούς θερμοσίφωνες με κατ’ ευθείαν παραγωγή θερμού νερού. Με ένα μέσο κόστος εγκαταστάσεως 1.000 ΕΥΡΩ έχουμε απόσβεση σε λιγότερο από 8 έτη.
Σε συλλογικό ή εθνικό επίπεδο με σημερινές τιμές το κόστος πέφτει δραστικά. Πιο συγκεκριμένα: Το κόστος εγκαταστάσεως (όχι λειτουργίας ή καυσίμου) για έναν συμβατικό θερμοηλεκτρικό σταθμό που καίει λιθάνθρακα είναι 1,3 ΕΥΡΩ/ Watt, για φυσικό αέριο 0,6 ΕΥΡΩ/ Watt, ενώ για ένα αιολικό πάρκο είναι 1 ΕΥΡΩ/ Watt τιμή απολύτως ανταγωνιστική. Για ένα φωτοβολταϊκό πάρκο είναι όντως υψηλότερη 4-5 ΕΥΡΩ/ Watt. Αν σκεφθεί όμως κανείς ότι όταν ξεκίνησε η τεχνολογία των Φ/Β την δεκαετία του 1950 στις Η.ΠΑ. το κόστος των Φ/Β στοιχείων (χωρίς παρελκόμενα) ανερχόταν στα 600$/ Watt (!!!), το 1970 έπεσε στα 100-200$/ Watt ενώ σήμερα κάτω από 4$/ Watt (!!!), είναι θέμα χρόνου και έρευνας για το πότε θα φθάσει σε βιομηχανικό επίπεδο παραγωγής ελαχίστου κόστους.
Σε εθνικό επίπεδο μόνον το προβλεπόμενο κόστος επενδύσεων της ΔΕΗ για τα επόμενα έτη σε θερμικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που είναι περίπου 5 δις ΕΥΡΩ, αρκεί για την εγκατάσταση 2.500 ανεμογεννητριών των 2 Mwatt έκαστη, τροφοδοτώντας 1.000.000 νοικοκυριά με φθηνή καθαρή και οικολογική ηλεκτρική ενέργεια. Το κράτος μπορεί να χρηματοδοτεί έως και 100% την τροφοδότηση οικισμών με συστήματα ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ. Το κόστος αυτό μπορεί να καλυφθεί διατηρώντας την τιμή πωλήσεως ανά Kwh στα υπάρχοντα επίπεδα και όσο χρονικό διάστημα απαιτείται προκειμένου να αποσβεστεί το κόστος εγκαταστάσεως.
2ον. Ανάγκη μεγάλου διαθέσιμου χώρου. Το επιχείρημα είναι σαθρό και απατηλό. Ναι, εάν θέλουμε να εγκαταστήσουμε σύστημα ΑΠΕ σε μια πολυκατοικία στα Πατήσια με 40 διαμερίσματα που να ικανοποιεί και τα 40 έχουμε αποτύχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις τεράστιες ανεκμετάλλευτες επιφάνειες γης της υπαίθρου ή τις ελεύθερες επιφάνειες στις πόλεις ή ακόμη και στα υπάρχοντα κτίρια για να συνδράμουν ελαττώνοντας το κόστος από τα ορυκτά καύσιμα, όταν από την άλλη μεριά έχουμε καταστρέψει τα δάση, έχουμε «φάει» κυριολεκτικώς ολόκληρα βουνά με τα διάφορα ορυχεία, έχουμε κατασκάψει όλη την γη για να περάσουμε δίκτυα Φ.Α., κουβαλάμε πετρέλαιο από την άλλη άκρη του κόσμου με δεκάδες ενδιαμέσους (μεσίτες) και με χιλιάδες τόννους να διαρρέουν στην θάλασσα είτε σε ατυχήματα είτε από διαρροές και κολλάμε σε κάτι που μόνον οφέλη μπορεί να μας αποφέρει. Συγκεκριμένα μία εγκατάσταση Α/Γ απαιτεί 15 στρέμματα / 2000 KW από τα οποία μόνον τα 2 δεσμεύονται, αυτό σημαίνει ότι θεωρητικώς θα μπορούσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες τις χώρας έως το 2020 με 19500 Α/Γ δεσμεύοντας μόνον 39.000 στρέμματα ή αλλιώς το 0,03% της επιφάνειας της Ελλάδος. Συγκριτικώς αναφέρουμε ότι για το λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας έχουν απαλλοτριωθεί 156.000 στρέμματα, γι’ αυτό της Μεγαλουπόλεως 36.000 ενώ απαιτούνται άλλες 40.000 για την ολοκλήρωση της εκμετάλλευσης των ορυχείων. (Πηγή: Ελληνική Επιστημονική ΄Ένωση Αιολικής Ενέργειας). Σε ατομικό επίπεδο μία Α/Γ μέσης ισχύος 5 KW καταλαμβάνει χώρο διαμέτρου 4m ή 13 m2 περίπου, ενώ για Φ/Β των 5 KW αρκεί επιφάνεια 250 m2. Συνδυασμός των δύο μπορεί άνετα να γίνει σε μία εξοχική κατοικία ή σε μια μονοκατοικία ακόμη και στα προάστια των αστικών κέντρων.
3ον . Μικρή αποδοτικότητα. Κι εδώ, ενώ οι αριθμοί που παρατίθενται είναι σωστοί εν τούτοις είναι παραπλανητικοί. Λένε για παράδειγμα ότι ένα Φ/Β σύστημα έχει απόδοση μόνον 15%, μία Α/Γ μόνον 30% ενώ ένας λέβητας αερίου ή πετρελαίου έχει 92%. Τα νούμερα είναι σωστά αλλά δεν αναφέρονται στο ίδιο πράγμα. Το 15% των Φ/Β αντιστοιχεί στην ενέργεια που μετατρέπεται σε ηλεκτρική σε σχέση με αυτήν που προσπίπτει στην επιφάνεια του Φ/Β. Το υπόλοιπο 85% δεν χάνεται απλώς δεν μετατρέπεται. Ούτε το πληρώσαμε, ούτε κοπιάσαμε γι’ αυτό. Εξ’ άλλου εκατομμύρια χρόνια τώρα η ενέργεια αυτή δεν μετατρέπεται. Συγκριτικώς αναφέρουμε ότι τα πρώτα Φ/Β από σελήνιο είχαν απόδοση 1%. Ομοίως το 30% των Α/Γ είναι αυτό που παράγει μία Α/Γ συγκρινόμενο με αυτό που θα μπορούσε να παράξει εάν δούλευε σταθερά και αδιάλειπτα το 100% του χρόνου. Αυτό το 30% όμως είναι ο συντελεστής φόρτισης, και σ’ αυτήν την περίπτωση όμως ούτε πληρώσαμε, ούτε κοπιάσαμε γι’ αυτό. Το 92% όμως των λεβήτων όπως και το συμπληρωματικό 8%, το έχουμε χρυσοπληρώσει. Επιπλέον από το μετρήσιμο 92% πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι ούτε το μισό δηλαδή 45% δεν χαιρόμαστε αφού το υπόλοιπο καταλήγει στο να θερμάνει την ήδη βεβαρημένη ατμόσφαιρα. Όσον αφορά τους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής ένα ποσοστό από 50% – 70% από την αρχική διατιθέμενη ενέργεια του καυσίμου δεν φτάνει ποτέ στην κατανάλωση. «Στη διαδρομή αυτή της θερμοηλεκτρικής παραγωγής σχεδόν τα δύο τρίτα (2/3) της θερμογόνου δύναμης του Φυσικού Αερίου. χάνονται σε αναντίστρεπτες απώλειες δηλ. θερμότητα που «πάει χαμένη»… επιβαρύνοντας με περιττή θερμότητα το περιβάλλον» (Πηγή: Δελτίο Πανελληνίου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων τεύχος 407, 3/2008, σελ. 37).
4ον . Μη σταθερή διαθεσιμότητα. Είναι αληθές αλλά διατυπώνεται σε λάθος βάση. Η
ενέργεια δεν είναι κάτι που το βάζουμε στο ντουλάπι και το βγάζουμε όποτε μας «καπνίσει» για να παίξουμε. Πότε και πουθενά η παραγωγή δεν συμβαδίζει με την ζήτηση. Άλλωστε αυτό είναι κύριο πρόβλημα και στην διαχείριση των συμβατικών πηγών ενέργειας. Κατά πρώτον ποτέ δεν στηριζόμαστε αποκλειστικώς σε μία πηγή και κατά δεύτερον εισάγουμε την έννοια της αποθήκευσης. Η ηλιοφάνεια δεν είναι σταθερή ούτε από τόπο σε τόπο ούτε κατά την διάρκεια της ημέρας. Σε αυτόνομες μονάδες το πρόβλημα λύνεται με συσσωρευτές. Σε μεγάλες μονάδες που είναι διασυνδεδεμένες δεν μας απασχολεί γιατί κάπου αλλού θα υπάρχει είσοδος ενέργειας στο σύστημα. Το ίδιο και με τον άνεμο. Εάν δεν φυσάει άνεμος εδώ, θα φυσάει κάπου αλλού. Όταν οι πηγές εισόδου είναι διασκορπισμένες η παρεχόμενη ισχύς διατηρεί μια σταθερότητα. Επίσης είναι σχεδόν αδύνατον να υπάρξει πλήρης διακοπή όπως με μεγάλη πιθανότητα μπορεί να συμβεί και έχει συμβεί σε συμβατικούς σταθμούς παραγωγής. Τέλος σε περιπτώσεις όπου υπάρχει μεγάλη παραγωγή χωρίς την αντίστοιχη ζήτηση η παραγόμενη ενέργεια μπορεί να αποθηκευτεί και με τους άλλους δύο βασικούς τρόπους εκτός των συσσωρευτών που περιγράψαμε προηγουμένως: 1ον παραγωγή υδρογόνου που μπορεί να αποθηκεύεται σε δεξαμενές και να αποδίδεται όταν χρειαστεί ή σε φιάλες και να διατίθεται σε μεμονωμένους καταναλωτές και 2ον με μεταφορά νερού μέσω αντλιών προκειμένου για την επανατροφοδότηση των λιμνών των Υ/Η σταθμών.
5ον . Οπτική όχληση και ηχητική (θόρυβος). «Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει» λέει η παροιμία, ή και 1010 ενδεχομένως, Έτσι, όποιος δεν θέλει να αποδεχθεί το αυτονόητο, θα βρει τα πιο απίθανα επιχειρήματα για να το απορρίψει. Κάποιοι «επιστήμονες» επισημαίνουν (άγνωστον πώς και γιατί), τις αισθητικές (ορατές) επιπτώσεις των Φ/Β και των Α/Γ λόγω του ύψους των. Αυτά τα θεωρούν ως περιβαλλοντική μόλυνση!!! Επίσης επισημαίνουν ότι οι Α/Γ είναι θορυβώδεις (γιατί όχι και τα Φ/Β; πώς την γλύτωσαν άραγε;) αποκρύπτοντας να αναφέρουν ότι οι μεγάλες ανεμογεννήτριες εγκαθίστανται σε υψίπεδα μακριά συνήθως από κατοικημένες περιοχές. (κατ’ ελάχιστον 500 μέτρα). Ούτε βεβαίως λένε ότι στις σύγχρονες Α/Γ ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος ώστε το επίπεδο θορύβου να βρίσκεται μεταξύ ενός ήσυχου δωματίου και ενός καθιστικού περίπου 45 dB. Ούτε βέβαια λαμβάνουν υπ’ όψιν τους ότι ο ήχος ως κύμα εξασθενεί σε μερικά δευτερόλεπτα και αποτελεί την πλέον ταχύτατα αποσβεννύμμενη μορφή ρύπου. Ούτε βεβαίως λαμβάνουν υπ’ όψιν τους ότι αισθητικώς είναι πολύ πιο όμορφο να βλέπεις μια πτερωτή από μια καμινάδα. ΄Ετσι η επισήμανσή τους δεν επεκτείνεται ομοίως στους χημικούς και ορατούς ρύπους των καμινάδων των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων, ούτε ότι η ατμόσφαιρα δεν δύναται να απορροφήσει και να διασπάσει τις τεράστιες ποσότητες καπναερίων σε μερικά δευτερόλεπτα. Εξ΄ άλλου όπως αναφέραμε και προηγουμένως με κατάλληλη μελέτη τα συστήματα αυτά μπορούν να ενταχθούν αρμονικά στο περιβάλλον και στις κατασκευές έτσι εν τέλει όχι μόνον να μην ασχημαίνουν αλλά και να ομορφαίνουν.
ΑΜΕΣΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ!!!
7ον. Ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές. Άνευ ουσίας. Αναφέρεται στις μεγάλες Α/Γ λόγω της περιστροφής των μεταλλικών πτερυγίων. Αυτό όντως είχε μια ελάχιστη επίδραση η οποία έχει εξαλειφθεί λόγω του ότι τα πτερύγια κατασκευάζονται πλέον από συνθετικά υλικά. Υπάρχει βεβαίως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της ηλεκτρογεννήτριας το οποίον όμως είναι ασθενέστατο περιορίζεται από το κέλυφος, βρίσκεται αρκετά μακριά από το έδαφος και δεν διαφέρει από εκείνο όλων των άλλων συσκευών που μας περιτριγυρίζουν.
8ον. Επίδραση σε γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Εννοείται πως δεν τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο. Εδώ ισχύει η παροιμία «Φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης». Φαίνεται ότι αυτοί που τα λένε δεν έχουν διασχίσει την εθνική οδό στο ύψος του Σκαραμαγκά και των διυλιστηρίων της Κορίνθου, ούτε έχουν αντιληφθεί το πώς επιδρά η μόλυνση των βιομηχανικών περιοχών σε όλους ανεξαιρέτως τους οργανισμούς. Αντιθέτως ο χώρος κάτω από τις Α/Γ παραμένει εκμεταλλεύσιμος ενώ όσον αφορά τα Φ/Β που βρίσκονται στο έδαφος αυτά κινδυνεύουν από τα ζώα και όχι τα ζώα από αυτά. Το ζήτημα λύνεται με απλή περίφραξη.
ΕΑΝ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ = ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΤΕ ΔΕΚΑ ΕΙΚΟΝΕΣ = ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΟΜΩΣ ΟΥΤΕ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ !!!
9ον. Επίδραση στα πτηνά. Αναληθέστατο. Από μελέτες που έχουν γίνει στην Γερμανία, Ολλανδία, Δανία και Αγγλία, για κάθε 1000 MW που αντιστοιχούν σε 500 μεγάλες Α/Γ αναφέρονται 20 θάνατοι πουλιών ανά έτος όταν οι κυνηγοί σκοτώνουν 1500, τα οχήματα και οι εναέριες γραμμές μεταφοράς 2000 και οι γάτες άλλα 1000. Στον αντίποδα μελέτη του περιοδικού «Nature» έδειξε ότι το 15-37% όλων των ειδών πουλιών κινδυνεύουν με εξαφάνιση λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Έχουν ακουστεί και άλλα λιγότερο ή περισσότερο ανυπόστατα και φαιδρά ειδικώς για τις Α/Γ όπως: Εκπέμπουν ραδιενέργεια!!!, Προκαλούν καρκίνο !!! Ερημώνουν το τοπίο!!!, Απομακρύνουν τα σύννεφα και την βροχή!!!, Προκαλούν αποβολές σε εγκύους!!!, Επηρεάζουν την σεξουαλική συμπεριφορά των αιγοπροβάτων!!!. Γιατί;;; (Πηγή: Ελληνική Επιστημονική ΄Ένωση Αιολικής Ενέργειας).
10ον. Επίδραση στους υδρόβιους οργανισμούς. Το μόνο που έχει όντως κάποια βάση και αφορά την επίδραση των φραγμάτων των Υ/Η έργων στην μετανάστευστη κάποιων ειδών ψαριών. Ας σκεφτούμε όμως ότι σε λίγο δεν θα υπάρχουν καν υδρόβιοι οργανισμοί από την μόλυνση. Επίσης όντως αλλοιώνεται η μορφολογία του τοπίου. Αυτό όμως με κατάλληλο σχεδιασμό δεν είναι απαραιτήτως αρνητικό όπως για παράδειγμα οι τεχνητές λίμνες Πλαστήρα και Κρεμαστών.
11ον. Οικονομική καταστροφή πολλών επαγγελματικών κατηγοριών. Αναφέρονται στους βενζινοπώλες, οδηγούς βυτιοφόρων, εργάτες ορυχείων, υπαλλήλους εργοστασίων κλπ. αλλά δεν συμπληρώνουν ότι εκεί που υποχωρεί ένα επάγγελμα αναπτύσσεται κάποιο άλλο. Δεν χρειάζονται σχεδιαστές, μελετητές, μεταφορείς και εγκαταστάτες των συστημάτων ΑΠΕ; Και μάλιστα με πολύ πιο αναβαθμισμένες εργασιακές συνθήκες; Με αυτή την λογική δεν θα έπρεπε να υπάρχουν φωτοτυπικά μηχανήματα γιατί χάθηκε η δουλειά των αντιγραφέων, ούτε Η/Υ γιατί χάθηκε η δουλειά των υπαλλήλων υπολογιστών, ούτε οχήματα γιατί χάθηκε το επάγγελμα των σαμαράδων που φτιάχνανε σαμάρια για τα γαϊδούρια. Μήπως θα έπρεπε να επιδοτούμε και τους θανάτους για να έχουν περισσότερη δουλειά τα γραφεία κηδειών;
ΕΞΟΧΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΜΕ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ ΚΑΘΕΤΟΥ ΑΞΟΝΟΣ Β’ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΧΗΜΑΤΟΚΙΝΗΣΗ
· Σταδιακή απόσυρση (ή και μετατροπή) των βενζινοκίνητων (Β/Κ) και πετρελαιοκίνητων (Π/Κ) Ι.Χ. οχημάτων και αντικατάστασή τους από Ηλεκτροκίνητα (Η/Κ).
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Η/Κ οχήματος έναντι Β/Κ και Π/Κ.
1ον. Χαμηλότερο κόστος παραγωγής, άρα χαμηλότερη τιμή σε βιομηχανικό επίπεδο παραγωγής.
2ον. Μηδενικές εκπομπές ρύπων.
3ον. Ελάχιστο επίπεδο θορύβου.
4ον. Κατανάλωση ενέργειας μόνον εν κινήσει, (δεν υπάρχει “ρελαντί”).
5ον. Εκμετάλλευση και αποθήκευση της ενέργειας πεδήσεως και κινήσεως σε κατήφορο.
6ον. Πηγή τροφοδοσίας από κοινό ρευματοδότη (πρίζα). Με την χρήση ΑΠΕ το κόστος κινήσεως μηδενίζεται!
7ον. Ελάχιστα μηχανικά μέρη κινητήρος, άρα, ελάχιστες απαιτήσεις συντηρήσεως και ελαχιστοποίηση πιθανής βλάβης. Απουσία στροφαλοφόρου, εκκεντροφόρου, βαλβίδων, διωστήρων, πιστονιών κτλ.
8ον. Ελαχιστοποίηση αναλωσίμων, λιπαντικών, φίλτρων, σπινθιριστών, ιμάντων.
9ον. Υψηλή τεχνολογία και αξιοπιστία κινητήρος. Ένας ηλεκτροκινητήρας εξασφαλίζει μεγάλη διάρκεια ζωής, περίπου 1.500.000 χλμ. όταν ένας συμβατικός κινητήρας χρειάζεται ανακαίνιση (ρεκτιφιέ) στις 200.000-300.000 χιλιόμετρα.
10ον. Πλήρως ανακυκλώσιμα αναλώσιμα (συσσωρευτές).
11ον. Ελαχιστοποίηση κινδύνων πυρκαγιάς, από διαρροές βενζίνης ή συγκρούσεις. Η πιθανότητα εκρήξεως των συσσωρευτών ή ηλεκτροπληξίας είναι μηδαμινές.
12ον. Επιδόσεις των συγχρόνων Η/Κ εφάμιλλες των Β/Κ. (επιτάχυνση και τελική ταχύτητα).
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ (οι οποίοι μπορούν να εξαλειφθούν με κατάλληλο προγραμματισμό – σχεδιασμό).
1ον .Ταυτόχρονη φόρτιση πολλών οχημάτων θα δημιουργεί προβλήματα αιχμών στο ηλεκτρικό δίκτυο, πράγμα που αντιμετωπίζεται με κατασκευή νέων εγκαταστάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ τοπικής εμβέλειας ή ατομικές.
2ον. Περιορισμένη αυτονομία περίπου 200 χλμ. η οποία θα αυξηθεί βεβαίως με την βιομηχανική εξέλιξη.
3ον. Μεγάλος χρόνος τροφοδοσίας (φορτίσεως) ο οποίος ομοίως μπορεί να περιοριστεί με την βιομηχανική εξέλιξη. Εξ’ άλλου κάτι τέτοιο μπορεί να γίνεται την νύχτα.
4ον. Μεγάλη απαίτηση χώρου για τους συσσωρευτές, στην ουσία αντικαθιστά τον χώρο των παρελκομένων ενός Β/Κ και του δοχείου καυσίμου.
5ον. Απαιτείται κάποιος χρόνος για εξοπλισμό συνεργείων μετατροπής από Β/Κ σε Η/Κ οχήματα ή τεχνικής υποστηρίξεως (επισκευών), ο οποίος όμως μπορεί να συμβαδίσει με τον χρόνο προσαρμογής της παραγωγής των βιομηχανιών και της απορροφήσεως εργαζομένων από το δίκτυο παραγωγής και διακινήσεως υγρών καυσίμων στα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Να θυμήσουμε ότι χρειάστηκαν λιγότερο από 8 έτη στην χώρα μας για την μετάβαση από τα επιβατηγά οχήματα συμβατικής τεχνολογίας σε αυτά με καταλύτη, με το τεράστιο ποσοστό να αντικαθίσταται σε 2 μόλις έτη την περίοδο 1992-1993!!!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Πολύς κόσμος έχει την εντύπωση ότι η ιδέα των Η/Κ οχημάτων είναι πρόσφατη.
Γεγονός όμως είναι, ότι η ιστορία του (Η/Κ) αυτοκινήτου είναι τόσο παλιά (ίσως και παλαιότερη) απ’ αυτήν του Βενζινοκίνητου (Β/Κ). Πρώτα έγιναν αγώνες με Η/Κ αυτοκίνητα και αργότερα με Β/Κ, ενώ στις αρχές του προηγούμενου αιώνος (~1900) ειδικώς στις Η.Π.Α. ανθούσε η κυκλοφορία των Η/Κ οχημάτων και υπερτερούσε σε σχέση με αυτήν των Β/Κ !!! Στο νησί της Σύρου μέχρι και πριν 36 χρόνια περίπου λειτουργούσε εργοστάσιο κατασκευής Η/Κ οχημάτων με σκοπό να εξάγει στην Αγγλία. Και ενώ τα πρώτα βενζινοκίνητα οχήματα κυριολεκτικώς σερνόντουσαν με ταχύτητες της τάξεως των 25-30 χλμ/ώρα, υπήρχε Η/Κ όχημα που επετύγχανε τελική ταχύτητα 105 χλμ/ώρα!
ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ ΤΟΥ 1899. ΕΠΕΤΥΓΧΑΝΕ ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 105 ΧΛΜ / ΩΡΑ !!!
ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ (ΗΠΑ) ΤΟΥ 2006. ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ ΣΤΑ 100 ΧΛΜ / ΩΡΑ ΣΕ 4 ΔΕΥΤΕΡΟΠΛΕΠΤΑ !!! ΜΕ ΤΕΛΙΚΗ 209 ΧΛΜ / ΩΡΑ !!!
· Σταδιακή απόσυρση των πετρελαιοκίνητων (Π/Κ) λεωφορείων στις αστικές περιοχές και αντικατάστασή τους από ηλεκτροκίνητα (Η/Κ) (τρόλλευ).
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Η/Κ λεωφορείου (τρόλλεϋ), έναντι Π/Κ.
Γενικώς όλα τα ανωτέρω της προηγουμένης περιπτώσεως εκτός του ότι τροφοδοτείται από εναέριο δίκτυο και θα καταλαμβάνει προκαθορισμένη λωρίδα κυκλοφορίας όπως το τραμ, (με πολύ μικρότερο όμως κόστος και πολύ μικρότερο πλάτος) στην οποία δεν θα μπορούν να εισέλθουν Ι.Χ. οχήματα, πράγμα που σημαίνει:
-καλύτερη εξυπηρέτηση
-ακρίβεια στον καθορισμό των δρομολογίων
-ελαχιστοποίηση ατυχημάτων από «απρόβλεπτες» και «απρόσμενες» στάσεις.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ (οι οποίοι μπορούν να εξαλειφθούν με κατάλληλο προγραμματισμό – σχεδιασμό).
1ον. Περιορισμένη αυτονομία σε περίπτωση διακοπής ρεύματος η οποία όμως επαρκεί για την απομάκρυνση του οχήματος από τον δρόμο έτσι ώστε να μην κωλύεται η κυκλοφορία. Αυτό αντιμετωπίζεται στο έπακρο με αυτόνομο δίκτυο ηλεκτροδοτήσεως.
2ον. Απαιτείται κατασκευή γραμμών ηλεκτροδοτήσεως για τις οποίες απαιτείται διαθέσιμος χώρος (λωρίδα κυκλοφορίας) και οικονομική επιβάρυνση. Ο διαθέσιμος χώρος μπορεί να εξοικονομηθεί από την δραστική μείωση της κυκλοφορίας των Ι.Χ. οχημάτων ενώ η οικονομική επιβάρυνση μπορεί να εξισορροπιστεί από την αύξηση του αριθμού του επιβατικού κοινού (εισιτηρίων), από την μείωση του κόστους συντηρήσεως και εν ανάγκη με προσωρινή αύξηση της τιμής του εισιτηρίου (μέχρις αποσβέσεως). Εξ’ άλλου το κόστος κατασκευής / χλμ. γραμμής τρόλλευ είναι από δεκάδες έως εκατοντάδες φορές μικρότερο από αυτό του τραμ και του μετρό αντιστοίχως.
· Κατασκευή πλήρους δικτύου ηλεκτροκίνητου Η/Κ τραίνου (ή πετρελαιοκίνητου Π/Κ κατ’ εξαίρεσιν) για μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων ή ακόμη και οχηματαγωγών τραίνων που θα μεταφέρουν ολόκληρα Ι.Χ ή Δ.Χ φορτηγά οχήματα.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ τραίνου έναντι Π/Κ φορτηγού υπεραστικών και διεθνών μεταφορών.
1ον. Μεγιστοποίηση ποσοτήτων μεταφερομένων εμπορευμάτων με ελάχιστο κόστος ανά μονάδα βάρους και όγκου.
2ον. Ελαχιστοποίηση εκπομπών ρύπων σε Π/Κ τραίνα και μηδενισμός σε Η/Κ.
3ον. Ελάχιστοποίηση καθυστερήσεων εξ αιτίας της κυκλοφορίας Ι.Χ. οχημάτων, ατυχημάτων από κούραση, αντιμετωπίσεως δυσμενών καιρικών συνθηκών, κλπ.
4ον. Ταχύτατη μεταφορά, χωρίς περιορισμούς από οδικές συνθήκες ή νομικούς περιορισμούς (όρια ταχύτητος, αργίες, περιοριστές ταχύτητος κτλ.)
5ον. Απελευθέρωση μεγάλου χώρου κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ (οι οποίοι μπορούν να εξαλειφθούν με κατάλληλο προγραμματισμό – σχεδιασμό).
1ον. Απαιτείται κατασκευή πλήρους σιδηροδρομικού δικτύου διπλής κατευθύνσεως που δυστυχώς μόνον η Ελλάς από όλη την Ευρώπη καθυστερεί να προωθήσει. Ένα τέτοιο έργο γίνεται μία φορά και εξυπηρετεί ταυτοχρόνως όλων των ειδών τις αμαξοστοιχίες. Το κόστος μπορεί να εξισορροπιστεί από τα έσοδα μέσω της δραματικής αυξήσεως των ποσοτήτων των μεταφερομένων αγαθών.
2ον. Η φόρτωση – εκφόρτωση των εμπορευμάτων γίνεται μόνον σε σταθμούς και όχι στον επιθυμητό από τον αποστολέα ή παραλήπτη τόπο. Αυτό σημαίνει ότι για μικρές αποστάσεις ίσως είναι πιο συμφέρον να γίνεται χρήση φορτηγών οχημάτων. Ένας τέτοιος περιορισμός εξαλείφεται με χρήση ειδικών βαγονιών που να μπορούν να μεταφέρουν ολόκληρα τα φορτηγά οχήματα φορτωμένα.
Σημειώνεται ότι ανάλογα πλεονεκτήματα, με επιπρόσθετα την μη ανάγκη γραμμών ηλεκτροδοτήσεως και την μη περιορισμένη αυτονομία έχει η εφαρμογή της υδρογονοκινήσεως η οποία έχει ήδη μελετηθεί και εφαρμοστεί σε περιορισμένη κλίμακα και από ελληνική εταιρεία.
ΥΔΡΟΓΟΝΟΚΙΝΗΤΟ ΟΧΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ !!!
Γ’ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΗΣ ΟΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ.
Η ολιστική αρχιτεκτονική αποτελεί συνδυασμό των εξής στοιχείων:
1ον. Βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής, μερικές προτάσεις της οποίας είναι οι εξής:
– Μελέτη της φαινόμενης τροχιάς του ήλιου έτσι ώστε να επιτευχθεί μέγιστη πρόσπτωση ηλιακών ακτίνων στους εσωτερικούς χώρους τον χειμώνα και ελάχιστη το καλοκαίρι.
– Μεγάλα ανοίγματα στο νότο, μικρά στο βορρά.
– Ηλιακά αίθρια προκειμένου για μεγάλα κτήρια ή κτήρια που έχουν πλευρές
γειτνιάζουσες με άλλα.
– Τοποθέτηση των χώρων με υψηλές απαιτήσεις όπως καθιστικά στην νότια ζώνη,
μεσαίων απαιτήσεων όπως υπνοδωμάτια στην μεσαία και χαμηλών απαιτήσεων όπως αποθήκες, γκαράζ κλπ. στον βορρά.
– Κατάλληλα ανοίγματα-παράθυρα με σκίαστρα, στόρια, τέντες ή πέργκολες με αναρριχητικά φυτά η χρήση των οποίων θα ακολουθεί τις εποχές.
– Κάλυψη των ταρατσών με πράσινο.
– Ανοίγματα με περσίδες για την ρύθμιση της κατευθυντικότητας του αέρα, και φεγγίτες για την ρύθμιση του φυσικού φωτισμού.
2ον. Χρήσεως ΑΠΕ.
3ον. Οικολογικής δομήσεως, δηλαδή, αποφεύγουμε υλικά που περιέχουν τοξικά όπως μόλυβδο και αμίαντο και χρησιμοποιούμε υλικά «γήϊνα» όπως ξύλο, πέτρα, κεραμίδι.
4ον. Αξιοποιήσεως των πορισμάτων της γεωβιολογίας, δηλαδή της επιστήμης που μελετάει τις ακτινοβολίες που προέρχονται από το υπέδαφος.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να έχουμε μία κατασκευή κατά το δυνατόν άψογη, αυτόνομη, λειτουργική, υγιεινή, οικονομική αλλά και που θα μας δίνει ικανοποίηση ζώντας σ’ αυτήν. Η αύξηση του κόστους του αρχικού σχεδιασμού και της οικοδομικής κατασκευής είναι ασήμαντη έως το πολύ 5% επί του συνόλου αλλά ελαχιστοποιεί τις λειτουργικές απαιτήσεις.
Δ’. ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
Τα απορρίμματα έχουμε συνηθίσει να τα θεωρούμε ως κάτι άχρηστο. Παρόλα αυτά αποτελούνται από τα ίδια ακριβώς υλικά τα οποία εκατομμύρια έτη βρισκόντουσαν στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον. Εάν συνεχίσουμε να τα θεωρούμε άχρηστα σε λίγα χρόνια τα πάντα θα είναι απορρίμματα! Εκτός από το γεγονός ότι δεν αξιοποιούνται δημιουργούν και τεράστια προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες όπου βρίσκονται οι λεγόμενες «χωματερές». Η λογική μας στηρίζεται στα εξής: μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση.
1ον. Κατασκευή ανθεκτικότερων συσκευασιών είτε προστασίας είτε αισθητικής παρουσίασης των προϊόντων, οι οποίες θα χρεώνονται στον καταναλωτή και στον οποίον θα επιστρέφεται το αντίτιμο όταν τις επιστρέψει, όπως αυτό εφαρμοζόταν κατά κόρον στις γυάλινες φιάλες πριν από μερικές δεκαετίες. Τέτοιου είδους συσκευασίες μπορεί να είναι γυάλινες, χάρτινες, πλαστικές, ξύλινες κλπ, ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών συσκευών, παιχνιδιών, επίπλων κλπ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δύναται να μειωθεί ο όγκος των «σκουπιδιών» σε ποσοστό που μπορεί να φθάσει το 70% καθώς και η δαπανόμενη ενέργεια και το κόστος για την κατασκευή τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν προϊόντα των οποίων η συσκευασία είναι ακριβότερη από το περιεχόμενο!
2ον. Πλήρης διαχωρισμός προς ανακύκλωση των μη επαναχρησιμοποιούμενων συσκευασιών π.χ. πλαστικές συσκευασίες τροφίμων, ή αλουμινένιων κουτιών, συσσωρευτών κλπ. αναλόγως του υλικού τους κατ’ ευθείαν στην πηγή τους δηλαδή στο σπίτι ή το κατάστημα του καθενός, και όχι ανεξέλεγκτη απόρριψη σε κάδους αλλά σε κέντρα συλλογής που θα βρίσκονται σε κάθε γειτονιά. Προκειμένου για την εφαρμογή του μέτρου μπορεί να υπάρχει ανταποδοτικό όφελος εις χρήμα στον κομιστή.
3ον. Κομποστοποίηση των οργανικών υπολειμμάτων π.χ. αποφάγια κλπ. τα οποία αποτελούν ιδανικό οργανικό λίπασμα για τους κήπους και τις καλλιέργειες. Η κομποστοποίηση μπορεί να γίνει και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο.
4ον. Παραγωγή βιοκαυσίμων από οτιδήποτε δεν μπορεί να αξιοποιηθεί με άλλον τρόπο για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε συγκεκριμένα εργοστάσια συλλογής.
5ον. Συλλογή των μη οργανικών και μη επαναχρησιμοποιούμενων απορριμμάτων όπως μπάζα κλπ. από αυτοκίνητα των δήμων με σκοπό την κονιορτοποίηση και χρήση σε υποστρώματα δομικών κατασκευών.
6ον Πλήρης επεξεργασία υγρών και αερίων αποβλήτων με αυστηρές διαδικασίες απορρυπάνσεώς των.
Η αφιέρωση λίγου χρόνου από τον καθένα την ημέρα για τις παραπάνω πράξεις, μπορεί να αποφέρει τεράστιο όφελος χρήματος, χρόνου και χώρου στο σύνολο, με ταυτόχρονη εξάλειψη των αντιαισθητικών και ρυπογόνων «χωματερών» ή των μολυσμένων ποταμών.
Ε’. ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΛΕΙΨΥΔΡΙΑΣ
1ον . Εγκατάσταση πλωτών μονάδων αφαλατώσεως σε κάθε νησί ή παραθαλάσσια περιοχή που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Ενδεικτικώς αναφέρουμε ότι μόνον για τα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες δαπανώνται ετησίως περί τα 33.000.000 ΕΥΡΩ για μεταφορά πόσιμου νερού με δεξαμενόπλοια. Μία πλωτή μονάδα αφαλατώσεως πλήρως οικολογική με χρήση ανεμογεννήτριας κοστίζει περί τα 2.000.000 ΕΥΡΩ και κάνει απόσβεση σε 1,5 έτος. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε 32 τέτοιες μονάδες ανά τριετία, σχεδόν μία κάθε μήνα!!!
2ον. Σε μη παραθαλάσσιες περιοχές το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε με κατασκευή συλλεκτήρων βρόχινου νερού είτε με μεταφορά νερού μέσω αντλιών και σωληνώσεων από κάποια κοντινή παραθαλάσσια περιοχή.
F‘ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
1ον. Επαναεισαγωγή στις καλλιέργειες των οργανικών λιπασμάτων.
2ον. Επαναχρησιμοποίηση παραδοσιακών ποικιλιών αντί των υβριδικών ή τυχόν μεταλλαγμένων.
3ον. Κάλυψη των αναγκών των πολιτών με πλήρη απορρόφηση της εγχώριας παραγωγής πριν από οποιαδήποτε εισαγωγή παρόμοιων προϊόντων αντιστοίχων των ελληνικών. Ζ’ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
1ον. Διάνοιξη των μπαζωμένων ρεμάτων ή ποταμών με ταυτόχρονη δενδροφύτευση στις κοίτες τους.
2ον. Αποκατάσταση κατά το δυνατόν ανενεργών λατομείων, χωματερών και λοιπών υποβαθμισμένων τόπων, με δενδροφύτευση, κατασκευή τεχνητών λιμνών και μετατροπή τους σε πάρκα.
3ον. Δενδροφύτευση κατά μήκος όλων των εθνικών οδών αλλά και των αστικών όπου υπάρχει διαθέσιμος χώρος.
4ον. Απαλλοτρίωση αντιαισθητικών ή εγκαταλελειμμένων κτηρίων στα πολεοδομικά συγκροτήματα και δημιουργία πάρκων.
Η παρούσα εργασία δεν «κομίζει γλαύκας εις Αθήνας». Παρουσιάζει κατά το δυνατόν συνοπτικώς, θέματα, τα οποία έχουν επαρκώς μελετηθεί και παρουσιαστεί σε επιστημονικούς κύκλους, σεμινάρια, άρθρα κλπ. πλην όμως δεν είναι ευρέως γνωστά σε όλους. Επιπλέον καθυστερούν ή αδυνατούν να εφαρμοστούν στην καθημερινότητά μας.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Το 70% του εισοδήματος παγκοσμίως αναλώνεται είτε άμεσα είτε έμμεσα στα καύσιμα, (θερμοηλεκτρισμός, θέρμανση, κίνηση, και όλα τα προϊόντα στο κόστος των οποίων συμβάλλουν τα καύσιμα). Αυτό σημαίνει ότι εάν κάποιος παίρνει 1000 ΕΥΡΩ μισθό είναι σα να βάζει αυτομάτως φωτιά στα 700. Αυτό σημαίνει ότι το 70% του χρόνου που καταναλώνει για να εισπράξει τον μισθό του είναι καμμένος-χαμένος. Αυτό σημαίνει ότι δουλεύει για να σπαταλιέται και να σπαταλάει. Σα να λέμε «ράβε ξήλωνε δουλειά να μην σου λείπει». Δεν θα ήταν προτιμότερο αυτός ο χρόνος να δαπανάται σε παραγωγικές διαδικασίες; Και το αντίστοιχο εισόδημα να ήταν όντως πληρωμή (γέμισμα δηλαδή) οικονομική αλλά και ψυχική από ικανοποίηση;
ΑΛΗΘΕΙΑ, ποιος μας έδωσε το δικαίωμα να κατασπαλούμε κάτι το οποίον δεν μας ανήκει; Η γη χρειάστηκε εκατομμύρια χρόνια για να φτιάξει στα σπλάχνα της ύστερα από αρκετές γεωλογικές μεταβολές και βιοχημικές διεργασίες τον πολύτιμο μαύρο χρυσό, ΤΟ των ΠΕΤΡ-ωμάτων ΕΛΑΙΟΝ.
Εμείς καταφέραμε να εξαντλήσουμε σε λιγότερο από δύο αιώνες ένα τεράστιο μέρος αυτών των αποθεμάτων παραδεχόμενοι τον κίνδυνο της πολύ σύντομης μελλοντικά ελλείψεως του, (40-50 έτη) καταστρέφοντας ταυτοχρόνως το φυσικό μας περιβάλλον επιβαρύνοντάς το με δισεκατομμύρια τόνους ρύπων κάθε χρόνο και παραμένοντας ανίκανοι να αντιδράσουμε στην λογική του εύκολου και πρόσφορου κέρδους όλου του κυκλώματος εξορύξεως, επεξεργασίας και διακινήσεως των ορυκτών καυσίμων.
Δεν είμαι ενάντια στην τεχνολογία. Αντίθετα, είμαι λάτρης της προόδου και των τεχνολογικών επιτευγμάτων αλλά δεν δέχομαι την χωρίς σεβασμό και προνοητικότητα εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.
“ΕΝΤΑΞΕΙ”. Ας δεχτούμε ότι η χρήση της καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας για κίνηση ή άλλη εφαρμογή είναι δαπανηρή και δύσκολα εφαρμόσιμη σε βιομηχανικά επίπεδα παραγωγής. Ας δεχθούμε ότι η εκμετάλλευση της ανεξάντλητης ηλιακής, αιολικής, υδραυλικής και γεωθερμικής ενέργειας είναι δύσκολη και ασύμφορη.
Ας δεχθούμε ότι εκατομμύρια ανθρώπων ζουν από το κύκλωμα των προϊόντων πετρελαίου.
Ας δεχθούμε το γεγονός ότι ακόμα αντέχουμε ή ίσως προσαρμοζόμαστε στην αυξανόμενη περιβαλλοντική μόλυνση.
“ΟΛΑ ΚΑΛΑ”. Αλλά τι θα γίνει όταν κάποια στιγμή αρχίζει να παρουσιάζεται αισθητά η έλλειψη ορυκτών καυσίμων;
Τότε θα αρχίσουν οι «μεγάλοι εγκέφαλοι» να σκέφτονται πως θα αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση κάνοντας ίσως τις ενέργειες που τώρα προτείνονται. Αλλά γιατί να φτάσουμε σε αυτό το στάδιο της τελευταίας στιγμής;
Αν είναι «ασύμφορη» η εκμετάλλευση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας οφείλεται στο ότι ελάχιστα κονδύλια δίνονται για έρευνα και αξιοποίησή της.
Αν είναι «δαπανηρή» η παραγωγή και «ασύμφορη» η χρήση ηλεκτροκίνητων και υδρογονοκίνητων οχημάτων οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουν εξελιχθεί σε βαθμό ανάλογο των βενζινοκίνητων και δεν έχουν ενσωματώσει τεχνολογίες ελαχιστοποιήσεως του κόστους παραγωγής.
Αν φοβούνται όσοι κερδίζουν από το κύκλωμα του πετρελαίου ότι θα αρχίσουν να χάνουν τότε να σκεφτούν ότι ανοίγεται μπροστά τους ένας νέος ορίζοντας παραγωγής και εκμεταλλεύσεως της ηλεκτρικής ενέργειας όπου απαιτούνται μηχανικοί, σχεδιαστές, επιχειρηματίες και εργάτες για την κατασκευή και οργάνωση νέων εργοστασίων, νέων συστημάτων μετατροπής της ηλιακής ή αιολικής ενέργειας σε ηλεκτρική, μηχανημάτων και οχημάτων νέας τεχνολογίας στηριζόμενης στην ηλεκτρική ενέργεια και γενικά στην φιλικότητα προς το περιβάλλον σε έναν νέο καθαρό τρόπο σκέψεως και ζωής.
Υπάρχει από την μία πλευρά η “λογική” του εκμεταλλεύομαι την εύκολη έτοιμη σερβιρισμένη πρόταση της πετρελαιομανίας κινούμενος σε έναν χώρο βρώμικο και ανθυγιεινό χρησιμοποιώντας λύσεις που οι παππούδες μας ίσως να μην ήξεραν τι κακό κάνουν, αλλά οι πατεράδες μας το έμαθαν, εμείς το ζούμε, τα παιδιά μας θα τρέχουν να προλάβουν να γλυτώσουν την καταστροφή και τα εγγόνια μας ίσως δεν προλάβουν να κάνουν τίποτα.
Και από την άλλη πλευρά υπάρχει η λογική του “‘εκμεταλλεύομαι” τις γνώσεις μου και τις δυνάμεις μου, προσπαθώ για κάτι καλύτερο, συνεισφέροντας στην τεχνολογική εξέλιξη μιας παγκόσμιας ενεργειακής στροφής, δικαιολογώντας τους παππούδες μας για την άγνοια τους, συγχωρώντας τους πατεράδες μας για την αμέλειά τους, επικρίνοντας τους εαυτούς μας για την καθυστερημένη αντίδραση στην εγκλωβισμένη ηλιθιότητά μας, σεβόμενοι τα παιδιά μας οδηγώντας τα σε έναν καθαρό γήινο και φυσικό τρόπο ζωής και δίνοντας το δικαίωμα και την ευθύνη στα εγγόνια μας, να διαιωνίσουν την πολύτιμη δομή της ανθρώπινης σωματικής, νοητικής και ψυχικής μας υποστάσεως.
Ευρύμαχος Σερέτης
Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός
ΑΘΗΝΑΙ 6/6/2010
